O reżyserze

RfIAgkSDqVSDT1

Zdjęcie przedstawia kobietę, która pali papierosa. Kobieta ma krótkie włosy oraz ubrana jest w koszulę z kamizelką.

Izabella Cywińska urodziła się we Lwowie w 1935 roku. Jej pierwsze studia dotyczyły etnografii. Dopiero później podjęła się studiów na Wydziale Reżyserii w Warszawskiej Wyższej Szkole Teatralnej. Jako reżyserka zadebiutowała w 1965 roku inscenizacją Męża i żony Aleksandra Fredry w Teatrze im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku. Współpracowała też z Teatrem Polskim w Poznaniu. Od 1970 była dyrektorką Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, a następnie do 1989 roku Teatru Nowego w Poznaniu. W latach 2008‑2011 kierowała Teatrem Ateneum w Warszawie. W latach 1989‑1991 była ministrem kultury w rządzie Tadeusza Mazowieckiego. Po zakończeniu kariery politycznej zasłynęła jako reżyserka serialu telewizyjnego Boża podszewka, który odniósł sukces frekwencyjny, ale i odbił się szerokim echem w dyskursie społecznym ze względu na zbyt realistyczne oddanie nieobyczajnych zachowań mieszkańców przedwojennych kresów Polski. W roku 2000 wyreżyserowała telewizyjny film Cud purymowy, wchodzący w skład cyklu Święta polskie, zainicjowanego przez Janusza Morgensterna.  W Teatrze Telewizji największe sukcesy odniosła adaptacjami prozy Wiesława Myśliwskiego W poszukiwaniu zgubionego buta, Dotknięcia i Saksofonu.

Zarys fabuły

Saksofon w reż. Izabelli Cywińskiej powstał na podstawie Traktatu o łuskaniu fasoli Wiesława Myśliwskiego. Jest to duodramDuodramduodram, w którym dwaj mężczyźni opowiadają o swych przeżyciach z dzieciństwa naznaczonego wojenną traumą. Mężczyzna łuskający fasolę (w tej roli Janusz Gajos) był ofiarą wojennego mordu dokonanego na mieszkańcach pewnej wioski. Jako jedyny przeżył pogrom, ukrywając się w piwniczce/ziemiance. Udało mu się ujść z życiem wyłącznie dlatego, że żołnierz go nie wydał i tym samym uchronił od pewnej śmierci. Drugi bohater to Mężczyzna w kapeluszu, syn wspomnianego żołnierza, który pamięta to wydarzenie z relacji swego ojca. Wpłynęło ono na jego życie, gdyż ojciec, nie mogąc okiełznać wyrzutów sumienia, popełnia samobójstwo, obarczając syna dziedzictwem pamięci i traumatycznych wspomnień.

Słownik