Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Symbole nieoznaczone

W tym materiale zajmiemy się ciągami, w przypadku których informacja o granicach tych ciągów nie daje możliwości podania granicy ciągu, który powstaje w wyniku działań na tych ciągach.

Zaczniemy od symbolu, który już się pojawił w toku nauki, choć nie został formalnie zaprezentowany. Chodzi o sytuację, gdy mamy do czynienia z różnicą ciągów rozbieżnych do +ciąg rozbieżny do +ciągów rozbieżnych do +.

Symbol nieoznaczony: -

Podamy kilka przykładów, gdy w wyniku różnicy ciągów rozbieżnych do + otrzymujemy: ciąg rozbieżny do +, ciąg rozbieżny do -ciąg rozbieżny do -ciąg rozbieżny do -, ciąg rozbieżny oraz ciąg zbieżny.

Przykład 1

Obliczymy granicę różnicy ciągów: xn=n2yn=n.

Rozwiązanie

Oba ciągi są rozbieżne do +, a granicę ich różnicy obliczamy następująco:

limnn2-n=limnn21-1n

Ponieważ ciąg 1n jest zbieżny do 0, zatem ciąg 1-1n jest zbieżny do 1. Stąd otrzymujemy:

limnn2-n=+.

Przykład 2

Obliczymy granicę różnicy ciągów: xn=nyn=n2.

Rozwiązanie

Oba ciągi są rozbieżne do +, a granicę ich różnicy obliczamy podobnie jak w poprzednim przykładzie:

limnn-n2=limnn21n-1

Ponieważ ciąg 1n-1 jest zbieżny do -1, otrzymujemy:

limnn-n2=-.

Przykład 3

Obliczymy granicę różnicy ciągów: xn=nyn=n+2.

Rozwiązanie

Oba ciągi są rozbieżne do +, a granicę ich różnicy obliczamy następująco:

limnn-n+2=-2.

Przykład 4

Obliczymy granicę różnicy ciągów: xn=nyn=n(1)n.

Rozwiązanie

Oba ciągi są rozbieżne do +, a różnica ciągów

xnyn=(nn+(1)n)=(1)n

jest ciągiem rozbieżnym.

Na podstawie powyższych przykładów możemy wyprowadzić pewne użyteczne twierdzenie.

Niech ciąg xn będzie ciągiem wielomianowym: xn=aknk+ak-1nk-1++a1n+a0, gdzie k+ oraz ak0.

Wówczas limnxn=limnaknk+ak-1nk-1++a1n+a0==limnnkak+ak-11n++a11nk-1+a01nk

Ponieważ ciąg zn=ak+ak-11n++a11nk-1+a01nk jest zbieżny do ak, zatem

limnxn=+, gdy ak>0,

limnxn=-, gdy ak<0.

o granicy ciągu wielomianowego
Twierdzenie: o granicy ciągu wielomianowego

Niech ciąg xn będzie ciągiem wielomianowym:

xn=aknk+ak-1nk-1++a1n+a0, gdzie k+ oraz ak0.

Wówczas

limnxn=+, gdy ak>0,

limnxn=-, gdy ak<0.

Symbol nieoznaczony:

Podamy kilka przykładów, gdy z ilorazu ciągów rozbieżnych do + otrzymujemy: ciąg zbieżny, ciąg rozbieżny do +, ciąg rozbieżny do -, ciąg rozbieżny oraz ciąg zbieżny.

Przykład 5

Zbadamy zbieżność ciągu: xn=n2+5n-6n2+n+9.

Rozwiązanie

Na podstawie twierdzeń o granicach wiemy, że limnn2+5n-6=+ oraz limnn2+n+9=+. Zatem mamy iloraz ciągów rozbieżnych do nieskończoności.

Podzielmy licznik i mianownik ułamka przez n2:

1+5n-6n21+1n+9n2.

Zauważmy, że ciągi 5n,6n2,1n,9n2 są zbieżne do 0, a zatem granicą ciągu xn jest liczba 1.

Przykład 6

Zbadamy zbieżność ciągu xn=n2-5n-6n+9.

Rozwiązanie

Na podstawie twierdzeń o granicach wiemy, że limnn2-5n-6=+ oraz limnn+9=+. Zatem mamy iloraz ciągów rozbieżnych do nieskończoności.

Podzielmy licznik i mianownik ułamka przez n: n-5-6n1+9n. Zauważmy, że ciągi 6n,9n są zbieżne do 0, a zatem granicą ciągu z mianownika jest liczba 1, natomiast ciąg z licznika jest rozbieżny do +. Stąd otrzymujemy limnn2+5n-6n+9=+.

Na podstawie powyższych przykładów możemy sformułować ogólne twierdzenie o granicy ilorazu ciągów, z których każdy ma postać wielomianu.

o granicy ilorazu ciągów wielomianowych
Twierdzenie: o granicy ilorazu ciągów wielomianowych

Niech

xn=aknk+ak-1nk-1++a1n+a0, gdzie k+ oraz ak0,

yn=bmnm+bm-1nm-1++b1n+b0, gdzie m+ oraz bm0.

Wówczas

limnxnyn=akbm, gdy k=m,

limnxnyn=0, gdy k<m,

limnxnyn=+, gdy k>mak>0,

limnxnyn=-, gdy k>mak<0.

Ilorazem dwóch ciągów rozbieżnych do nieskończoności może być ciąg rozbieżny. Poniżej pokażemy przykład takich ciągów.

Przykład 7

Weźmy dwa ciągi xn,yn zdefiniowane dla n>1 w sposób następujący:

x n = { n + 2 2 , d l a n p a r z y s t e g o n + 1 , d l a n n i e p a r z y s t e g o

y n = { n + 2 , dla n parzystego n + 1 2 , dla n nieparzystego

Wówczas ciąg xnyn ma następujące wyrazy: 12,2,12,2,12,2,.

Zatem ciąg xnyn jest ciągiem rozbieżnym.

Symbol nieoznaczony: 0·

Przykład 8

Sprawdzimy, do jakiej granicy zmierza iloczyn ciągów: xn=1nyn=n.

Rozwiązanie

Ciąg xn jest zbieżny do 0, ciąg yn jest rozbieżny do +, a granicą ich iloczynu jest:

limn(xnyn)=limn(1nn)=1.

Przykład 9

Sprawdzimy, do jakiej granicy zmierza iloczyn ciągów: xn=1nyn=n2.

Rozwiązanie

Ciąg xn jest zbieżny do 0, ciąg yn jest rozbieżny do +, a granicą ich iloczynu jest:

limn(xnyn)=limn(1nn2)=limnn=+.

Zatem ciąg xn·yn jest rozbieżny do +.

Przykład 10

Sprawdzimy, do jakiej granicy zmierza iloczyn ciągów: xn=-1nnyn=n2.

Rozwiązanie

Ciąg xn jest zbieżny do 0, ciąg yn jest rozbieżny do +, a ich iloczyn

xn·yn=-1nn·n2=-1n·n

jest ciągiem rozbieżnym.

Słownik

ciąg rozbieżny do +
ciąg rozbieżny do +

ciąg, którego granicą jest +

ciąg rozbieżny do -
ciąg rozbieżny do -

ciąg, którego granicą jest -