Przeczytaj
Nierównością pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymi nazywamy każdą nierówność, którą możemy przedstawić w jednej z postaci:
gdzie:
i ( i nie mogą być jednocześnie zerami).
Wykresem nierówności pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymi jest jedna z półpłaszczyzn (z krawędzią, jeśli nierówność jest nieostra lub bez krawędzi, jeśli nierówność jest ostra), wyznaczona przez prostą .
Narysujemy w jednym układzie współrzędnych ilustrację graficzną nierównościilustrację graficzną nierówności:
i i .
Ilustracją geometryczną każdej z nierówności jest półpłaszczyzna, której krawędzią jest prosta odpowiednio o równaniu , oraz .
Nałożone na siebie półpłaszczyzny tworzą trójkąt . Współrzędne punktów należących do tego trójkąta to pary liczb, będące rozwiązaniami układu nierówności .
Układem nierówności pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymi nazywamy koniunkcję tych nierówności.
Zbiorem rozwiązań układu nierówności pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymiZbiorem rozwiązań układu nierówności pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymi jest część wspólna zbiorów rozwiązań poszczególnych nierówności występujących w układzie.
Znajdziemy teraz zbiór rozwiązań układu nierównościukładu nierówności .
W prostokątnym układzie współrzędnych umieszczamy ilustrację graficzną każdej nierówności zapisanej w układzie.
Na poniższym rysunku kolorem różowym zaznaczono graficzną interpretację zbioru rozwiązań nierównościnierówności , a kolorem niebieskim nierówności . Proste ograniczające półpłaszczyzny zaznaczyliśmy linią przerywana, ponieważ nierówności są ostre.
Część płaszczyzny zaznaczona kolorem szarym jest częścią wspólną tych półpłaszczyzn, a więc interpretacją geometryczną zbioru rozwiązań układu nierówności.
A zatem ilustracją geometryczną rozwiązania układu nierówności jest zbiór wszystkich punktów przedstawionych na rysunku.
Zapiszemy układ nierówności, który opisuje zbiór punktów przedstawiony na rysunku.
Z rysunku odczytujemy informacje:
przedstawiony obszar jest częścią wspólną czterech półpłaszczyzn,
każda z tych półpłaszczyzn jest ilustracją graficzną nierówności pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymi,
każda z tych nierówności jest nierównością nieostrą, ponieważ proste ograniczające figurę są narysowane linią ciągłą.
Pierwsza z półpłaszczyzn znajduje się poniżej prostej .
Doprowadzamy prostą do postaci kierunkowej :
Jest więc półpłaszczyzną określoną nierównością
.
Możemy tę nierówność zapisać w postaci ogólnej:
Postępując analogicznie otrzymujemy półpłaszczyzny wyznaczone przez:
prostą :
lub
,prostą :
lub
,prostą :
lub
.
A zatem przedstawiony na rysunku obszar możemy zapisać za pomocą układu nierówności
lub za pomocą układu równoważnego
.
Za pomocą układu nierówności opiszemy trójkąt , gdzie , , .
Rysujemy trójkąt w układzie współrzędnych.
Zapisujemy równania prostych, w których zawarte są boki trójkąta.
Prosta , to prosta przechodząca przez punkty i .
Podstawiając współrzędne punktu do równania kierunkowego prostej , otrzymujemy:
.
Podstawiając współrzędne punktu do równania kierunkowego prostej , otrzymujemy:
.
Z powyższych równań mamy:
.
A wtedy:
.
A zatem równanie prostej przyjmuje postać:
.
Prosta , to prosta przechodząca przez punkty i .
Podstawiając współrzędne punktu do równania kierunkowego prostej , otrzymujemy:
.
Podstawiając współrzędne punktu do równania kierunkowego prostej , otrzymujemy:
.
Z powyższych równań mamy:
.
A wtedy:
.
A zatem równanie prostej przyjmuje postać:
.
Prosta , to prosta przechodząca przez punkty i .
Podstawiając współrzędne punktu do równania kierunkowego prostej , otrzymujemy:
.
Podstawiając współrzędne punktu do równania kierunkowego prostej , otrzymujemy:
.
Z powyższych równań mamy:
.
A wtedy:
.
A zatem równanie prostej przyjmuje postać:
.
Część płaszczyzny wyznaczona przez trójkąt jest częścią wspólną półpłaszczyzn wyznaczonych przez te proste i znajdujących się odpowiednio powyżej prostej , poniżej prostej i poniżej prostej .
A zatem możemy ją opisać za pomocą układu nierówności
.
W prostokątnym układzie współrzędnych zaznaczymy zbiór punktów spełniających układ nierówności.
Korzystając z definicji modułu, możemy zapisać nierówność w postaci alternatywy układów nierówności:
lub lub lub .
Przekształcając równoważnie nierówności, otrzymujemy:
lub lub lub .
Każdy z układów nierówności przedstawiamy w jednym układzie współrzędnych.
Ponieważ mamy tu alternatywę układów nierówności, więc rozwiązaniem nierówności jest suma zaznaczonych obszarów.
Rozwiążemy teraz nierówność . Korzystając z definicji modułu możemy ją zapisać w postaci alternatywy układów nierówności:
lub .
A następnie przedstawimy jej interpretację graficzną.
Rysujemy teraz obie nierówności w jednym układzie współrzędnych i zaznaczamy część wspólną otrzymanych zbiorów.
Iloczyn ten jest rozwiązaniem układu nierówności
.
Słownik
nierówność w jednej z postaci:
zbiór wszystkich punktów , których współrzędne spełniają tą nierówność; półpłaszczyzna wyznaczona przez prostą
koniunkcja nierówności występujących w układzie
część wspólna zbiorów rozwiązań poszczególnych nierówności występujących w układzie