Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Przypomnijmy najważniejsze twierdzenie i algorytm rozwiązywania nierówności wymiernych.

o równoważności nierówności
Twierdzenie: o równoważności nierówności
  • W1xW2x>0 W1x·W2x>0  W2x0,

  • W1xW2x<0 W1x·W2x<0  W2x0,

  • W1xW2x0 W1x·W2x0  W2x0,

  • W1xW2x0 W1x·W2x0  W2x0.

Zatem zapisujemy nierówność wymierną w postaci równoważnej nierówności iloczynowej.

Algorytm rozwiązywania nierówności wymiernych

I sposób:

  1. Wyznaczamy dziedzinę nierówności wymiernejdziedzina nierówności wymiernejdziedzinę nierówności wymiernej.

  2. Sprowadzamy nierówność do postaci ogólnej – przenosimy wszystkie wyrażenia na jedną stronę nierówności.

  3. Wykonujemy wskazane działania.

  4. Nierówność wymierną rozwiązujemy doprowadzając ją do równoważnej postaci wielomianowej przy wyznaczonej dziedzinie nierówności wymiernejdziedzina nierówności wymiernejdziedzinie nierówności wymiernej (zastępujemy iloraz iloczynem z uwzględnieniem założeń).

  5. Wyznaczamy pierwiastki wielomianupierwiastek wielomianupierwiastki wielomianu oraz szkicujemy wykres.

  6. Z wykresu odczytujemy zbiór rozwiązań danej nierówności.

  7. Wyznaczamy rozwiązanie nierówności wymiernej uwzględniając dziedzinę.

II sposób:

  1. Wyznaczamy dziedzinę nierówności wymiernejdziedzina nierówności wymiernejdziedzinę nierówności wymiernej.

  2. Mnożymy obustronnie nierówność przez kwadrat mianownika lub przez inne wyrażenia, których znak jest jednoznacznie określony.

  3. Wykonujemy wskazane działania.

  4. Wyznaczamy pierwiastki wielomianupierwiastek wielomianupierwiastki wielomianu oraz szkicujemy wykres.

  5. Z wykresu odczytujemy zbiór rozwiązań danej nierówności.

  6. Wyznaczamy rozwiązanie nierówności wymiernej uwzględniając dziedzinę.

Ważne!

Zwróćmy uwagę na to, że przy rozwiązywaniu nierówności wymiernej drugiem sposobem, nie możemy mnożyć obustronnie nierówności przez mianownik wyrażenia wymiernego, jeśli nie wiemy jaki on ma znak, czy ujemny, czy dodatni. Jeśli znak mianownika byłby ujemny, to po pomnożeniu nierówności przez ten mianownik, musielibyśmy zmienić znak nierówności na przeciwny.

Przykład 1

Wyznaczmy zbiór rozwiązań nierówności

x3+2x2x+2x2+6-x+21-2x2110

Rozwiązanie:

Podajemy konieczne założenie: x+2x2+6-x+21-2x20.

Wyłączmy wspólny czynnik przed nawias

x+2x2+6-1-2x20,

x+2x2+6-1+2x20,

x+23x2+50,

x+20, 3x2+50

x-2, x2-53.

Zatem D=-2.

Zapiszmy nierówność w postaci x3+2x2x+23x2+5110 korzystając z postaci iloczynowej mianownika.

W ułamku algebraicznym x3+2x2x+23x2+5 wyłączmy z licznika x2 przed nawias

x2x+2x+23x2+5110.

Po skróceniu wyrażenia x+2 otrzymujemy

x23x2+5110.

Pomnóżmy obie strony nierówności przez 3x2+5

x23x2+5110 |3x2+5.

Dla każdej liczby xD, 3x2+5>0.

Zwrot nierówności nie ulega zmianie, ponieważ mnożymy nierówność przez wyrażenie o dodatnim znaku, czyli nierówność ma postać

x21103x2+5 |10,

10x23x2+5,

7x2-50,

7x2-570,

7x-57x+570,

7x-357x+3570.

Wielomian Wx=7x-357x+357 ma dwa pierwiastki jednokrotne: -357 oraz 357.

Uwzględniając dziedzinę nierówności wymiernej D=-2 szkicujemy wykres.

RRUwsnjqq5qEI

Zbiorem rozwiązań nierówności jest zbiór -;-2-2;-357357;+.

Odpowiedź: Zbiorem rozwiązań nierówności jest zbiór -;-2-2;-357357;+.

Przykład 2

Dane są funkcje f, g określone wzorem fx=2x-32x2+5-2x-3-3+x28x3-36x2+54x-27, gx=14x-6. Dla jakich argumentów funkcja f przyjmuje wartości większe niż funkcja g?

Rozwiązanie:

Rozwiążmy nierówność 2x-32x2+5-2x-3-3+x28x3-36x2+54x-27>14x-6.

Podajmy konieczne założenia: 8x3-36x2+54x-270 oraz 4x-60.

Rozpatrując pierwsze założenie zauważmy wzór skróconego mnożenia:

a-b3=a3-3a2b+3ab2-b3,

2x-33=2x3-32x2·3+3·2x·32-33=8x3-36x2+54x-27.

Wówczas

2x-330,

2x-30,

x112.

Z drugiego założenia wynika, że 4x6, czyli ponownie otrzymujemy x112.

Zatem D=112.

W liczniku wyłączmy wspólny czynnik przed nawias

2x-32x2+5-2x-3-3+x22x-33>14x-6,

2x-32x2+5--3+x22x-33>14x-6,

2x2+53+x22x32>14x6,

2x2+5+3x22x32>14x6,

x2+82x-32>14x-6.

Sprowadzamy ułamki algebraiczne do wspólnego mianownika

x2+82x-32>122x-3,

2x2+822x-32>2x-322x-32

2x2+1622x-32>2x-322x-32,

2x2-2x+1922x-32>0.

Korzystamy z twierdzenia

W1xW2x>0 W1x·W2x>0  W2x0

i zapisujemy nierówność w postaci równoważnej nierówności iloczynowej

2x2-2x+1922x-32>022x2-2x+192x-32>0  x112.

Jedynym dwukrotnym pierwiastkiem wielomianu Wx=22x2-2x+192x-32 jest liczba 112.

Uwzględniając dziedzinę nierówności wymiernej D=112 szkicujemy wykres.

R1F7Ux1k8Z6ad

Rozwiązaniem nierówności jest zbiór 112..

Odpowiedź: Funkcja f przyjmuje wartości większe niż funkcja g dla x112.

Inaczej: fx>gx  dla x112.

Przykład 3

Rozwiążemy nierówność:

x3+10x2+25xx3+8x2+16x+x+5x+46.

Rozwiązanie:

Podajemy założenia: x3+8x2+16x0, x+40

xx2+8x+160, x-4

xx+420, x-4

x0, x-4, x-4.

Zatem D=-4;0.

Przedstawmy licznik i mianownik w postaci iloczynowej wyłączając wspólny czynnik przed nawias i stosując wzór skróconego mnożenia

xx+52xx+42+x+5x+46,

x+52x+42+x+5x+46,

x+5x+42+x+5x+46.

Podstawiamy zmienną k=x+5x+4, gdzie x-4, x0.

Nierówność ma postać

k2+k-60,

k+3k-20

Funkcja gk=k+3k-2 ma dwa miejsca zerowe: -3 oraz 2.

RSZADtbUKUsoR

Rozwiązaniem nierówności k+3k-20 jest k3,2.

Wracamy do podstawienia k=x+5x+4, gdzie x-4, x0.

Skoro x+5x+4-3,2 to

-3x+5x+42.

Rozwiązaniem nierówności -3x+5x+4 są wszystkie liczby rzeczywiste należące do dziedziny, czyli x-4;0.

Rozwiązanie nierówności  x+5x+42 przedstawmy poniżej

x+5x+42x+5x+4-2

x+5x+4-20x+5x+4+20

x+5x+4-2x+4x+40x+5x+4+2x+4x+40

x+5-2x+8x+40x+5+2x+8x+40,

x+5-2x-8x+40x+5+2x+8x+40,

-x-3x+403x+13x+40,

-x-3x+403x+13x+40,

-x+3x+403x+413x+40.

Funkcja mx=-x+3x+4 ma dwa miejsca zerowe:-4 oraz -3,

Uwzględniając dziedzinę D=-4;0 szkicujemy wykres.

R148fEDqncUhO

Rozwiązaniem nierówności -x+3x+40 jest zbiór -;-4-3;00;+.

Funkcja nx=3x+413x+4 ma dwa miejsca zerowe:-413 oraz -4.

Uwzględniając dziedzinę D=-4;0 rozwiązaniem nierówności 3x+413x+40 jest zbiór -;-413-4;00;+.

R1RJTCp9vErMp

Obliczmy część wspólną  rozwiązań

-;-4-3;00;+-;-413-4;00;+=
=-;-413-3;00;+.

Odpowiedź: Rozwiązaniem nierówności jest zbiór -;-413-3;00;+.

Słownik

dziedzina nierówności wymiernej
dziedzina nierówności wymiernej

dziedziną nierówności wymiernej są wszystkie liczby rzeczywiste za wyjątkiem pierwiastków wielomianu W2x znajdującego się w mianowniku danego wyrażenia W1xW2x

D= x: W2x=0

pierwiastek wielomianu
pierwiastek wielomianu

pierwiastkiem wielomianu Wx nazywamy liczbę rzeczywistą a, dla której Wa=0