Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Równanie okręgu

Okrąg jest zbiorem punktów leżących w tej samej odległości od danego punktu, zwanego środkiem okręgu.

Rch5LjXAK5hhN

Oznaczając współrzędne środka C okręgu przez a, b a promień przez r, jego równanie na płaszczyźnie kartezjańskiej możemy zapisać w postaci kanonicznej:

x-a2+y-b2=r2   

Równanie to możemy zapisać również w innej postaci:

x2+y2-2ax-2by+a2+b2-r2=0

Podstawiając:

c=a2+b2-r2

otrzymujemy równanie w postaci ogólnej:

x 2 + y 2 2 a x 2 b y + c = 0   

Równanie to jest równaniem okręgu wtedy i tylko wtedy, gdy:

a 2 + b 2 c 0   

Współrzędne środka okręgu C i długość promienia r wyznaczamy ze wzorów:

C=a,b, r=a2+b2c   
Ważne!

Jeśli a 2 + b 2 c = 0 , czyli r=0, to okrąg jest okręgiem zdegenerowanym do punktu C.

Przykład 1

Sprawdzimy, czy równanie x2+y2+2x-4y-11=0 jest równaniem okręgu.

Rozwiązanie

Oznaczmy: a = 1 , b=2, c=-11. Ponieważ a 2 + b 2 c 0 , stąd:

-12+22--11=1+4+11>0,

czyli dane równanie jest równaniem okręgu.

Przykład 2

Sprawdzimy, czy punkt C=-1, 2 jest środkiem okręgu o równaniu x2+y2+2x-4y-11=0 oraz czy jego promień r ma długość 4.

Rozwiązanie

Wykorzystując wzory na środek i promień okręgu C=a,b, r = a 2 + b 2 c , otrzymujemy:

C=a;b, czyli C=-1, 2.

Wyznaczymy teraz długość promienia okręgu:

r=-12+22--11=16=4.

Zatem C=-1;2 jest środkiem okręgu o równaniu:

x2+y2+2x-4y-11=0,

a jego promień ma długość 4.

Prosta styczna do okręgu

Przypomnijmy, że prostą nazywamy styczną do okręgu, jeśli ma z nim dokładnie 1 punkt wspólny. Punkt wspólny nazywamy punktem styczności.

Dany jest punkt P=x0, y0 oraz okrąg o równaniu:

x 2 + y 2 2 a x 2 b y + c = 0

Ilość stycznych do okręgu przechodzących przez punkt P zależy od wzajemnego położenia okręgu i punktu P. Może zachodzić jeden z trzech następujących przypadków:

  1. punkt P leży na zewnątrz okręgu;

    RxO2CCjiEnpfw

    Przez punkt P przechodzą dokładnie 2 proste styczne do tego okręgu.

  2. punkt P leży na okręgu;

    R3Y8krdd6Xlnn

    Przez punkt P przechodzi dokładnie 1 prosta styczna do tego okręgu. Punkt P jest jednocześnie punktem styczności.

  3. punkt P leży wewnątrz okręgu;

    Rvx9beh94gGDV

    Przez punkt P nie przechodzi żadna prosta styczna do tego okręgu.

Aby, w przypadkach 12, wyznaczyć równania stycznych do okręgu, na których leży punkt P, postępujemy zgodnie z poniższym algorytmem:

  • Wyznaczamy współrzędne środka C okręgu i długość promienia okręgu.

  • Piszemy równanie pęku prostychpęk prostychpęku prostych o środku P w postaci ogólnej:

    y-y0=mx-x0
    mx-y+y0-mx0=0.
  • Obliczoną odległość przyrównujemy do długości promienia.

  • Podstawiamy obliczone wartości m do równania pęku prostych.

Przykład 3

Wyznaczymy równania stycznych do okręgu o równaniu x2+y2-2x=0 przechodzących przez punkt P=94, 0.

Rozwiązanie

Wyznaczamy współrzędne środka C okręgu i długość jego promienia:

C=1, 0, r=1.

Piszemy równanie pęku prostych o środku P:

y-0=mx-94

4mx-4y-9m=0.

Obliczamy odległość prostych od punktu C:

d=4m·1-4·0-9m16m2+16=-5m16m2+16.

Przyrównujemy tak obliczoną odległość do długości promienia:

-5m16m2+16=1

-5m=16m2+16.

Podnosimy obie strony do kwadratu:

25m2-16m2=16

9m2=16

m2=169, zatem: m=-43 lub m=43.

Podstawiamy obliczone wartości m do równania pęku i otrzymujemy równania stycznych:

t1: y=43x-3,

t2: y=-43x+3.

R1LK2NYwyO3Qa

Jeśli punkt P jest punktem okręgu, to poza metodami zaprezentowanymi wyżej, możemy zastosować również inną metodę.

  • Wyznaczamy współrzędne środka C okręgu.

  • Wyznaczamy współczynnik kierunkowy m prostej l przechodzącej przez punkty PC.

  • Jeśli m0, to wyznaczamy współczynnik m'=-1m prostej prostopadłej do prostej l.

  • Piszemy równanie stycznej:

    y-y0=m'x-x0.

Ważne!

  1. Jeśli prosta przechodząca przez punkty PC jest równoległa do osi X, to równanie stycznej do okręgu ma postać: x=x0, gdzie x0 - odcięta punktu P.

  2. Jeśli prosta przechodząca przez punkty PC jest równoległa do osi Y, to równanie stycznej do okręgu ma postać: y=y0, gdzie y0 - rzędna punktu P.

Przykład 4

Wyznaczymy równanie stycznej do okręgu o równaniu x2+y2-2x-6y-10=0 w punkcie P=5,5

Rozwiązanie

Zauważmy, że punkt P=5,5 należy do tego okręgu.

Środkiem okręgu jest punkt C=1,3. Wyznaczymy teraz współczynnik kierunkowywspółczynnik kierunkowy prostejwspółczynnik kierunkowy m prostej CP oraz współczynnik m prostej prostopadłej do prostej CP:

m=yP-yCxP-xC=5-35-1=12,

m=-1m=-2.

Teraz możemy już napisać równanie stycznej:

y-5=-2·x-5

y=-2x+15.

Przykład 5

Wyznaczymy równania wspólnych stycznych do okręgów o równaniach x2+y2-6x=0x2+y2+2x=0.

Rozwiązanie

Dane okręgi mają środki w punktach C1=3,0C2=-1,0 oraz promienie o długościach odpowiednio r1=3r2=1.

Jeśli prosta o równaniu ax+by+c=0 jest wspólną styczną do tych okręgów, to jej odległość od środka pierwszego okręgu wynosi 3, zaś od drugiego wynosi 1.

Mamy zatem układ:

3a+ca2+b2=3-a+ca2+b2=1

stąd:

3a+c=3a2+b2-a+c=a2+b2.

Mnożąc obie strony drugiego równania przez 3 i odejmując równanie drugie od równania pierwszego, otrzymujemy:

3a+c-3-a+c=0

co daje:

3a+c=3-a+c,

czyli

3a+c=3·c-a lub 3a+c=-3·c-a.

Stąd c=3a lub c=0.

Jeśli c=0, to każde z równań układu redukuje się do równania a=a2+b2. Oznacza to, że b=0, czyli prosta styczna ma równanie x=0.

Jeśli c=3a, to każde z równań układu redukuje się do postaci 2a=a2+b2. Oznacza to, że b=3a lub b=-3a.

Wówczas dla dowolnego a0 otrzymujemy równania dwóch wspólnych stycznych:

x+3y+3=0x-3y+3=0,

które przecinają się w punkcie A=-3,0.

RMba3zFTGEikr

Słownik

odległość punktu od prostej
odległość punktu od prostej

długość najkrótszego spośród odcinków łączących punkt A z punktami prostej m; odcinek ten jest prostopadły do danej prostej

współczynnik kierunkowy prostej
współczynnik kierunkowy prostej

w równaniu kierunkowym prostej y=ax+b współczynnikiem kierunkowym prostej nazywamy liczbę a; wartość tej liczby możemy wyznaczyć z zależności a=tgα gdzie α jest kątem nachylenia prostej y do osi X

pęk prostych
pęk prostych

zbiór wszystkich prostych przechodzących przez ustalony punkt, który nazywamy środkiem pęku