Przeczytaj
Jaka jest geneza skał węglanowych?
Powstały one w wyniku osadzania się:
szczątków skał;
produktów pochodzenia organicznego;
substancji wydzielonych z roztworów wodnych.
- Nazwa kategorii: Skały węglanowe
- Nazwa kategorii: Pochodzenie
- Nazwa kategorii: Mechaniczne
- Nazwa kategorii: Organiczne
- Nazwa kategorii: Chemiczne Koniec elementów należących do kategorii Pochodzenie
- Nazwa kategorii: Zespolenie
- Nazwa kategorii: Zwarte
- Nazwa kategorii: Wapienie
- Nazwa kategorii: Dolomity
- Nazwa kategorii: Kreda
- Nazwa kategorii: Margle
- Nazwa kategorii: Rogowce
- Nazwa kategorii: Krzemionki Koniec elementów należących do kategorii Zwarte
- Nazwa kategorii: Luźne
- Nazwa kategorii: Muły wapienne
- Nazwa kategorii: Muły krzemionkowe Koniec elementów należących do kategorii Luźne
- Elementy należące do kategorii Skały węglanowe
- Elementy należące do kategorii Pochodzenie
- Elementy należące do kategorii Zespolenie
- Elementy należące do kategorii Zwarte
- Elementy należące do kategorii Luźne
-
Skały węglanowe
-
Pochodzenie
-
Mechaniczne
-
Organiczne
-
Chemiczne
-
-
Zespolenie
-
Zwarte
-
Wapienie
-
Dolomity
-
Kreda
-
Margle
-
Rogowce
-
Krzemionki
-
-
Luźne
-
Muły wapienne
-
Muły krzemionkowe
-
-
-
Skały wapienne są przykładem skał osadowych (sedymentacyjnych)skał osadowych (sedymentacyjnych). Jest to jeden z trzech głównych typów skał budujących skorupę ziemską. Drugim głównym typem są skały magmowe, powstałe na skutek krystalizacji lub zakrzepnięcia magmy w skorupie ziemskiej, jak lawy na powierzchni Ziemi. Zarówno skały osadowe, jak i skały magmoweskały magmowe, mogły ulec przeobrażeniu pod wpływem działania wysokich temperatur, wysokiego ciśnienia i związanych z nimi procesów chemicznych, prowadząc do otrzymania ostatniego z głównych typów skał: skał metamorficznych (przeobrażonych)skał metamorficznych (przeobrażonych). Przykładem skał wapiennych, które uległy dalszemu przeobrażeniu, są marmury.

Głównym składnikiem skał wapiennych jest węglan wapnia, , który może występować w różnych odmianach krystalicznych. Taka cecha nazywana jest polimorfizmempolimorfizmem. Związek ten może krystalizować w układach: trygonalnym (kalcyt), rombowym (aragonit) oraz heksagonalnym (wateryt).
Gdzie w Polsce występują skały wapienne?

Jaką budowę chemiczną mają skały wapienne?
Głównym składnikiem skał osadowych organicznych są węglany. Skały wapienne zawsze zawierają węglan wapnia, ale jego zawartość w poszczególnych typach skał jest różna. Wśród węglanów budujących wapienie możemy wyróżnić:
kalcyt (węglan wapnia) ;
magnezyt (węglan magnezu) ;
syderyt (węglan żelaza(II)) ;
węglan podwójny - dolomit (węglan magnezowo‑wapniowy) lub .
Zawartość minerałów [%] | |||
|---|---|---|---|
Skały węglanowe | ilaste | ||
Wapienie i kredy | >90 | <10 | <10 |
Wapienie magnezowe | >50 | <15 (Mg(COIndeks dolny 33)Indeks dolny 22 | <10 |
Wapienie dolomityczne | ⩾ 50 | 10‑50 | <10 |
Dolomity | 0‑10 | 90‑100 | 0 |
Margle | <50 | (33‑67 mol) | >50 |
Zawartość węglanu wapnia jest podstawowym kryterium klasyfikacji skał wapiennych. Klasyfikacje skał wapiennych przedstawiono w tabeli poniżej.
Skała wapienna | Zawartość % |
|---|---|
Wapień | 95‑100 |
Wapień marglisty | 67‑95 |
Margiel | 33‑67 |
Ił marglisty | 10‑33 |
Ił | 0‑10 |
Im mniej węglanu wapnia, tym skały stają się coraz bardziej miękkie.
Badanie właściwości fizykochemicznych skał wapiennych
Doświadczenie 1
Badanie zachowania się węglanu wapnia pod wpływem ogrzewania.
Film dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DKM4RivIV
Film przedstawiający doświadczenie. Dwie probówki umieszczone w statywach. W pierwszej znajduje się węglan wapnia. W drugiej woda wapienna. Probówki połączone są od góry wężykiem. Pod wpływem ogrzewania probówki z węglanem wapnia woda wapienna mętnieje.
Odpowiedź zapisz w zeszycie do lekcji chemii, zrób zdjęcie, a następnie umieść je w wyznaczonym polu.
Reakcja zachodząca na skutek ogrzewania węglanu wapnia to:
- rozkład termiczny
- dehydratacja
- hydratacja
- dekarboksylacja
1. , 2. , 3. , 4. 1. , 2. , 3. , 4.
Przesuń elementy tak, aby powstały prawidłowe równania zaistniałych reakcji.
, , ,
.............. ..............
.............. ..............
Doświadczenie 2
Identyfikacja skał wapiennych poprzez identyfikację produktu reakcji kwasu solnego (chlorowodorowego) z marmuremmarmurem.
Film dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DKM4RivIV
Film przedstawiający doświadczenie. W kolbie stożkowej ssawkowej znajdują się kawałki marmuru. Kolba jest połączona wężykiem z naczyniem, w którym znajduje się woda wapienna. W kolbie umieszczono wkraplacz, za pomocą którego dodano do marmuru kwasu solnego. Woda wapienna mętnieje.
Odpowiedź zapisz w zeszycie do lekcji chemii, zrób zdjęcie, a następnie umieść je w wyznaczonym polu.
Jaki gaz wydzielił się po dodaniu do marmuru kwasu solnego?
- dwutlenek węgla
- dwutlenek siarki
- tlenek węgla(II)
- wodór
Przesuń elementy tak, aby powstało prawidłowe równanie zaistniałej reakcji.
, , , , , , , ,
.............. .............. .............. ..............
Doświadczenie 3
Badanie zachowania się różnych skał (granitu, pumeksu, marmuru i gipsu) pod wpływem kwasu solnego (chlorowodorowego).
Odpowiedź zapisz w zeszycie do lekcji chemii, zrób zdjęcie, a następnie umieść je w wyznaczonym polu.
Jakie zastosowanie mają skały wapienne?
Wapień
- Nazwa kategorii: Wapień
- Nazwa kategorii: budownictwo
- Nazwa kategorii: wapno palone
- Nazwa kategorii: wapno gaszone
- Nazwa kategorii: zaprawa murarska
- Nazwa kategorii: kamień budowlany Koniec elementów należących do kategorii budownictwo
- Nazwa kategorii: przemysł chemiczny
- Nazwa kategorii: nawozy sztuczne
- Nazwa kategorii: topniki
- Nazwa kategorii: karbid
- Nazwa kategorii: odsiarczanie spalin
- Nazwa kategorii: szkło
- Nazwa kategorii: soda Koniec elementów należących do kategorii przemysł chemiczny
- Nazwa kategorii: architektura krajobrazu
- Nazwa kategorii: skalniaki
- Nazwa kategorii: ogrodzenia
- Nazwa kategorii: murki oporowe Koniec elementów należących do kategorii architektura krajobrazu
- Elementy należące do kategorii Wapień
- Elementy należące do kategorii budownictwo
- Elementy należące do kategorii przemysł chemiczny
- Elementy należące do kategorii architektura krajobrazu
-
Wapień
-
budownictwo
-
wapno palone
-
wapno gaszone
-
zaprawa murarska
-
kamień budowlany
-
-
przemysł chemiczny
-
nawozy sztuczne
-
topniki
-
karbid
-
odsiarczanie spalin
-
szkło
-
soda
-
-
architektura krajobrazu
-
skalniaki
-
ogrodzenia
-
murki oporowe
-
-

Marmur
- Nazwa kategorii: Marmur
- Nazwa kategorii: Naczynia
- Nazwa kategorii: Rzeźby
- Nazwa kategorii: Budynki
- Nazwa kategorii: Parapety
- Nazwa kategorii: Schody i balustrady
- Nazwa kategorii: Posadzki
- Nazwa kategorii: Kominki
- Nazwa kategorii: Ozdobne detale Koniec elementów należących do kategorii Budynki
- Elementy należące do kategorii Marmur
- Elementy należące do kategorii Budynki
-
Marmur
-
Naczynia
-
Rzeźby
-
Budynki
-
Parapety
-
Schody i balustrady
-
Posadzki
-
Kominki
-
Ozdobne detale
-
-

Kreda
- Nazwa kategorii: Kreda
- Nazwa kategorii: Pisanie
- Nazwa kategorii: Kosmetyki
- Nazwa kategorii: Nawozy
- Nazwa kategorii: Pasty do zębów
- Nazwa kategorii: Ceramika
- Nazwa kategorii: Leki
- Nazwa kategorii: Kit
- Nazwa kategorii: Farby Koniec elementów należących do kategorii Kreda
- Elementy należące do kategorii Kreda
-
Kreda
-
Pisanie
-
Kosmetyki
-
Nawozy
-
Pasty do zębów
-
Ceramika
-
Leki
-
Kit
-
Farby
-

Podsumowanie
Głównym składnikiem skał wapiennych, pod względem chemicznym, jest węglan wapnia . Skały te można łatwo zidentyfikować doświadczalnie. Do jednej z reakcji charakterystycznej można wykorzystać kwas solny (kwas chlorowodorowy) HCl. Produktem reakcji jest tlenek węgla(IV) . Identyfikację tego gazu umożliwia nam woda wapienna, która pod jego wpływem mętnieje.
Słownik
rodzaj skały osadowej, powstałej w wyniku opadania na dno mórz i oceanów skorupek kokolitów i otwornic
jest to skała metamorficzna. Powstała w wyniku przeobrażenia głównie wapieni, rzadziej dolomitów. W zależności od składu, mają barwę: białą, szarą, różową, zielonkawą. Stosowany m.in. w:
budownictwie;
architekturze;
dekoracji wnętrz;
rzeźbiarstwie
(gr. polýs „wiele”, morphé „kształt, forma”) występowanie tej samej substancji chemicznej (o takim samym wzorze sumarycznym) w kilku odmianach krystalicznych; w przypadku pierwiastków polimorfizm jest nazywany alotropią
w chemii analitycznej reakcja chemiczna, umożliwiająca łatwą identyfikację określonego indywiduum chemicznego (atomu, jonu, grupy funkcyjnej, grupy związków chemicznych). Reakcje charakterystyczne prowadzą zwykle do zmiany barwy roztworu lub jego zmętnienia, wytrącenia osadu.
jeden z trzech głównych typów skał budujących skorupę ziemską; powstałe w wyniku krystalizacji lub zakrzepnięcia magmy w głębi skorupy ziemskiej lub lawy na powierzchni Ziemi
jeden z trzech głównych typów skał budujących skorupę ziemską; powstałe ze skał magmowych lub osadowych (niekiedy także z innych skał metamorficznych) na skutek przeobrażenia (metamorfizmu) pod wpływem wysokich temperatur lub wysokiego ciśnienia oraz związanych z nimi procesów chemicznych
jeden z trzech głównych typów skał budujących skorupę ziemską; powstają w wyniku nagromadzenia się materiału przenoszonego przez czynniki zewnętrzne (np. wodę, lodowiec, wiatr), na skutek jego osadzania się lub wytrącania z roztworu wodnego
rodzaj skały osadowej powstającej z luźnego osadu wapiennego. W wyniku procesu twardnienia powstaje skała o różnej barwie: białej, beżowej lub innych, w zależności od domieszek. Posiada wszechstronne zastosowanie jako: materiał budowlany, do produkcji szkła, do produkcji cementu, do wytwarzania sody, jako topnik przy wytopie rud żelaza, jako nawóz przy odkwaszaniu gleb
Bibliografia
Iwański M., Wykorzystanie kruszyw węglanowych w drogownictwie, Kraków.
Kozłowski S., Mojsiejenko A., Rogaliński J., Rusinowski Z., Wrona H., Żak Cz., Surowce mineralne województwa kieleckiego, Warszawa 1986, s. 240.
Kozłowski S., Surowce skalne Polski, Wydawnictwo Geologiczne, Warszawa 1986, s. 538.
Rucińska T., Materiały kamienne, online: http://trucinska.zut.edu.pl/fileadmin/Materialy_kamienne.pdf, dostęp: 06.07.2021.
Szarzyńska A., Łuczak D., Skały Warmii i Mazur, Olsztyn 2015.
Westfal L., Skały węglanowe Polski, „Renowacje i zabytki” 2007, nr 3, s. 147‑158.


