W prostokątnym układzie współrzędnych umieścimy w położeniu standardowym kąty o miarach oraz , gdzie .
Zauważmy, że ponieważ kąt o mierze jest ostry (drugie ramię leży w ćwiartce układu), kąt o mierze jest wklęsły (drugie ramię leży w ćwiartce układu).
RvsJkDuM3AcuV
Ilustracja przedstawia dwuwymiarowy układ współrzędnych. Oś pozioma została oznaczona jako X, znajdują się na niej liczby od minus 6 do siedmiu. Na osi pionowej Y znajdują się liczby od minus 4 do cztery. Początek układu współrzędnych oznaczono jako O. W pierwszej ćwiartce narysowano ukośną półprostą zaczynającą się w punkcie O, poprowadzono kąt skierowany przeciwnie do ruchu wskazówek zegara od dodatniej półosi O X do półprostej. Kąt ten oznaczono jako alfa. W odległości r od punktu O zaznaczono na półprostej punkt A o współrzędnych x;y oraz rzutowano go na oś X. Otrzymano punkt leżący na osi X. Wykonano odbicie półprostej względem początku układu współrzędnych, otrzymano punkty A prim o współrzędnych minus x; minus y oraz punkt . Poprowadzono kąt skierowany zgodnie z ruchem wskazówek zegara od półprostej do ujemnej półosi O X. Poprowadzono kąt skierowany przeciwnie do ruchu wskazówek zegara od dodatniej półosi O X, do półprostej otrzymanej z odbicia. Kąt ten ma wartość .
Na drugim ramieniu kąta wybieramy punkt o współrzędnych i promieniu wodzącym . Na drugim ramieniu kąta o mierze wybieramy taki punkt , którego promień wodzący jest również równy . Wówczas, przy oznaczeniach jak na rysunku powyżej, kąt ma miarę , zaś trójkąty prostokątne oraz są przystające na mocy cechy kąt‑bok‑kąt. Wynika stąd, że współrzędne punktu są równe .
Zauważmy teraz, że wprost z definicji funkcji trygonometrycznych zachodzą następujące równości:
Otrzymujemy zatem następujące równości:
,
,
dla .
Chociaż powyższy dowód został przeprowadzony dla kąta ostrego , to wzory redukcyjnewzory redukcyjne pozostają prawdziwe dla kąta o dowolnej mierze, dla której określona jest funkcja tangens.
Powyższe tożsamości można uzyskać, stosując wzory redukcyjne dla kątów . Zauważmy, że . Wówczas .
Przypomnijmy, że dla dowolnego kąta prawdą jest, że . Jeśli podstawimy , to otrzymamy , co z nieparzystości funkcji sinus daje .
Powyższe rozumowanie możemy zapisać w postaci ciągu równości:
Analogicznie możemy postąpić z funkcją cosinus (pamiętając, że cosinus jest funkcją parzystą oraz ):
oraz z funkcją tangens (pamiętając, że tangens jest funkcją nieparzystą oraz ):
Przykład 1
Obliczymy wartości podanych wyrażeń trygonometrycznych.
a)
b)
c)
Przykład 2
Korzystając z tablic trygonometrycznychjedynka trygonometrycznatrygonometrycznych, obliczymy wartości funkcji trygonometrycznych kąta o mierze .
...
...
...
...
...
Rozwiązanie
Zauważmy najpierw, że . Zatem przydadzą się nam wartości funkcji trygonometrycznych kąta o mierze , które odczytujemy z tablic trygonometrycznych. Kąt o mierze łukowej równej ma miarę stopniową równą . Stąd mamy:
,
,
.
Zatem:
,
,
.
Przykład 3
Wiadomo, że oraz . Obliczymy wartość wyrażenia .
Rozwiązanie
Przekształcimy równość daną w założeniu, korzystając z następujących tożsamości:
,
,
,
,
.
Mamy więc:
.
Skorzystamy z tożsamości .
Ponieważ , więc . Stąd .
Możemy teraz wyznaczyć :
.
Zatem .
Przykład 4
Porównamy liczby i .
Rozwiązanie
Zauważmy najpierw, że
, zatem
.
Zatem mamy do porównania liczby oraz .
Możemy je porównać, korzystając z definicji funkcji sinus dowolnego kąta. Umieśćmy dwa kąty o miarach i takie, że .
Na drugich ramionach tych kątów wybierzmy odpowiednio punkty i , których promienie wodzące są równe .
RAshfCyb45Xep
Ilustracja przedstawia dwuwymiarowy układ współrzędnych. Oś poziomą oznaczono jako X, są na niej liczby od do . Oś pionową oznaczono jako Y, są na niej liczby od do . Punkt O to początek układu współrzędnych. W układzie narysowano okrąg o promieniu 1, jego środek znajduje się w punkcie O, w pierwszej ćwiartce naniesiono dwa kąty ostre alfa oraz beta, tak że ich wierzchołek znajduje się w punkcie O. Zachodzi zależność . Jedno z ramion obu kątów alfa oraz beta pokrywa się z dodatnią półosią O X. Drugie ramię kąta alfa spotyka się z okręgiem w punkcie . Punkt ten jest rzutowany na oś X, wskazując punkt A prim. Drugie ramię kąta beta spotyka się z okręgiem w punkcie , punkt ten jest rzutowany na oś X. Rzut wskazuje punkt B prim. Odcinek O A ma długość równą odcinkowi O B. Oba te odcinki mają długość r, która wynosi jeden. Zaznaczono kąty proste pomiędzy punktami A prim oraz B prim a osią X.
Zauważmy, że
oraz
.
Zatem jeśli promienie wodzące punktów i są równe , to drugie współrzędne tych punktów są równe sinusom odpowiednich kątów. Możemy zaobserwować, że w przypadku kątów ostrych i zachodzi
.
W naszym przypadku ponieważ , więc mamy, że
.
Słownik
wzory redukcyjne
wzory redukcyjne
zestaw wzorów pozwalających redukować argumenty funkcji trygonometrycznych do miar z przedziału w celu wyliczenia wartości tych funkcji
jedynka trygonometryczna
jedynka trygonometryczna
tożsamość trygonometryczna, która orzeka, że suma kwadratów sinusa i cosinusa dowolnego argumentu jest równa ; wzór ten nazywamy też trygonometryczną wersją twierdzenia Pitagorasa