W materiale omówimy, jak wyznaczyć wzór funkcji kwadratowejfunkcja kwadratowafunkcji kwadratowej spełniającej określone warunki.

Wzór funkcji kwadratowej możemy zapisywać w różnych postaciach.

  1. Postać ogólna wzoru funkcji kwadratowej:

    • fx=ax2+bx+c, gdzie a, b, c oraz a0

  1. Postać kanoniczna wzoru funkcji kwadratowej:

    • fx=ax-p2+q, gdzie p=-b2a oraz q=-Δ4a

  1. Postać iloczynowa wzoru funkcji kwadratowej:

    • fx=ax-x1x-x2, gdy Δ=b2-4ac, Δ>0 oraz x1=-b-Δ2a, x2=-b+Δ2a

    • fx=ax-x02, gdy Δ=b2-4ac, Δ=0 oraz x0=-b2a

W materiale wyznaczymy wzory funkcji kwadratowych w różnych postaciach, mając dane własności tej funkcji lub własności jej wykresu.

Wyznaczanie wzoru funkcji kwadratowej z wykorzystaniem postaci ogólnej:

  • mamy dane współrzędne trzech punktów (lub odczytujemy z wykresu funkcji kwadratowej), które należą do tego wykresu,

  • układamy i rozwiązujemy układ trzech równań liniowych z trzema niewiadomymi.

Przykład 1

Na rysunku przedstawiono parabolę, będącą wykresem funkcji kwadratowej f. Wyznaczymy wzór tej funkcji f w postaci ogólnej.

R1JEyuR0ATvTJ

Rozwiązanie

Z wykresu funkcji f odczytujemy współrzędne trzech  punktów: 0,-2, 2,-2, 4,-6.

Współrzędne tych punktów podstawiamy do wzoru funkcji kwadratowej f w postaci ogólnej i otrzymujemy układ równań:

-2=a·02+b·0+c-2=a·22+b·2+c-6=a·42+b·4+c

Po uporządkowaniu układ równań jest postaci:

-2=c-2=4a+2b+c-6=16a+4b+c

Ponieważ c=-2, zatem rozwiązujemy układ dwóch równań z dwiema niewiadomymi:

-2=4a+2b-2-6=16a+4b-2

Zatem 0=2a+b-1=4a+b, czyli a=-12 oraz b=1.

Wzór funkcji f zapisujemy w postaci ogólnej:

fx=-12x2+x-2

Wyznaczanie wzoru funkcji kwadratowej z wykorzystaniem wzoru w postaci ogólnej oraz punktu przecięcia paraboli, będącej wykresem tej funkcji z osią Y:

  • mamy dane współrzędne trzech punktów (lub odczytujemy z wykresu), które należą do paraboli, będącej wykresem funkcji kwadratowej przy założeniu, że jeden z tych punktów jest punktem przecięcia wykresu tej funkcji z osią rzędnych układu współrzędnych,

  • mając dany punkt przecięcia wykresu funkcji z osią rzędnych, rozwiązujemy układ równań liniowych z dwiema niewiadomymi.

Przykład 2

Wyznaczymy wzór funkcji kwadratowej f w postaci ogólnej, jeżeli wiadomo, że należą do niego punkty o współrzędnych -1,1, 2,4, a parabola, będąca wykresem funkcji f przecina oś Y w punkcie o rzędnej -4.

Rozwiązanie

Jeżeli parabola, będąca wykresem funkcji kwadratowej f określonej wzorem fx=ax2+bx+c przecina oś Y w punkcie o rzędnej -4, to f0=-4, więc c=-4.

Wzór funkcji f zapisujemy w postaci: fx=ax2+bx-4.

Jeżeli punkty o współrzędnych -1,1, 2,4 należą do wykresu funkcji f, to do wyznaczenia wartości ab rozwiązujemy układ równań:

1=a·-12+b·-1-44=a·22+b·2-4

Po uporządkowaniu układ równań zapisujemy w postaci:

1=a-b-44=4a+2b-4

Po rozwiązaniu układu równań otrzymujemy, że: a=3 oraz b=-2.

Zatem funkcja f jest określona za pomocą wzoru fx=3x2-2x-4.

Wyznaczanie wzoru funkcji kwadratowej z wykorzystaniem wzoru w postaci iloczynowej:

  • mamy dane liczby (lub odczytujemy z wykresu funkcji kwadratowej), które są miejscami zerowymi funkcji kwadratowej oraz współrzędne jednego punktu, który należy do paraboli, będącej wykresem tej funkcji,

  • do wyznaczenia wzoru funkcji kwadratowej rozwiązujemy równanie liniowe z jedną niewiadomą.

Przykład 3

Na rysunku przedstawiono parabolę, będącą wykresem funkcji kwadratowej f. Wyznaczymy wzór funkcji f, korzystając ze wzoru w postaci iloczynowej.

R1OFxguI5PdeR

Rozwiązanie

Z paraboli, będącej wykresem funkcji kwadratowej f możemy odczytać, że miejscami zerowymi są liczby x1=-2 oraz x2=1.

Korzystając ze wzoru funkcji kwadratowej f w postaci iloczynowej mamy, że:

fx=a·x+2x-1

Zauważmy, że do paraboli, będącej wykresem funkcji kwadratowej f należy punkt o współrzędnych -3,1, zatem do wyznaczenia wartości a rozwiązujemy równanie:

1=a·-3+2·-3-1

Zatem a=14.

Wobec tego funkcja f jest określona za pomocą wzoru fx=14x+2x-1.

Wyznaczanie wzoru funkcji kwadratowej z wykorzystaniem wzoru w postaci kanonicznej:

  • mamy dane (lub odczytujemy z wykresu funkcji kwadratowej) współrzędne wierzchołka paraboliparabolaparaboli, która jest wykresem tej funkcji oraz współrzędne jednego punktu, który należy do tego wykresu,

  • do wyznaczenia wzoru funkcji kwadratowej rozwiązujemy równanie liniowe z jedną niewiadomą.

Przykład 4

Wiadomo, że wierzchołkiem paraboliparabolaparaboli, będącej wykresem funkcji kwadratowej f jest punkt o współrzędnych -2,-5 oraz do tego wykresu należy punkt o współrzędnych -1,1. Wyznaczymy wzór funkcji f w postaci kanonicznej.

Rozwiązanie

Jeżeli wiadomo, że wierzchołkiem paraboli, będącej wykresem funkcji kwadratowej f jest punkt o współrzędnych -2,-5, to wzór funkcji kwadratowej f zapisujemy w postaci:

fx=a·x+22-5

Jeżeli do paraboli, będącej wykresem funkcji f należy punkt o współrzędnych -1,1, to do wyznaczenia wartości a rozwiązujemy równanie:

1=a·-1+22-5

Zatem a=6, więc wzór funkcji kwadratowej f zapisujemy w postaci kanonicznej fx=6·x+22-5.

Wzory funkcji kwadratowychfunkcja kwadratowafunkcji kwadratowych możemy znajdować również wtedy, gdy podane są własności funkcji kwadratowej lub jej wykresu takie, jak:  wartość najmniejsza lub największa, czy oś symetrii paraboli.

Przykład 5

Dana jest funkcja kwadratowa f określona wzorem fx=-x2+bx+c. Wyznaczymy wartości współczynników bc we wzorze tej funkcji, jeżeli jej miejscami zerowymi są liczby -2 oraz 4.

Rozwiązanie

Ponieważ dane są miejsca zerowe funkcji f, więc wykorzystamy postać iloczynową wzoru funkcji kwadratowej.

Zatem fx=-x+2x-4.

Po przekształceniu tego wzoru do wzoru w postaci ogólnej mamy:

fx=-x+2x-4=-x2-4x+2x-8=-x2+2x+8

Wobec tego b=2c=8.

Przykład 6

Wiadomo, że osią symetrii paraboli, będącej wykresem funkcji kwadratowej f określonej wzorem fx=2x2+bx-3 jest prosta o równaniu x=-3. Wyznaczymy wartość współczynnika b.

Rozwiązanie

Ponieważ prosta o równaniu x=-3 jest osią symetrii paraboli, będącej wykresem funkcji f, zatem p=-3.

Jeżeli skorzystamy ze wzoru p=-b2a, to -3=-b2·2.

Zatem b=12.

Przykład 7

Wyznaczymy wzór funkcji kwadratowej f określonej wzorem fx=-3x2+bx+c, jeżeli wierzchołkiem jej wykresu jest punkt o współrzędnych 1,-5.

Rozwiązanie

Wykorzystamy wzory p=-b2a oraz q=-Δ4a.

Obliczamy :

Δ=b2-4·-3·c=b2+12c

Zatem p=-b2·-3=b6 oraz q=-b2-12c4·-3=-b2-12c-12.

Do wyznaczenia wartości współczynników bc rozwiązujemy układ równań:

1=b6-5=-b2-12c-12

Wobec tego b=6 oraz c=-8.

Wzór funkcji kwadratowej f zapisujemy w postaci ogólnej fx=-3x2+6x-8.

Przykład 8

Wyznaczymy wartości parametru m, dla których prosta o równaniu y=-m nie ma punktów wspólnych z parabolą, która jest wykresem funkcji określonej wzorem fx=2x2-4x+m.

Rozwiązanie:

W celu wyznaczenia punktów wspólnych prostej i paraboli rozwiązujemy układ równań:

y=-my=2x2-4x+m

Zatem:

-m=2x2-4x+m

Równanie przekształcamy do postaci:

2x2-4x+2m=0

Parabola oraz prosta nie będą miały punktów wspólnych, gdy wyróżnik trójmianu jest mniejszy od 0.

Wobec tego

=-42-4·2·2m=16-16m

16-16m<0

m>1m1,

Zatem prosta i parabola nie mają punktów wspólnych, gdy m1,.

Przykład 9

Wyznaczymy wzór funkcji kwadratowej f w postaci ogólnej, jeżeli wiadomo, że suma miejsc zerowych tej funkcji wynosi -1, iloczyn -2, a do paraboli, będącej wykresem tej funkcji należy punkt o współrzędnych 2,16.

Rozwiązanie:

Zauważmy, że jeśli x1x2 są miejscami zerowymi funkcji kwadratowej f określonej wzorem fx=ax2+bx+c, to:

x1+x2=-b-2a+-b+2a=-ba

x1·x2=-b-2a·-b+2a=ca

Z danych zadania wynika, że x1+x2=-1, x1·x2=-2 oraz f2=16.

Zatem:

-1=-ba, czyli b=a

-2=ca, czyli c=-2a

Wobec tego wzór funkcji f zapisujemy w postaci:

fx=ax2+ax-2a

Ponieważ f2=16, to do wyznaczenia wartości a rozwiązujemy równanie:

16=a·22+a·2-2a

Czyli a=4, b=4, c=-8.

Zatem funkcja f jest określona wzorem fx=4x2+4x-8.

Zauważmy jeszcze, że wyróżnik trójmianu kwadratowego jest dodatni (co jest warunkiem tego, aby uzyskana funkcja kwadratowa miała dwa miejsca zerowe).

Słownik

funkcja kwadratowa
funkcja kwadratowa

funkcja określona na zbiorze wzorem

fx=ax2+bx+c

gdzie a, b, c oraz a0

parabola
parabola

wykres funkcji kwadratowej