Promieniowanie elektromagnetyczne to zaburzenie pola elektromagnetycznegopole elektromagnetycznepola elektromagnetycznego rozchodzące się w przestrzeni w postaci fal. Jest jedną z wielu form rozprzestrzeniania się energii w przestrzeni. Fale elektromagnetyczne są strumieniami fotonówfotonfotonów, czyli cząstek elementarnych promieniowania, niemających masy i stanowiących kwantykwantkwanty (porcje) energii. Nie jest ono po prostu falą, ale jest skwantowane (energia zmienia się tylko w ściśle określonych porcjach); łączy w sobie zarówno cechy fali, jak i cząsteczki.
Fale elektromagnetyczne mogą zostać uporządkowane zgodnie z charakteryzującymi je parametrami - długością i częstotliwością fali. Takie uporządkowanie nazywa się widmem (spectrum) elektromagnetycznym.

R1XXkQ1VX3Asp1
Na jednym końcu widma promieniowania elektromagnetycznego, na lewo od światła widzialnego, znajdują się kolejno: promieniowanie ultrafioletowe (UV), rentgenowskie (X) i gamma. Te rodzaje promieniowania są niebezpieczne dla żywych organizmów, ze względu na duże porcje niesionej energii. Na prawo od światła widzialnego, znajduje się promieniowanie o niższej częstotliwości i większej długości fali. Jest to kolejno wraz ze wzrostem długości fali: promieniowanie podczerwone emitowane przez ciała w temperaturze pokojowej, mikrofalowe (wykorzystywane w kuchenkach mikrofalowych) i fale radiowe.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Energia fotonów jest odwrotnie proporcjonalna do długości fali. Oznacza to, że im krótsza fala elektromagnetyczna, tym więcej energii ze sobą niesie, i odwrotnie – im dłuższa fala elektromagnetyczna, tym mniej niesie energii. 

bg‑lime

Światło widzialne

Światło widzialne to część promieniowania elektromagnetycznego z zakresu fal od 380 do 750 nm (nanometrów), na który reagują fotoreceptoryfotoreceptoryfotoreceptory obecne w siatkówcesiatkówkasiatkówce ludzkiego oka. Człowiek postrzega światło widzialne jako białe, choć składa się ono z mieszaniny fal o różnej długości.

RUiXnfOLyHmXx1
Ilustracja przedstawia widma światła widzialnego graniczącego z ultrafioletem i podczerwienią. Od lewej ultrafiolet (UV). Następnie (powyżej 380 nm) światło widzialne z podziałem na widma. Od lewej do 400nm kolor fioletowy, do 500nm kolor niebieski, następnie kolor turkusowy, zielony (600 nm), żółty, pomarańczowy (700 nm) i czerwony. Powyżej 750 nm podczerwień (IR).
Widma barw światła widzialnego. Światło widzialne graniczy z ultrafioletem i podczerwienią – widmami światła, które są niewidoczne dla siatkówki ludzkiego oka.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Ciekawostka

Światło widzialne, przechodząc przez pryzmatpryzmatpryzmat, ulega rozszczepieniu na składowe o różnej długości fali, co pozwala zaobserwować widmo barwwidmo optycznewidmo barw.

R15rJJ3GGNWkt1
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
bg‑lime

Znaczenie światła widzialnego dla organizmów żywych

Światło widzialne wykorzystywane jest przez organizmy żywe w procesie fotosyntezyfotosyntezafotosyntezyOrganizmy fotoautotroficzneorganizm fotoautotroficznyOrganizmy fotoautotroficzne (rośliny, protisty roślinopodobne, sinice) zawierają barwniki fotosyntetycznebarwniki fotosyntetycznebarwniki fotosyntetyczne zdolne do absorpcji, czyli pochłaniania, promieniowania elektromagnetycznego w zakresie światła widzialnego. Pojedyncze barwniki fotosyntetyczne są niskocząsteczkowymi związkami chemicznymi, dlatego w strukturach komórkowych są one organizowane w kompleksy barwnikowo‑białkowo‑lipidowe zwane fotosystemami (fotoukładami, oznaczane jako PS, od angielskiej nazwy: photosystem). Pojedynczy fotosystem składa się z kilkuset cząsteczek barwnika zorganizowanych w strukturę przypominającą antenę, w środku której znajduje się centrum reakcji. Więcej informacji na temat organizacji barwników fotosyntetycznych w fotosystemy, ich budowie i rodzajach znajdziesz w materiale pt. „Wędrówki elektronów i protonów”.

R1EJ4BqsfCkp01
Budowa oraz mechanizm działania fotosystemu.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Absorbowany fotonfotonfoton wzbudza elektron jednego z atomów wchodzących w skład cząsteczki barwnika fotosyntetycznego. Oznacza to, że elektron dotychczas znajdujący się w stanie podstawowym w wyniku pochłonięcia energii fotonu przechodzi w stan wzbudzenia. Przejawia się to przeniesieniem elektronu na powłokę elektronową o wyższym poziomie energetycznym. W fotosystemach energia wzbudzenia może być przekazywana między cząsteczkami barwników fotosyntetycznych tworzących układ antenowy i w konsekwencji doprowadzić do wzbudzenia oraz wybicia elektronu z cząsteczki głównego barwnika fotosyntetycznego, znajdującego się w centrum reakcji. Wybity elektron zasilony energią fotonu jest przyjmowany przez cząsteczkę pierwotnego akceptora elektronówpierwotny akceptor elektronówpierwotnego akceptora elektronów, a następnie przekazywany na kolejne kompleksy białek przenośnikowych.

R1FDqHJlrfnLh1
Ilustracja przedstawia, w jaki sposób energia absorbowanego fotonu wzbudza cząsteczkę barwnika fotosyntetycznego. Foton (niebieski piorun) trafia na cząsteczkę barwnika będącą w stanie podstawowym. Obok znajduje się schemat budowy atomu z centralnie położonym protonem (+) oraz z elektronem na pierwszej orbicie (-). W elektron trafia foton (niebieski piorun). Cząsteczka barwnika przechodzi w stan wzbudzony (pionowa strzałka w górę). Równolegle po lewej stronie biegnie strzałka skierowana w górę z popisem Rosnąca energia. Wokół cząsteczki barwnika pojawia się żółta poświata. Obok schemat budowy atomu z centralnie położonym protonem (+) oraz elektronem (-) na drugiej orbicie.
Energia absorbowanego fotonu wzbudza cząsteczkę barwnika fotosyntetycznego.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Proces absorpcji energii promieniowania światła widzialnego dotyczy wielu cząsteczek barwników fotosyntetycznych. Energia wybitych elektronów jest wykorzystywana  przez organizmy fotoautotroficzne do syntezy związków organicznych.

bg‑lime

Fotosynteza

Fotosynteza jest procesem metabolicznym zależnym od światła widzialnego. Pozostałe składowe promieniowania elektromagnetycznego nie mają wpływu na jej przebieg. Dzieje się tak dlatego, że światło widzialne dociera do powierzchni Ziemi i zawiera odpowiednią ilość energii, aby wzbudzić cząsteczki barwników fotosyntetycznych. Promieniowanie o większej długości fali, np. podczerwone, także przenika ziemską atmosferę, ale ma mniejszą energię od światła widzialnego, zatem nie wzbudza cząsteczek barwników fotosyntetycznych. Promieniowanie o mniejszej długości fali, np. ultrafioletowe, w większości jest pochłanianie przez warstwę ozonową, jednak częściowo przenika przez atmosferę. Ultrafiolet niesie ze sobą więcej energii niż światło widzialne, co doprowadza do uszkodzenia barwników fotosyntetycznych. Światło widzialne jest więc czynnikiem niezbędnym do przebiegu procesu fotosyntezy.

Słownik

barwniki fotosyntetyczne
barwniki fotosyntetyczne

złożona grupa związków organicznych zdolnych do pochłaniania promieniowania elektromagnetycznego w zakresie światła widzialnego o określonej długości fali

chlorofil
chlorofil

zielony barwnik fotosyntetyczny występujący u sinic, protistów roślinopodobnych i roślin; związek organiczny wbudowany w błony fotosyntetyczne, zdolny do pochłaniania promieniowania elektromagnetycznego z zakresu światła widzialnego

foton
foton

kwant światła; cząstka elementarna nie mająca ładunku elektrycznego; fotony mogą być absorbowane i emitowane przez atomy i cząsteczki

fotoreceptory
fotoreceptory

u zwierząt komórki światłoczułe, zdolne do pochłaniania światła i uruchamiające reakcje wzrokowe; rodzaje: czopki – odpowiedzialne za widzenie barwne przy dużym natężeniu światła i pręciki – odpowiedzialne za widzenie czarno‑białe przy małym natężeniu światła

fotosynteza
fotosynteza

(gr. fos – światło; synthesis – łączenie) proces metaboliczny zachodzący u organizmów samożywnych, polegający na wytwarzaniu złożonych związków organicznych z prostych związków nieorganicznych przy udziale energii świetlnej i w obecności barwników fotosyntetycznych

kwant
kwant

(łac. quantum – ile) najmniejsza porcja, o jaką może się zmienić dana wielkość fizyczna określonego układu fizycznego; np. kwant energii to skończona ilość energii, którą może pochłonąć lub wyemitować układ (np. atom)

organizm fotoautotroficzny
organizm fotoautotroficzny

organizm samożywny przeprowadzający fotosyntezę

pierwotny akceptor elektronów
pierwotny akceptor elektronów

wyspecjalizowana cząsteczka znajdująca się w błonie tylakoidów chloroplastów lub w błonie niektórych prokariontów; akceptor elektronów wybitych z cząsteczek chlorofilu współtworzących kompleks centrum reakcji

pole elektromagnetyczne
pole elektromagnetyczne

stan przestrzeni, w której na obiekt obdarzony ładunkiem elektrycznym działają siły elektromagnetyczne; stanowi układ pola elektrycznego i pola magnetycznego, które są ze sobą wzajemnie powiązane

pryzmat
pryzmat

bryła wykonana z przezroczystego materiału, której co najmniej dwie ściany są nachylone do siebie pod tzw. kątem łamiącym pryzmatu

siatkówka
siatkówka

warstwa światłoczuła odbierająca bodźce wzrokowe, położona na tylnej powierzchni wewnątrz gałki ocznej; zawiera fotoreceptory

widmo optyczne
widmo optyczne

rozkład natężenia promieniowania widzialnego uzyskany w wyniku jego rozszczepienia na jednobarwne składowe (którym odpowiadają określone długości fal)