Przeczytaj
Zależność pomiędzy drogą a czasem , jaki jest potrzebny na jej przebycie w ruchu jednostajnym po linii prostej, jest zależnością liniową:
gdzie współczynnik proporcjonalnościwspółczynnik proporcjonalności to prędkość.
W pewnym przybliżeniu możemy powiedzieć, że podatek dochodowy jest funkcją osiągniętego dochodu, bowiem danemu dochodowi w ustalonym roku możemy przypisać w jednoznaczny sposób odpowiadający mu podatek . Oznaczmy przez roczną kwotę wolną od podatku. Jeżeli wszyscy płatnicy indywidualni płacą w ramach obowiązku podatkowego ten sam procent od dochodu osiągniętego ponad kwotę wolną od podatku, to zachodzi wzór:
i mamy do czynienia z podatkiem liniowym. Jego nazwa bierze się stąd, że zależność między i jest zależnością liniową. Wzór ten dokładniej przeanalizujemy w kolejnym przykładzie.
W rzeczywistości system podatkowy jest bardziej skomplikowany chociażby ze względu na rozmaite ulgi podatkowe takie jak zwolnienie z płacenia podatków przez osoby do roku życia, odliczenie od kwoty naliczonego podatku składki zdrowotnej w wysokości , czy wiele innych ulg, które możemy odliczać od podatku. W kolejnych przykładach i zadaniach będziemy jednak rozważać uproszczony model, w którym w gruncie rzeczy dochód i podstawę obliczenia podatku można utożsamiać.
W wielu krajach osoby o wyższych dochodach płacą wyższe podatki od zarobków powyżej pewnej kwoty. W Polsce w roku wyróżnia się dwa progi podatkowe. Dochody poniżej rocznie obłożono podatkiem w wysokości , a powyżej tej kwoty . Ponadto, kwota wolna od podatku wynosi rocznie.
Dodatkowo, w pierwszym i w drugim progu podatkowym odejmujemy tzw. kwotę zmniejszającą podatek, która wynosi (kwota ta wynika stąd: ).
Aby lepiej zrozumieć istotę kwoty pomniejszającej podatek, obliczymy (w modelu uproszczonym), ile podatku zapłaci osoba, która zarobiła w poprzednim roku .
Osoba wpada w drugi próg podatkowy, więc podatek jaki zapłaci wyniesie:
.
Możemy obliczyć podatek również inaczej, dzieląc całkowity przychód na progi. Wtedy nie będzie trzeba odejmować kwoty zmniejszającej podatek.
Oznaczmy też dla ułatwienia kwotę całkowitą przychodu jako , część nieopodatkowaną tej kwoty jako , część wpadającą do pierwszego progu podatkowego jako oraz część wpadającą do drugiego progu podatkowego jako .
Oczywiście zachodzi: .
Wyobraźmy sobie jako oś, na której zaznaczamy cztery punkty: punkt początkowy , punkt , punkt i punkt . Dzielą one oś na trzy odcinki o długościach: , i . Odcinek pierwszy reprezentuje nieopodatkowaną część dochodu, odcinek drugi reprezentuje część dochodu opodatkowaną na , a odcinek trzeci część opodatkowaną na . Czyli zgodnie z naszymi oznaczeniami mamy trzy odcinki o następujących długościach:
,
,
.
Jest to bardziej skomplikowany przypadek z Przykładu . Tutaj również korzystamy ze wzoru , przy czym różnica w nawiasie to nasze długości odcinków na osi. Zatem w warunkach naszego zadania wzór ten wygląda tak:
,
przy czym – to kwota należnego podatku,
,
,
,
,
,
.
W takim modelu nie potrzeba odejmować kwoty zmniejszającej podatek. Prześledźmy kolejne kroki rozwiązania.
Od kwoty osoba ta nie zapłaci podatku.
W pierwszym progu mamy do rozliczenia – jest to drugi odcinek na osi. Zatem
Reszta kwoty rozliczana jest w drugim progu podatkowym bez dodatkowych ulg.
Zatem osoba zapłaci podatku.
Lub też, korzystając ze wzoru:
.
W rezultacie, jeśli przez oznaczymy podstawę obliczenia podatku (wyrażoną w złotych), a przez należny od niej podatek w roku , to okaże się, iż funkcję opisać możemy za pomocą poniższej tabeli.
Progi podatkowe (przychód całkowity) | Naliczony podatek | Obliczenia | Kwota podatku |
---|---|---|---|
– | |||
– | – | ||
i wzwyż |
Funkcja , mimo że sama nie jest funkcją liniową, to jednak w każdym z wypisanych wyżej przedziałów dana jest przez zależność liniową, a jej wykres złożony jest z dwóch odcinków i półprostej.
Powyższy wykres funkcji opisać możemy następującym układem równań:
.
Jak możemy zauważyć, funkcja liniowa w tym przypadku rozbija się na trzy przedziały. Zatem im bardziej złożony problem, tym bardziej złożony nasz model.
Korzystając z tabelki z przykładu , obliczymy, ile wynosi w roku w Polsce należny podatek od podstawy obliczenia podatku równej .
Rozwiązanie:
Liczba jest mniejsza od i większa od , zatem wpada do pierwszego progu podatkowego. Rozbijmy więc odpowiednio kwotę przychodu.
Zatem wiemy już, że opodatkowana kwota to .
Obliczmy teraz jak opodatkowanie przedstawia się w całości.
W ogólności mamy:
.
Podstawmy do powyższego równania dane z zadania.
Odpowiedź: Należny podatek wynosi .
Słownik
stała będąca ilorazem dwóch zmiennych i , o których mówi się, że są wprost proporcjonalne lub że zachodzi między nimi proporcjonalność prosta, co zapisujemy następująco