Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Na początku przedstawimy twierdzenie pomocne przy rozwiązywaniu nierówności wymiernych.

o równoważności nierówności
Twierdzenie: o równoważności nierówności
  • W1xW2x>0 W1x·W2x>0  W2x0

  • W1xW2x<0 W1x·W2x<0  W2x0

  • W1xW2x0 W1x·W2x0  W2x0

  • W1xW2x0 W1x·W2x0  W2x0

Algorytmy rozwiązywania nierówności wymiernych – przypomnienie

I sposób:

  1. Wyznaczamy dziedzinę nierówności wymiernejdziedzina nierówności wymiernejdziedzinę nierówności wymiernej.

  2. Sprowadzamy nierówność do postaci ogólnej – przenosimy wszystkie wyrażenia na jedną stronę nierówności.

  3. Wykonujemy wskazane działania.

  4. Nierówność wymierną rozwiązujemy doprowadzając ją do równoważnej postaci wielomianowej, przy wyznaczonej dziedzinie nierówności wymiernej (zastępujemy iloraz iloczynem z uwzględnieniem założeń).

  5. Wyznaczamy pierwiastki wielomianupierwiastek wielomianupierwiastki wielomianu oraz szkicujemy wykres.

  6. Z wykresu odczytujemy zbiór rozwiązań danej nierówności.

  7. Wyznaczamy rozwiązanie nierówności wymiernej uwzględniając dziedzinę.

II sposób:

  1. Wyznaczamy dziedzinę nierówności wymiernejdziedzina nierówności wymiernejdziedzinę nierówności wymiernej.

  2. Mnożymy obustronnie nierówność przez kwadrat mianownika lub przez inne wyrażenia, których znak jest jednoznacznie określony.

  3. Wykonujemy wskazane działania.

  4. Wyznaczamy pierwiastki wielomianu oraz szkicujemy wykres.

  5. Z wykresu odczytujemy zbiór rozwiązań danej nierówności.

  6. Wyznaczamy rozwiązanie nierówności wymiernej uwzględniając dziedzinę.

Poniżej przedstawmy rozwiązania przykładów nierówności wymiernych, gdzie licznik i mianownik można sprowadzić do postaci iloczynowej metodą grupowania wyrazów.

Przykład 1

Wyznaczymy dziedzinę funkcji postaci fx=x3+3x23x9x22x+1.

Rozwiązanie

Z własności pierwiastka wiadomo, że wyrażenie pod pierwiastkiem  musi być nieujemne. Zatem wyznaczenie dziedziny podanej funkcji sprowadzi się do rozwiązania nierówności postaci x3+3x23x9x22x+10.

Skorzystajmy z twierdzenia o równoważności nierówności i zapiszemy nierowność według wzoru

W1xW2x0 W1x·W2x0  W2x0.

Zaczniemy od założenia W2x0. Zatem

x22x+10,

x120,

x10,

x1.

Przejdziemy teraz do warunku W1x·W2x0.

Zapiszmy w takim razie licznik i mianownik ułamka algebraicznego x3+3x23x9x22x+1 w postaci iloczynowej stosując metodę grupowania wyrazów oraz wzory skróconego mnożenia

x3+3x23x9x22x+10,

x2x+33x+3x120,

x23x+3x120.

x23x+3x120,

x3x+3x+3x120.

Wielomian Wx=x3x+3x+3x12 ma trzy pierwiastki jednokrotne: -3, -3 oraz 3 i jeden pierwiastek podwójny równy 1. Pamiętajmy, że z pierwszego sprawdzanego warunku 1 nie może być rozwiązaniem.

Uwzględniając założenie x1 wykres rozwiązań jest postaci

R1StD68NeyPN2

Odpowiedź: Dziedziną rozważanej funkcji  jest zbiór -3,-33,.

Przykład 2

Ile liczb  całkowitych należy do zbioru rozwiązań  nierówności x4x3+8x82x34x26x+120?

Rozwiązanie

Podajmy konieczne założenie 2x3-4x2-6x+120,

2x2x-2-6x-2 0,

2x2-3x-2 0,

x2-30, x-2 0

x23, x2

x-3, x3,x2.

Zatem D=-3;3;2.

Zapiszmy licznik i mianownik ułamka algebraicznego x5x4+8x82x34x26x+12 w postaci iloczynowej stosując metodę grupowania wyrazów

x3x1+8x12x2x26x20,

x3+8x12x23x20,

x4+8x12x3x+3x20.

Zauważmy, że mianownik mogliśmy zapisać od razu w postaci iloczynowej po obliczeniu dziedziny.

Skorzystajmy z twierdzenia i zapiszmy nierówność wymierną jako równoważną nierówność wielomianową przy wyznaczonej dziedzinie nierówności wymiernej

W1xW2x0W1xW2x0W2x0,

x3+8x12x3x+3x202x3x+3x2x3+8x10 x-3, x3, x2.

Wielomian 
Wx=2x3x+3x2x3+8x1 ma pięć pierwiastków: -2; -3; 1; 3; 2.

Uwzględniając dziedzinę nierówności wymiernej D=-3;3;2 rysujemy szkic wykresu.

RBzHPtb7HltEI

Odpowiedź: Do zbioru rozwiązań nierówności należy  nieskończenie wiele liczb całkowitych. Np.   x=1,  x=0.

Przykład 3

Rozwiążemy nierówność 7x3+2x2-21x-69x3-4x2-27x+120.

Rozwiązanie

Podajmy konieczne założenie 9x3-4x2-27x+120,

x29x-4-39x-40,

x2-39x-40,

x2-30, 9x40

x23, 9x4

x-3, x3, x49.

Zatem D=-3;49;3.

Zapiszmy licznik i mianownik ułamka algebraicznego 7x3+2x2-21x-69x3-4x2-27x+12 w postaci iloczynowej stosując metodę grupowania wyrazów

x27x+2-37x+2x+3x-39x-40,

x2-37x+2x+3x-39x-40,

x+3x-37x+2x+3x-39x-40.

Zauważmy, że mianownik mogliśmy zapisać od razu w postaci iloczynowej po obliczeniu dziedziny.

Po skróceniu ułamka otrzymujemy

7x+29x-40.

Skorzystajmy z twierdzenia i zapiszmy nierówność wymierną jako równoważną nierówność wielomianową przy wyznaczonej dziedzinie nierówności wymiernej

W1xW2x0 W1x·W2x0  W2x0,

7x+29x-407x+29x-40x-3, x3, x49.

Wielomian  Wx=63x+27x-49 ma dwa pierwiastki: -27; 49.

Uwzględniając dziedzinę nierówności wymiernej D=-3;49;3 rysujemy szkic wykresu.

RUOt5wgTGv6dO

Odpowiedź: Rozwiązaniem nierówności wymiernej jest zbiór -;-3-3;-2749;33;+.

Przykład 4

Wyznaczmy zbiór rozwiązań nieróności 8x4+24x3-x-38x5-32x3-x2+4<-x-3x2-4.

Rozwiązanie

Podajmy konieczne założenia: 8x5-32x3-x2+40, x2-40

8x3x2-4-x2-40, x24

8x3-1x2-40, x-2, x2

8x3-10, x2-40, x-2, x2

8x31, x24, x-2, x2

x12, x-2, x2, x-2, x2.

D=-2;12;2.

Zapiszmy licznik i mianownika ułamków algebraicznych w postaci iloczynowej stosując metodę grupowania wyrazów

8x3x+3-x+38x3x2-4-x2-4<-x-3x-2x+2,

8x3-1x+38x3-1x2-4<-x-3x-2x+2.

Po skróceniu ułamka algebraicznego otrzymujemy nierówność

x+3x-2x+2<-x-3x-2x+2.

Zapiszmy nierówność w postaci ogólnej W1xW2x<0

x+3x-2x+2--x-3x-2x+2<0,

x+3+x+3x-2x+2<0,

2x+6x-2x+2<0.

Skorzystajmy z twierdzenia W1xW2x<0 W1x·W2x<0  W2x0.

Zatem nierówność wymierną możemy zapisać w postaci równoważnej nierówności iloczynowej

2x+6x-2x+2<02x+6x-2x+2<0x-2, x12, x2.

Wielomian Rx=2x+3x-2x+2 ma trzy jednokrotne pierwiastki: -3, -2 oraz 2.

Uwzględniając dziedzinę nierówności wymiernej D=-2;12;2 narysujemy szkic wykresu.

R1apc7aCZVNdK

Odpowiedź: Zbiorem rozwiązań nierówności jest zbiór -;-3-2;1212;2.

Przykład 5

Obliczmy najmniejszą liczbę całkowitą k spełniającą nierówność k3-7k+6-3k2+9k-6+113k2.

Rozwiązanie

Podajmy konieczne założenie

-3k2+9k-60

-3k-1k-20,

k1, k2.

D=1;2.

Zapiszmy licznik  ułamka algebraicznego k3-7k+6-3k2+9k-6 w postaci iloczynowej stosując metodę grupowania wyrazów

k3-k-6k+6-3k-1k-2+113k2,

kk2-1-6k-1-3k-1k-2+113k2,

kk-1k+1-6k-1-3k-1k-2+113k2.

Wyłączmy przed nawias k-1 , stąd

k-1kk+1-6-3k-1k-2+113k2,

k-1k2+k-6-3k-1k-2+113k2,

k-1k-2k+3-3k-1k-2+113k2,

Po skróceniu ułamka algebraicznego otrzymujemy

k+3-3+113k2,

-13k-1+113k2,

k-12.

R1D2lB15Kmx8i

Odpowiedź: Najmniejszą liczbą całkowitą, która spełnia nierówność k3-7k+6-3k2+9k-6+113k2 jest liczba -1.

Słownik

dziedzina nierówności wymiernej
dziedzina nierówności wymiernej

dziedziną nierówności wymiernej są wszystkie liczby rzeczywiste za wyjątkiem pierwiastków wielomianu W2x znajdującego się w mianowniku danego wyrażenia W1xW2x

D= x: W2x=0

pierwiastek wielomianu
pierwiastek wielomianu

pierwiastkiem wielomianu Wx nazywamy liczbę rzeczywistą a, dla której Wa=0