Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
Przykład 1

Zależność pomiędzy drogą s a czasem t, jaki jest potrzebny na jej przebycie w ruchu jednostajnym po linii prostej, jest zależnością liniową:

s=vt,

gdzie współczynnik proporcjonalnościwspółczynnik proporcjonalnościwspółczynnik proporcjonalności v to prędkość.

Przykład 2

W pewnym przybliżeniu możemy powiedzieć, że podatek dochodowy jest funkcją osiągniętego dochodu, bowiem danemu dochodowi D w ustalonym roku możemy przypisać w jednoznaczny sposób odpowiadający mu podatek P. Oznaczmy przez K roczną kwotę wolną od podatku. Jeżeli wszyscy płatnicy indywidualni płacą w ramach obowiązku podatkowego ten sam procent p od dochodu osiągniętego ponad kwotę wolną od podatku, to zachodzi wzór:

P=p100DK

i mamy do czynienia z podatkiem liniowym. Jego nazwa bierze się stąd, że zależność między DP jest zależnością liniową. Wzór ten dokładniej przeanalizujemy w kolejnym przykładzie.

Ważne!

W rzeczywistości system podatkowy jest bardziej skomplikowany chociażby ze względu na rozmaite ulgi podatkowe takie jak zwolnienie z płacenia podatków przez osoby do 26 roku życia, odliczenie od kwoty naliczonego podatku składki zdrowotnej w wysokości 7,75% , czy wiele innych ulg, które możemy odliczać od podatku. W kolejnych przykładach i zadaniach będziemy jednak rozważać uproszczony model, w którym w gruncie rzeczy dochód i podstawę obliczenia podatku można utożsamiać.

1
Przykład 3

W wielu krajach osoby o wyższych dochodach płacą wyższe podatki od zarobków powyżej pewnej kwoty. W Polsce w 2022 roku wyróżnia się dwa progi podatkowe. Dochody poniżej 120000  rocznie obłożono podatkiem w wysokości 17%, a powyżej tej kwoty 32%. Ponadto, kwota wolna od podatku wynosi 30000  rocznie.

Dodatkowo, w pierwszym i w drugim progu podatkowym odejmujemy tzw. kwotę zmniejszającą podatek, która wynosi 5100  (kwota ta wynika stąd: 30000 ·17%=5100 ).

Aby lepiej zrozumieć istotę kwoty pomniejszającej podatek, obliczymy (w modelu uproszczonym), ile podatku zapłaci osoba, która zarobiła w poprzednim roku 200000 .

Osoba wpada w drugi próg podatkowy, więc podatek jaki zapłaci wyniesie:

120000·0,17-5100+200000-120000·0,32=20400-5100+25600=40900.

Możemy obliczyć podatek również inaczej, dzieląc całkowity przychód na progi. Wtedy nie będzie trzeba odejmować kwoty zmniejszającej podatek.

Oznaczmy też dla ułatwienia kwotę całkowitą przychodu jako x, część nieopodatkowaną tej kwoty jako x0, część wpadającą do pierwszego progu podatkowego jako x1 oraz część wpadającą do drugiego progu podatkowego jako x2.

Oczywiście zachodzi: x=x0+x1+x2.

Wyobraźmy sobie 200000  jako oś, na której zaznaczamy cztery punkty: punkt początkowy 0, punkt 30000, punkt 120000 i punkt 200000. Dzielą one oś na trzy odcinki o długościach: 30000, 9000080000. Odcinek pierwszy reprezentuje nieopodatkowaną część dochodu, odcinek drugi reprezentuje część dochodu opodatkowaną na 17%, a odcinek trzeci część opodatkowaną na 32%. Czyli zgodnie z naszymi oznaczeniami mamy trzy odcinki o następujących długościach:
x0=30000-0=30000,
x1=120000-30000=90000,
x2=200000-120000=80000.

R1ecq9mP9Jhg8

Jest to bardziej skomplikowany przypadek z Przykładu 2. Tutaj również korzystamy ze wzoru P=p100DK, przy czym różnica w nawiasie to nasze długości odcinków na osi. Zatem w warunkach naszego zadania wzór ten wygląda tak:

P=p0100·K+p1100D1K+p2100D2-D1-K-K,

przy czym P – to kwota należnego podatku,
p0=0,
p1=17,
p2=32,
K=30000,
D1=120000,
D2=200000.

W takim modelu nie potrzeba odejmować kwoty zmniejszającej podatek. Prześledźmy kolejne kroki rozwiązania.

  1. Od kwoty 30000  osoba ta nie zapłaci podatku.

  2. W pierwszym progu mamy do rozliczenia 90000  – jest to drugi odcinek na osi. Zatem
    90000 ·17%=15300 

  3. Reszta kwoty rozliczana jest w drugim progu podatkowym bez dodatkowych ulg.
    80000 ·32%=25600 

Zatem osoba zapłaci 0 +15300 +25600 =40900  podatku.

Lub też, korzystając ze wzoru:

P=0100·30000+1710012000030000+32100200000-120000-30000-30000=

=0+17100·90000+32100·200000-120000+30000-30000=

=0+15300+32100·80000=0+15300+25600=40900.

W rezultacie, jeśli przez x oznaczymy podstawę obliczenia podatku (wyrażoną w złotych), a przez Px należny od niej podatek w roku 2022, to okaże się, iż funkcję Px opisać możemy za pomocą poniższej tabeli.

Progi podatkowe (przychód całkowity)

Naliczony podatek

Obliczenia

Kwota podatku

030000

0%

x0·0

0

30000120000

17%

x0·0+x1·0,17

015300

120000 i wzwyż

32%

x0·0+x1·0,17+x2·0,32

15300+0,32x2

Funkcja Px, mimo że sama nie jest funkcją liniową, to jednak w każdym z wypisanych wyżej przedziałów dana jest przez zależność liniową, a jej wykres złożony jest z dwóch odcinków i półprostej.

R1euagKlBn98K

Powyższy wykres funkcji opisać możemy następującym układem równań:

                0,                                 dla x<30000      0,17·x-5100,                   dla 30000x<1200000,32·x-120000-15300,   dla  x120000.

Jak możemy zauważyć, funkcja liniowa w tym przypadku rozbija się na trzy przedziały. Zatem im bardziej złożony problem, tym bardziej złożony nasz model.

Przykład 4

Korzystając z tabelki z przykładu 3, obliczymy, ile wynosi w roku 2022 w Polsce należny podatek od podstawy obliczenia podatku równej 36789 .

Rozwiązanie:

Liczba 36789 jest mniejsza od 120000 i większa od 30000, zatem wpada do pierwszego progu podatkowego. Rozbijmy więc odpowiednio kwotę przychodu.

x=x0+x1=30000+6789

Zatem wiemy już, że opodatkowana kwota to x1=6789.

Obliczmy teraz jak opodatkowanie przedstawia się w całości.

W ogólności mamy:

Px=Px0+x1=0·x0+0,17·x1.

Podstawmy do powyższego równania dane z zadania.

P36789=P30000+6789=0·30000+0,17·6789=0+1154,13=1154,13

Odpowiedź: Należny podatek wynosi 1154,13 .

Słownik

współczynnik proporcjonalności
współczynnik proporcjonalności

stała a0 będąca ilorazem dwóch zmiennych x i y, o których mówi się, że są wprost proporcjonalne lub że zachodzi między nimi proporcjonalność prosta, co zapisujemy następująco

a=yx