Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Główną funkcją mięśni poprzecznie prążkowanych, zwanych też szkieletowymi, jest poruszanie ciałem. Dzięki tym mięśniom możemy chodzić, wykonywać skomplikowane ruchy, one również warunkują m. in. mimikę naszej twarzy czy przełykanie pokarmów. W ciele człowieka występuje szacunkowo od 400 do 500 mięśni poprzecznie prążkowanych!

bg‑red

Działanie antagonistyczne mięśni

Wiele mięśni działa antagonistycznie wobec siebie. Oznacza to, że odpowiadają za przeciwstawne względem siebie ruchy ciała. Takie mięśnie zaliczamy odpowiednio do grupy zginaczy (przywodzicieli) lub prostowników (odwodzicieli). Przykładem przeciwstawnego działania mięśni są mięsień dwugłowy ramienia (biceps) i mięsień trójgłowy ramienia (triceps). Pierwszy, kurcząc się, powoduje zginanie ręki, natomiast skurcz tricepsu sprawia, że możemy wyprostować kończynę. Inny przykład to mięśnie proste brzucha, warunkujące zginanie tułowia, oraz prostowniki grzbietu, powodujące jego wyprostowanie. Dzięki współpracy obu tych grup mięśni możliwe jest wykonywanie przeciwstawnych ruchów ciała.

R1G9YHJQ5EMVK
Wybrane mięśnie szkieletowe człowieka.
Źródło: Tomorrow Sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.

Więcej informacji na temat budowy i funkcjonowania mięśni człowieka znajdziesz w e‑materiałach pt. Mięśnie szkieletowe człowieka i ich lokalizacjahttps://epodreczniki.pl/b/miesnie‑szkieletowe‑czlowieka‑i-ich‑lokalizacja/P1GHyjOTMMięśnie szkieletowe człowieka i ich lokalizacja oraz Biomechanika mięśni i stawówhttps://epodreczniki.pl/b/biomechanika‑miesni‑i-stawow/P1pOVD22NBiomechanika mięśni i stawów.

bg‑red

Wpływ treningu na tkankę mięśniową

RsxMJHYo1YkNT1
Dorosły człowiek ma już w pełni wykształcone mięśnie, składające się z określonej liczby włókien mięśniowych. Ich liczba jest względnie stała, więc trening nie wpływa na wytwarzanie nowych włókien. Może jednak spowodować przyrost tkanki mięśniowej, zwiększając objętość posiadanych włókien (przerost). Regularna aktywność fizyczna powoduje przerost tkanki mięśniowej i zwiększa jej wytrzymałość. Natomiast brak aktywności prowadzi do osłabienia mięśni.
Źródło: Edgar Chaparro, Unsplash, domena publiczna.

Mięsień poprzecznie prążkowany składa się z dwóch rodzajów włókien, wyróżnianych na podstawie budowy i szybkości ich skurczu. Są to włókna szybkokurczliwe i wolnokurczliwe. Ich wzajemny stosunek ilościowy jest specyficzny dla danej osoby i często wpływa na jej predyspozycje sportowe. Włókna szybkokurczliwe (zwane też białymi, ponieważ zawierają mniej mioglobinymioglobinamioglobiny, niż drugi typ włókien) kurczą się szybko i silnie, natomiast stosunkowo szybko się męczą. Są wykorzystywane w szczególności w trakcie krótkotrwałych wysiłków, o dużej intensywności. Osoby mające większą liczbę tych włókien będą dobre np. w sprincie, rzucie młotem, skokach w dal i innych sportach szybkościowo‑siłowych. Z kolei włókna wolnokurczliwe (czerwone, zawierające dużo mioglobiny) kurczą się znacznie wolniej, ale są bardzo wytrzymałe i wolniej się męczą. Dlatego dominują u osób, które mają predyspozycje do sportów, wymagających długotrwałego wysiłku, np. maraton, wioślarstwo, kolarstwo czy triathlon. Trenując tylko jeden rodzaj sportu, wykonując tę samą aktywność fizyczną, wpływamy na rozwój tylko jednego rodzaju włókien, dodatkowo często tylko w określonej partii mięśni. Dlatego dla prawidłowego rozwoju i utrzymania dobrej sprawności fizycznej, konieczne jest różnicowanie aktywności fizycznych, które będą oddziaływały na pracę różnych partii mięśni i stymulowały przerost obu rodzajów włókien.

Regularna aktywność fizyczna sprzyja również wzrostowi liczby mitochondriów we włóknach mięśniowych, a tym samym powoduje zwiększenie intensywności produkcji enzymów, uczestniczących w oddychaniu tlenowymoddychanie tlenoweoddychaniu tlenowym. Zwiększa to przyswajalność tlenu i intensyfikuje wzrost masy mięśniowej.

bg‑red

Zakwasy

Po bardzo intensywnym treningu mogą pojawić się tzw. zakwasy, czyli uczucie bólu mięśni. Jeszcze do niedawna uważano, że jest to związane z produkcją i odkładaniem się w tkance mięśniowej kwasu mlekowego. Obecnie wiadomo, że intensywny wysiłek może prowadzić do mikrouszkodzeń sarkomerów (jednostek kurczliwych mięśni), nieprzystosowanych do tak wytężonej pracy. Uszkodzenia te polegają na przerywaniu błon otaczających włókna mięśniowe, w wyniku zerwania połączeń między włóknami aktyny i miozyny. Powoduje to miejscowy stan zapalny, odczuwany w postaci bólu. Procesy regeneracji mięśni powodują zanikanie tego nieprzyjemnego uczucia.

Więcej na ten temat przeczytasz w materiale pt. Zmęczenie mięśnia i dług tlenowyhttps://edytor.epodreczniki.pl/x/DHkticOw7?lang=plZmęczenie mięśnia i dług tlenowy.

bg‑red

Wpływ diety na tkankę mięśniową

Tkanka mięśniowa, tak jak wszystkie pozostałe tkanki organizmu, wymaga stałych dostaw składników odżywczych, by prawidłowo się rozwijać i pracować. Jednak ze względu na pełnione funkcje i dużą intensywność pracy zapotrzebowanie na te składniki jest dużo wyższe, niż w przypadku wielu innych tkanek, np. chrzęstnej czy tłuszczowej. Głównymi składnikami, budującymi tkankę mięśniową są białka – aktyna i miozyna – zaliczane do białek prostych.

Białka

Prawidłowy wzrost i praca mięśni wymagają zapewnienia stałych dostaw białek. Warto jednak zwrócić uwagę, że dieta wysokobiałkowa, stosowana przez wielu sportowców, np. kulturystów, nie zapewni odpowiedniego przyrostu mięśni, jeśli nie będzie połączona z optymalnym treningiem. Ponadto zbyt duża ilość spożywanych białek może wpłynąć negatywnie na zdrowie całego organizmu, np. zaburzając perystaltykę jelit, powodując awitaminozy czy choroby nerek. Szczególnie szkodliwe są diety, w których białka zastępują składniki odżywcze z pozostałych grup.

R1KPtokm2YW33
Wszelkie odmiany fasoli są bardzo dobrym źródłem białka roślinnego – 100 g zawiera średnio 21 g białka.
Źródło: Tijana Drndarski, Unsplash, domena publiczna.
Węglowodany

Węglowodany są źródłem energii, niezbędnej do pracy mięśni. W prawidłowej diecie zalecane jest spożywanie cukrów złożonych, które stopniowo rozkładane są na cukry proste, dzięki czemu dostarczane są do włókien mięśniowych systematycznie, przez dłuższy czas. Mięśnie szkieletowe mają zdolność magazynowania cukrów w postaci glikogenu, który rozkładany jest do glukozy w procesie glikogenolizyglikogenolizaglikogenolizy. Własne zapasy węglowodanów umożliwiają intensywną pracę tkance mięśniowej, nawet, gdy cukry nie są dostarczane wraz z pokarmem.

RbjoDqHn1wvBG
Pieczywo żytnie jest podstawowym źródłem węglowodanów złożonych.
Źródło: Wesual Click, Unsplash, domena publiczna.
Tłuszcze

Tłuszcze to również związki wysokoenergetyczne. Ponadto są głównym składnikiem błon komórkowych, więc ich dostarczanie w optymalnej ilości wpływa na wytrzymałość błon i wspiera ich regenerację.

R5g8AWvrO8BmU
Orzechy zawierają głównie nienasycone kwasy tłuszczowe, które, w przeciwieństwie do nasyconych kwasów tłuszczowych, mogą być wykorzystywane przez organizm jako materiał budulcowy; dodatkowo są także dobrym źródłem białka.
Źródło: dostępny w internecie: www.pixabay.com, domena publiczna.
Witaminy oraz mikro- i makroelementy

Prawidłowa budowa i praca mięśni wymagają również dostarczania witamin (ich niedobór prowadzi do awitaminozyawitaminozaawitaminozy) oraz mikro- i makroelementów. Ważnym pierwiastkiem, wpływającym na funkcjonowanie mięśni i wymianę sygnałów, między układem nerwowym i mięśniowym, jest magnez. Sód reguluje pracę tkanki mięśniowej, jest także składnikiem niektórych enzymów.

Rc4b48aHXh5tC
Pestki dyni są znakomitym źródłem magnezu; w 100 g jest aż 540 mg tego pierwiastka.
Źródło: Nick Collins, Unsplash.

Słownik

awitaminoza
awitaminoza

choroba, spowodowana niedoborem witamin

glikogenoliza
glikogenoliza

proces rozkładu glikogenu do glukozy (w wątrobie i nerkach) oraz do glukozo‑6-fosforanu (w mięśniach szkieletowych); odpowiedź organizmu na szybkie zapotrzebowanie na energię

mioglobina
mioglobina

białko, należące do hemoprotein; zbudowane z pojedynczego łańcucha peptydowego i hemu, biorące udział w magazynowaniu tlenu w mięśniach poprzecznie prążkowanych

oddychanie tlenowe
oddychanie tlenowe

utlenianie biologiczne; zachodzące w komórkach procesy rozkładu różnych substancji organicznych, dostarczające organizmowi niezbędnej energii