Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Czworokąt wpisany w okrąg i trójkąty

Zauważmy na poniższym rysunku, że okrąg opisany na czworokącie ABCD jest tym samym okręgiem, który jest opisany na każdym z trójkątów ACDABC.

R1MXefXwNeOoL
Czworokąt i trójkąty wpisane w okrąg

Zauważmy jednak, że obraz trójkąta ACD w symetrii w względem symetralnej odcinka AC także jest wpisany w ten sam okrąg, jak na rysunku.

RzH4GjpwHme7x
Czworokąt i trójkąty symetryczne wpisane w okrąg

Tym samym otrzymujemy czworokąt cykliczny ABCE, którego boki mają te same długości, co wyjściowa figura, ale ich porządek jest inny. Inna jest (może być) dla tych czworokątów miara kątów w wierzchołkach wyznaczonych przez końce przekątnej AC. Analogicznie, można przekształcić odpowiednie trójkąty, gdy osią symetrii będzie symetralna odcinka BD.

Powyższy fakt wykorzystamy dla dowodu poniższego twierdzenia.

Twierdzenie o przekątnej czworokąta cyklicznego
Twierdzenie: Twierdzenie o przekątnej czworokąta cyklicznego

Niech dany będzie czworokąt cykliczny o bokach długości a, b, c, d oraz przekątnych p, q, jak na rysunku.

RuJIiJMVU0ZOh
Twierdzenie o przekątnej czworokąta cyklicznego

Wtedy p=ac+bdab+cdad+bc.

Dowód

Punktem wyjścia będzie dla nas twierdzenie Ptolemeusza, które orzeka, że w czworokącie cyklicznym iloczyn długości przekątnych jest równy sumie iloczynów długości odpowiednich boków, co przy powyższych oznaczeniach można zapisać, jako: p·q=ac+bd.

Zauważmy, że wspomniana wyżej symetria osiowa prowadzi do otrzymania jeszcze dwóch czworokątów cyklicznychwielokąt cyklicznycyklicznych o bokach tej samej długości, istotnie różnych, w szczególności o różnych przekątnych, jak na rysunku.

RD1UCBagWMAFq

Twierdzenie Ptolemeusza, zapisane dla każdego z tych czworokątów, pozwala zapisać odpowiednio równości:

p·t=ab+cd oraz q·t=ad+bc.

Wyznaczając z pierwszej równości zmienną t=ab+cdp i wstawiając ją do drugiego z równań otrzymujemy: q·ab+cdp=ad+bc.

Stąd q=ad+bcab+cd·p.

Zatem p·ad+bcab+cd·p=ac+bd, czyli p2=ac+bdab+cdad+bc. Stąd wynika teza twierdzenia.

Analogicznie można wykazać, że q=ac+bdad+bcab+cd.

Warto podkreślić, że mówiąc o symetrii odpowiednich trójkątów, na jakie przekątne podzieliły dany czworokąt, nie od razu widać równość długości przekątnej t, jaka pojawia się w dowodzie, na pomocniczych rysunkach. Dlatego, zamiast o symetrii, wygodniej byłoby mówić o rozcinaniu czworokąta na trójkąty, których bokami są odpowiedni bok czworokąta oraz promienie poprowadzone do wierzchołków, jak na rysunku.

R8beGl7knyh8D
Rozcinanie czworokąta

Zmieniając kolejność ułożenia poszczególnych trójkątów otrzymamy różne czworokąty o takich samych bokach, wpisane w dany okrąg. Analizując w szczególności odpowiednie kąty łatwo dostrzec przystawanie odpowiednich figur.

Przejdźmy teraz do udowodnienia wzoru Brahmagupty. Przyjmijmy oznaczenia jak na rysunku.

R1ViAzPGuSDMO
Dowód wzoru Brahmagupty

Wtedy pole P da się wyrazić jako sumę pól odpowiednich dwóch trójkątów:

P=absinα2+cdsin180°-α2=ab+cdsinα2.

Stosując twierdzenie cosinusów do wyrażenia kwadratu długości przekątnej p otrzymujemy zależność p2=a2+b2-2abcosα=c2+d2-2cdcos180°-α, z której, po zastosowaniu wzoru redukcyjnego, wyznaczymy wartość cosα:

cosα=a2+b2-c2-d22ab+cd.

Korzystając z jedynki trygonometrycznej otrzymujemy, że sin2α=1-a2+b2-c2-d22ab+cd2=2ab+cd2-a2+b2-c2-d224ab+cd2.

Kolejne przekształcenia licznika otrzymanego ułamka będą opierały się na zastosowaniu wzorów skróconego mnożenia, w szczególności wzoru na różnicę kwadratów. Wtedy otrzymujemy kolejno:

2ab+cd2-a2+b2-c2-d22=

=2ab+cd-a2+b2-c2-d2·2ab+cd+a2+b2-c2-d2=

=c2+d2+2cd-a2+b2-2ab·a2+b2+2ab-c2+d2-2cd=

=c+d2-a-b2·a+b2-c-d2=

=b+c+d-aa+c+d-ba+b+d-ca+b+c-d

Podstawiając standardowe oznaczenie p=a+b+c+d2 otrzymany iloczyn można zapisać w postaci

b+c+d-aa+c+d-ba+b+d-ca+b+c-d=

=a+b+c+d-2aa+b+c+d-2ba+b+c+d-2ca+b+c+d-2d=

=2p-2a2p-2b2p-2c2p-2d=16p-ap-bp-cp-d.

Zatem

P=ab+cdsinα2=ab+cd216p-ap-bp-cp-d4ab+cd2=

=p-ap-bp-cp-d.

Co należało wykazać.

Przykład 1

Okazuje się, że własności czworokąta cyklicznego można wykorzystać do badania własności pięciokąta foremnego.

Rozważmy pięciokąt foremny o boku długości 1, a jego przekątną oznaczmy przez
p, jak na rysunku.

R1ecCgkHnb3Kr
Pięciokąt foremny

Czworokąt ABCE, którego wierzchołkami są wierzchołki danego pięciokąta jest cykliczny, można zatem zastosować do niego twierdzenie Ptolemeuszatwierdzenie Ptolemeuszatwierdzenie Ptolemeusza.

Mamy wtedy: p2=1·p+1·1.

Jedynym dodatnim rozwiązaniem tego równania jest tzw. złota liczba: p=1+52.

Skądinąd wiadomo, że kąt wewnętrzny pięciokąta foremnego ma miarę 108°.

Stosując twierdzenie cosinusów moglibyśmy zapisać, że p2=12+12-2cos108°.

Wynik jest oczywiście poprawny, ale nieco „uwikłany”.

Można go jednak wykorzystać, uwzględniając wcześniejszy rezultat, do obliczenia dokładnej wartości sinusa 18°.

Mamy bowiem p=1+52=2-2cos108°=2-2cos90°+18°=2+2sin18°.

Stąd 1+522=2+2sin18°, czyli sin18°=5-14.

Słownik

wielokąt cykliczny
wielokąt cykliczny

wielokątem cyklicznym nazywamy wielokąt wypukły, który da się wpisać w okrąg

twierdzenie Ptolemeusza
twierdzenie Ptolemeusza

twierdzenie, które orzeka, że czworokąt o kolejnych bokach długości a, b, c, d i przekątnych p, q jest cykliczny wtedy i tylko wtedy, gdy

pq=ac+bd