Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Zacznijmy od przeanalizowania poniższej tabeli.

Wartości funkcji trygonometrycznych dla wybranych wielokrotności kąta 90°

Wartości kąta α wyrażone w stopniach

Wartości kąta α wyrażone w radianach

sinα

cosα

tgα

0°
0
0
1
0
90°
π2
1
0
nie istnieje
180°
π
0
-1
0
270°
3π2
-1

0

nie istnieje
360°
2π
0
1
0
-90°
-π2
-1
0
nie istnieje
-180°
-π
0
-1
0
-270°
-3π2
1
0
nie istnieje

Już pobieżna obserwacja wartości funkcji trygonometrycznych opisywanych w tej tabeli pozwala wywnioskować istnienie pewnych zależności między nimi, a także pewnej regularności w przyjmowanych wartościach. Oczywiście jest ona efektem okresowościfunkcja okresowaokresowości każdej z tych funkcji – wartości przyjmowane przez każdą z tych funkcji powtarzają się, gdy zwiększymy argument o wielokrotność okresu. Dla sinusa i cosinusa okres ten wynosi 360°, zaś dla tangensa 180°. Dzięki temu znając wartości funkcji trygonometrycznych dla całkowitych wielokrotności kąta 90° z przedziału 0°, 360°, jesteśmy w stanie ustalić ich wartość dla dowolnej całkowitych wielokrotności kąta 90°.

Skupmy się początkowo na funkcjach sinus i cosinus. Wartości przyjmowane przez każdą z nich dla wymienionych w tabeli kątów należą do trójelementowego zbioru -1, 0, 1. Przypomnijmy wykresy tych dwóch funkcji.

RaCm6PNagkH6Z

Wykresy funkcji sinus i cosinus. Dla czytelności przerywanymi liniami narysowano proste y=1y=-1.

Funkcja tangens znacznie się różni od poprzednich dwóch funkcji trygonometrycznych. Z tabeli możemy odczytać, że dla parzystych wielokrotności kąta 90° przyjmuje wartość 0, zaś dla nieparzystych wielokrotności kąta 90° nie istnieje. Te same wnioski można wyciągnąć z wykresu funkcji tangens.

RTCLtL8CWHS08

Wykres funkcji tangens. Dla czytelności przerywaną linią zaznaczono prostą y=0.

Spróbujmy teraz sformułować zaobserwowane własności w postaci wzorów na wartości funkcji trygonometrycznych całkowitych wielokrotności kąta 90°. Dla dowolnej liczby całkowitej k mamy:

  • sinkπ=cosπ2+kπ=tgkπ=0;

  • sinπ2+2kπ=cos2kπ=1;

  • sin3π2+2kπ=cos2k+1π=-1;

  • tgπ2+kπ – nie istnieje.

Postarajmy się zastosować owe wzory w zadaniach. Zacznijmy od bezpośredniego wykorzystania uzyskanych wzorów.

Przykład 1

Spróbujemy wyznaczyć następujące wartości funkcji trygonometrycznych:

  • sin540°;

  • cos270°;

  • tg-90°.

Rozwiązanie:

Zaczynając od pierwszego z obliczanych wyrażeń:

sin540°=sin3·180°=0

W drugim przypadku jesteśmy w stanie wyczytać wartość funkcji z omawianej uprzednio tabelki.

cos270°=cos3π2=cosπ2+π=0

Podobnie jest w ostatnim przypadku, z tą różnicą, że szukana przez nas wartość tg-90°=tgπ2-π nie istnieje.

Czasami zmuszeni jesteśmy wykorzystywać znajomość wartości funkcji trygonometrycznych wielokrotności kąta prostego.

Przykład 2

Oblicz wartość wyrażenia sin1350°·sin8730°cos11340°.

Rozwiązanie:

sin1350°·sin8730°cos11340°=sin15π2·sin97π2cos63π=sin3π2+6π·sinπ2+48πcos63π=-1-1=1

Przejdźmy do zadań, które wymagają od nas mniej bezpośredniego wykorzystania poznanych wartości.

Przykład 3

Wyznaczymy wszystkie wartości kąta α, dla których spełnione jest równanie sinα+sinα+90°·sinα=0.

Rozwiązanie:

Wyłączając przed nawias wyrażenie sinα uzyskujemy:

1+sinα+90°·sinα=0

Mamy więc do czynienia z sytuacją, gdzie iloczyn dwóch liczb rzeczywistych jest równy zero. Oznacza to, że co najmniej jeden z czynników jest zerem. Tak więc:

1+sinα+90°=0  sinα=0

Pierwsza równość z powyższej alternatywy po przekształceniu daje się zapisać jako:

sinα+90°=-1

Zauważmy, że podstawiając x=α+90° uzyskujemy, że sinx=-1. Wiemy, że dla całkowitych wartości k zachodzi sin3π2+2kπ=-1. Zatem:

x=α+π2=3π2+2kπ, skąd α=2k+1π.

Rozważmy drugą z możliwości, tj. sinα=0. Wiemy, że sinus dowolnej całkowitej wielokrotności kąta π wynosi 0, tak więc z drugiej składowej alternatywy mamy α=kπ, gdzie k jest pewną liczbą całkowitą.

Ostatecznie, dochodzimy do wniosku że αkπ: k (jako że zbiór rozwiązań drugiego równania obejmuje wszystkie rozwiązania z pierwszego).

Przykład 4

Rozwiążemy równanie 1-cos4xsinx=0.

Rozwiązanie:

Zacznijmy od wyznaczenia dziedziny.

Oczywiście sinx0, więc xkπ, gdze k.

Przyrównując licznik do zera otrzymujemy równanie:

1-cos4x=0, więc

4x=2kπ, czyli x=12kπ, gdze k.

Uwzględniając założenia otrzymujemy rozwiązania:

x=2k+12π, gdze k.

Przykład 5

Rowzwiążemy równanie: sin22α+π2+sin2α+π2=0

Rozwiązanie:

Wyłączając sin2α+π2 przed nawias otrzymujemy równanie:

sin2α+π2sin2α+π2+1=0.

Zatem sin2α+π2=0 lub sin2α+π2=-1, więc

2α+π2=kπ  lub  2α+π2=-π2+2kπ.

Mamy zatem:

2α=-π2+kπ  lub  2α=-π+2kπ.

Ostatecznie dostajemy dwie serie rozwiązań:

α=-π4+k2π  lub  α=-π2+kπ, gdzie k.

Zauważmy, że w powyższym rozumowaniu wykorzystaliśmy obserwację niejako odwrotną do rozumowania stosowanego w poprzednich przykładach. Tym razem z faktu, że sinα=0 wywnioskowaliśmy, że α jest wielokrotnością kąta 180°. Warto mieć na uwadze, że nie jesteśmy w stanie wyznaczyć wartości tego kąta w sposób jednoznaczny bez dodatkowych informacji, gdyż funkcje trygonometryczne nie są różnowartościowefunkcja różnowartościowaróżnowartościowe.

Słownik

funkcja okresowa
funkcja okresowa

funkcję f: nazywamy okresową, jeżeli istnieje taka liczba T>0 (nazywana okresem funkcji), że fx+T=fx dla wszystkich x. Funkcje trygonometryczne są przykładami funkcji okresowych

funkcja różnowartościowa
funkcja różnowartościowa

funkcję f: nazwiemy różnowartościową, gdy dla różnych argumentów przyjmuje różne wartości, tzn. dla dowolnych x, y takich, że xy zachodzi fxfy. Przykładem funkcji różnowartościowej jest funkcja identycznościowa fx=x