Przeczytaj
Jak przebiegają reakcje addycji elektrofilowej cząsteczek halogenowodorów do alkenów?
Alkeny reagują na zimno z gazowymi halogenowodorami, wśród których wyróżnić możemy np. , . Wzrost szybkości reakcji zależy od przyłączanego halogenowodoru i rośnie w kolejności:
Fluorowodór reaguje znacznie wolniej niż pozostałe trzy i zwykle jest ignorowany w rozważaniach dotyczących reakcji tego typu.
Poniżej przedstawiono mechanizm addycjiaddycji elektrofilowej na przykładzie etenu.
Mechanizm reakcji addycji elektrofilowej cząsteczki do etenu.
Dokończ równanie reakcji addycji chlorowodoru do propenu, stosując odpowiednie wzory półstrukturalne. Zaznacz strzałką miejsce addycji czynnika nukleofilowego.
Dokończ równanie opisanej reakcji addycji chlorowodoru do propenu, stosując odpowiednie wzory półstrukturalne. Równanie zapisz w zeszycie. Podaj miejsce addycji czynnika nukleofilowego.
Addycja cząsteczki HX zachodzi zgodnie z regułą Markownikowa, która mówi, że atom wodoru, w reakcji addycji, przyłącza się do atomu węgla, związanego z większą liczbą atomów wodoru („bogatszego w wodór”).
Słownik
(łac. additio „dodawanie”) proces przyłączania do atomów węgla, połączonych wiązaniem podwójnym lub potrójnym, cząsteczek homo- lub heteroatomowych, w wyniku czego zmniejsza się krotność wiązania w cząsteczce organicznego substratu
zjawisko nierównomiernego rozkładu cząstkowego ładunku elektrycznego w cząsteczce na atomach połączonych wiązaniem chemicznym
elektrofil, cząsteczka lub grupa, w której występuje niedomiar elektronów i w odpowiednich warunkach jest w stanie je przyjąć, czyli być ich akceptorem
nukleofil, cząsteczka lub grupa, w której występuje nadmiar elektronów i w odpowiednich warunkach może być ich donorem
(łac. carbo „węgiel”, gr. katiṓn „idący w dół”) jon karboniowy, kation org., w którym dodatni ładunek, wywołany deficytem elektronów, jest zlokalizowany na atomie węgla
węglowodory o cząsteczkach, w których występują oprócz wiązań pojedynczych wiązania wielokrotne
(łac. carota „marchew”) węglowodory nienasycone o wzorze sumarycznym , żółtoczerwone barwniki roślinne
węglowodory alifatyczne, zazwyczaj nienasycone węglowodory alicykliczne, których podstawowym elementem budowy jest izopren, , opisywane wzorem ogólnym , gdzie n > 2
Bibliografia
Krzeczkowska M., Loch J., Mizera A., Repetytorium chemia. Liceum - poziom podstawowy i rozszerzony, Warszawa – Bielsko‑Biała 2010.