Stożek wpisany w kulę

Wyobraźmy sobie stożek wpisany w kulę. Jakie warunki muszą być spełnione, aby stożek wpisać w kulę? W jaki sposób wykreślić stożek wpisany w kulę na kartce papieru? W odpowiedzi na te pytania pomoże nam aplet Geogebry.

RorenNWAlG6ZZ
Na animacji przedstawiono stożek wpisany w kulę. Poniżej przedstawiono suwak za pomocą którego można regulować parametry R i H. Przyjęto takie ograniczenia, aby stożek zawsze pozostawał wpisany w kulę. Parametr R można regulować w zakresie od jednej dziesiątej do czterech, natomiast zakres parametru H zmienia się w zależności od wartości parametru R. Przykład 1. Gdy R wynosi jeden i pół, wartość parametru H może przyjmować wartości od jednej dziesiątej do dwóch i dziewięciu dziesiątych. Przykład 2. Gdy R wynosi dwa, wartość parametru H może przyjmować wartości od jednej dziesiątej do trzech i dziewięciu dziesiątych. Przykład 3. Gdy R wynosi 4, wartość parametru H może przyjmować wartości od jednej dziesiątej do siedmiu i dziewięć dziesiątych. Można zauważyć, że jeżeli H równa się R to podstawa stożka pokrywa się z kołem wielkim kuli. Jeżeli H jest mniejsze od R to stożek znajduje się nad kołem wielkim, a jeżeli H jest mniejsze od R  to podstawa stożka znajduje się poniżej koła wielkiego kuli.
bg‑azure

Zapamiętaj:

Stożek jest wpisany w kulę wtedy i tylko wtedy, gdy wierzchołek stożka należy do sfery kuli oraz okrąg podstawy stożka zawiera się w sferze tej kuli.

Zadania dotyczące stożka wpisanego w kulę można sprowadzić do prostych zadań geometrii płaskiej. Na rysunku poniżej przedstawiono przekrój osiowy stożkaprzekrój osiowy stożkaprzekrój osiowy stożka wpisanego w kulę. Przekrój osiowy tych brył jest kołem opisanym na trójkącie równoramiennym. Spostrzeżenie to pomoże nam w uproszczeniu planowania strategii rozwiązania wielu zadań geometrii przestrzennej.

R1JkL7ZqDIji1

Dla przejrzystości rysunku, przekrój osiowy kuliprzekrój osiowy kuliprzekrój osiowy kuli wystarczy wykreślić jako okrąg.

Tak wykreślony rysunek jest punktem startowym w planowaniu kolejnych kroków. Ważnym elementem rozwiązania zadania jest analiza własności otrzymanych figur oraz związków miarowych zachodzących między odpowiednimi odcinkami. Do rozwiązania zadań dotyczących stożka wpisanego w kulę wykorzystamy znane nam twierdzenia geometrii płaskiej.

Rozważmy przekrój osiowy stożka wpisanego w kulę. Przyjmijmy oznaczenia jak na rysunku. Określimy najważniejsze związki miarowe zachodzące pomiędzy odpowiednimi odcinkami tworzącymi przekrój osiowy tych brył.

R8o68SKy8kPRY

H=CS długość wysokości stożka

r=AC=CB długość promienia podstawy stożka

l=AS=BS długość tworzącej stożka

α=ASB kąt rozwarcia stożka

β=ABS kąt nachylenia tworzącej stożka do płaszczyzny podstawy stożka

R=OA=OS długość promienia kuli

Zauważmy, że

  • 2rsinα=lsinβ=2R z twierdzenia sinusów

  • γ=2β z zależności między kątem środkowym i wpisanym opartym na tym samym łuku

  • OC2+r2=R2 z twierdzenia Pitagorasa

Przykład 1

Stożek wpisano w kulę. Kąt nachylenia tworzącej stożka do płaszczyzny podstawy stożka ma miarę 30°. Uzasadnij, że długość tworzącej stożka jest równa długości promienia kuli.

Rozwiązanie

  1. Wykreślamy rysunek i przyjmujemy oznaczenia. Środek kuli nie należy do stożka, ponieważ trójkąt ABS, będący przekrojem osiowym stożka, jest rozwartokątny.

R1KJdNzukAB8S

R=OB długość promienia kuli

l=SB długość tworzącej stożka

30°=BAS miara kąta nachylenia tworzącej stożka do płaszczyzny podstawy stożka.

Zadanie rozwiążemy dwoma metodami.

I metoda wykorzystamy twierdzenie sinusówtwierdzenie sinusówtwierdzenie sinusów.

lsin30°=2R, zatem l=12·2R, a stąd mamy l=R co należało wykazać.

II metoda Na rysunku wykreślmy dodatkowo promień OS. Zauważmy, że kąt SOB jest kątem środkowym opartym na tym samym łuku co kąt wpisany SAB.

R9kQmmw3G1Mol

Wynika stąd, że SOB=60°, ponadto trójkąt SOB jest trójkątem równoramiennym, zatem trójkąt SOB jest trójkątem równobocznym. Stąd mamy l=R, co należało wykazać.

Przykład 2

Stosunek długości wysokości stożka wpisanego w kulę do długości promienia tej kuli wynosi 3. Oblicz stosunek objętości stożka do objętości kuli.

Rozwiązanie

  1. Wykreślamy rysunek obrazujący przekrój osiowy stożka wpisanego w kulę. Z warunków zadania wynika, że środek kuli zawiera się w stożku, ponieważ wyskość stożka jest dłuższa niż promień tej kuli.

  2. Przyjmujemy oznaczenia. Oznaczenia pomogą w prowadzeniu toku rozumowania.

R8rxLV0UOqNpC

H=CS długość wysokości stożka

R=OA długość promienia kuli

r=AC długość promienia podstawy stożka

x=OC=H-R długość odcinka OC.

  1. Z warunków zadania mamy HR=3, stąd H=3R.

  2. Zapisujemy wzór opisujący odpowiedni stosunek VsVk=13πr2H43πR3=r2H4R3.

  3. Uzależnimy długość promienia podstawy stożka od długości promienia kuli. Korzystamy z twierdzenia Pitagorasa dla trójkąta ACO.

    x2+r2=R2 wiedząc, że x=H-R otrzymujemy zależność
    H-R2+r2=R2, stąd
    H2-2HR+R2+r2=R2, dalej
    r2=2HR-H2 z warunków zadania mamy H=3R, zatem
    r2=23R2-3R2
    r2=R223-3.

  4. Wynika stąd, że VsVk=r2H4R3=R223-3·3R4R3=6-334.

Przykład 3

W kulę wpisano stożek. Długość promienia kuli jest dwa razy dłuższa od długości promienia podstawy stożka. Wyznacz miarę kąta rozwarcia stożka.

Rozwiązanie

Rozwiązanie zadania zaczynamy od wykonania czytelnego rysunku i przyjęcia oznaczeń.

R71gHly6vDuk0

R=OS długość promienia kuli

2r=AB długość średnicy podstawy stożka

α=ASB miara kąta rozwarcia stożka

z warunków zadania mamy:

R=2r.

  1. Zauważmy, że mając określoną zależność pomiędzy długością promienia kuli i długością średnicy stożka, do wyznaczenia miary kąta rozwarcia stożka możemy wykorzystać twierdzenie sinusów dla trójkąta ABS.

  2. Układamy twierdzenie sinusów dla trójkąta ABS
    2rsinα=2R

  3. Korzystamy z zależności podanej w zadaniu R=2r, stąd otrzymujemy
    2rsinα=2·2r, zatem
    1sinα=2, stąd
    sinα=12.

  4. Wyznaczamy miarę kąta, dla którego sinα=12.
    Wiemy, że kąt rozwarcia stożka jest kątem z przedziału 0°,180°, zatem rozwiązaniem naszego równania jest kąt α=30° lub kąt α=150° .

  5. Istnieją dwa rozwiązania tego zadania.

Przykład 4

W kulę o promieniu długości 6 cm wpisano stożek, którego kąt rozwarcia ma miarę 30°. Oblicz pole powierzchni bocznej tego stożka.

Rozwiązanie

  1. Wykreślamy przekrój osiowy tych brył i przyjmujemy oznaczenia.

RvKaJ7xzggS69

2r=AB długość średnicy podstawy stożka

R=OA=6 długość promienia kuli

l=AS długość tworzącej stożka

Pbs=πrl pole powierzchni bocznej stożka.

  1. Do wyznaczenia długości promienia podstawy stożka oraz długości tworzącej stożka wykorzystamy twierdzenie sinusów dla trójkąta ABS.

  2. Z twierdzenia sinusów otrzymamy zależność
    2rsin30°=2·6, stąd 2r=12·sin30°, zatem r=3 cm.

  3. Długość tworzącej stożka możemy obliczyć korzystając z twierdzenia cosinusów dla trójkąta ABS albo dla trójkąta AOS.

  4. I metoda, korzystamy z trójkąta ABS.
    Z twierdzenia cosinusów otrzymamy zależność
    2r2=l2+l2-2l2·cos30°, stąd 62=2l2-2l2·32, zatem 36=l22-3,
    a stąd wynika, że l2=362-3, dalej po usunięciu niewymierności z mianownika otrzymujemy l2=362+34-3, zatem l=62+3 cm.
    II metoda, korzystamy z trójkąta AOS. Zauważamy, że kąt nachylenia tworzącej stożka do płaszczyzny podstawy stożka ma miarę 75°, zatem kąt AOS ma miarę 150°.

RwF1jBTpaf14R

Korzystając z twierdzenia cosinusówtwierdzenie cosinusówtwierdzenia cosinusów dla trójkąta AOS, otrzymujemy

l2=62+62-2·36·cos150°, zatem

l2=72+72·32, stąd

l2=362+3, zatem

l=62+3 cm.

  1. Obliczamy pole powierzchni bocznej stożka. Pbs=π·3·62+3, zatem ostatecznie otrzymujemy Pbs=182+3π cm2.

Przykład 5

W kulę wpisano stożek o objętości równej 14 objętości kuli. Wysokość stożka ma długość 3 cm. Wyznacz długość promienia kuli.

Rozwiązanie

  1. Wykreślamy rysunek i przyjmujemy oznaczenia.

RsaKQHMnlu3an

H=SC=3 długość wysokości stożka

R=OB=OS długość promienia kuli

x=OC=H-R długość odcinka x

Vs=14Vk warunki zadania.

  1. Z warunków zadania Vs=14Vk, mamy odpowiednio zależność 13πr2H=14·43πR3, gdzie r oznacza długość promienia podstawy stożka. Upraszczając zależność otrzymujemy
    3r2=R3, stąd r2=13R3.

  2. Długość promienia kuli możemy wyznaczyć z trójkąta CBO, korzystając z twierdzenia Pitagorasa.
    x2+r2=R2, gdzie r=CB.
    Zatem odpowiednio podstawiając, otrzymamy równanie
    3-R2+13R3=R2, stąd
    9-6R+R2+13R3=R2, zatem
    R3-18R+27=0. Otrzymaliśmy równanie stopnia trzeciego z niewiadomą R.

  3. Zauważmy, że pierwiastkiem równania jest liczba 3, ponieważ 33-18·3+27=0.
    Rozkładając lewą stronę równania na czynniki, otrzymujemy
    R-3R2+3R-9=0. Wynika stąd, że R=3 lub R=-3+352 lub R=-3-352, ponieważ R>0, jako długość odcinka, to otrzymujemy dwa rozwiązania
    R=3 cm lub R=-3+352 cm.

Słownik

przekrój osiowy stożka
przekrój osiowy stożka

przekrój stożka płaszczyzną zawierającą oś obrotu stożka. Przekrój osiowy stożka jest trójkątem równoramiennym

przekrój osiowy kuli
przekrój osiowy kuli

przekrój kuli płaszczyzną zawierającą oś obrotu kuli. Przekrój osiowy kuli jest kołem

twierdzenie sinusów
twierdzenie sinusów

twierdzenie dotyczące zależności między kątami, bokami w trójkącie i promieniem okręgu opisanego na trójkącie

twierdzenie cosinusów
twierdzenie cosinusów

twierdzenie określające związek między kątem i bokami w trójkącie