Zawartość kationów glinu w glebie zależy od jej zakwaszenia. Im niższe pH roztworu glebowego, tym więcej kationów glinu się przedostaje. Rośliny rosnące na glebach o odczynie kwasowym przyswajają jony glinu, które następnie mogą trafiać do organizmów zwierząt i ludzi.
RgwEGPHkdOa7G
Rfh9TaluUXNHh
RQ63J4prsZnqj
RQ2LLyc9NUUHO
RynwdkPgMkXZa
Niektóre leki zawierają rozpuszczalne sole glinu, jak leki przeciw nadkwasocie żołądka, przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwwymiotne oraz szczepionki. Związki glinu są składnikami wielu kosmetyków, m.in. antyperspirantów, matujących kremów, toników czy fluidów. Rozpuszczalne w wodzie sole glinu znajdują się również w wyrobach spożywczych, gdzie pełnią rolę barwników, emulgatorów lub wybielaczy, używanych do kawy bądź środków przeciwzbrylających. Duże ilości jonów glinu mogą także zawierać liście herbaty.
Ciekawostka
R5EospI5CL9Kj
Przygotowywanie posiłków i przechowywanie produktów spożywczych w opakowaniach aluminiowych zwiększa w nich zawartość jonów glinu. Amerykańscy badacze dowiedli, że przetworzone posiłki zawierają większe ilości jonów glinu niż posiłki nieprzetworzone.
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dopuszczalną dzienną dawką glinu jest 1 mg na 1 kg masy ciała.
bg‑green
Występowanie AlIndeks górny 3+3+ w organizmie człowieka
W organizmie zdrowego dorosłego człowieka zawartość kationów glinu może wynosić 50‑150 mg.
R145oMD5kM3wb1
Zawartość jonów glinu, w poszczególnych narządach u człowieka o masie 70 kg, przedstawia powyższa grafika interaktywna.
Wraz z wiekiem zawartość jonów glinu wzrasta:
niemowlęta: 0,2 ;
osoby starsze: 0,6‑0,7 .
bg‑green
Działanie AlIndeks górny 3+3+ w organizmie człowieka
Jony glinu, pochłonięte drogą pokarmową, mogą być wydalone przez zdrowe osoby. Kationy glinu mogą być przyswojone z jelita dzięki cytrynianom i mleczanom, z którymi AlIndeks górny 3+3+, dostając się do krwi, tworzy związki kompleksowezwiązek kompleksowyzwiązki kompleksowe z innymi substancjami, spełniającymi rolę chelatorówczynnik chelatującychelatorów. Dla przykładu: 80‑94% AlIndeks górny 3+3+ łączy się z transferryną (białko odpowiedzialne za transport żelaza). Kompleks transferryny z AlIndeks górny 3+3+ trafia do komórek. Kationy glinu zastępują jony wapnia i magnezu w kompleksach.
R1YzWc4eyjnUk1
Działanie AlIndeks górny 3+3+ w poszczególnych układach organizmu
RakUxhaNJapsY
Jony glinu nie są korzystne dla naszego zdrowia, ponieważ przyczyniają się do rozwoju chorób:
układu nerwowego, m.in. Parkinsona, Alzheimera czy demencji starczej;
układu kostnego, m.in. osteomalacji;
układu oddechowego, m.in. zapalenia pęcherzyków płucnych;
układu krwiotwórczego, np.: niedokrwistości mikrocytarnej.
Istnieją również przesłanki, że jony glinu przyczyniają się do rozwoju nowotworu piersi.
Słownik
związek kompleksowy
związek kompleksowy
(łac. complexio „połączenie”, „związek”) kompleks, związek koordynacyjny, związek chelatujący; związek chemiczny, którego cząsteczka składa się atomu/jonu tzw. centralnego, połączonego za pomocą wiązań koordynacyjnych z ligandami
czynnik chelatujący
czynnik chelatujący
(gr. chele „kleszcze”, „szczypce kraba”) ligand; jon lub cząsteczka obojętna, która łączy się bezpośrednio z atomem centralnym za pomocą wiązania koordynacyjnego, tworząc związek kompleksowy
encefalopatia
encefalopatia
(gr. enképhalos „mózg”; gr. pathos „choroba”) ogólny termin określający uszkodzenie mózgu
Bibliografia
Bárta M., Pierwiastki chemiczne wokół nas, Warszawa 2013.
Ehgartner B., Die Akte of Aluminium,Komplet Medi, Langbein & Partner Meedia, Germany, Austria 2014.
Forma E., Szymczyk A., Krześlak A., Wybrane ksenoestrogeny i ich wpływ na zdrowie człowieka, „Folia Medica Lodziensia” 2013, 40, 1, s. 79‑97.
Kijak E., Chemizm toksyczności glinu i jego rola w rozwoju choroby Alzheimera, „Wszechświat” 2010, t. 111, 10‑12, s. 277‑280.
Sapota A., Nasiadek M., Glin metaliczny, glin proszek (niestabilizowany). Dokumentacja dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego, „Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy” 2006, 3, 49, s. 77‑99.
Widłak M., Toksyczność glinu wyzwaniem środowiskowym (przegląd literatury), „Rocznik Świętokrzyski. Seria B – Nauki Przyrodnicze” 2011, 32, s. 131‑140.
Zuziak J., Jakubowska M., Glin w otoczeniu i jego wpływ na organizmy żywe, „Analit 2” 2016, s. 110- 120.