Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

W poprzednich materiałach z kombinatoryki pojawiały się przykłady i zadania dotyczące np. liczb naturalnych o ustalonej sumie cyfr. Proponowane rozwiązania zadań tego typu oparte były na rozpatrywaniu przypadków (z zasady: rozłącznych) i stosowaniu podstawowych reguł kombinatorycznych: reguły dodawaniareguła dodawaniareguły dodawania oraz reguły mnożeniareguła mnożeniareguły mnożenia.

Pokażemy, że w pewnych przykładach postawiony w zadaniu problem możemy zinterpretować za pomocą tzw. modelu przegródkowego.

W pierwszym przykładzie omówimy konstrukcję tego modelu w szczególnym przypadku: liczb o sumie cyfr równej 6.

Przykład 1

Rozpatrujemy wszystkie 9–cyfrowe liczby naturalne o sumie cyfr równej 6.
Ile jest wśród nich takich liczb, które w zapisie dziesiętnym mają wyłącznie cyfry parzyste?

Rozwiązanie

Rozpatrzmy równanie
2x1+1+2x2+2x3+2x4+2x5+2x6+2x7+2x8+2x9=6,
w którym każda z liczb x1,x2,x3,x4,x5,x6,x7,x8,x9 jest nieujemną liczbą całkowitą.
Wówczas:

  • liczba 2x1+1 spełnia warunek 22x1+16,

  • każda z liczb x2,x3,x4,x5,x6,x7,x8,x9 spełnia warunek 02xi4, gdzie i=2,3,4,5,6,7,8,9.

Wtedy liczba, której kolejnymi cyframi są 2x1+1,2x2,2x3,2x4,2x5,2x6,2x7,2x8,2x9 jest 9–cyfrowa i spełnia warunki zadania.
Oznacza to, że każdej rozpatrywanej liczbie, w której zapisie występują jedynie cyfry parzyste można wzajemnie jednoznacznie przypisać 9–elementowy ciąg x1,x2,x3,x4,x5,x6,x7,x8,x9 liczb nieujemnych.
Równanie, które spełniają te liczby
2x1+1+2x2+2x3+2x4+2x5+2x6+2x7+2x8+2x9=6
przekształcamy jak poniżej
x1+1+x2+x3+x4+x5+x6+x7+x8+x9=3.

Stąd otrzymujemy, że wszystkich rozpatrywanych liczb jest tyle, ile jest rozwiązań równania
x1+x2+x3+x4+x5+x6+x7+x8+x9=2
w nieujemnych liczbach całkowitych x1,x2,x3,x4,x5,x6,x7,x8,x9.

Każde poszczególne rozwiązanie powyższego równania, a więc jednocześnie: każdą liczbę 9–cyfrową o cyfrach parzystych i sumie cyfr równej 6, możemy przedstawić jako rozmieszczenie 2 nierozróżnialnych obiektów w 9 ponumerowanych pudełkach.
Takie rozmieszczenie zilustrujemy graficznie, używając przegródek '|' do pokazania zawartości kolejnych pudełek, w których rozmieszczamy dwa obiekty  przedstawione za pomocą symbolu kropki ‘’.

Np. rozwiązanie, w którym
x1=0,x2=0,x3=1,x4=0,x5=1,x6=0,x7=0,x8=0,x9=0
(jest to przedstawienie liczby 202020000) ma następującą ilustrację graficzną
|  |  ||  ||  |  |  |  |
natomiast ilustracja
||  |  |  |  |  |  |  |  |
przedstawia rozwiązanie równania, w którym x1=2,x2=0,x3=0,x4=0,x5=0,x6=0,x7=0,x8=0,x9=0 (jest to przedstawienie liczby 600000000).

Zauważmy, że dla jednoznacznego przedstawienia rozdziału 2 obiektów '' w 9 ponumerowanych pudełkach można pominąć obie skrajne przegródki. 
Wtedy ilustrację rozwiązania, w którym
x1=0,x2=0,x3=1,x4=0,x5=1,x6=0,x7=0,x8=0,x9=0
przedstawimy jako 10–elementowy ciąg
||||||||,
10–elementowy ciąg
||||||||

przedstawia rozwiązanie równania, w którym
x1=2,x2=0,x3=0,x4=0,x5=0,x6=0,x7=0,x8=0,x9=0.

Rozpatrzmy więc dowolny 10–elementowy ciąg, składający się z 8 przegródek (|) oraz dwóch kropek ().

Przyjmujemy oznaczenia:
x1 to liczba kropek () ustawionych przed pierwszą (patrząc od lewej) przegródką,
x2 to liczba kropek ustawionych za przegródką numer 1 i przed przegródką numer 2,
x3 to liczba kropek ustawionych za przegródką numer 2 i przed przegródką numer 3,
x4 to liczba kropek ustawionych za przegródką numer 3 i przed przegródką numer 4,
x5 to liczba kropek ustawionych za przegródką numer 4 i przed przegródką numer 5,
x6 to liczba kropek ustawionych za przegródką numer 5 i przed przegródką numer 6,
x7 to liczba kropek ustawionych za przegródką numer 6 i przed przegródką numer 7,
x8 to liczba kropek ustawionych za przegródką numer 7 i przed przegródką numer 8,
x9 to liczba kropek ustawionych za przegródką numer 8.

Wtedy każdemu rozmieszczeniu 10 elementów ciągu składającego się z 8 przegródek i 2 kropek odpowiada wzajemnie jednoznacznie ciąg x1,x2,x3,x4,x5,x6,x7,x8,x9 nieujemnych liczb całkowitych, które spełniają równanie x1+x2+x3+x4+x5+x6+x7+x8+x9=2.

Ponieważ wszystkich 10–elementowych ciągów składającego się z 8 przegródek i 2 kropek jest tyle, ile jest 8–elementowych kombinacji zbioru 10–elementowego, czyli 108=10·92=45, więc dokładnie tyle jest wszystkich 9–cyfrowych liczb naturalnych o sumie cyfr równej 6.

Przykład 2

Obliczymy, ile jest wszystkich wyników dziesięciokrotnego rzutu kostką sześcienną, w których suma liczb wyrzuconych oczek jest równa 15.

Rozwiązanie

Rozpatrzmy równanie
x1+1+x2+1+x3+1++x10+1=15,
w którym każda z liczb x1,x2,x3,x4,x5,x6,x7,x8,x9,x10 jest nieujemną liczbą całkowitą.

Po przekształceniu tego równania do postaci
x1+x2+x3+x4+x5+x6+x7+x8+x9+x10=5
stwierdzamy, że każda z liczb x1+1,x2+1,x3+1,,x10+1 może przyjmować wyłącznie wartości ze zbioru 1,2,3,4,5,6.
Zatem każdemu wynikowi dziesięciokrotnego rzutu kostką spełniającemu warunki zadania można wzajemnie jednoznacznie przypisać 10–elementowy ciąg x1,x2,x3,x4,x5,x6,x7,x8,x9,x10 nieujemnych liczb całkowitych.
Oznacza to, że wszystkich wyników rozpatrywanego rzutu kostką jest tyle, ile jest rozwiązań równania
x1+x2+x3+x4+x5+x6+x7+x8+x9+x10=5
w nieujemnych liczbach całkowitych x1,x2,x3,x4,x5,x6,x7,x8,x9,x10.

Każde poszczególne rozwiązanie powyższego równania możemy przedstawić jako rozmieszczenie 5 nierozróżnialnych obiektów w 10 ponumerowanych pudełkach, co można zilustrować graficznie, używając przegródek '|' do pokazania zawartości kolejnych pudełek, w których rozmieszczamy pięć obiektów przedstawionych za pomocą symbolu kropki ‘’.

Rozumując podobnie jak w poprzednim przykładzie zauważamy, że do jednoznacznego przedstawienia rozdziału 5 obiektów '' w 10 ponumerowanych pudełkach wystarczy użyć 9 przegródek. 
Wtedy ilustrację rozwiązania, w którym
x1=0,x2=0,x3=0,x4=1,x5=0,x6=2,x7=0,x8=1,x9=0,x10=1 (w ten sposób opisaliśmy 10–krotny rzut kostką, w którym kolejne uzyskane liczby oczek to 1,1,1,2,1,3,1,2,1,2) przedstawimy jako 14–elementowy ciąg
|||||||||,
14–elementowy ciąg
|||||||||
przedstawia rozwiązanie równania, w którym
x1=4,x2=0,x3=0,x4=0,x5=1,x6=0,x7=0,x8=0,x9=0,x10=0 (w ten sposób opisaliśmy 10–krotny rzut kostką, w którym kolejne uzyskane liczby oczek to 5,1,1,1,2,1,1,1,1,1).

Rozpatrzmy więc dowolny 14–elementowy ciąg, składający się z 9 przegródek (|) oraz 5 elementów ().

Przyjmujemy oznaczenia:
x1 to liczba kropek () ustawionych przed pierwszą (patrząc od lewej) przegródką,
x2 to liczba kropek ustawionych za przegródką numer 1 i przed przegródką numer 2,
x3 to liczba kropek ustawionych za przegródką numer 2 i przed przegródką numer 3,
x4 to liczba kropek ustawionych za przegródką numer 3 i przed przegródką numer 4,
x5 to liczba kropek ustawionych za przegródką numer 4 i przed przegródką numer 5,
x6 to liczba kropek ustawionych za przegródką numer 5 i przed przegródką numer 6,
x7 to liczba kropek ustawionych za przegródką numer 6 i przed przegródką numer 7,
x8 to liczba kropek ustawionych za przegródką numer 7 i przed przegródką numer 8,
x9 to liczba kropek ustawionych za przegródką numer 8 i przed przegródką numer 9,
x10 to liczba kropek ustawionych za przegródką numer 9.

Wtedy każdemu rozmieszczeniu 14 elementów ciągu składającego się z 9 przegródek i 5 kropek odpowiada wzajemnie jednoznacznie ciąg x1,x2,x3,x4,x5,x6,x7,x8,x9,x10 nieujemnych liczb całkowitych, które spełniają równanie x1+x2+x3+x4+x5+x6+x7+x8+x9+x10=5.

Ponieważ wszystkich 14–elementowych ciągów składających się z 9 przegródek i 5 kropek jest tyle, ile jest 9-elementowych kombinacji zbioru 9+5=14-elementowegoliczba wszystkich k–elementowych kombinacji zbioru n-elementowego9-elementowych kombinacji zbioru 9+5=14-elementowego, czyli 149=14·13·12·11·105!=2002, więc dokładnie tyle jest wszystkich wyników dziesięciokrotnego rzutu kostką sześcienną, w których suma liczb wyrzuconych oczek jest równa 15.

Zauważmy, że w obu powyższych przykładach postawiony problem sprowadziliśmy do ustalenia, ile jest rozwiązań równania
x1+x2++xn=k
w nieujemnych liczbach całkowitych x1,x2,,xn, gdzie n oraz k to ustalone dodatnie liczby całkowite.

Rozumując analogicznie jak w powyższych dwóch przykładach pokażemy, że rozwiązań tego równania jest k+n-1k.

Rozpatrzmy w tym celu ciąg, który ma k+n-1 elementów i składający się z n-1 przegródek (oznaczymy każdą z nich symbolem ‘|’) oraz k elementów oznaczonych symbolem kropki ‘’.

Oznaczmy przez:
x1 – liczbę kropek () ustawionych przed pierwszą (patrząc od lewej) przegródką,
xm – liczbę kropek ustawionych za przegródką numer m-1 i przed przegródką numer m, dla m=2,3,,n-1,
xn – liczbę kropek ustawionych za przegródką numer n.
Zauważmy, że każdemu rozmieszczeniu wszystkich k+n-1 elementów tego ciągu składającego się z n-1 przegródek ‘|’ i k kropek odpowiada wzajemnie jednoznacznie ciąg x1,x2,,xn nieujemnych liczb całkowitych, które spełniają równanie x1+x2++xn=k.
Ponieważ wszystkich (k+n-1)–elementowych ciągów składającego się z n-1 przegródek i k kropek jest tyle, ile jest k–elementowych kombinacjik-elementowa kombinacja zbioru n-elementowegokombinacji zbioru (k+n-1)–elementowego, czyli k+n-1k, więc dokładnie tyle jest wszystkich rozwiązań równania
x1+x2++xn=k
w nieujemnych liczbach całkowitych x1,x2,,xn, gdzie n oraz k to ustalone dodatnie liczby całkowite.

o liczbie rozwiązań równania x1+x2++xn=k
Twierdzenie: o liczbie rozwiązań równania x1+x2++xn=k

Liczba wszystkich rozwiązań równania

x1+x2++xn=k

w nieujemnych liczbach całkowitych x1,x2,,xn, gdzie n oraz k to ustalone dodatnie liczby całkowite, jest równa

k+n-1k.
Przykład 3

a) Obliczymy, ile jest wszystkich 20–cyfrowych liczb naturalnych o wszystkich cyfrach nieparzystych, których suma cyfr jest równa 28.

Rozwiązanie

Rozpatrzmy równanie
2x1+1+2x2+1++2x20+1=28, w którym każda z liczb x1,x2,,x20 jest nieujemną liczbą całkowitą.
Przekształcamy to równanie do postaci
2x1+2x2++2x20=8,
skąd otrzymujemy
x1+x2++x20=4
Oznacza to, że 0xi4 dla i=1,2,,20, a więc każda z liczb 2x1+1,2x2+1,,2x20+1 jest dodatnią liczbą naturalną, która jest nieparzysta i nie jest większa od 9.
Wynika stąd, że ogółem 20–cyfrowych liczb naturalnych o wszystkich cyfrach nieparzystych i sumie cyfr równej 28 jest dokładnie tyle, ile jest rozwiązań równania
x1+x2++x20=4
w nieujemnych liczbach całkowitych x1,x2,,x20.

Ponieważ wszystkich rozwiązań powyższego równania jest 4+20-14=234=23·22·21·204!=8855
więc ogółem 20–cyfrowych liczb naturalnych o wszystkich cyfrach nieparzystych i sumie cyfr równej 28 jest 8855.

b) Obliczymy, ile jest wszystkich 50–cyfrowych liczb naturalnych o wszystkich cyfrach nieparzystych i sumie cyfr równej 123.

Rozwiązanie

Zauważmy, że suma dwóch liczb nieparzystych jest liczbą parzystą, zatem suma cyfr liczby 50–cyfrowej której wszystkie cyfry są nieparzyste da się zapisać jako suma 25 liczb parzystych – aby to zauważyć wystarczy np. łączyć kolejne cyfry w pary.
Oznacza to, że suma cyfr dowolnej liczby 50–cyfrowej o wszystkich cyfrach nieparzystych jest parzysta, a więc nie może być równa 123. Zatem nie ma liczb, które spełniałyby podane w zadaniu warunki.

Przykład 4

Obliczymy, ile jest rozwiązań równania
a+b+c=15
w liczbach całkowitych a,b,c spełniających warunki a-2,b3,c8.

Rozwiązanie

Podstawmy a=x1-2, b=x2+3, c=x3+8 i rozpatrzmy równanie
x1-2+x2+3+x3+8=15
w którym każda z liczb x1,x2,x3 jest nieujemną liczbą całkowitą.
Przekształcamy to równanie do postaci
x1+x2+x3=6
Ponieważ wszystkich rozwiązań powyższego równania w nieujemnych liczbach całkowitych x1,x2,x3 jest 6+3-16=86=8·72=28
więc wszystkich rozwiązań równania
a+b+c=15
w liczbach całkowitych a,b,c spełniających warunki a-2,b3,c8 jest także 28.

Przykład 5

a) W pudełku znajduje się 5 kartek ponumerowanych od 1 do 5. Z tego pudełka losujemy 8 razy po jednej kartce, przy czym po każdym losowaniu wrzucamy wylosowaną kartkę z powrotem do pudełka.
Obliczymy, ile jest wszystkich wyników losowania, w których suma wszystkich liczb na wylosowanych z tego pudełka kartkach nie przekracza 12.

Rozwiązanie

Rozpatrzmy nierówność
x1+1+x2+1++x8+112
w której każda z liczb x1,x2,,x8 jest nieujemną liczbą całkowitą.
Po przekształceniu tej nierówności do postaci
x1+x2++x84
stwierdzamy, że każda z liczb xi, gdzie i=1,2,,8, spełnia warunek 1xi+15.
Zatem każdemu spełniającemu warunki zadania wynikowi ośmiokrotnego losowania kartek z rozpatrywanego pudełka można wzajemnie jednoznacznie przypisać ośmioelementowy ciąg x1,x2,,x8 liczb nieujemnych spełniających powyższą nierówność.

Ponadto liczba 4-x1+x2++x8 także jest nieujemna - oznaczmy ją przez x9.
Wtedy x9=4-x1+x2++x8, skąd otrzymujemy równanie
x1+x2++x8+x9=4
w nieujemnych liczbach całkowitych x1,x2,,x9, gdzie 1xi+15 dla i=1,2,,8.
Ponieważ wszystkich rozwiązań tego równania jest 4+9-14=124=12·11·10·94!=495, więc ogółem jest 495 wyników losowania kartek z rozpatrywanego pudełka, w których suma wszystkich liczb na wylosowanych kartkach nie przekracza 12.

b) Obliczymy, ile jest wszystkich takich wyników ośmiokrotnego rzutu kostką sześcienna do gry, których suma liczb wyrzuconych oczek jest równa co najmniej 44.

Rozwiązanie

Wynik ośmiokrotnego rzutu kostką sześcienną zapiszemy jako ośmioelementowy ciąg x1,x2,x3,x4,x5,x6,x7,x8, gdzie xi to liczba oczek otrzymanych w i-tym rzucie, dla i=1,2,,8.
Zatem warunki zadania są spełnione, gdy
x1+x2+x3+x4+x5+x6+x7+x844.

Zauważmy, że każdemu xi1,2,3,4,5,6, opisującemu liczbę oczek otrzymanych w wybranym spośród 8 rozpatrywanych rzutów kostką, można wzajemnie jednoznacznie przyporządkować inną liczbę oczek takiego rzutu, określoną wzorem 7-xi.
Na podstawie reguły równolicznościreguła równolicznościreguły równoliczności stwierdzamy więc, że wyników x1,x2,x3,x4,x5,x6,x7,x8 ośmiokrotnego rzutu kostką sześcienną, dla których spełniony jest warunek
x1+x2+x3+x4+x5+x6+x7+x844
jest tyle samo, co wyników
7-x1,7-x2,7-x3,7-x4,7-x5,7-x6,7-x7,7-x8
ośmiokrotnego rzutu kostką sześcienną, dla których spełniony jest warunek
7-x1+7-x2+7-x3+7-x4+7-x5+7-x6+7-x7+7-x844.

Przekształcając powyższą nierówność otrzymujemy
8·7-x1+x2+x3+x4+x5+x6+x7+x844
skąd
x1+x2+x3+x4+x5+x6+x7+x856-44=12.

Oznacza to, że wszystkich takich wyników ośmiokrotnego rzutu kostką, których suma liczb wyrzuconych oczek jest równa co najmniej 44 jest tyle samo, co wszystkich takich wyników ośmiokrotnego rzutu kostką, których suma liczb wyrzuconych oczek nie przekracza wartości 12.

Rozpatrzmy więc nierówność
x1+1+x2+1++x8+112
w której każda z liczb x1,x2,,x8 jest nieujemną liczbą całkowitą.
Po przekształceniu tej nierówności do postaci
x1+x2++x84
stwierdzamy, że każda z liczb xi, gdzie i=1,2,,8, spełnia warunek 1xi+15.
Zatem każdemu wynikowi 8-krotnego rzutu kostką, w którym suma liczb wyrzuconych oczek nie przekracza wartości 12 można wzajemnie jednoznacznie przypisać 8–elementowy ciąg x1,x2,,x8 liczb nieujemnych spełniających powyższą nierówność.
Jak wiemy z rozwiązania w poprzednim podpunkcie wszystkich rozwiązań tej nierówności w nieujemnych liczbach całkowitych jest 495. Zatem dokładnie tyle jest też wszystkich takich wyników ośmiokrotnego rzutu kostką, których suma liczb wyrzuconych oczek nie przekracza 12
Co za tym idzie, jest 495 wszystkich takich wyników ośmiokrotnego rzutu kostką, których suma liczb wyrzuconych oczek jest równa co najmniej 44.

c) Obliczymy, ile jest wszystkich ośmiocyfrowych liczb naturalnych, których suma cyfr jest mniejsza od 10.

Rozwiązanie

Rozpatrzmy nierówność
x1+1+x2+x3+x4+x5+x6+x7+x8<10
w której każda z liczb x1,x2,,x8 jest nieujemną liczbą całkowitą.
Jest ona równoważna nierówności
x1+1+x2+x3+x4+x5+x6+x7+x89,
a więc nieujemne liczby całkowite x1,x2,,x8 spełniają nierówność
x1+x2+x3+x4+x5+x6+x7+x88.
Zatem liczba, której kolejnymi cyframi są x1+1,x2,x3,x4,x5,x6,x7,x8 spełnia warunki zadania.

Ponadto liczba 8-x1+x2++x8 również jest nieujemna – oznaczmy ją przez x9.
Wtedy x9=8-x1+x2++x8, skąd otrzymujemy równanie
x1+x2++x8+x9=8
w nieujemnych liczbach całkowitych x1,x2,,x9, gdzie 0xi8 dla i=2,3,,8 oraz 1x1+19.

Ponieważ wszystkich rozwiązań tego równania jest 8+9-18=168=16·15·14·13·12·11·10·98!=12870, więc ogółem jest 12870 liczb naturalnych ośmiocyfrowych, których suma cyfr jest mniejsza od 10.

Na zakończenie podsumujemy spostrzeżenia poczynione w obu podpunktach powyższego przykładu.

o liczbie rozwiązań nierówności x1+x2++xnk w nieujemnych liczbach całkowitych
Twierdzenie: o liczbie rozwiązań nierówności x1+x2++xnk w nieujemnych liczbach całkowitych

Liczba wszystkich rozwiązań nierówności

x1+x2++xnk

w nieujemnych liczbach całkowitych x1,x2,,xn, gdzie n oraz k to ustalone dodatnie liczby całkowite, jest równa

k+nk.
Dowód

Dla dowodu rozpatrzmy liczbę xn+1=k-x1+x2++xn.
Z nierówności x1+x2++xnk otrzymujemy k-x1+x2++xn0, zatem liczba xn+1 jest nieujemna.
Oznacza to, że rozwiązań danej nierówności w nieujemnych liczbach całkowitych x1,x2,,xn jest dokładnie tyle, ile jest rozwiązań równania

x1+x2++xn+xn+1=k

w nieujemnych liczbach całkowitych x1,x2,,xn,xn+1.
Liczba rozwiązań tak otrzymanego równania jest równa

k+n+1-1k=k+nk,

zatem również tyle jest rozwiązań nierówności

x1+x2++xnk

w nieujemnych liczbach całkowitych x1,x2,,xn, gdzie n oraz k to ustalone dodatnie liczby całkowite.
Koniec dowodu.

Słownik

k-elementowa kombinacja zbioru n-elementowego
k-elementowa kombinacja zbioru n-elementowego

każdy k–elementowy podzbiór zbioru n–elementowego, gdzie 0kn, nazywamy k–elementową kombinacją tego zbioru n–elementowego

liczba wszystkich k–elementowych kombinacji zbioru n-elementowego
liczba wszystkich k–elementowych kombinacji zbioru n-elementowego

liczba wszystkich k–elementowych kombinacji zbioru n–elementowego, gdzie 0kn, jest równa

nk=n!k!·n-k!=n·n-1··n-k+11·2··k
reguła dodawania
reguła dodawania

jeżeli wybór polega na podjęciu jednej z k decyzji , przy czym pierwszą z nich można podjąć na k1 sposobów, drugą na k2 sposobów, , n – tą na kn sposobów, to takiego wyboru można dokonać na k1+k2++kn sposobów

reguła równoliczności
reguła równoliczności

dwa zbiory AB są równoliczne (mają tyle samo elementów) jeżeli ich elementy można przyporządkować wzajemnie jednoznacznie, to znaczy: każdemu elementowi zbioru A przyporządkujemy dokładnie jeden element zbioru B oraz każdemu elementowi zbioru B przyporządkujemy dokładnie jeden element zbioru A

reguła mnożenia
reguła mnożenia

liczba wszystkich możliwych wyników doświadczenia polegającego na wykonaniu po kolei n czynności, z których pierwsza może zakończyć się na jeden z k1 sposobów, druga – na jeden z k2 sposobów, trzecia – na jeden z k3 sposobów i tak dalej do n–tej czynności, która może zakończyć się na jeden z kn sposobów, jest równa

k1·k2··kn