Przeczytaj
Dlaczego pakujemy produkty?
Opakowanie zabezpiecza produkt przed zepsuciem lub zniszczeniem. Ale oczywiście nie tylko – może również promować wyrób, umożliwiać jego identyfikację, a także pozwala na przemieszczanie, składowanie i użytkowanie danego dobra.
Z czego wykonuje się opakowania?
Obecnie producenci proponują bardzo różnorodne pakowanie produktów. Coraz więcej uwagi poświęca się późniejszemu przetworzeniu danego opakowania i powtórnemu jego wykorzystaniu. Również regulacje prawne, wprowadzone na terenie Unii Europejskiej, służą zmniejszeniu ilości produkowanych śmieci.
Opakowania aktywne pozwalają na maksymalne wydłużenie czasu, w jakim produkt pozostaje świeży. Jego działanie polega na aktywnej zmianie warunków środowiska wewnątrz opakowania. Jednym z przykładów są opakowania zawierające pochłaniacze tlenu, które pozwalają usuwać z nich tlen, co z kolei oddziałuje na przedłużenie terminu przydatności do spożycia z zachowaniem jakości żywności.
Opakowania z tworzyw sztucznych – przewodnik dla konsumenta
Tworzywa sztuczneTworzywa sztuczne, używane w produkcji opakowań, są różnorodne. Mogą również być częścią tzw. opakowań kompleksowych. Aby można było je ponownie wykorzystać, muszą zostać prawidłowo segregowane.
Na każdym opakowaniu wykonanym z tworzyw sztucznych znajduje się charakterystyczne oznaczenie – cyfra wewnątrz trójkąta z trzema strzałkami. Trójkąt ten to symbol recyklingu, który sygnalizuje, że dany materiał może zostać ponownie wykorzystany, natomiast cyfra informuje o materiale, z jakiego opakowanie zostało wykonane.
Segregacja opakowań
Umiejętność segregowania odpadów może znacząco poprawić stan naszego środowiska.
Posegreguj odpady powstające w gospodarstwie domowym.
leki, resztki jedzenia, żarówki i świetlówki, słoiki, trawa, pieluchy, opakowania szklane, opony, puszki, szklanki, baterie, tektura, dezodoranty, kieliszki, gazety i czasopisma, butelki, butelki PET, elektroodpady, karton, owoce, porcelana, szyby, worki i reklamówki, popiół, odzież, meble, warzywa, książki, kartony po mleku i soku, pieczywo, skorupy jaj, butelki po chemii gospodarczej, torba biodegradowalna, tapety, ości i kości, ulotki i foldery niepowlekane, opakowania po kosmetykach, gałęzie i liście, kwiaty, płyty CD/DVD, drobny złom, lustra, farby i odpady budowlane
Bio | |
---|---|
Papier | |
Szkło | |
Metale i tworzywa sztuczne | |
Zmieszane | |
Odpady selektywnie zbierane |
Podsumowanie
Opakowania zapewniają nam wygodę i komfort konsumpcji. Jednak już najwyższy czas uświadomić sobie, ile to jest śmieci. Warto szukać alternatyw:
opakowań wielorazowych;
opakowań biodegradowalnychbiodegradowalnych;
prawidłowego segregowania śmieci i ich ponownego wykorzystywania.
Tylko zmiana naszej świadomości pozwoli uchronić Ziemię przed zasypaniem wyprodukowanych przez nas śmieci.
Słownik
proces rozpadu materiału, prowadzony przez mikroorganizmy; powstałe substancje występujące w przyrodzie; są to np. , woda i biomasa; może występować w środowisku bogatym w tlen (biodegradacja tlenowa”) lub w środowisku ubogim w tlen (biodegradacja beztlenowa)
proces przyspieszonej biodegradacji w kontrolowanych warunkach; charakteryzuje się wymuszonym napowietrzaniem i naturalnym wytwarzaniem ciepła dzięki aktywności biologicznej wewnątrz materiału; powstały produkt, kompost, zawiera cenne składniki odżywcze; może być stosowany jako polepszacz gleby
ulegają rozpadowi szybciej niż tradycyjne; łatwiej przenoszą się z wiatrem i wodą; przyczyniają się do zanieczyszczenia mikrodrobinkami plastiku środowiska morskiego
polimery charakteryzujące się obecnością wiązania estrowego w swoich łańcuchach głównych
polimery syntetyczne lub zmodyfikowane polimery naturalne; mogą zawierać dodatki modyfikujące, takie jak np. stabilizatory termiczne, stabilizatory promieniowania UV, środki antystatyczne, środki spieniające lub barwniki
Bibliografia
Cąderek T., Coraz większa rola opakowań do owoców i warzyw, „Opakowanie” 2012, nr 9, s. 84‑87.
Clement J., Kristensen T., Gronhaug K., Understanding consumers’ in‑store visual perception: The influence of package design features on visual attention, „Journal of Retailing Consumer Services” 2013, t. 20, nr 2, s. 234‑239.
Hales C. F., Opakowanie jako instrument marketingu, Warszawa 1999.
Jałowiec T., Towaroznawstwo dla logistyki. Wybrane problemy, Warszawa 2011.
Korzeniowski A., Ankiel‑Homa M., Czaja‑Jagielska, Innowacje w opakowalnictwie, Poznań 2011.
Korzeniowski A., Skrzypek M., Szyszka G., Opakowania w systemach logistycznych, Poznań 2010.
Kubiak M. S., Borowy T., Opakowania aktywne, funkcjonalność i wygoda użytkowania, „Opakowanie” 2013, nr 8.
Nowacka M., Niemczuk D., Nowoczesne materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością oraz ich wpływ na bezpieczeństwo żywności, „Opakowanie” 2012, nr 6.
Ostrowska E., Aktywny i inteligentny jak... opakowanie, „Opakowanie” 2013, nr 3.
Rozporządzenie (WE) NR 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością.
Rozporządzenie (WE) NR 10/2011 z dnia 14 stycznia 2011, w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością.
Rozporządzenie (WE) 2023/2006 z dnia 22 grudnia 2006 r. w sprawie dobrej praktyki produkcyjnej w odniesieniu do materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością.
Witek L., Wpływ ekologicznych funkcji opakowań na zachowania konsumentów, „Opakowanie” 2011, t. 74, s. 759‑770.