Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Figury o równych polach

Jednym z trzech wielkich geometrycznych problemów w matematyce starożytnej Grecji była tzn. kwadratura koła. Problem ten polegał na skonstruowaniu przy użyciu jedynie cyrkla i linijki kwadratu o polu równym polu danego koła. Wówczas nie potrafiono tej konstrukcji wykonać, ale postawiono ważne pytanie, czy taką konstrukcję w ogóle da się wykonać jedynie przy pomocy cyrkla i linijki. Upłynęło ponad dwa tysiące lat zanim matematycy udowodnili, że taka konstrukcja jest niewykonalna. Od tego czasu stwierdzenie „kwadratura koła” oznacza, że mamy do czynienia z problemem nierozwiązywalnym.

Figury równoważne
Definicja: Figury równoważne

Figury o równych polach nazywamy figurami równoważnymi.

Przykładem figur równoważnych są trójkąty o wspólnej podstawie i jednakowych wysokościach.

Na rysunku (ABDF)

RXRi6yu5xBzAB

są to trójkąty ABC, ABD, ABEABF. Wszystkie te trójkąty mają wspólną podstawę AB i równe wysokości opuszczone na tę podstawę.

Posługując się tym nazewnictwem, moglibyśmy powiedzieć, że problem kwadratury koła polega na skonstruowaniu, jedynie za pomocą cyrkla i linijki, kwadratu równoważnemu danemu kołu.

Przejdziemy teraz do twierdzenia Pitagorasa.

Pitagorasa
Twierdzenie: Pitagorasa

Jeżeli trójkąt jest prostokątny, to suma kwadratów długości jego przyprostokątnych jest równa kwadratowi długości przeciwprostokątnej tego trójkąta.

Przy oznaczeniach standardowych, jak na rysunku

R1aXcsC0lOCW0

tezę twierdzenia możemy zapisać w postaci

a2+b2=c2

Równość ta oznacza geometrycznie, że suma pól kwadratów zbudowanych na przyprostokątnych trójkąta jest równa polu kwadratu zbudowanego na przeciwprostokątnej. Ilustrację tej sytuacji przedstawia kolejny rysunek.

RdMjIKLBeUHFV
a2+b2=c2

Obecnie znanych jest wiele dowodów tego twierdzenia, których większość opiera się na jego sensie geometrycznym.

Zaprezentujemy dwa dowody, z który pierwszy oparty jest na trójkątach podobnych, a drugi na wspomnianym sensie geometrycznym twierdzenia.

Dowód

Dowód 1

Poprowadźmy wysokość CD trójkąta ABC i oznaczmy długości odcinków ADBD literami xy, jak na rysunku.

R1069wNILlN0P

Trójkąty ACDABC są prostokątne i mają wspólny kąt ostry przy wierzchołku A, więc dwa pozostałe kąty ostre tych trójkątów są równe. To oznacza, na mocy cechy kkk, że te trójkąty są podobne. Tak samo trójkąty CBDABC są prostokątne i mają wspólny kąt ostry przy wierzchołku B, więc te trójkąty także są podobne.

Z tych podobieństw wynikają równości

ADAC=ACAB oraz BDBC=BCAB

czyli

xb=bc oraz ya=ac

Stąd otrzymujemy

x=b2c oraz y=a2c

Ponieważ x+y=c, więc b2c+a2c=c. Stąd, po pomnożeniu obu stron tej równości przez c, otrzymujemy

a2+b2=c2, co właśnie należało udowodnić.

Dowód 2

Dowód, który teraz zaprezentujemy, pochodzi od Euklidesa. Wykażemy, że suma pól kwadratów BDECCFGA jest równa polu kwadratu AHIB.

RMtSogkWx2MBT

Poprowadźmy najpierw odcinek CJ prostopadły do przeciwprostokątnej AB, którego koniec J leży na boku HI kwadratu AHIB.

RIQBjAqW5hJee

Pokażemy, że kwadrat CBDE i prostokąt BKJI to figury równoważne oraz kwadrat CFGA i prostokąt AHJK to figury równoważne. Wystarczy wykazać, że trójkąt CBD – połowa kwadratu CBDE i trójkąt BJI – połowa prostokąta BKJI to figury równoważne.

R1Ukx6g27sD8S

Trójkąty CBDABD są równoważne, gdyż mają taką samą podstawę BD i równe wysokości opuszczone z wierzchołków CA na prostą BD.

W kolejnym kroku wykazujemy, że trójkąty ABDIBC są równoważne.

RTTkxpfiKWm2o

Jest tak dlatego, że te trójkąty są przystające, co z kolei wynika z równości
AB=IB, BD=BC,
ABD=ABC+CBD=ABC+90°=
=ABC+ABI=IBC
i cechy bkb przystawania trójkątów.

Teraz pozostaje już tylko zauważyć, że trójkąty IBCBJI są równoważne.

RviyYA5OE44aN

To wynika z faktu, że mają one wspólną podstawę BI i równe wysokości opuszczone z wierzchołków CJ na prostą BI.

W ten sam sposób wykazujemy równoważność trójkątów, kolejno: CGA, BGA, HCAHJA.

To kończy dowód.

Twierdzenie Pitagorasa stosujemy w sytuacji, gdy wiemy, że trójkąt jest prostokątny. Okazuje się też że można wnioskować w drugą stronę. Mówi o tym następujące twierdzenie.

odwrotne do twierdzenia Pitagorasa
Twierdzenie: odwrotne do twierdzenia Pitagorasa

Jeżeli suma długości kwadratów któryś dwóch boków trójkąta jest równa kwadratowi długości trzeciego boku tego trójkąta, to trójkąt ten jest prostokątny.

Oznaczając a=BC, b=ACc=AB i zakładając, że abc, możemy to twierdzenie zapisać w postaci:

Jeżeli a2+b2=c2, to trójkąt ABC jest prostokątny.

Pokażemy teraz kilka przykładów, w których zastosujemy twierdzenie Pitagorasa lub twierdzenie odwrotne do twierdzenia Pitagorasa.

Przykład 1

Obwód trójkąta prostokątnego jest równy 756, a przeciwprostokątna tego trójkąta jest o 1 dłuższa o jednej z przyprostokątnych. Oblicz długości boków tego trójkąta.

Rozwiązanie

Niech x oznacza długość przeciwprostokątnej trójkąta. Wtedy jedna z przyprostokątnych ma długość równą x-1, a druga 756-x-x-1, czyli 757-2x. Z twierdzenia Pitagorasa otrzymujemy równanie

x-12+757-2x2=x2.

Zastosujmy wzór skróconego mnożenia na kwadrat różnicy, a następnie uporządkujmy otrzymane równanie

x2-2x+1+7572-2·757·2x+4x2=x2,

4x2-3030x+573050=0,

2x2-1515x+286525=0.

Obliczamy wyróżnik i pierwiastki trójmianu kwadratowego 2x2-1515x+286525.

Δ=-15152-4·2·286525=3025, więc Δ=3025=55.

x1=1515-554=365, x2=1515+554=39212.

Gdy x=365, to x-1=364 oraz 757-2x=757-2·365=27, a gdy x=39212, to x-1=39112 oraz 757-2x=752-2·39212=-33, co jest niemożliwe.

Odpowiedź:

Przyprostokątne trójkąta mają długości 27364, a przeciwprostokątna ma długość 365.

Przykład 2

Wykaż, że jeśli boki trójkąta mają długości 2x+1, 2x2+2x, 2x2+2x+1, gdzie x jest liczbą dodatnią, to trójkąt ten jest prostokątny.

Rozwiązanie

Zauważmy najpierw, że jeśli x>0, to liczby 2x+1, 2x2+2x, 2x2+2x+1 są dodatnie, a największą z nich jest 2x2+2x+1. Wystarczy więc sprawdzić, czy suma kwadratów liczb 2x+12x2+2x jest równa kwadratowi liczby 2x2+2x+1. Obliczmy

2x+12+2x2+2x2=4x2+4x+1+4x4+8x3+4x2=

=4x4+8x3+8x2+4x+1,

oraz

2x2+2x+12=4x4+4x2+1+8x3+4x2+4x=4x4+8x3+8x2+4x+1.

Zatem dla każdej liczby x>0 prawdziwa jest równość 2x+12+2x2+2x2=2x2+2x+12. Zatem z twierdzenia odwrotnego do twierdzenia Pitagorasa wnioskujemy, że trójkąt jest prostokątny.

Przykład 3

Długości boków trójkąta są równe 17, 2528. Udowodnij, spodek najkrótszej wysokości tego trójkąta dzieli bok trójkąta na dwie części w stosunku 2:5.

Rozwiązanie

Ponieważ pole trójkąta to połowa iloczynu długości boku i wysokości opuszczonej na prostą zawierającą ten bok, więc iloczyn długości boku i odpowiadającej mu wysokości jest stały. Wobec tego najkrótsza wysokość trójkąta jest opuszczona na najdłuższy bok. Przyjmijmy oznaczenia jak na rysunku.

Rhge9swGdvJvk

Z twierdzenia Pitagorasa dla trójkąta ADC i dla trójkąta BDC otrzymujemy

x2+h2=172 oraz y2+h2=252.

Odejmując równania stronami, od drugiego pierwsze, dostajemy

y2-x2=252-172.

Stosując wzór skróconego mnożenia na różnicę kwadratów możemy to równanie zapisać w postaci

y-xy+x=25-1725+17,

y-xy+x=8·42.

Ponieważ x+y=28, więc otrzymujemy y-x·28=8·42, skąd y-x=12. Dodając stronami równania x+y=28y-x=12, otrzymujemy 2y=40, więc y=20. Zatem x+20=28, czyli x=8.

Stosunek długości odcinka AD do długości odcinka BD jest równy xy=820=25.

To kończy dowód.

Ciekawym problemem, związanym z trójkątami prostokątnymi, jest poszukiwanie tzw. trójek pitagorejskich. Trójkami pitagorejskimi nazywamy takie ciągi a, b, c liczb całkowitych dodatnich, które są długościami boków trójkąta prostokątnego. Przykładem takiej trójki jest ciąg 3, 4, 5.

Przykład 4

Wykaż, że w każdej trójce pitagorejskiej co najmniej jedna z liczb jest podzielna przez 5.

Rozwiązanie

Przypuśćmy, że a, b, c jest trójką pitagorejskątrójka pitagorejskatrójką pitagorejską i że żadna z liczb a, b, c nie jest podzielna przez 5. Wtedy każda z tych liczb daje przy dzieleniu przez 5 resztę 1, 2, 3 lub 4.

Jeśli liczba całkowita daje przy dzieleniu przez 5 resztę 1, a więc ma postać 5k+1, gdzie k jest liczbą całkowitą, to jej kwadrat też daje przy dzieleniu przez 5 resztę 1, gdyż 5k+12=25k2+10k+1=55k2+2k+1.

Analogicznie: jeśli liczba całkowita daje przy dzieleniu przez 5 resztę 4, a więc ma postać 5k+4, gdzie k jest liczbą całkowitą, to jej kwadrat daje przy dzieleniu przez 5 resztę 1, gdyż 5k+42=25k2+40k+16=55k2+8k+3+1.

Tak samo, gdy liczba całkowita przy dzieleniu przez 5 daje resztę 2 lub 3, to jej kwadrat przy dzieleniu przez 5 daje resztę 4. Rzeczywiście 5k+22=25k2+20k+4=55k2+4k+4 oraz 5k+32=25k2+30k+9=55k2+6k+1+4.

Wynika stąd, że liczba a2+b2 albo jest podzielna przez 5 (gdy reszty z dzielenia przez 5 liczb a2b2 będą równe 14) albo reszta dzielenia tej liczby przez 5 będzie równa 2 (gdy reszty z dzielenia przez 5 liczb a2b2 będą równe 11) albo reszta ta będzie równa 3 (gdy reszty z dzielenia przez 5 liczb a2b2 będą równe 44, bo 4+4=8=5+3). To jest jednak niemożliwe, gdyż reszta, jaką przy dzieleniu przez 5 daje liczba c2 może być równa 1 albo 4.

Otrzymana sprzeczność oznacza, że założenie o tym, że żadna z liczb a, b, c nie jest podzielna przez 5 jest nieprawdziwe.

To kończy dowód.

Przykład 5

Mając dany odcinek o długości 1, skonstruuj odcinek o długości 41.

Rozwiązanie

Zauważmy, że 41=16+25=42+52. Zatem trójkąt prostokątny, którego przyprostokątne mają długości 45 ma przeciwprostokątną długości 41, gdyż 42+52=412. Ten właśnie fakt wykorzystamy w naszej konstrukcji.

R3zkww7J2EaWv

Opis konstrukcji.

  1. Rysujemy prostą k i obieramy na niej punkt A.

  1. Konstruujemy prostą l prostopadłą do prostej k i przechodzącą przez punkt A.

  1. Odkładamy na prostych lk takie punkty BC, żeby AB=4, AC=5.

  1. Kreślimy odcinek BC. Jest to odcinek o długości 41.

Przykład 6

Mając dany odcinek o długości 1, skonstruuj odcinek o długości 21.

Rozwiązanie

Tym razem liczby 21 nie można przedstawić w postaci sumy kwadratów dwóch liczb całkowitych, gdyż musiałyby to być kwadraty mniejsze od 21, a więc 1, 4, 9 lub 16.

Ponieważ 21 jest liczbą nieparzystą, więc jeden z tych kwadratów musiałby być liczbą parzystą, a drugi nieparzystą, ale 4+16=20<21, a 9+16=25>21. Wobec tego liczby 21 nie można przedstawić jako sumy kwadratów dwóch liczb całkowitych dodatnich. Zauważmy jednak, że 21=25-4=52-22.

Zatem trójkąt prostokątny, którego jedna z przyprostokątnych ma długość 2, a przeciwprostokątna ma długość 5 ma drugą przyprostokątną długości 21, gdyż 22+212=52. W tej konstrukcji także wykorzystamy twierdzenie Pitagorasa.

R1UCLl40wRLJ6

Opis konstrukcji.

  1. Rysujemy prostą k i obieramy na niej punkt A.

  1. Konstruujemy prostą l prostopadłą do prostej k i przechodzącą przez punkt A.

  1. Odkładamy na prostej k takie punkty BC leżące po przeciwnych stronach punktu A, żeby AB=4, AC=1.

  1. Zataczamy łuk okręgu o środku B przechodzący przez punkt C, a punkt jego przecięcia z prostą l oznaczamy przez D.

  1. Odcinek AD jest szukanym odcinkiem. Jego długość jest równa 21.

Słownik

trójka pitagorejska
trójka pitagorejska

ciąg a, b, c liczb całkowitych dodatnich, które są długościami boków trójkąta prostokątnego nazywamy trójką pitagorejską