Przeczytaj
Wino i jego skład
W celu zdiagnozowania procesu, jaki ma miejsce, gdy wino z dostępem do tlenu zaczyna bardziej zapachem przypominać ocet, należy zastanowić się, czym jest wino i z czego się składa. Z pewnością to napój alkoholowy, który powstaje na skutek fermentacjifermentacji soku lub moszczu z winogron (lub innych owoców). Składa się z kilkuset związków. Ściślej mówiąc, wino zawiera w przybliżeniu wody, etanolu, glicerolu, polisacharydów i związków innych pierwiastków śladowych (np.: fosforu, wapnia, potasu, sodu, żelaza, selenu, cynku, miedzi), różnych kwasów oraz lotnych związków.
AntyoksydantyAntyoksydanty, które znaleźć można na przykład w winie, chronią organizm przed stresem oksydacyjnym, określającym stan organizmu, w którym zaburzona została równowaga pomiędzy produkcją wolnych rodników a ich usuwaniem właśnie przez przeciwutleniacze. Wysoki poziom wolnych rodników jest niekorzystny – przyczynia się do uszkodzeń błon komórkowych, białek wchodzących w skład enzymów, a także DNA. Konsekwencją utrzymującego się przez długi okres czasu niedoboru antyoksydantów może być rozwój wielu chorób cywilizacyjnych, a także ogólne przyspieszenie procesów starzenia organizmu.
Antyoksydanty zawarte w winie
Wino posiada w swoim składzie liczne fenole, które pozytywnie wpływają na zdrowie ludzi poprzez hamowanie skutków działania wolnych rodników w organizmie ludzkim. Mimo wielu badań i analiz, przeprowadzonych w celu selekcji najlepszego spośród obecnych w winie antyoksydantów, nie stwierdzono jednoznacznie, który z nich ma tak pozytywny wydźwięk. Z pewnością jednak skuteczne działanie antyoksydacyjne następuje na skutek synergicznej współpracy wielu fenoli zawartych w winie. Średnie zawartości i rodzaje fenoli, występujących w czerwonym i białym winie, prezentuje tabela.
Związki fenolu | Czerwone wino | Białe wino |
Katechiny | ||
Epigallokatechiny | ||
Kwas galusowy | ||
Cyjanidyno‑‑glukozyd | ||
‑glukozyd malwidyny | ||
Rutyna | ||
Kwercetyna | ||
Mirycetyna | ||
Kwas kawowy | ||
Resweratrol | ||
Całkowita zawartość fenoli* |
Indeks górny *Zawartość wszystkich związków fenolowych w winie (również tych niewymienionych w tabeli) Indeks górny koniec*Zawartość wszystkich związków fenolowych w winie (również tych niewymienionych w tabeli)
Indeks górny Tabela Zestawienie zawartości związków fenolowych w białym i czerwonym winie (GAE to ekwiwalent kwasu galusowego) Indeks górny koniecTabela Zestawienie zawartości związków fenolowych w białym i czerwonym winie (GAE to ekwiwalent kwasu galusowego)
Wino posiada kwasowe pH, mieszczące się w granicach od około do . Jak już wiadomo, związane jest to z naturalną zawartością, bo około kwasów w winie. Kwasy te niejako definiują jego smak, nadają odpowiedniej świeżości, stabilizują go i jego kolor. Należą do nich: kwas winowy (dihydroksybutanodiowy), kwas, jabłkowy
(-hydroksybutano-,-diowy), kwas mlekowy (-hydroksypropanowy) oraz kwas octowy (etanowy). Dopuszczalna zawartość kwasu etanowego w winie wynosi
do . Jest on lotny, a jego małe stężenie w świeżym winie nie jest wyczuwalne dla człowieka.
Biosynteza kwasu etanowego
Co jednak dzieje się z winem pozostawionym z dostępem tlenu?
Bakterie, których nie widać gołym okiem, kolonizują każdą dostępną przestrzeń, łącznie z ludźmi. Ten zupełnie naturalny fakt tłumaczy, że wino, oprócz składników wymienionych powyżej, zawiera również wszechobecne bakterie. Wśród złożonej flory bakteryjnej winogron i wina można znaleźć m.in. bakterie kwasu mlekowego, drożdże i mniej pożądane bakterie kwasu octowegobakterie kwasu octowego (AAB). Bakterie AAB to bakterie tlenowe (tlen jest niezbędnym dla nich czynnikiem wzrostu), które doskonale prosperują w winie, ponieważ są przystosowane do środowiska bogatego w cukier i etanol. To, że wino pozostawione na dłużej w otwartej butelce pachnie octem, związane jest z biosyntezą kwasu etanowego przez te bakterie. Proces biosyntezy kwasu octowego, głównego metabolitu tych bakterii, polega na utlenieniu etanolu do kwasu octowego.
Etapy biosyntezy kwasu octowego
Niektóre bakterie kwasu octowego powodują dalsze utlenianie kwasu octowego, aż ulega on rozkładowi na wodę i tlenek węgla(). Taki proces nazywany jest nadoksydacją.
Oparty o powyższe reakcje, biokatalityczny proces produkcji kwasu octowego jest stosowany do produkcji przemysłowej octu.
Należy jednak mieć na uwadze, że obecne badania ekspertów z dziedziny enologiienologii dowodzą, że proces biosyntezy kwasu etanowego, przy udziale bakterii, zachodzi również w nieotwartych butelkach z ograniczonym dostępem do tlenu. To wynik błędów produkcyjnych, który objawia się widocznym osadem w kształcie pierścienia na szyjce butelki.
Słownik
są to bakterie Gram‑ujemne tlenowe, posiadające kształt pałeczek (o wymiarach . Stosowane są w przemyśle, m.in. do produkcji octów, celulozy bakteryjnej i farmaceutyków
jest to biochemiczny proces tworzenia kwasu octowego z alkoholu etylowego na skutek działania bakterii
jest to enzym należący do grupy oksydoreduktaz, który katalizuje np. reakcję utleniania etanolu w etanal
forma zredukowana, – forma utleniona) związek organiczny naturalnie występujący w komórkach organizmów tlenowych, pełniący ważną rolę w procesie oddychania komórkowego
jest to enzym, który katalizuje np. utlenianie etanalu do kwasu octowego (etanowego)
(łac. fermentatio „kwaszenie”) proces rozkładu związków organicznych wywołany przez bakterie, stosowany w przemyśle spożywczym
(gr. oínos „wino”, lógos „nauka”) winoznastwo; dział nauki zajmujący się kwestiami związanymi z produkcją wina
przeciwutleniacze, antyutleniacze; grupa związków chemicznych, które opóźniają proces utleniania danej substancji; przykład naturalnych antyoksydantów stanowią związki zawarte w roślinach, a także jony metali przejściowych (manganu, cynku, selenu)
jednostka stężenia masowego związków fenolowych w przeliczeniu na ekwiwalent kwasu galusowego
Bibliografia
Buczek I., Chrzanowski M., Dymara J., Persona A., Kowalik E., Kuśmierczyk K., Odrowąż E., Sobczak M., Sygniewicz J., Chemia. Rozszerzenie. Repetytorium matura, Warszawa 2014.
Czerwiński A., Czerwińska A., Jelińska‑Kazimierczuk M., Kuśmierczyk K., Chemia 2. Podręcznik dla Liceum ogólnokształcącego, Liceum profilowanego, Technikum, Warszawa 2003.
Danikiewicz W., Chemia. Związki organiczne. Podręcznik do liceów i techników. Zakres rozszerzony, Warszawa 2016.
Dudek‑Różycki K., Płotek M., Wichur T., Związki organiczne zawierające azot oraz wielofunkcyjne pochodne węglowodorów. Repetytorium i zadania, Kraków 2021.
Dudek‑Różycki K., Płotek M., Wichur T., Węglowodory. Repetytorium i zadania, Kraków 2020.
Dudek‑Różycki K., Płotek M., Wichur T., Kompendium terminologii oraz nazewnictwa związków organicznych. Poradnik dla nauczycieli i uczniów, Kraków 2020.
Hassa R., Mrzigod A., Mrzigod J., To jest chemia. Podręcznik dla szkół ponadgimnazjalnych. Zakres podstawowy, Warszawa 2016.
Kopaliński W., Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Warszawa 1983.
Litwin M., Styka‑Wlazło S., Szymońska J., To jest chemia 2. Chemia organiczna. Podręcznik dla liceum ogólnokształcącego i technikum. Zakres rozszerzony, Warszawa 2016.
McMurry J., Chemia organiczna 4, Warszawa 2004.
Pazdro K. M., Rola‑Noworyta A., Chemia. Repetytorium dla przyszłych maturzystów i studentów, Warszawa 2017.