Przeczytaj
Symbole nieoznaczone
W tym materiale zajmiemy się ciągami, w przypadku których informacja o granicach tych ciągów nie daje możliwości podania granicy ciągu, który powstaje w wyniku działań na tych ciągach.
Zaczniemy od symbolu, który już się pojawił w toku nauki, choć nie został formalnie zaprezentowany. Chodzi o sytuację, gdy mamy do czynienia z różnicą ciągów rozbieżnych do +ciągów rozbieżnych do +.
Symbol nieoznaczony:
Podamy kilka przykładów, gdy w wyniku różnicy ciągów rozbieżnych do otrzymujemy: ciąg rozbieżny do , ciąg rozbieżny do ciąg rozbieżny do , ciąg rozbieżny oraz ciąg zbieżny.
Obliczymy granicę różnicy ciągów: i .
Rozwiązanie
Oba ciągi są rozbieżne do , a granicę ich różnicy obliczamy następująco:
Ponieważ ciąg jest zbieżny do , zatem ciąg jest zbieżny do . Stąd otrzymujemy:
.
Obliczymy granicę różnicy ciągów: i .
Rozwiązanie
Oba ciągi są rozbieżne do , a granicę ich różnicy obliczamy podobnie jak w poprzednim przykładzie:
Ponieważ ciąg jest zbieżny do , otrzymujemy:
.
Obliczymy granicę różnicy ciągów: i .
Rozwiązanie
Oba ciągi są rozbieżne do , a granicę ich różnicy obliczamy następująco:
.
Obliczymy granicę różnicy ciągów: i .
Rozwiązanie
Oba ciągi są rozbieżne do , a różnica ciągów
jest ciągiem rozbieżnym.
Na podstawie powyższych przykładów możemy wyprowadzić pewne użyteczne twierdzenie.
Niech ciąg będzie ciągiem wielomianowym: , gdzie oraz .
Wówczas
Ponieważ ciąg jest zbieżny do , zatem
, gdy ,
, gdy .
Niech ciąg będzie ciągiem wielomianowym:
, gdzie oraz .
Wówczas
, gdy ,
, gdy .
Symbol nieoznaczony:
Podamy kilka przykładów, gdy z ilorazu ciągów rozbieżnych do otrzymujemy: ciąg zbieżny, ciąg rozbieżny do , ciąg rozbieżny do , ciąg rozbieżny oraz ciąg zbieżny.
Zbadamy zbieżność ciągu: .
Rozwiązanie
Na podstawie twierdzeń o granicach wiemy, że oraz . Zatem mamy iloraz ciągów rozbieżnych do nieskończoności.
Podzielmy licznik i mianownik ułamka przez :
.
Zauważmy, że ciągi są zbieżne do , a zatem granicą ciągu jest liczba .
Zbadamy zbieżność ciągu .
Rozwiązanie
Na podstawie twierdzeń o granicach wiemy, że oraz . Zatem mamy iloraz ciągów rozbieżnych do nieskończoności.
Podzielmy licznik i mianownik ułamka przez : . Zauważmy, że ciągi są zbieżne do , a zatem granicą ciągu z mianownika jest liczba , natomiast ciąg z licznika jest rozbieżny do . Stąd otrzymujemy .
Na podstawie powyższych przykładów możemy sformułować ogólne twierdzenie o granicy ilorazu ciągów, z których każdy ma postać wielomianu.
Niech
, gdzie oraz ,
, gdzie oraz .
Wówczas
, gdy ,
, gdy ,
, gdy i ,
, gdy i .
Ilorazem dwóch ciągów rozbieżnych do nieskończoności może być ciąg rozbieżny. Poniżej pokażemy przykład takich ciągów.
Weźmy dwa ciągi zdefiniowane dla w sposób następujący:
Wówczas ciąg ma następujące wyrazy: .
Zatem ciąg jest ciągiem rozbieżnym.
Symbol nieoznaczony:
Sprawdzimy, do jakiej granicy zmierza iloczyn ciągów: i .
Rozwiązanie
Ciąg jest zbieżny do , ciąg jest rozbieżny do , a granicą ich iloczynu jest:
.
Sprawdzimy, do jakiej granicy zmierza iloczyn ciągów: i .
Rozwiązanie
Ciąg jest zbieżny do , ciąg jest rozbieżny do , a granicą ich iloczynu jest:
.
Zatem ciąg jest rozbieżny do .
Sprawdzimy, do jakiej granicy zmierza iloczyn ciągów: i .
Rozwiązanie
Ciąg jest zbieżny do , ciąg jest rozbieżny do , a ich iloczyn
jest ciągiem rozbieżnym.
Słownik
ciąg, którego granicą jest
ciąg, którego granicą jest