Przeczytaj
Promieniowanie elektromagnetyczne to zaburzenie pola elektromagnetycznegopola elektromagnetycznego rozchodzące się w przestrzeni w postaci fal. Jest jedną z wielu form rozprzestrzeniania się energii w przestrzeni. Fale elektromagnetyczne są strumieniami fotonówfotonów, czyli cząstek elementarnych promieniowania, niemających masy i stanowiących kwantykwanty (porcje) energii. Nie jest ono po prostu falą, ale jest skwantowane (energia zmienia się tylko w ściśle określonych porcjach); łączy w sobie zarówno cechy fali, jak i cząsteczki.
Fale elektromagnetyczne mogą zostać uporządkowane zgodnie z charakteryzującymi je parametrami - długością i częstotliwością fali. Takie uporządkowanie nazywa się widmem (spectrum) elektromagnetycznym.
Energia fotonów jest odwrotnie proporcjonalna do długości fali. Oznacza to, że im krótsza fala elektromagnetyczna, tym więcej energii ze sobą niesie, i odwrotnie – im dłuższa fala elektromagnetyczna, tym mniej niesie energii.
Światło widzialne
Światło widzialne to część promieniowania elektromagnetycznego z zakresu fal od 380 do 750 nm (nanometrów), na który reagują fotoreceptoryfotoreceptory obecne w siatkówcesiatkówce ludzkiego oka. Człowiek postrzega światło widzialne jako białe, choć składa się ono z mieszaniny fal o różnej długości.
Światło widzialne, przechodząc przez pryzmatpryzmat, ulega rozszczepieniu na składowe o różnej długości fali, co pozwala zaobserwować widmo barwwidmo barw.
Znaczenie światła widzialnego dla organizmów żywych
Światło widzialne wykorzystywane jest przez organizmy żywe w procesie fotosyntezyfotosyntezy. Organizmy fotoautotroficzneOrganizmy fotoautotroficzne (rośliny, protisty roślinopodobne, sinice) zawierają barwniki fotosyntetycznebarwniki fotosyntetyczne zdolne do absorpcji, czyli pochłaniania, promieniowania elektromagnetycznego w zakresie światła widzialnego. Pojedyncze barwniki fotosyntetyczne są niskocząsteczkowymi związkami chemicznymi, dlatego w strukturach komórkowych są one organizowane w kompleksy barwnikowo‑białkowo‑lipidowe zwane fotosystemami (fotoukładami, oznaczane jako PS, od angielskiej nazwy: photosystem). Pojedynczy fotosystem składa się z kilkuset cząsteczek barwnika zorganizowanych w strukturę przypominającą antenę, w środku której znajduje się centrum reakcji. Więcej informacji na temat organizacji barwników fotosyntetycznych w fotosystemy, ich budowie i rodzajach znajdziesz w materiale pt. „Wędrówki elektronów i protonów”.
Absorbowany fotonfoton wzbudza elektron jednego z atomów wchodzących w skład cząsteczki barwnika fotosyntetycznego. Oznacza to, że elektron dotychczas znajdujący się w stanie podstawowym w wyniku pochłonięcia energii fotonu przechodzi w stan wzbudzenia. Przejawia się to przeniesieniem elektronu na powłokę elektronową o wyższym poziomie energetycznym. W fotosystemach energia wzbudzenia może być przekazywana między cząsteczkami barwników fotosyntetycznych tworzących układ antenowy i w konsekwencji doprowadzić do wzbudzenia oraz wybicia elektronu z cząsteczki głównego barwnika fotosyntetycznego, znajdującego się w centrum reakcji. Wybity elektron zasilony energią fotonu jest przyjmowany przez cząsteczkę pierwotnego akceptora elektronówpierwotnego akceptora elektronów, a następnie przekazywany na kolejne kompleksy białek przenośnikowych.
Proces absorpcji energii promieniowania światła widzialnego dotyczy wielu cząsteczek barwników fotosyntetycznych. Energia wybitych elektronów jest wykorzystywana przez organizmy fotoautotroficzne do syntezy związków organicznych.
Fotosynteza
Fotosynteza jest procesem metabolicznym zależnym od światła widzialnego. Pozostałe składowe promieniowania elektromagnetycznego nie mają wpływu na jej przebieg. Dzieje się tak dlatego, że światło widzialne dociera do powierzchni Ziemi i zawiera odpowiednią ilość energii, aby wzbudzić cząsteczki barwników fotosyntetycznych. Promieniowanie o większej długości fali, np. podczerwone, także przenika ziemską atmosferę, ale ma mniejszą energię od światła widzialnego, zatem nie wzbudza cząsteczek barwników fotosyntetycznych. Promieniowanie o mniejszej długości fali, np. ultrafioletowe, w większości jest pochłanianie przez warstwę ozonową, jednak częściowo przenika przez atmosferę. Ultrafiolet niesie ze sobą więcej energii niż światło widzialne, co doprowadza do uszkodzenia barwników fotosyntetycznych. Światło widzialne jest więc czynnikiem niezbędnym do przebiegu procesu fotosyntezy.
Słownik
złożona grupa związków organicznych zdolnych do pochłaniania promieniowania elektromagnetycznego w zakresie światła widzialnego o określonej długości fali
zielony barwnik fotosyntetyczny występujący u sinic, protistów roślinopodobnych i roślin; związek organiczny wbudowany w błony fotosyntetyczne, zdolny do pochłaniania promieniowania elektromagnetycznego z zakresu światła widzialnego
kwant światła; cząstka elementarna nie mająca ładunku elektrycznego; fotony mogą być absorbowane i emitowane przez atomy i cząsteczki
u zwierząt komórki światłoczułe, zdolne do pochłaniania światła i uruchamiające reakcje wzrokowe; rodzaje: czopki – odpowiedzialne za widzenie barwne przy dużym natężeniu światła i pręciki – odpowiedzialne za widzenie czarno‑białe przy małym natężeniu światła
(gr. fos – światło; synthesis – łączenie) proces metaboliczny zachodzący u organizmów samożywnych, polegający na wytwarzaniu złożonych związków organicznych z prostych związków nieorganicznych przy udziale energii świetlnej i w obecności barwników fotosyntetycznych
(łac. quantum – ile) najmniejsza porcja, o jaką może się zmienić dana wielkość fizyczna określonego układu fizycznego; np. kwant energii to skończona ilość energii, którą może pochłonąć lub wyemitować układ (np. atom)
organizm samożywny przeprowadzający fotosyntezę
wyspecjalizowana cząsteczka znajdująca się w błonie tylakoidów chloroplastów lub w błonie niektórych prokariontów; akceptor elektronów wybitych z cząsteczek chlorofilu współtworzących kompleks centrum reakcji
stan przestrzeni, w której na obiekt obdarzony ładunkiem elektrycznym działają siły elektromagnetyczne; stanowi układ pola elektrycznego i pola magnetycznego, które są ze sobą wzajemnie powiązane
bryła wykonana z przezroczystego materiału, której co najmniej dwie ściany są nachylone do siebie pod tzw. kątem łamiącym pryzmatu
warstwa światłoczuła odbierająca bodźce wzrokowe, położona na tylnej powierzchni wewnątrz gałki ocznej; zawiera fotoreceptory
rozkład natężenia promieniowania widzialnego uzyskany w wyniku jego rozszczepienia na jednobarwne składowe (którym odpowiadają określone długości fal)