Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
Funkcja rosnąca
Definicja: Funkcja rosnąca

Funkcja liczbowa f:XY jest funkcją rosnącą w zbiorze A, AX, wtedy i tylko wtedy, gdy dla dowolnych argumentów x1, x2, należących do zbioru A, z nierówności x1<x2 wynika nierówność

fx1<fx2

Funkcję, która jest rosnąca w całej swojej  dziedzinie, nazywamy funkcją rosnącą.

Definicję funkcji rosnącej możemy również zapisać krócej.

Funkcja liczbowa f:XY jest funkcją rosnącą w zbiorze A,

AXx1, x2Ax1<x2fx1<fx2

Zwrot „dla każdego x” nazywa się kwantyfikatorem ogólnym, kwantyfikatorem dużym lub kwantyfikatorem uniwersalnym wiążącym zmienną x. Kwantyfikator ogólny oznaczamy symbolem x.

Funkcja malejąca
Definicja: Funkcja malejąca

Funkcja liczbowa f:XY jest funkcją malejącą w zbiorze A, AX, wtedy i tylko wtedy, gdy dla dowolnych argumentów x1, x2, należących do zbioru A, z nierówności x1<x2 wynika nierówność

fx1>fx2

Funkcję, która jest malejąca w całej swojej dziedzinie, nazywamy funkcją malejącą.

Definicję funkcji malejącej możemy również zapisać krócej.

Funkcja liczbowa f:XY jest funkcją malejącą w zbiorze A,

AXx1, x2Ax1<x2fx1>fx2

Zwrot „dla każdego x” nazywa się kwantyfikatorem ogólnym, kwantyfikatorem dużym lub kwantyfikatorem uniwersalnym wiążącym zmienną x. Kwantyfikator ogólny oznaczamy symbolem x.

Funkcja stała
Definicja: Funkcja stała

Funkcja liczbowa f:XY jest funkcją stałą w zbiorze A, AX, wtedy i tylko wtedy, gdy dla dowolnych argumentów x1, x2, należących do zbioru A, z nierówności x1<x2 wynika równość

fx1=fx2

Funkcję, która jest stała w całej dziedzinie, nazywamy funkcją stałą.

Definicję funkcji stałej możemy również zapisać krócej.

Funkcja liczbowa f:XY jest stała w zbiorze A,

AXx1, x2Ax1<x2fx1=fx2
Funkcja nierosnąca
Definicja: Funkcja nierosnąca

Funkcja liczbowa f:XY jest funkcją nierosnącą w zbiorze A, AX, wtedy i tylko wtedy, gdy dla dowolnych argumentów x1, x2, należących do zbioru A, z nierówności x1<x2 wynika nierówność

fx1fx2

Definicję funkcji nierosnącej możemy również zapisać krócej.

Funkcja liczbowa f:XY jest funkcją nierosnącą w zbiorze A,

AXx1, x2Ax1<x2fx1fx2
Funkcja niemalejąca
Definicja: Funkcja niemalejąca

Funkcja liczbowa f:XY jest funkcją niemalejącą w zbiorze A, AX, wtedy i tylko wtedy, gdy dla dowolnych argumentów x1, x2, należących do zbioru A, z nierówności x1<x2 wynika nierówność

fx1fx2

Definicję funkcji niemalejącej możemy również zapisać krócej.

Funkcja liczbowa f:XY jest funkcją niemalejącą w zbiorze A,

AXx1, x2Ax1<x2fx1fx2

Analizując definicje funkcji nierosnącej i niemalejącej, możemy zauważyć, że:

  • każda funkcja rosnąca jest jednocześnie funkcją niemalejącą,

  • każda funkcja malejąca jest jednocześnie funkcją nierosnącą,

  • każda funkcja stałafunkcja stałafunkcja stała jest jednocześnie funkcją nierosnącą i niemalejącą.

Funkcje rosnące, malejące, stałe,  nierosnące i niemalejące nazywamy funkcjami monotonicznymi.

Przykład 1

Funkcja f opisana jest za pomocą wzoru.

fx=x+32, gdy x.

Wykażemy, że funkcja f jest malejąca w przedziale -, -3 i rosnąca w przedziale -3, .

Rozwiązanie:

  1. x-, -3

    Założenie:
    fx=x+32, x1, x2-, -3 oraz x1<x2.

    Teza:
    fx1>fx2.

    Dowód:
    Obliczymy różnicę wartości funkcji dla argumentów x1x2.
    fx1fx2=x1+32x2+32
    Korzystamy ze wzoru skróconego mnożenia na różnicę kwadratów a2-b2=a-ba+b.
    fx1fx2=x1+3x2+3x1+3+x2+3
    Opuszczamy nawiasy zwykłe.
    fx1fx2=x1x2+33x1+x2+3+3
    Redukujemy wyrazy podobne.
    fx1fx2=x1x2x1+x2+6

    Określimy znak otrzymanego iloczynu:
    x1-x2<0 – z założenia wiemy, że x1<x2
    x1+x2+6<0 – z założenia wiemy, że x1<-3x2<-3, zatem x1+x2<-6.

    Stąd x1-x2x1+x2+6>0.

    Dla dowolnych liczb x1, x2 należących do przedziału -, -3 z nierówności x1<x2 wynika nierówność fx1>fx2.

    Stąd wniosek, że funkcja f jest malejąca w przedziale -, -3.

  2. x-3, 

    Z definicji funkcji rosnącej wiemy, że:
    funkcja liczbowa f:XY jest rosnąca w zbiorze
    AXx1, x2Ax1<x2fx1<fx2.
    x1-3, x2-3, x1<x2
    x1<x2

    Do obu stron nierówności dodajemy liczbę 3.
    x1+3<x2+3

    Obie strony nierówności podnosimy do kwadratu.
    x1+32<x2+32

    Znak nierówności nie ulega zmianie, ponieważ x1+30x2+30.
    fx1<fx2

    Zatem prawdziwa jest implikacja
    x1<x2fx1<fx2.


    Stąd wniosek, że funkcja f jest funkcją rosnącąfunkcja rosnącafunkcją rosnącą w przedziale -3, .

Przykład 2

Funkcja f opisana jest za pomocą wzoru

fx=6-3x, gdy x-, -2.

Określimy monotoniczność funkcji f.

Rozwiązanie:

x1-, -2x2-, -2x1<x2fx=6-3x.

Określimy znak różnicy fx1-fx2.

fx1=6-3x1

fx2=6-3x2

fx1-fx2= 6-3x1-6-3x2

Rozpatrzymy wyrażenie

6-3x1+6-3x26-3x1+6-3x2

Możemy zauważyć, że

  1. 6-3x1+6-3x2>0, bo x12x22 oraz x1<x2,

  2. Różnicę 6-3x1-6-3x2 możemy pomnożyć przez wyrażenie 63x1+63x263x1+63x2=1 bez zmiany jej wartości.

fx1-fx2=6-3x1-6-3x2·6-3x1+6-3x26-3x1+6-3x2

Korzystamy ze wzoru skróconego mnożenia a-ba+b=a2-b2 i otrzymujemy:

fx1-fx2=6-3x1-6-3x26-3x1+6-3x2=-3x1-x26-3x1+6-3x2

Określimy znak otrzymanego wyrażenia:

  • x1<x2 czyli x1-x2<0, stąd -3x1-x2>0 jako iloczyn dwóch liczb ujemnych.

  • 6-3x1+6-3x2>0, jako suma dwóch wyrażeń dodatnich.

Zatem fx1-fx2>0.

Z warunku x1<x2-2 wynika nierówność fx1>fx2.

To znaczy, ze funkcja fx=6-3x, gdy x-, -2 jest funkcją malejącą.

Przykład 3

Funkcja f opisana jest za pomocą wzoru.

fx=0,8x,gdy x<0-8x2,gdy x0

Wykażemy, że funkcja f jest rosnąca w przedziale -, 0 oraz malejąca w przedziale 0, .

Rozwiązanie:

  1. x-, 0

    Założenie:fx=0,8x, x1, x2-, 0 oraz x1<x2.

    Teza:fx1<fx2.

    Dowód:
    Obliczymy różnicę wartości funkcji dla argumentów x1x2.
    fx1-fx2=0,8x1-0,8x2=0,8x1-x2

    Określimy znak otrzymanego iloczynu:

    • x1-x2<0 – z założenia wiemy, że x1<x2,

    • 0,8x1-x2<0 – iloczyn liczby dodatniej przez liczbę ujemną.

    fx1<fx2

    Zatem prawdziwa jest implikacja
    x1<x2fx1<fx2

    Stąd wniosek, że funkcja f jest funkcją rosnącą w przedziale -, 0.

  2. x0, 

    Założenie:
    fx=-8x2, x1, x20,  oraz x1<x2.

    Teza:
    fx1>fx2.

    Dowód:
    Obliczymy różnicę wartości funkcji dla argumentów x1x2 oraz korzystamy ze wzoru skróconego mnożenia na różnicę kwadratów a2-b2=a-ba+b.
    fx1-fx2=-8x12--8x22=-8x12-x22=-8x1-x2x1+x2

    Określimy znak otrzymanego iloczynu:

    • x1-x2<0 – z założenia wiemy, że x1<x2,

    • x1+x2>0 – suma dwóch liczb dodatnich,

    • -8x1-x2x1+x2>0 – iloczyn dwóch liczb ujemnych przez liczbę dodatnią.

    Zatem fx1-fx2>0.

    Z warunku x1<x2 wynika nierówność fx1>fx2.

    Zatem prawdziwa jest implikacja
    x1<x2fx1>fx2.

    Stąd wniosek, że funkcja f jest funkcją malejącąfunkcja malejącafunkcją malejącą w przedziale 0, .

Przykład 4

Funkcja f opisana jest za pomocą wzoru.

fx=log2x+5.

Określimy jej dziedzinę i wykażemy, że funkcja f jest rosnąca w całej swojej dziedzinie.

Rozwiązanie:

Określimy dziedzinę funkcji f.

Z własności logarytmu wiemy, że liczba logarytmowana musi być liczbą dodatnią, czyli:

x+5>0

x>-5

Stąd Df=-5, 

Wykażemy, że funkcja fx=log2x+5, gdy x-5,  jest funkcją rosnącą.

Założenie: fx=log2x+5, Df=-5, , x1, x2-5, , -5<x1<x2

Teza: fx1<fx2

Dowód:

Obliczymy różnicę wartości funkcji dla argumentów x1x2.

fx1-fx2=log2x1+5-log2x2+5

Określimy znak otrzymanej różnicy.

Z własności logarytmu wiemy, że gdy podstawa logarytmu jest liczbą większą od jedności, to ten logarytm jest większy, którego liczba logarytmowana jest większa.

Z założenia wiemy, że:

  • x1<x2, czyli x1+5<x2+5

Zatem fx1-fx2<0.

Prawdziwa jest implikacja

x1<x2fx1<fx2.

Stąd wniosek, że funkcja f jest funkcją rosnąca w przedziale -5, .

Przykład 5

Funkcja f opisana jest za pomocą wzoru.

fx=x+223, gdy x.

Określimy jej monotoniczność.

Rozwiązanie:

Korzystając z własności pierwiastków arytmetycznych drugiego stopnia, możemy zapisać wzór funkcji f w inny, równoważny sposób.

fx=x+223=x+23=-13x+2,gdy x<-213x+2,gdy x-2.

Określimy monotoniczność funkcji f.

Wzór funkcji składa się z dwóch wyrażeń.

  1. x-, -2

    fx=-13x+2, Df=-, -2, x1, x2Df, x1<x2

    Określimy znak różnicy wartości funkcji f dla argumentów x1x2.
    fx1-fx2=-13x1+2--13x2+2=-13x1-23+13x2+23=-13x1-x2

    Wyznaczymy znak otrzymanego iloczynu:

    • x1<x2 czyli x1-x2<0,

    • -13x1-x2>0 – iloczyn dwóch liczb ujemnych.

    Stąd fx1-fx2>0.

    Zatem fx1>fx2.

    Z nierówności x1<x2 wynika nierówność fx1>fx2.

    Stąd wniosek, że funkcja f jest malejąca w przedziale -, -2.

  2. x-2, 

    fx=13x+2, Df=-2, , x1, x2Df, x1<x2

    Określimy znak różnicy wartości funkcji f dla argumentów x1x2.
    fx1-fx2=13x1+2-13x2+2=13x1+23-13x2-23=13x1-x2
    Wyznaczymy znak otrzymanego iloczynu:

    • x1<x2 czyli x1-x2<0,

    • 13x1-x2<0 – iloczyn dwóch liczb o różnych znakach.

    Stąd fx1-fx2<0.

    Zatem fx1<fx2.

    Z nierówności x1<x2 wynika nierówność fx1<fx2.

    Stąd wniosek, że funkcja f jest rosnąca w przedziale -2, .

    Funkcja fx=x+223, gdy x jest funkcją malejącą w przedziale -, -2 oraz funkcją rosnącą w przedziale -2, .

Ważne!
  • Funkcja jest rosnąca, jeżeli większemu argumentowi odpowiada większa wartość funkcji.

  • Funkcja jest malejąca, jeżeli większemu argumentowi odpowiada mniejsza wartość funkcji.

  • Funkcja jest stała, jeżeli każdemu argumentowi odpowiada taka sama wartość funkcji.

Słownik

funkcja rosnąca
funkcja rosnąca

funkcja jest rosnąca, jeżeli wraz ze wzrostem argumentów rosną jej wartości

funkcja malejąca
funkcja malejąca

funkcja jest malejąca, jeżeli wraz ze wzrostem argumentów maleją jej wartości

funkcja stała
funkcja stała

funkcja jest stała, jeżeli dla wszystkich argumentów przyjmuje stałą, tę samą wartość