Czym jest więź społeczna?

Więź społeczna to:

Jan Szczepański Elementarne pojęcia socjologii

(…) zorganizowany system stosunków, instytucji, środków kontroli społecznejkontrola społecznakontroli społecznej, skupiający jednostki, podgrupy i inne elementy składowe zbiorowości w całość zdolną do trwania i rozwoju.

cytat1 Źródło: Jan Szczepański, Elementarne pojęcia socjologii, Warszawa 1970, s. 239.

Styczności społeczne jako podstawa formowania się więzi społecznych

W świecie społecznym możemy identyfikować różnego rodzaju zbiorowości społeczne, w których ludzie uczestniczą stale, regularnie lub okazjonalnie. Podstawą wszystkich rodzajów zbiorowości i występujących w nich więzi są styczności społeczne. Poprzez nie należy rozumieć:

Jan Szczepański Elementarne pojęcia socjologii

Pewne układy, złożone przynajmniej z dwu osób oraz pewnej wartości, która jest przedmiotem tej styczności oraz pewne czynności dotyczące tej wartości.

cytat2 Źródło: Jan Szczepański, Elementarne pojęcia socjologii, Warszawa 1970, s. 168.

Podobnie jak w przypadku innych relacji społecznych, styczności układają się w pewne typy.

Łatwo je dostrzec w konkretnych przykładach:

R1EKUJR8Lwya2
więzi trwałe kontra przelotne Rozmowa ze współpasażerem pociągu jest typową stycznością przelotną, podobnie jak zapytanie kogoś o drogę w nieznanej nam miejscowości. Jednak wyobraźmy sobie kogoś, kto dojeżdża do szkoły. W pociągu spotyka ciągle te same osoby. Po pewnym czasie wie, na którym przystanku te osoby będą wsiadać, na którym wysiadać. Stają się one znajomymi, przynajmniej z widzenia. Rozmawia się z nimi dla skrócenia czasu podróży. Powtarzalność, trwałość tych styczności jest w miarę oczywista., więzi pośrednie kontra bezpośrednie Z osobą siedzącą w jednej ławce wchodzimy w styczności face to face, czyli twarzą w twarz. Taki sam charakter mają kontakty w rodzinie, w grupie rówieśniczej. Jednak z naszym kolegą, bratem czy z inną osobą możemy komunikować się za pośrednictwem telefonów, listów lub poczty internetowej. Jest to styczność pośrednia, zapośredniczona przez jakieś medium komunikacyjne. Styczność pośrednia ma miejsce również wtedy, gdy czytam zarządzenie dyrektora szkoły dotyczące organizacji zajęć pozalekcyjnych lub pisemne dyspozycje przełożonego związane z wykonywaniem obowiązków pracowniczych., więzi prywatne kontra publiczne Uczeń dostający reprymendę za brak przygotowania lekcji pozostaje z nauczycielem w stycznościach publicznych. Natomiast matka karcąca tego ucznia za bałagan w jego pokoju i mieszkaniu, pozostawiony przy okazji wyjścia do szkoły, jest ze swym dzieckiem w styczności prywatnej. Bezpośredni przełożony kontrolujący wywiązywanie się z obowiązków pracowniczych jest z pracownikiem w styczności publicznej, podobnie jak policjant sprawdzający alkomatem trzeźwość kierowców, czy urzędnik przyjmujący pismo petenta., więzi osobiste kontra rzeczowe Ten podział styczności społecznych informuje, co jest przyczyną owej styczności. W styczności rzeczowej może nią być rzecz, jakaś sprawa istotna przynajmniej dla jednej osoby wchodzącej w tę styczność, usługa, konieczność rozwiązania jakiegoś problemu. W styczności osobistej natomiast przyczyną jest sama osoba, podmiot, z którym nawiązujemy relację (wchodzimy w styczność) – nie to, co może nam zaoferować ów podmiot, ale on sam, jego cech osobiste (wygląd, intelekt, uzdolnienia, cechy charakteru lub sprawy osobiste dotyczące partnerów styczności).

Typy więzi społecznych

Typy więzi społecznych wyodrębniamy ze względu na różne czynniki. Zawsze jednak ich podstawę stanowią specyficzne styczności społeczne.

R1aBRFmqtflY01
Schemat przedstawia typy więzi społecznych. Rodzaj kontroli i charakter instytucji ją konstytuujących Zarówno kontrola, jak i gwarantujące ją instytucje mogę mieć charakter nieformalny (np. zwyczajowy sposób rozstrzygania konfliktów w rodzinie) i formalny (umowa handlowa oraz kary przewidziane za opóźnienie w dostawach). Więź nieformalna Więź nieformalna ma często zabarwienie emocjonalne, łączy najczęściej osoby pozostające w stycznościach trwałych, prywatnych, osobistych. Więź nieformalna naturalna W więzi nieformalnej wyróżnia się więź na naturalnej podstawie, która łączy osoby spokrewnione (więź rodzinna oraz więź łącząca osoby należące do jednej grupy etnicznej lub regionalnej). Podstawą takiej więzi jest przekonanie o wspólności poprzez urodzenie. Jest to podtyp więzi nieformalnej. Więź ta jest jednym z głównych czynników definiujących tożsamość jednostki i grupy. Więź nieformalna oparta na wartościach Innym podtypem więzi nieformalnej jest więź odwołująca się do systemu podzielanych wartości i reguł działań, zachowań o nieformalnym pochodzeniu. Będą to więzi łączące parę partnerów (małżonków), kolegów, ale też i członków gangu. Więź formalna Więź formalna jest oparta na stycznościach: trwałych, rzeczowych, publicznych, bezpośrednich. Stanowi podstawę konstruowania i trwania w czasie oraz rozwoju grup formalnych. Łączy w zbiorowość osoby pozostające w relacjach służbowych albo – przynajmniej – pozaosobistych. Więź formalna stanowiona To jeden z podtypów więzi formalnej. Jest więzią narzuconą przez przemoc lub przymus prawny, wynikającą z ustanowienia społecznego. Oznacza to, że podmioty złączone tą więzią są pozbawione możliwości jej aktywnego kształtowania. W czasach historycznych więź stanowiona narzucana była przez przemoc, a współcześnie przez przymus prawny skierowany w stronę osób naruszających reguły społecznego życia (wobec więźniów, młodzieży w domach poprawczych), ale również określonych kategorii społecznych (na przykład poborowych do wojska). Więź formalna zrzeszeniowa Powstaje w drodze dobrowolnego zrzeszenia się ludzi, usiłujących wspólnie zaspokoić jakieś ważne dla siebie potrzeby, interesy. Więź zrzeszeniowa jest współcześnie powszechnym rodzajem więzi. Zrzeszeniami są najczęściej podmioty gospodarcze: spółki, korporacje, a także kluby sportowe, fundacje, stowarzyszenia i wszystkie formalne grupy hobbystyczne. Co oczywiste, siła wiązania dzieli typy więzi na słabe i silne. Te pierwsze mają zazwyczaj charakter instrumentalny, a drugie – emocjonalny. Więź emocjonalna Więź oparta na stycznościach osobistych, prywatnych, trwałych i bezpośrednich (lub pośrednich). Bardzo silna więź emocjonalna może tłumić indywidualność, ograniczać podmiotowość członków grupy. Ma charakter wykluczający, odróżniający „swoich”, którym jesteśmy winni lojalność, współpracę, którzy zapewniają nam bezpieczeństwo, wsparcie i ewentualną pomoc, od „innych” (obcych, tzw. reszty świata). Ten typ więzi tworzy nasz kapitał społeczny (tzw. spajający), ale ogranicza jednocześnie nasze działanie w świecie (do tego potrzebujemy innych, słabszych więzi). Więź instrumentalna To typ więzi przeciwstawiany silnym więziom emocjonalnym, który pozwala nam funkcjonować w świecie, budując typ kapitału społecznego zwany pomostowym (albo horyzontalnym). Więź łącząca kooperujące ze sobą podmioty, niewywołująca zobowiązań o zabarwieniu emocjonalnym. Słaba więź społeczna umożliwia efektywny obieg informacji. Podmioty nią połączone mają bowiem z reguły odmienną wiedzę, którą się uzupełniają we wspólnym działaniu.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Więź społeczna a zasada zaufania, wzajemności i pomocy

Zaufanie do innych członków zbiorowości pełni ważną funkcję w tworzeniu więzi między nimi. Jest budowane w ramach interakcji związanych ze wspólnym realizowaniem celów grupy i z pomocą świadczoną wzajemnie, pod warunkiem, że ta pomoc spełnia regułę wzajemności.

bg‑azure

Zaufanie

To przypisanie aktualnym i przyszłym działaniom innych ludzi uczciwych zamiarów, intencji.

Maciej Frykowski, Paweł Starosta Kapitał społeczny i jego użytkownicy

Wzajemne zaufanie w sposób oczywisty jest zarówno warunkiem, jak i efektem grupowej współpracy. Jest ono metaforycznie określane jako ułatwiający je katalizator, a sieci wzajemnego zaufania tworzą emocjonalną podstawę dla osiągnięcia wspólnego sukcesu. W efekcie przyczynia się do umocnienia tzw. team spirit, czyli morale grupy.

fryk Źródło: Maciej Frykowski, Paweł Starosta, Kapitał społeczny i jego użytkownicy, „Przegląd Socjologiczny” 2018, nr 57, t. 1, s. 31–62.
bg‑azure

Pomoc

To wsparcie o charakterze materialnym bądź niematerialnym w wykonywaniu czynności wynikających z realizacji wspólnych celów grupowych lub wsparcie udzielane jednostce przy rozwiązywaniu jej indywidualnych problemów wynikających z samego faktu przynależności do grupy.

bg‑azure

Reguła wzajemności

Najlepiej wyraża ją zdanie: „Jeśli ty zrobiłeś dla mnie coś dobrego, to ja także zrobię coś dobrego dla ciebie”. Zasada kierująca zachowaniem ludzi, w myśl której należy odwzajemnić się osobie, która nas czymś obdarowała lub coś dla nas zrobiła. Respektowanie tej reguły jest warunkiem tworzenia więzi społecznej. Jest to reguła wiążąca obie strony relacji: ktoś, kto otrzymał dobro, powinien się zrewanżować, a ktoś, kto je wyświadczył, ma prawo oczekiwać rewanżu. Jest to reguła głęboko zakorzeniona w ludzkim postępowaniu, przyswajana na wczesnym etapie socjalizacji. Odwołuje się do przekonania, że zawsze powinniśmy się odwdzięczyć za coś, co otrzymaliśmy od innych. Ten dar może mieć charakter materialny lub nie (np. pomoc) i pochodzić od osób, grup lub instytucji. Reguła ta wiąże obdarowanego zobowiązaniem do wdzięczności, nawet jeśli o nic nie prosił (co jest wykorzystywane do manipulacji, na przykład przez sprzedawców).

Słownik

grupa społeczna
grupa społeczna

zbiór jednostek o tożsamości zbiorowej, której towarzyszą kontakty, interakcje i stosunki społeczne w jej obrębie, częstsze i bardziej intensywne niż z osobami z zewnątrz; zbiorowość ludzi (co najmniej trzy osoby), pomiędzy którymi występuje więź, a powiązane w obrębie grupy role służą realizacji wspólnych celów

instytucja społeczna
instytucja społeczna

element struktury grupy lub społeczeństwa organizujący zachowania i działania jednostek lub grup społecznych, wyposażony w sankcje wymuszające podporządkowanie się działaniu instytucjonalnemu

intencjonalność
intencjonalność

aktywny stosunek umysłu do jakiegokolwiek przedmiotu; intencjonalność można odnosić do świadomości, wskazując, że świadomość zawsze odnosi się do jakiegoś przedmiotu, zawsze jest świadomością czegoś

kontrola społeczna
kontrola społeczna

mechanizmy regulujące zgodność zachowań jednostek i zbiorowości społecznych z normami i regułami obowiązującymi w społeczeństwie lub szerszych zbiorowościach społecznych

rola społeczna
rola społeczna

względnie trwałe, spójne oczekiwania, jakie wobec podejmującego rolę członka ma zbiorowość społeczna