Ilustracja interaktywna przedstawia kolorowy mural namalowany na murze. Są na nim namalowane ludzkie twarze oraz postacie kobiece. Opis punktów znajdujących się na ilustracji: 1. Richard Hooker (1554–1600) Obraz przedstawia portret dojrzałego mężczyzny. Mężczyzna ma pociągłą twarz. Ma wąsy i brodę hiszpankę. Jest ubrany w strój z epoki elżbietańskiej.^{domena publiczna}
Prekursorów konserwatyzmu znajdujemy już na przełomie XVI i XVII w. W Anglii, u schyłku epoki elżbietańskiej, Richard Hooker, teolog i duchowny, napisał dzieło O prawach państwa kościelnego. Niektóre jego tezy, w tym przywiązanie do istniejącego ładu, stabilizacji i ciągłości były wykorzystywane przez konserwatystów., 2. Thomas Hobbes (1588–1679) Obraz przedstawia portret starszego mężczyzny. Mężczyzna jest siwy, lekko łysiejący. Ma wysokie czoło i długi nos. Ma wąsy i krótką brodę hiszpankę.^{domena publiczna}
Poszczególne składniki późniejszej myśli konserwatywnej występują też u Thomasa Hobbesa. Szczególnie istotna jest idea, że człowiek nie kształtuje świata w swobodny sposób, a także absolutystyczna koncepcja władzy, z której konserwatyści często korzystają. Pesymistyczna wizja ludzkiej natury obecna w filozofii Hobbesa również odpowiada konserwatywnemu stylowi myślenia. Porządek społeczny wymaga od państwa zdecydowanej postawy, która zakłada użycie przymusu. W związku z tym Hobbes przypisuje państwu dominującą rolę w zapobieganiu anarchii i zapewnianiu dotrzymywania umów. Życie w uporządkowanym systemie rządów wymaga absolutystycznego państwa, aby zapobiec upadkowi porządku społecznego., 3. Robert Filmer (1588–1653) Obraz przedstawia portret dojrzałego mężczyzny. Mężczyzna ma pociągłą twarz. Ma wąsy i długą brodę hiszpankę. Jest ubrany w strój z epoki elżbietańskiej. Pod szyją ma szeroką, białą kryzę.^{domena publiczna}
Robert Filmer w traktacie Patriarcha. Obrona naturalnej władzy królów przeciwko nienaturalnej wolności ludu rozwinął szereg idei wyrażających istotę konserwatyzmu. Do najważniejszych należał patriarchalizm jako styl rządzenia, odmówienie społeczeństwu praw do samodzielności, podważenie doktryny suwerenności ludu, hierarchiczny system społeczny, pozbawiający jednostkę indywidualnych praw. Filmer uważał, że w każdej rodzinie istnieje podporządkowanie najbardziej bezwzględnego rodzaju: ojciec – władca, matka i młodzi – poddani. Pod zwierzchnictwem ojca i matki każdy człowiek jest skłonny do uległości i wyćwiczony w nawyku podporządkowania, który może być przeniesiony na kolejny przedmiot – rząd państwa., 4. David Hume (1711–1776) Obraz przedstawia portret mężczyzny w średnim wieku. Jego twarz jest owalna, widać zarysowany drugi podbródek. Mężczyzna ma wyraziste brwi i jasne oczy. Ubrany jest w czerwony surdut z dużymi złotymi guzikami, spod którego wystaje koszula z koronką.^{domena publiczna}
U Davida Hume’a odnajdujemy z kolei tezę o słabości ludzkiego rozumu oraz przekonanie, że polityka jest zajęciem tylko i wyłącznie dla elit. Według Hume'a powinna ona unikać posługiwania się uogólnieniami i być skierowana na konkretne działania w konkretnych warunkach i sytuacjach. Za upadki idei politycznej odpowiadają nowe idee. Stare wartości zostały już sprawdzone i ustalone zgodnie z naturą człowieka. Zmiany porządku społecznego powinny zachodzić wolno, by mogły stopniowo wpływać na silne ludzkie nawyki. Zmiany w społeczeństwie muszą być dokładnie monitorowane. Polityka powinna być sceptyczna wobec abstrakcyjnych zasad, ponieważ istota społeczeństwa opiera się na naturze człowieka, którą Hume uważa za egoistyczną i kierującą swą uwagę tylko w stronę najbliższego środowiska., 5. Jacques Benigne Bossuet (1627–1704) Obraz przedstawia portret mężczyzny w średnim wieku. Mężczyzna ma owalną twarz, rowek w brodzie. Jest jasnowłosy, łysieje. Ma jasną oprawę oczu. Jego nos jest wydatny, a usta małe. Mężczyzna ubrany jest w błękitną szatę z dużym, prostokątnym, białym kołnierzem.^{domena publiczna}
We Francji do prekursorów konserwatyzmu zaliczany jest Jacques Benigne Bossuet. Król według jego poglądów był przedstawicielem Boga i niepodzielnym władcą. W jego Polityce przedstawiony jest zarys wyraźnie pesymistycznej antropologii z dodatkiem biblijnych przykładów.