Przeczytaj
Budowa grzybów
Grzyby należą do organizmów beztkankowych. Ich ciało, nazywane grzybniągrzybnią, ma postać plechyplechy, która zbudowana jest najczęściej ze strzępek. Strzępki są nitkowatymi, prostymi lub rozgałęzionymi tworami, które mogą być utworzone z jednej dużej wielojądrowej komórki (strzępki komórczakowe) lub z wielu komórek zawierających jedno jądro komórkowe (strzępki jednojądrowe) bądź pary jąder sprzężonych (strzępki dikariotyczne). Strzępki w grzybni mogą być luźno ułożone lub ściśle splatać się ze sobą, tworząc nibytkankę, tzw. plektenchymę, z której zbudowane są występujące u niektórych grzybów owocniki – części grzybni, w których powstają zarodnikizarodniki. W nielicznych przypadkach (np. u drożdży) grzybnia nie jest zbudowana ze strzępek i tworzą ją pojedyncze lub pączkujące komórki.
W komórkach grzybów mogą występować silne trucizny, np. amanitynaamanityna i falloidyna. Jako materiał zapasowy gromadzone są tłuszcz, glikogen (wielocukier) oraz wolutyna (ziarna polifosforanu). Ściany komórkowe zbudowane są z wielocukru chityny (polimer N‑acetyloglukozaminy). Podobnie jak u zwierząt w komórkach grzybów nigdy nie ma plastydów, natomiast mogą występować centriole.
Odżywianie grzybów
Grzyby, bez wyjątku, są cudzożywne (heterotroficzne) – odżywiają się, wydzielając do środowiska enzymy trawienne, a następnie wchłaniając strawione poza komórkami substancje pokarmowe. Mogą one pochodzić z martwej materii organicznej (saprofity) lub z tkanek innego żywego organizmu (pasożyty). Wyróżniamy również grzyby drapieżne, które są w stanie chwytać małe zwierzęta żyjące w glebie za pomocą strzępek grzybni. Następnie wydzielają enzymy trawienne, które trawią ciało ofiary.
Związki symbiotyczne grzybów
Wiele grzybów to symbionty współżyjące ze zwierzętami, roślinami czy bakteriami.
Najważniejsze związki symbiotyczne grzybów to:
porosty – zespolenie grzyba (workowca lub podstawczaka) z sinicą bądź zielenicą;
współżycie z przedroślami widłaków;
mikoryzy – rodzaj symbiozy pomiędzy korzeniami roślin nasiennych a grzybami.
W mikoryzie grzyb korzysta z produktów fotosyntezy wytworzonych przez roślinę, a sam ułatwia jej pobieranie wody i soli mineralnych z otoczenia oraz dostarcza substancji wzrostowych i witamin produkowanych w grzybni. Związki mikoryzowe często są kluczowe dla rośliny, np. storczyki nie mogą się rozwijać bez partnera grzybowego.
Rozmnażanie grzybów
Grzyby rozmnażają się zarówno płciowo, jak i bezpłciowo.
Rozmnażanie bezpłciowe obejmuje:
podział komórki lub pączkowaniepączkowanie (formy jednokomórkowe);
fragmentację plechy (grzyby wielokomórkowe);
rozmnażanie przez zarodniki (grzyby wielokomórkowe).
Rozmnażanie płciowe grzybów może mieć postać gametogamii, gametangiogamii lub somatogamii.
Gametogamia
Polega na fuzji uwicionych gamet wytwarzanych w jednokomórkowych gametangiach (skoczkowce [Chytridiomycota]). W zależności od wyglądu gamet jest to przykład izogamii, anizogamii lub oogamii.
Gametangiogamia
Polega na łączeniu się ze sobą całych gametangiów (lęgni i plemni), a następnie przelaniu zawartości plemni do lęgni. U grzybów rozmnażających się w ten sposób (sprzężniowce [Zygomycetes], workowce [Ascomycetes]) nie powstają gamety, a ich funkcje przejmują zróżnicowane płciowo haploidalne jądra komórkowe, oznaczane symbolami „+” i „–”.
Somatogamia
Polega na zrośnięciu się ze sobą dwóch zróżnicowanych płciowo strzępek zawierających odmienne płciowo jądra, oznaczane jako „+” i „–” (podstawczaki [Basidiomycetes]). U tych grzybów nie występują ani gamety, ani gametangia.
Słownik
śmiertelna trucizna, organiczny związek chemiczny będący cyklicznym oligopeptydem; występuje w owocnikach m.in. muchomora sromotnikowego i jadowitego
zazwyczaj wielokomórkowe lub wielojądrowe wegetatywne ciało (plecha) grzybów; w nielicznych przypadkach tworzą ją pojedyncze lub pączkujące komórki
jeden ze sposobów rozmnażania bezpłciowego zwierząt i grzybów, polegający na wyodrębnieniu się z ciała osobnika rodzicielskiego (w tzw. strefie pączkowania) osobnika zazwyczaj mniejszego, rozwijającego się w organizm potomny, który może oderwać się od organizmu macierzystego albo pozostać z nim w czasowej lub stałej więzi
wielokomórkowe lub komórczakowe (komórczak) ciało, w budowie zewnętrznej niezróżnicowane na organy – korzeń, łodygę i liście, a w budowie wewnętrznej na tkanki; występuje u bakterii, sinic i grzybów o różnym, przeważnie niewielkim, stopniu organizacji morfologicznej i anatomicznej
inaczej spory; są to komórki służące do bezpłciowego rozmnażania się roślin zarodnikowych i grzybów