Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
bg‑gray2

Platyna

RxwGmeAh7xM0W
Platyna.
Źródło: GroMar Sp. z o. o. na podstawie Mizerski W., Tablice chemiczne, Wydawnictwo Adamantan, Warszawa 2008, licencja: CC BY-SA 3.0.

Platyna posiada bardzo wysoką temperaturę topnienia oraz dużą gęstość. Niezwykle wysoka temperatura topnienia, bo aż 1768,4°C, czyni ją szczególnym metalem. Dla złota wynosi ona tylko 1064,18°C, a dla srebra – 961,78°C. Ustępuje oczywiście pod tym względem wolframowi, dla którego temperatura wrzenia osiąga wartość aż 4170°C. Czysta platyna jest również miększa od czystego żelaza. Tworząc stopy z innymi platynowcami, polepsza swoje właściwości. Stopy platyny są składnikiem: przewodów, termoogniw, uzwojenia pieców elektrycznych, dysz przędzalniczych, narzędzi chemicznych i chirurgicznych, implantów, styków elektrycznych oraz igieł do wstrzyknięć podskórnych.

RYAhsQEbRBEVW
Platyna.
Źródło: Periodictableru, dostępny w internecie: wikipedia.org, licencja: CC BY-SA 3.0.

Platyna jest metalem szlachetnym, który nie reaguje z tlenem, wodą czy kwasem chlorowodorowym. Podobnie jak złoto nie ulega reakcji z kwasem azotowym(V), ale dopiero z wodą królewską, tworząc przy tym kwas H2PtCl6.

bg‑gray2

Zastosowania platyny

Platynę wykorzystuje się w różnych szczeblach naszego życia – w medycynie w zwalczaniu komórek nowotworowych, jak również w elektronice, m.in. w dyskach twardych, kondensatorach oraz termoparachtermoparatermoparach. Poniżej przedstawiono przykłady innych możliwości wykorzystywania platyny.

R1WIZPmqeMlkm1
Mapa myśli. Lista elementów:
  • Nazwa kategorii: Zastosowanie platyny{color=#0C6590}
    • Elementy należące do kategorii Zastosowanie platyny
    • Nazwa kategorii: jubilerstwo{color=#8FC9E5}
    • Nazwa kategorii: elektryka{color=#8FC9E5}
    • Nazwa kategorii: chemia{color=#8FC9E5}
    • Nazwa kategorii: motoryzacja{color=#8FC9E5}
    • Nazwa kategorii: medycyna{color=#8FC9E5}
    • Koniec elementów należących do kategorii Zastosowanie platyny{color=#0C6590}
Mapa myśli przedstawiająca zastosowanie platyny
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
bg‑cyan

Medycyna

R15z78Z2C7FcA1
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
bg‑cyan

Platyna w jubilerstwie

RCrPVbdkkTCKU1
Wybierz jedno nowe słowo poznane podczas dzisiejszej lekcji i ułóż z nim zdanie.
bg‑cyan

Platyna w motoryzacji

R1Ydz26XZGjPH1
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
bg‑cyan

Platyna w elektryce

R1cx3q0Ivv5oW1
Wybierz jedno nowe słowo poznane podczas dzisiejszej lekcji i ułóż z nim zdanie.
bg‑cyan

Platyna w chemii

Platynę wykorzystuje się do produkcji kwasu azotowego(V), który jest potrzebny do powstania nawozów azotowych, ważnego źródła składników pokarmowych roślin. Na pierwszym etapie amoniak jest utleniany, by utworzył tlenek azotu(II). Dla zwiększenia wydajności reakcję przeprowadza się z użyciem katalizatora platynowo‑rodowego.

R11NQh20Glpxe1
Otrzymywanie kwasu azotowego(<math aria‑label="pięć">V) metodą Ostwalda; schemat technologiczny; w skład systemu absorpcji, zaprojektowanego przez I. Mościckiego, wchodziło 79 wież.
Źródło: Joanna Kośmider, dostępny w internecie: www.wikipedia.org, licencja: CC BY-SA 3.0.
Ciekawostka
RroXgi07YKDVr1
Ignacy Mościcki (ur. <math aria‑label="pierwszego">1 grudnia <math aria‑label="tysiąc osiemset sześćdziesiątego siódmego">1867 r. w Mierzanowie, zm. <math aria‑label="drugiego">2 października <math aria‑label="tysiąc dziewięćset czterdziestego szóstego">1946 r. w Versoix)
Źródło: dostępny w internecie: wikipedia.org, domena publiczna.

Ignacy Mościcki w latach 19261939 był prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej. Z wykształcenia był chemikiem, naukowcem i wynalazcą. Nazywa się go budowniczym polskiego przemysłu chemicznego.

Platyna używana jest także w katalizie utwardzania mieszanki silikonowej, co prowadzi do powstania produktu silikonowego o pożądanych właściwościach. Takimi produktami są m.in.: papier silikonowy, powłoki hydrofobowe, kauczuki silikonowe, środki do polerowania i czyszczenia mebli oraz osłony kabli wysokiego napięcia.

Ze względu na wysoką temperaturę topnienia platyna zaczęła być wykorzystywana do wytwarzania wytrzymałych naczyń laboratoryjnych (platyna z domieszkami).

Ciekawostka

Brytyjska korona państwowa wykonana została z platyny, złota i srebra. To jeden z najcenniejszych przedmiotów świata.  Ozdobiona jest około 3 tysiącami kamieni szlachetnych (m.in. słynnym diamentem Kooh‑i-Noor). Jej wartość szacowana jest na 35 mld funtów.

RIb5OXwTh6xbo
Brytyjska korona państwowa.
Źródło: Aleister Crowley, dostępny w internecie: wikipedia.org, licencja: CC BY-SA 3.0.

Słownik

termopara
termopara

termopary platynowe przeznaczone są do pomiaru wysokich temperatur (do 1600°C). Mierzą temperaturę na podstawie zmiany napięcia termoelektrycznego wbudowanego w nie termoelementu (termopary). Napięcie generowane przez termopary zmienia się wraz ze zmianą temperatury (im wyższa temperatura,  tym generowane jest wyższe napięcie). Termopara składa się z dwóch drutów, każdy z nich wykonany jest z innego materiału (metalu lub stopu metalu). W zależności od zastosowanych materiałów, termopary generują różne napięcie termoelektryczne. Zależności pomiędzy napięciem generowanym przez termoparę a temperaturą są unormowane

substytucja nukleofilowa, podstawienie nukleofilowe
substytucja nukleofilowa, podstawienie nukleofilowe

reakcja chemiczna podstawienia, w której czynnikiem atakującym jest nukleofil

Bibliografia

Bielański A., Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 1987.

Dobrzański L, A., Metalowe materiały inżynierskie, Warszawa 2009.

Kaczyński J., Czaplicki A., Chemia ogólna, Warszawa 1974.

Litwin M., Styka – Wlazło S., Szymońska J., Chemia ogólna i nieorganiczna, Warszawa 2003.

Raghavan V., Al‑Ni‑Pt (Aluminum‑Nickel‑Platinum), „Journal of Phase Equilibria and Diffusion” 2006.

Wesołowski K., Metale nieżelazne i ich stopy, Łódź 2010.