Przeczytaj
Początki atomizmu
Rozważania Leucypa i Demokryta wiążą się ściśle z zagadnieniami rozpatrywanymi przez eleatów. Twórca szkoły elejskiejszkoły elejskiej, Parmenides, przedstawił swoje twierdzenia w postaci poematu stanowiącego zapis objawienia przekazanego mu przez boginię sprawiedliwości, Dike. Główna myśl zaprezentowana przez filozofa brzmi: byt jest i nie może nie istnieć, nie‑bytu nie ma i nie może on istnieć
. Z prawdy objawionej przez boginię filozof wyprowadził wnioski, które wzbudzały wątpliwości oraz sprzeciw przedstawicieli innych szkół. Parmenides twierdził, że istnieje jeden, niepodzielny, statyczny byt o kulistej postaci. Zatem w związku z tym wielość istnień oraz ich ruch musi być czymś złudnym.
Rozważania Parmenidesa spowodowały, że przedstawiciele innych nurtów filozoficznych odnosili się bardzo krytycznie do podstawowych założeń szkoły elejskiej. Uczniowie myśliciela, Zenon i Melissos, starali się za pomocą różnych metod dialektycznychdialektycznych potwierdzić tezy swojego mistrza.
Stanowisko zaproponowane przez Leucypa wywodzi się od greckiego słowa átomos, tłumaczonego jako „niepodzielny”. Twórca atomizmu pragnął pogodzić ze sobą rozważania eleatów dotyczące jedności bytu i powiązane z równoczesnym podawaniem w wątpliwość zjawiska ruchu oraz wielości rzeczy. Leucyp doszedł do wniosku, że istnieją byty jakościowo identyczne, których ilość jest nieskończona. Podobnie jak Parmenides, założyciel szkoły w Abderze uważał, że głównymi właściwościami tego, co istnieje, są jedność, niepodzielność i niezniszczalność, które to przypisywał właśnie atomomatomom. Czy zachodziły zatem jakieś różnice pomiędzy bytami zaproponowanymi przez Leucypa? Atomy pomimo tego, że są jednym, mają różne kształty, a ich liczba jest nieskończona.
Wszystkie atomy pozostają w nieustannym ruchu, którego same są przyczyną. Stanowisko zaproponowane przez Leucypa i rozwijane przez jego ucznia Demokryta stanowi przykład naturalizmunaturalizmu ontologicznegoontologicznego, czyli założenia o istnieniu jedynie obiektów materialnych, wytworów natury. Rozważania atomistów mogą skłaniać nas do zastanowienia się nad odpowiedziami na pytanie o to, czy wszelkie rodzaje zjawisk można wyjaśnić na sposób materialistyczny.
Zastanów się nad następującym zagadnieniem: czym są procesy myślowe? Czy umysł stanowi obiekt materialny, czy też nie, a jeżeli tak, to co odróżnia go od ciała?
Współczesny atomizm
W wyniku prowadzonych przez siebie badań z zakresu chemii, Dalton doszedł do wniosku, że wszystkie pierwiastki zbudowane są z niepodzielnych atomów. Ich połączenia wytwarzają różnego rodzaju cząsteczki. Atomy tego samego pierwiastka wykazują identyczne właściwości, natomiast składające się z nich cząsteczki mają taki sam skład. W czasach Daltona nie istniała jeszcze aparatura, która pozwoliłaby empirycznie stwierdzić istnienie atomów. W tym kontekście naukowiec przedstawiał poszczególne pierwiastki jako koliste byty o różnych wielkościach i stosunkach wagowych. Wiek XX to czas powstania kolejnych propozycji modelu atomu przedstawianych między innymi przez fizyków Josepha Johna Thomsona, Ernesta Rutherforda oraz Nielsa Bohra.
Słownik
(gr. átomos, niepodzielny) niezniszczalny i wieczny byt opisany przez Leucypa; atomów jest nieskończenie wiele o różnych kształtach; pojęcie używane również w fizyce na określenie najmniejszej cząstki pierwiastka chemicznego, posiadającej jego właściwości: określoną masę oraz cechy fizyczne; atom opisywany w naukach ścisłych zbudowany jest z dodatnio naładowanego jądra o dużej gęstości i otaczającej go chmury elektronowej o ujemnym ładunku elektrycznym
(gr. dialektike, sztuka dyskusji) termin wieloznaczny, podlegający w tradycji filozoficznej licznym redefinicjom; w filozofii starożytnej dziedzina zajmująca się dochodzeniem do prawdy poprzez ujawnianie sprzeczności w rozumowaniu oponenta.
(łac. naturalis – przyrodniczy, naturalny, wrodzony) stanowisko filozoficzne, którego zwolennicy uznają istnienie jedynie przejawów natury (przyrody), takich jak: zjawiska, rzeczy, wydarzenia itp.
(gr. to on, byt; logos, nauka) dziedzina filozofii zajmująca się tym, co istnieje jako byt
założona przez Parmenidesa w mieście Elea; jej przedstawiciele twierdzili, że istnieje jeden niepodzielny byt, natomiast negowali zachodzenie ruchu oraz wielości