Warto przeczytać

Ze zjawiskiem samoindukcji mamy do czynienia wtedy, gdy w obwodzie zmienia się natężenie prądu. Wyobraź sobie najprostszy obwód elektryczny zawierający ogniwo i opornik. Zamykamy obwód i zaczyna płynąć prąd. Ale prąd jest źródłem pola magnetycznego, zmieniającego się tak, jak natężenie prądu. Ono rośnie od zera, a to oznacza, że indukcja magnetycznaZjawisko indukcji elektromagnetycznejindukcja magnetyczna pola magnetycznego pochodzącego od tego prądu też rośnie od zera do jakiejś wartości. Rys. 1a i 1b przedstawiają schematycznie opisaną sytuację.

R1G0ehupz9rda
Źródło: Politechnika Warszawska Wydział Fizyki, licencja: CC BY 4.0.

Rys. 1a

RF2Pujme4wqtf
Źródło: Politechnika Warszawska Wydział Fizyki, licencja: CC BY 4.0.

Rys. 1b

Wraz z pojawieniem się pola magnetycznego, pojawił się strumień indukcji magnetycznejStrumień indukcji magnetycznejstrumień indukcji magnetycznej, przenikający powierzchnię rozpiętą na obwodzie; na rysunku zaznaczoną szarym kolorem. Przedtem strumień wynosił zero. Mamy więc do czynienia ze zmianą strumienia pola magnetycznego, a to skutkuje pojawieniem się siły elektromotorycznej (SEM) indukcji. Ta specjalna SEM indukcjiSEM indukcjiSEM indukcji, wytworzona w obwodzie elektrycznym na skutek zmiany natężenia prądu w tymże obwodzie zwana jest SEM samoindukcji i symbolicznie zapisywana jako Esam.

Zobaczmy, od czego zależy jej wartość. Wyjdźmy od prawa Faradaya:

Esam=- Δ Φ B Δ t,przy Δ t0

(Co można zapisać krócej jako d Φ dt. Zapis: d Φ dt oznacza pochodną funkcji Φ po czasie, co rozumiemy właśnie jako Δ Φ Δ t, gdy Δ t0. Sensem fizycznym pochodnej strumienia Φ po czasie jest szybkość zmiany strumienia.)

W przypadku samoindukcji zmiana strumienia spowodowana jest zmianą wartości indukcji B, bo zmienia się ona wprost proporcjonalnie do natężenia prądu, co można zapisać:

B=AI,

gdzie A jest stałą opisującą geometrię konkretnego obwodu. Strumień indukcji zapiszemy jako Φ B=BS, gdyż wektor indukcji B jest tak samo skierowany jak wektor powierzchni S. Po podstawieniu wartości B otrzymujemy:

Φ B=SAI

Zauważ, że wielkość będąca iloczynem S⋅A charakteryzuje obwód – jego wielkość, kształt, liczbę zawieranych w nim zwojów. Ten iloczyn nazywa się indukcyjnością obwodu, oznacza symbolem L i nadaje mu jednostkę. Tak więc strumień możemy zapisać jako:

Φ B=LI

Zatem szybkość zmiany strumienia z minusem, która jest wartością SEM samoindukcji, jest wyrażona następująco:

Esam=-d Φ Bdt=-LdIdt

Jednostką indukcyjności obwodu jest henr (H). Indukcyjność obwodu wynosi 1 henr, jeśli w obwodzie powstaje SEM samoindukcji równa 1 woltowi, przy szybkości zmiany natężenia prądu 1 amper na sekundę. Indukcyjność silnie zależy od liczby zwojów występujących w obwodzie. Istnieje specjalny element w elektrotechnice zwany cewką indukcyjną, który charakteryzuje się znacznie większą indukcyjnością niż rozważany przez nas obwód.

RinbdSkZRIWgX
Źródło: Vahid alpha at English Wikipedia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Resistor_shaped_Inductors.png [dostęp 15.05.2022 r.], licencja: CC BY 3.0.

Cewki indukcyjne osiowe (dławiki)

R1bO4zHxwMyp3
Źródło: Peripitus, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Toroidal_inductor.jpg [dostęp 15.05.2022 r.], licencja: CC BY-SA 4.0.

Cewka toroidalna (dławik przeciwzakłóceniowy)

R19kVKm734dep
Źródło: Marcnovac, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Inductor_filter_-_Line_filter.jpg [dostęp 15.05.2022 r.], licencja: CC BY-SA 4.0.

Cewka indukcyjna z rdzeniem

Rlycxgygh0eGK
Źródło: Nostrils.ua, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:QI_Charger_Top.png [dostęp 15.05.2022 r.], licencja: CC BY-SA 4.0.

Cewki płaskie stosowane w ładowarkach indukcyjnych

Tabelka powyżej przedstawia zdjęcia różnych typów cewek indukcyjnych stosowanych w technice.

Wróćmy do sytuacji opisanej na początku: włączamy obwód, który charakteryzuje się dużą indukcyjnością (zawiera cewkę). Na Rys. 2. widzimy obwód już zamknięty, z symbolicznie zaznaczoną cewką.

R1BFmoV7hbqne
Rys. 2. a, b
Źródło: Politechnika Warszawska Wydział Fizyki, licencja: CC BY 4.0.

Opiszemy tu jakościowo, co dzieje się w obwodzie, jak działa SEM samoindukcji. Prąd rośnie, wobec tego – zgodnie z regułą LenzaReguła Lenzaregułą Lenza – siła elektromotoryczna samoindukcji skierowana jest przeciwnie do kierunku prądu, tak aby zapobiegać wzrostowi tego prądu (zobacz Rys. 2a.). Natężenie prądu będzie rosło, ale wolniej niż w obwodzie pozbawionym cewki indukcyjnej.

Z kolei, gdyby z jakiejś przyczyny prąd w obwodzie malał, to znowu SEM samoindukcji skierowana byłaby przeciwnie niż poprzednio (zobacz Rys. 2b.), czyli zgodnie z kierunkiem prądu, co powodowałoby powstrzymywanie malenia natężenia prądu.

Można stąd wywnioskować, że cewka indukcyjna jest elementem „bezwładnościowym” w obwodzie – opóźnia jakąkolwiek zmianę natężenia prądu.

Pora teraz na wyjaśnienie iskrzenia podczas gwałtownego rozłączania obwodu elektrycznego, np. z silnikiem. Ponieważ silnik zawiera uzwojenie, to indukcyjność obwodu jest duża. Wtedy przy małym czasie Δ t zmiany natężenia prądu (gwałtowne wyłączenie) SEM indukcji jest bardzo duża. Zgodnie z regułą LenzaReguła Lenzaregułą Lenza, przeciwdziała ona zmianie strumienia (gwałtownemu maleniu), wymuszając dalsze płynięcie prądu, który w przerwanym obwodzie może już tylko płynąć w powietrzu, w postaci iskry elektrycznejIskrowe wyładowanie elektryczneiskry elektrycznej.

Słowniczek

Zjawisko indukcji elektromagnetycznej
Zjawisko indukcji elektromagnetycznej

(ang. electromagnetic induction) - wytwarzanie prądu indukcyjnego (SEM indukcji) w obwodzie zamkniętym podczas zmiany strumienia pola magnetycznego przechodzącego przez ten obwód.

SEM indukcji
SEM indukcji

(ang. motional electromotive force) - przyczyna płynięcia prądu indukcyjnego; odpowiednik SEM ogniwa w obwodzie prądu stałego. Jest zdefiniowana jako iloraz pracy wykonanej przy wzbudzaniu prądu indukcyjnego i ładunku, który przepłynął przez obwód elektryczny.

Strumień indukcji magnetycznej
Strumień indukcji magnetycznej

(ang. magnetic flux) - strumieniem phiIndeks dolny B indukcji magnetycznej przez powierzchnię S nazywamy iloczyn skalarny wektorów BS. Φ B=BS=BS cos α , gdzie α =(B,S). Jednostka strumienia to 1 Wb (weber), 1 Wb = 1 T·mIndeks górny 2.

Iskrowe wyładowanie elektryczne
Iskrowe wyładowanie elektryczne

(ang. spark electric discharge) - rodzaj wyładowania elektrycznego w gazach, polegający na przebiciu obszaru międzyelektrodowego przy wysokim napięciu; w trakcie tego rodzaju wyładowania następuje silne zjonizowanie gazu i nagrzanie jego cząsteczek do bardzo wysokiej temp. (ok. 10 000 K), co powoduje jaskrawe świecenie gazu i efekty akustyczne związane z silną falą uderzeniową.

Reguła Lenza
Reguła Lenza

(ang. Lenz's law) - reguła ułatwiająca szybkie wyznaczenie kierunku prądu indukcyjnego. Formułuje się ją najczęściej w następujący sposób: Kierunek prądu indukcyjnego jest taki, że przeciwdziała przyczynie, która go wywołała.

Przeciwdziałanie przyczynie polega tu na tym, że gdy strumień rośnie, to pole magnetyczne wytworzone przez prąd indukcyjny jest tak skierowane, żeby zmniejszyć ten strumień. I odwrotnie: gdy strumień maleje, to wyindukowane pole magnetyczne jest tak skierowane, żeby strumień wzmocnić.