Doświadczenie ilustruje wpływ temperatury na aktywność enzymów komórek bulwy ziemniaka. Na pierwszej fotografii widoczny jest biały blat z naczyniami laboratoryjnymi oraz plastrem bulwy ziemniaka. Na jasnej powierzchni znajduje się miska z moździerzem, skalpel, woda utleniona nalana do kolby stożkowej z zanurzoną w niej pipetą, stojak z trzema wąskimi, długimi probówkami, zlewka z wodą destylowaną i zanurzoną w niej pipetą oraz szalka Petriego z płaskim plastrem wyciętym z ziemniaka.

Pod spodem znajduje się prostokątna ramka z napisem: Przygotuj potrzebny sprzęt, pokrój ziemniaka na małe kawałki.

Po kliknięciu na tą ramkę pojawia się krótki filmik, na którym ręce w niebieskich, lateksowych rękawiczkach siekają plaster ziemniaka znajdujący się w szalce Petriego na mniejsze kawałki.

Pod spodem pojawia się prostokątna ramka z napisem: Kawałki ziemniaka przesyp do moździerza.

Po kliknięciu na ramkę wyświetla się następny krótki filmik, na którym ręce w niebieskich rękawiczkach przesypują kawałki ziemniaka do miski.

Pod spodem pojawia się prostokątna ramka z napisem: Kawałki ziemniaka utrzyj w moździerzu.

Po kliknięciu na napis pojawia się krótki filmik, na którym dwie ręce w niebieskich rękawiczkach ugniatają kawałki ziemniaka na miazgę.

Pod spodem wyświetla się kolejna, prostokątna ramka z napisem: Utarte kawałki ziemniaka dodaj do wody destylowanej.

Po kliknięciu na ramkę pojawia się kolejny, krótki filmik, w którym osoba ubrana w biały fartuch laboratoryjny i niebieskie rękawiczki przekłada zmiażdżonego ziemniaka z miski do zlewki z wodą destylowaną metalową łyżeczką.

Pod spodem pojawia się kolejna prostokątna ramka z napisem: Otrzymaną zawiesinę przelej do trzech próbek.

Po kliknięciu na nią wyświetla się kolejny filmik, na którym znajdują się trzy podłużne próbówki umieszczone na przeznaczonym do tego stojaku. Dłoń w niebieskiej rękawiczce przelewa zawartość zlewki do tych próbówek.

Pod spodem widoczna jest kolejna ramka z napisem: Zawartość pierwszej probówki zagotuj w łaźni parowej.

Po kliknięciu na nią pojawia się krótki filmik, w którym dłoń laboranta wkłada probówkę do urządzenia z klapą, w którym znajdują się przegródki o otworach wielkości probówek. Urządzenie to wypełnione jest wodą. Na obudowie urządzenia znajduje się panel sterowania z przyciskami i ustawioną temperaturą 93,3 stopnia Celsjusza

Pod spodem widoczna jest kolejna prostokątna ramka z napisem: Zawartość drugiej probówki wstaw do wanienki z lodem. Trzecią probówkę pozostaw w temperaturze pokojowej.

Po kliknięciu w tę ramkę pojawia się filmik, na którym laborant niebieskich rękawiczkach na dłoniach wkłada probówkę do okrągłego, wysokiego pojemnika wypełnionego lodem.

Pod spodem znajduje się prostokątna ramka z napisem: Do pierwszej probówki dodaj 2 mililitry 3% wody utlenionej.

Po kliknięciu na tą ramkę pojawiają się trzy probówki umieszczone w stojaku – pierwsza z nich posiada mętną, szarawą zawartość. Ręka w niebieskiej rękawicy wkrapla do probówki za pomocą pipety wodę utlenioną.

Pod spodem pojawia się kolejna ramka z napisem: Do drugiej probówki dodaj 2 mililitry 3% wody utlenionej.

Po kliknięciu na nią pojawia się filmik, na którym ręka laboranta wlewa do drugiej probówki niewielką ilość wody utlenionej za pomocą pipety.

Pod spodem pojawia się kolejna ramka z napisem: Do trzeciej probówki dodaj 2 mililitry 3% wody utlenionej.

Po kliknięciu na ramkę pojawia się następny filmik, w którym ręka laboranta powtarza wcześniej wykonywaną czynność.

Pod spodem zjawia się następna ramka z napisem: Obserwuj zachodzące zmiany. Wskaż probówkę, w której reakcja zaszła najgwałtowniej.

Po naciśnięciu na ramkę pojawia się kolejny filmik z trzema probówkami w stojaku oraz kolbą stożkową z zanurzoną w niej pipetą. W tle przechodzi przez kadr laborant ubrany w biały fartuch i niebieskie rękawiczki. Poziom płynu w probówce, która była przechowywana w temperaturze pokojowej wzrasta, płyn pieni się. Poziom płynu w probówce przechowywanej w lodzie nieznacznie wzrasta i powstaje niewielka ilość piany, a poziom płynu w probówce, która znajdowała się w wysokiej temperaturze nie zmienia się.

Pod spodem pojawia się ramka z napisem: Porównaj otrzymane wyniki.

Po kliknięciu na nią wyświetla się zdjęcie: płyn w probówce, który był poddany działaniu kąpieli w wysokiej temperaturze jest szary i mętny, ma niewielką objętość. Płyn w probówce, która znajdowała się w lodzie jest jasnobrązowy, na wierzchu widoczne jest znaczna ilość białej piany. Płyn w probówce przechowywanej w temperaturze pokojowej jest również jasnobrązowy, ale piany jest bardzo dużo, przewyższa ona ilość samego płynu.