Przeczytaj
Praca serca
Praca serca jest regulowana przez ośrodek przyspieszający i zwalniający pracę serca oraz przez niektóre jony i hormony. Zmiany intensywności pracy serca (przyspieszanie lub hamowanie) odbywają się odruchowo bez udziału naszej świadomości. Na przyspieszenie pracy serca wpływają m.in. bodźce płynące z kory mózgu (emocje, strach, gniew, radość), wysiłek fizyczny lub wzrost temperatury ciała. W stanach gorączkowych serce może uderzać nawet 100 razy na minutę.

Cykl pracy serca
Cykl pracy sercaserca trwa ok. 0,83 sekundy. Składają się na niego trzy fazy:
skurcz przedsionkówprzedsionków – 0,11 sekundy;
skurcz komórkomór – 0,32 sekundy;
rozkurcz serca – 0,40 sekundy.
Skurczom i rozkurczom komór i przedsionków towarzyszą zjawiska akustyczne słyszalne jako tony sercatony serca.
- Komory biernie się rozkurczają.
- Krew przepychana z przedsionków całkowicie wypełnia komory.
- Zastawki przedsionkowo-komorowe są otwarte.
- Zastawki półksiężycowate są zamknięte.
- Przedsionki rozkurczają się i ulegają zwiotczeniu.
- Wypełnione krwią komory zaczynają się kurczyć.
- Wzrasta ciśnienie w komorach, co powoduje:
- zamknięcie zastawek przedsionkowo-komorowych (I ton serca).
- Zastawki półksiężycowate otwierają się.
- Krew opuszcza serce.
- Zastawki półksiężycowate zamykają się (II ton serca).
- Zastawki półksiężycowate są zamknięte.
- Zastawki przedsionkowo-komorowe są otwarte.
- Przedsionki i komory rozkurczają się.
- Krew napływa do przedsionków i komór (III ton serca – najsłabiej wyczuwalny, wywołany szmerami krwi napływającej do serca).
- , 3. III faza – rozkurcz serca
Badanie tonów serca informuje nas o prawidłowej pracy mięśnia sercowego i zastawekzastawek.
Więcej o tonach serca i badaniu pracy serca przeczytasz w lekcji Tony serca.

Automatyzm pracy serca
Pracę serca cechuje automatyzm, dzięki istnieniu układu przewodzącego serca. Skupienie specjalnego typu komórek mięśniowych, zlokalizowane w pobliżu prawego przedsionka nosi nazwę węzła zatokowo – przedsionkowego. Ma on zdolność do samoistnego, okresowego skurczu i pełni funkcję głównego fizjologicznego rozrusznika serca.
Więcej na ten temat przeczytasz w lekcji Automatyzm serca
Czynniki regulujące pracę serca
Hormony
Kolejnym czynnikiem mającym wpływ na pracę serca są hormony. AdrenalinaAdrenalina, wydzielana przez rdzeń nadnerczy, nazywana hormonem walki i ucieczki, przyspiesza czynność serca równie silnie jak pobudzenie włókien współczulnych. Podobnie działają inne hormony – glukagon, produkowany przez trzustkę w momencie spadku poziomu cukru we krwi, oraz tyroksyna, produkowana przez tarczycę. Natomiast hormon trzustki insulina i neuroprzekaźnik acetylocholina przynoszą efekt odwrotny – spowolnienie pracy serca.
Enzym renina katalizuje proces powstawania angiotensyny z białek osocza. Renina jest uwalniana przez nerki w odpowiedzi na spadek ciśnienia krwi w nerkach, więc również nerki w sposób pośredni biorą udział w regulowaniu ciśnienia krwi poprzez zmianę jej objętości. Dokonuje się to na drodze hormonalnej regulacji tempa wydalania wody i soli.
Jony
Na pracę mięśnia poprzecznie prążkowanego serca mają wpływ także jony.
Kationy potasu
Kationy potasu K+ hamują pracę serca, czyli działają podobnie jak acetylocholina.
Kationy wapnia
Kationy wapnia Ca2+ przyspieszają pracę serca, a więc naśladują działanie noradrenaliny.
Średnica naczyń
Regulacja krążenia krwi w naczyniach polega na zmianach ich średnicy. Przyspieszenie czynności serca jest na ogół powiązane ze zwężeniem naczyń krwionośnych, a spowolnienie - z ich rozszerzeniem. Zatem serce współdziała z naczyniami wpływając na przepływ krwi. Ośrodek naczyniowo – ruchowy znajduje się w rdzeniu przedłużonym. Składa się on z części presyjnej i depresyjnej. Pierwsza z nich przyczynia się do utrzymania mięśniówki naczyń krwionośnych w stałym skurczu, część depresyjna prowadzi do rozszerzenia naczyń.
Silne emocje, duży wysiłek fizyczny, wychłodzenie organizmu i utrata krwi skutkują wydzieleniem do krwi hormonów nadnerczy: adrenaliny i noradrenaliny.
- adrenalina
- noradrenalina
- serotonina
- wazopresyna - wydzielana z tylnego płata przysadki mózgowej
- angiotensyny - o potężnym działaniu stymulującym skurcze naczyń
- histamina
- bradykinina
Hormony zwężające naczynia krwionośne
- adrenalina
- noradrenalina
- serotonina
- wazopresyna - wydzielana z tylnego płata przysadki mózgowej
- angiotensyny - o potężnym działaniu stymulującym skurcze naczyń
Hormony rozszerzające naczynia krwionośne
- histamina
- bradykinina
Przewlekły, długotrwały stres osłabia cały organizm. Ponieważ w sytuacjach stresowych serce szybciej bije, po jakimś czasie może stać się niewydolne. Powoduje też podwyższone ciśnienie krwi. Długotrwale wzrasta poziom hormonów stresu, które w nadmiarze mogą doprowadzić organizm na skraj wyczerpania np. kortyzolkortyzol, osłabia układ odpornościowy. Pojawią się napięcia mięśniowe i bóle głowy.
Indeks górny Źródło: Fizjologia człowieka z elementami fizjologii stosowanej i klinicznej, pod red. W. Traczyka, A. Trzebskiego, Warszawa 2001. Indeks górny koniecŹródło: Fizjologia człowieka z elementami fizjologii stosowanej i klinicznej, pod red. W. Traczyka, A. Trzebskiego, Warszawa 2001.
Słownik
przekaźnik nerwowy- neuroprzekaźnik w nerwach cholinergicznych
epinefryna – organiczny związek chemiczny, hormon zwierzęcy i neuroprzekaźnik katecholaminowy wytwarzany przez gruczoły dokrewne pochodzące z grzebienia nerwowego i wydzielany na zakończeniach włókien współczulnego układu nerwowego
narząd wykonawczy organizmu żywego, wykonujący lub zmieniający swoją czynność pod wpływem pobudzeń nerwowych (końcowa część łuku odruchowego); efektor wykonuje reakcję, czyli daje efekt po zadziałaniu bodźca; efektorami są mięśnie poprzecznie prążkowane, mięśnie gładkie, gruczoł
hydrokortyzon – organiczny związek chemiczny, naturalny hormon steroidowy wytwarzany przez warstwę pasmowatą kory nadnerczy, główny przedstawiciel glikokortykosteroidów. Wywiera szeroki wpływ na metabolizm, bywa nazywany hormonem stresu na równi z adrenaliną
jedna z czterech jam serca, zaopatrzona w silnie umięśnione ściany, których skurcz wypycha krew do krwiobiegów – dużego (lewa komora) lub małego (prawa komora)
jedna z czterech jam serca, do której spływa krew z krwiobiegu dużego (prawy przedsionek) lub małego (lewy przedsionek)
główny narząd układu krwionośnego zbudowany z tkanki mięśniowej poprzecznie prążkowanej serca; działa jak pompa ssąco‑tłocząca i wymusza krążenie krwi w naczyniach krwionośnych
dźwięki towarzyszące pracy serca, wysłuchiwane na powierzchni klatki piersiowej za pomocą słuchawki lekarskiej
wegetatywny układ nerwowy - część obwodowego układu nerwowego kontrolująca funkcjonowanie mięśni gładkich, serca i gruczołów, a tym samym przyczyniająca się do utrzymania homeostazy wewnątrzustrojowej
błoniasty fałd występujący w przegrodzie serca między przedsionkami i komorami oraz w żyłach i naczyniach limfatycznych; wymusza jednokierunkowy przepływ krwi w sercu i naczyniach krwionośnych