Przeczytaj
Warto przeczytać
Na początku przypomnijmy, że przystępując do jakichkolwiek rozważań na temat siły grawitacji należy pamiętać o tym, że masa ciała nie jest tym samym, co jego ciężar. Otóż masa wskazuje nam na ilość materii, z której zbudowane jest ciało. Jest ona cechą danego ciała i nie zależy od tego, gdzie to ciało się znajduje. Ciężar jest natomiast złożeniem dwóch sił: siły, z jaką planeta (lub inne ciało niebieskie) przyciąga dany obiekt, oraz siły odśrodkowej, która wynika z ruchu obrotowego planety.
Wszystkie ciała posiadające masę, przyciągają się wzajemnie siłą grawitacyjną. Prawo powszechnego ciążenia, zwane też prawem powszechnej grawitacji, brzmi następująco:
Wartość siły oddziaływania grawitacyjnego jest wprost proporcjonalna do iloczynu oddziałujących ze sobą mas i oraz odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi:
gdzie jest stałą proporcjonalności, zwaną stałą grawitacji.
W poniższych przykładach dla uproszczenia traktujemy masy jako punktowemasy jako punktowe, a jako odległość między nimi przyjmujemy dystans pomiędzy ich środkami masyśrodkami masy.
Przykład: Człowiek na powierzchni Ziemi
Sprawdźmy, ile wynosi wartość siły grawitacyjnejsiły grawitacyjnej, z jaką Ziemia działa na stojącego na jej powierzchni człowieka (Rys. 1.). Załóżmy, że masa Ziemi wynosi M=6 · 10Indeks górny 2424 kg, jej promień RIndeks dolny zz=6371 km, a masa przeciętnego człowieka jest równa m=75 kg. Po podstawieniu tych wartości do wzoru (1) dostajemy:
Okazuje się, że niemal identyczną wartość siły uzyskasz korzystając ze znanego Ci ze szkoły podstawowej wzoru na ciężar ciała o masie w polu grawitacyjnym Ziemi:
gdzie jest przyspieszeniem ziemskim, którego wartość podobnie, jak wartość promienia Ziemipromienia Ziemi, zależy od miejsca, w którym ustawimy człowieka. Dla Warszawy wartość tej stałej jest w przybliżeniu równa:
Podstawiając do wzoru (3) odpowiednie wartości dostajemy:
Porównaj wyniki (2) i (5). Uzyskane wartości i są prawie takie same! Oczywiście ich zgodność nie jest przypadkowa. Jest ona spowodowana tym, że stała grawitacji i przyspieszenie ziemskie są ze sobą powiązane:
Porównując wzory (2) i (3) łatwo zauważyć, że:
gdzie MIndeks dolny ZZ=6⋅10Indeks górny 2424 kg jest masą Ziemi, a RIndeks dolny ZZ=6371 km to jej średni promieńśredni promień.
Porównanie wartości (4) i (6) sugeruje, skąd mogą się brać różnice wyników (2) i (5).
Przykład: Człowiek i łóżko
Przypomnij sobie dzisiejszy poranek – wstawanie z łóżka. Między Tobą, a Twoim posłaniem również istnieje siła grawitacyjnegosiła grawitacyjnego przyciągania. Załóżmy, że Twoja masa wynosi m=75 kg, a masa łóżka M=40 kg. Jaką wartość ma siła grawitacyjna, gdy odległość między Tobą, a łóżkiem wynosi r=10 cm, a jaką, gdy jest ona równa r=1 m?Przyjrzyjmy się dokładniej tej sytuacji.
Gdy leżysz na łóżku (Rys. 2.) siła przyciągania grawitacyjnego między Tobą, a łóżkiem jest równa:
Gdy już wstaniesz z łóżka i znajdziesz się w odległości 1 m od niego (Rys. 3.), siła ta będzie sto (!) razy mniejsza:
Jak widzisz siła grawitacyjnego przyciągania między Tobą, a łóżkiem zmniejszyła się 100 razy wraz z 10‑krotną zmianą odległości. Jednak w obydwu sytuacjach jej wartość jest tak mała, że nie jesteśmy w stanie obserwować skutków jej działania. Z czym porównać taką wartość siły? Weźmy na przykład tabliczkę czekolady. Jej masa wynosi 100 gramów, czyli 0,1 kg. Zatem czekolada jest przyciągana przez Ziemię z siłą o wartości: Q=mg=0,1 kg⋅9,81 m/sIndeks górny 22 ≈ 1 N. Siła 0,2 muN jest 50 000 000 razy mniejsza, co oznacza, że gdybyśmy połamali naszą czekoladę na 50 000 000 kawałków, to siła, z jaką nasza planeta działałaby na jeden z takich kawałków byłaby równa sile działającej między nami a łóżkiem w momencie, gdy znajdujemy się w odległości 1 metra od niego. Widać więc, że wpływu łóżka na poranne wstawania nie można tłumaczyć prawem powszechnego ciążenia.
Słowniczek
(ang.: point‑like mass) inaczej zwana punktem meterialnym, to ciało fizyczne obdarzone masą, ale mające nieskończenie małe rozmiary (będące punktem). W mechnice tzw. „przybliżenie punktu materialnego” bardzo upraszcza opis ruchu ciała.
(ang.: Earth radius) Ziemia nie jest idealną kulą. Kształtem przypomina ona raczej obrotową elipsoidę (tj. spłaszczoną kulę). Średni promień równikowy Ziemi wynosi 6378 km i jest ponad 20 km dłuższy od promienia biegunowego. Do obliczeń przyjmuje się zwykle, że średni promień Ziemi jest równy: RIndeks dolny zz=6371 km.
(ang.: force of gravity) oddziaływanie o charakterze przyciągającym istniejące pomiędzy ciałami posiadającymi masę, zależne od iloczynu mas i kwadratu odległości pomiędzy ich środkami.
(ang.: center of mass) to punkt charakteryzujący rozkład masy w ciele, określony tak, by w opisie ruchu ciała zastąpić je punktem materialnym (zastosować tzw. „przybliżenie punktu materialnego”).