Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Spójrzmy na poniższy rysunek.

R1KrGIaexgwnc

Pole dużego kwadratu (o zielonych bokach) jest równe:

P=a+b2

Jednocześnie jest ono równe sumie pól dwóch kwadratów (o bokach a oraz b) i dwóch prostokątów (o wymiarach a×b), więc:

P=a2+2ab+b2

A zatem zachodzi równość:

a+b2=a2+2ab+b2

Powyższa równość jest prawdziwa także wtedy, gdy zamiast b podstawimy  -b, co prowadzi do twierdzenia, które warto znać na pamięć.

o kwadracie sumy (różnicy) dwóch wyrażeń
Twierdzenie: o kwadracie sumy (różnicy) dwóch wyrażeń

Dla dowolnych liczb rzeczywistych a i b prawdziwe są wzory:

a+b2=a2+2ab+b2
a-b2=a2-2ab+b2

Uwaga!
Pierwszy ze wzorów nazywa się wzorem skróconego mnożenia na kwadrat sumy, a drugi - wzorem skróconego mnożenia na kwadrat różnicywzór skróconego mnożenia na kwadrat różnicykwadrat różnicy.

Przykład 1

x+12=x2+2x+1

2-y2=4-4y+y2

Przykład 2

Geometryczna interpretacja wzoru: x+32=x2+6x+9 przedstawiona jest na rysunku poniżej.

RHehoKYAPDQ5m
Przykład 3

Aby obliczyć w pamięci  1022, podstawiamy do wzoru na kwadrat sumywzór skróconego mnożenia na kwadrat sumykwadrat sumy a=100b=2.

Wtedy:

1022=100+22=10000+400+4=10404.

Zajmiemy się teraz trzecim ze wzorów skróconego mnożenia.

o różnicy kwadratów dwóch wyrażeń
Twierdzenie: o różnicy kwadratów dwóch wyrażeń

Dla dowolnych liczb rzeczywistych a i b zachodzi wzór:

a+ba-b=a2-b2
Dowód

Wystarczy zauważyć, że:

a+ba-b=aa-b+ba-b=a2-ab+ba-b2=a2-b2

Uwaga!
Wyprowadzony wzór nazywa się wzorem skróconego mnożenia na różnicę kwadratów.

Wzór ten ma także odpowiednią interpretację geometryczną.
Aby ją poznać, obliczymy na dwa sposoby pole P zielonej figury prezentowanej na rysunku poniżej.

RnE6uVdtbhxQK

Zielona figura powstaje z dużego kwadratu o boku a przez odcięcie małego  kwadratu o boku b, więc:

P=a2-b2

Zieloną figurę można też rozciąć na dwa prostokąty, z których  da się złożyć prostokąt o bokach a+b oraz ab.
Dzielimy ją wzdłuż linii przerywanej, jak na poniższym rysunku.

Rp06eraVpESF3

Jeżeli teraz dwa zielone prostokąty, otrzymane w wyniku proponowanego cięcia:
mniejszy prostokąt, o wymiarach b×a-b,
oraz większy prostokąt, o wymiarach a×a-b
skleimy bokiem o długości a-b, to otrzymamy zielony prostokąt o wymiarach a+b×a-b:

RnKDnyhDGaj1v

A zatem prawdziwa jest także równość:

P=a+ba-b.

W ten sposób powyższe twierdzenie udowodniliśmy także geometrycznie.

Ze wzoru na różnicę kwadratówwzór skróconego mnożenia na różnicę kwadratówróżnicę kwadratów możemy korzystać „w obydwie strony”. Stosując go od strony lewej do prawej, pozbywamy się nawiasów w iloczynie sumy i różnicy.

Przykład 4

x+1x-1=x2-1 oraz x+3x-3=x2-9.

Przykład 5

Wykażemy, że liczba 11-311+3 jest całkowita.

Ze wzoru skróconego mnożenia mamy:

11-311+3=112-32=11-9=2,

a więc liczba 11-311+3 jest całkowita.

Przykład 6

Korzystając ze wzoru na różnicę kwadratówwzór skróconego mnożenia na różnicę kwadratówróżnicę kwadratów, pozbędziemy się niewymierności w mianowniku liczby 611-3.

Zauważmy, że przydatny będzie wynik otrzymany w przykładzie 5.
Możemy – wykorzystując wzór skróconego mnożenia – rozszerzyć zadany ułamek tak, aby otrzymać w mianowniku liczbę wymierną.

Pomnóżmy licznik i mianownik zadanego ułamka przez 11+3. Otrzymamy wtedy:

611-3=6·11+311-3·11+3=6·11+32=3·11+3

Ważne!

Zauważmy, że 3·11+3=311+9=9·11+9=99+918,19,

a więc bez trudu możemy oszacować sumę 3·11+3 z dokładnością do całości.

Używając prostego kalkulatora sprawdzimy też, że 311+3=99+9=18.94987437.

Natomiast oszacowanie tej samej liczby, ale zapisanej jako 611-3 nie jest już takie wygodne.

Powyższa umiejętność, czyli usuwanie niewymierności z mianownika, okaże się przydatna w wielu zastosowaniach.

Stosowanie wzoru od strony prawej do lewej pozwala przedstawiać różnicę kwadratówwzór skróconego mnożenia na różnicę kwadratówróżnicę kwadratów w postaci iloczynu sumy i różnicy.

Przykład 7

x2-4=x-2x+2

oraz

x2-25=x+5x-5.

Przykład 8

Obliczymy w pamięci różnicę 9962-42. Otrzymujemy: 9962-42=996-4996+4=992·1000,

więc różnica ta jest równa 992 000.

Przykład 9

Wykażemy, że różnica 2452-1552 dzieli się przez 9000. Ponieważ: 2452-1552=245-155245+155=90·400=9000·4,

więc różnica ta jest podzielna przez 9000.

Przykład 10

Wykażemy, że każda z liczb:

a=85-1-25 oraz b=72+845-32+7-514-67

jest całkowita.

Liczbę a przekształcimy dwoma sposobami.

I  sposób: usuniemy niewymierności występujące w mianownikach ułamków zapisanych w podanych wyrażeniach.

a=85-1-25=8·5+15-1·5+1-25=8·5+15-1-25=

=8·5+14-25=25+1-25=25+2-25=2,

zatem a jest liczbą całkowitą. Koniec dowodu.

I I  sposób: sprowadzimy wyrażenia do wspólnego mianownika.

a=85-1-25=85-1-25·5-15-1=8-25·5-15-1=

=8-2·5+255-1=25-25-1=25-15-1=2,

czyli a jest liczbą całkowitą. Koniec dowodu.

W przypadku liczby b najpierw usuniemy niewymierność z mianownika ułamka 845-32+7.

Zauważmy, że

845-32+7=8425-18+7=84·25+18-725-18-7·25+18-7=

=84·5+32-7252-18-72=84·5+32-725-182-2·18·7+72=84·5+32-725-25-6·2·7=

=6·14·5+32-725-25+614=6·142·5+32-7614=14·5+32-7=

=514+32·14-7·14=514+67-72.

Oznacza to, że b=72+514+67-72-514-67=0, a więc b jest liczbą całkowitą. Koniec dowodu.

Przykład 11

Wykażemy, że każda z liczb:

x=17+122+17-122 oraz y=14-65+5

jest całkowita.

Liczbę x przekształcimy dwoma sposobami.

I  sposób. Zauważmy, że 17-122=289-288>0, a więc x>0, jako suma dwóch liczb dodatnich.

Obliczymy x2, korzystając ze wzoru skróconego mnożenia na kwadrat sumy:

x2=17+122+17-1222=

=17+1222+2·17+122·17-122+17-1222=

=17+122+2·17+122·17-122+17-122=

=34+2·172-1222=34+2·289-288=36.

Zatem x=36=6, a to jest liczba całkowita. Koniec dowodu.

I I sposób.

Zauważmy, że

17±122=17±2·62=32+222±2·3·22=3±222,

skąd

x=3+222+3-222=3+22+3-22=

=3+22+3-22=6, a więc x jest liczbą całkowitą. Koniec dowodu.

W przypadku liczby y skorzystamy z pomysłu przedstawionego powyżej w II sposobie rozwiązania.

Ponieważ 14-65=14-2·35=32+52-2·3·5=3-52 oraz 3-5>0, więc

y=14-65+5=3-52+5=3-5+5=3, a to oznacza, że y jest liczbą całkowitą. Koniec dowodu.

Słownik

wzór skróconego mnożenia na kwadrat sumy
wzór skróconego mnożenia na kwadrat sumy

a+b2=a2+2ab+b2, prawdziwy dla dowolnych liczb rzeczywistych a i b

wzór skróconego mnożenia na kwadrat różnicy
wzór skróconego mnożenia na kwadrat różnicy

a-b2=a2-2ab+b2, prawdziwy dla dowolnych liczb rzeczywistych a i b

wzór skróconego mnożenia na różnicę kwadratów
wzór skróconego mnożenia na różnicę kwadratów

a+ba-b=a2-b2, prawdziwy dla dowolnych liczb rzeczywistych a i b