Pole dużego kwadratu (o zielonych bokach) jest równe:
Jednocześnie jest ono równe sumie pól dwóch kwadratów (o bokach oraz ) i dwóch prostokątów (o wymiarach ), więc:
A zatem zachodzi równość:
Powyższa równość jest prawdziwa także wtedy, gdy zamiast podstawimy , co prowadzi do twierdzenia, które warto znać na pamięć.
o kwadracie sumy (różnicy) dwóch wyrażeń
Twierdzenie: o kwadracie sumy (różnicy) dwóch wyrażeń
Dla dowolnych liczb rzeczywistych i prawdziwe są wzory:
Uwaga! Pierwszy ze wzorów nazywa się wzorem skróconego mnożenia na kwadrat sumy, a drugi - wzorem skróconego mnożenia na kwadrat różnicywzór skróconego mnożenia na kwadrat różnicykwadrat różnicy.
Przykład 1
Przykład 2
Geometryczna interpretacja wzoru: przedstawiona jest na rysunku poniżej.
RHehoKYAPDQ5m
Przykład 3
Aby obliczyć w pamięci , podstawiamy do wzoru na kwadrat sumywzór skróconego mnożenia na kwadrat sumykwadrat sumy i .
Wtedy:
.
Zajmiemy się teraz trzecim ze wzorów skróconego mnożenia.
o różnicy kwadratów dwóch wyrażeń
Twierdzenie: o różnicy kwadratów dwóch wyrażeń
Dla dowolnych liczb rzeczywistych i zachodzi wzór:
Dowód
Wystarczy zauważyć, że:
Uwaga! Wyprowadzony wzór nazywa się wzorem skróconego mnożenia na różnicę kwadratów.
Wzór ten ma także odpowiednią interpretację geometryczną. Aby ją poznać, obliczymy na dwa sposoby pole zielonej figury prezentowanej na rysunku poniżej.
RnE6uVdtbhxQK
Zielona figura powstaje z dużego kwadratu o boku przez odcięcie małego kwadratu o boku , więc:
Zieloną figurę można też rozciąć na dwa prostokąty, z których da się złożyć prostokąt o bokach oraz . Dzielimy ją wzdłuż linii przerywanej, jak na poniższym rysunku.
Rp06eraVpESF3
Jeżeli teraz dwa zielone prostokąty, otrzymane w wyniku proponowanego cięcia: mniejszy prostokąt, o wymiarach , oraz większy prostokąt, o wymiarach skleimy bokiem o długości , to otrzymamy zielony prostokąt o wymiarach :
RnKDnyhDGaj1v
A zatem prawdziwa jest także równość:
.
W ten sposób powyższe twierdzenie udowodniliśmy także geometrycznie.
Ze wzoru na różnicę kwadratówwzór skróconego mnożenia na różnicę kwadratówróżnicę kwadratów możemy korzystać „w obydwie strony”. Stosując go od strony lewej do prawej, pozbywamy się nawiasów w iloczynie sumy i różnicy.
Przykład 4
oraz .
Przykład 5
Wykażemy, że liczba jest całkowita.
Ze wzoru skróconego mnożenia mamy:
,
a więc liczba jest całkowita.
Przykład 6
Korzystając ze wzoru na różnicę kwadratówwzór skróconego mnożenia na różnicę kwadratówróżnicę kwadratów, pozbędziemy się niewymierności w mianowniku liczby .
Zauważmy, że przydatny będzie wynik otrzymany w przykładzie . Możemy – wykorzystując wzór skróconego mnożenia – rozszerzyć zadany ułamek tak, aby otrzymać w mianowniku liczbę wymierną.
Pomnóżmy licznik i mianownik zadanego ułamka przez . Otrzymamy wtedy:
Ważne!
Zauważmy, że ,
a więc bez trudu możemy oszacować sumę z dokładnością do całości.
Używając prostego kalkulatora sprawdzimy też, że .
Natomiast oszacowanie tej samej liczby, ale zapisanej jako nie jest już takie wygodne.
Powyższa umiejętność, czyli usuwanie niewymierności z mianownika, okaże się przydatna w wielu zastosowaniach.
Stosowanie wzoru od strony prawej do lewej pozwala przedstawiać różnicę kwadratówwzór skróconego mnożenia na różnicę kwadratówróżnicę kwadratów w postaci iloczynu sumy i różnicy.
Przykład 7
oraz
.
Przykład 8
Obliczymy w pamięci różnicę . Otrzymujemy: ,
więc różnica ta jest równa .
Przykład 9
Wykażemy, że różnica dzieli się przez . Ponieważ: ,
więc różnica ta jest podzielna przez .
Przykład 10
Wykażemy, że każda z liczb:
oraz
jest całkowita.
Liczbę przekształcimy dwoma sposobami.
sposób: usuniemy niewymierności występujące w mianownikach ułamków zapisanych w podanych wyrażeniach.
,
zatem jest liczbą całkowitą. Koniec dowodu.
sposób: sprowadzimy wyrażenia do wspólnego mianownika.
,
czyli jest liczbą całkowitą. Koniec dowodu.
W przypadku liczby najpierw usuniemy niewymierność z mianownika ułamka .
Zauważmy, że
.
Oznacza to, że , a więc jest liczbą całkowitą. Koniec dowodu.
Przykład 11
Wykażemy, że każda z liczb:
oraz
jest całkowita.
Liczbę przekształcimy dwoma sposobami.
sposób. Zauważmy, że , a więc , jako suma dwóch liczb dodatnich.
Obliczymy , korzystając ze wzoru skróconego mnożenia na kwadrat sumy:
.
Zatem , a to jest liczba całkowita. Koniec dowodu.
sposób.
Zauważmy, że
,
skąd
, a więc jest liczbą całkowitą. Koniec dowodu.
W przypadku liczby skorzystamy z pomysłu przedstawionego powyżej w sposobie rozwiązania.
Ponieważ oraz , więc
, a to oznacza, że jest liczbą całkowitą. Koniec dowodu.