Przeczytaj
Anarchizm to ideologia i ruch społeczny głoszący nieograniczoną wolność jednostki. Anarchizm postuluje zastąpienie państwa różnymi zrzeszeniami, stowarzyszeniami i grupami terytorialnymi. Apogeum rozwoju myśli anarchistycznej przypada na drugą połowę XIX w. W łonie tej doktryny można wyróżnić trzy główne nurty: anarchoindywidualizm, anarchokolektywizm i anarchokomunizm. Wszystkie łączy niechęć do tradycyjnej liberalnej gospodarki oraz sprzeciw wobec państwa jako instytucji wyzysku. Wszystkie nurty są oparte na idei równości społecznej. Wolność jednostki jest wartością najważniejszą, ale ponieważ jest związana z równością społeczną, odbiega od postulatów liberalnych. Anarchiści ostro występują przeciwko polityce imperialnej. Anarchizm mogą cechować odmienne podejścia:
– anarchizm socjalistyczny koncentruje się na rozwoju grup społecznych i komunalnych, które są tworzone poza hierarchicznymi i scentralizowanymi strukturami politycznymi,
– anarchizm indywidualistyczny, mający źródła w podstawowych ideach liberalizmu, przyjmuje formy libertarianizmu lub anarchokapitalizmu, a często też cechuje go nonkonformizmnonkonformizm.
Tło historyczne
Przeciwnicy idei anarchistycznych w filozofii politycznej
Słownik
(łac. non – przedrostek oznaczający zaprzeczenie, conformo – nadaję kształt) postawa jednostki zakładająca istnienie własnego systemu wartości i krytyczna wobec zasad, zachowań i norm społecznych, grupowych; charakterystyczna dla jednostek, które nie poddają się społecznej presji i żyją w zgodzie z własnymi przekonaniami
(fr. syndicat – związek zawodowy) kierunek w ruchu robotniczym, uznający, że od celów politycznych ważniejsze są cele ekonomiczne robotników. Narzędziem walki syndykalistów są więc związki zawodowe, a nie partie polityczne
(niem. Lumpenproletariat – obszarpany proletariat) termin wprowadzony przez Karola Marksa i Fryderyka Engelsa na określenie zdeklasowanej warstwy społecznej o najniższym statusie materialnym; grupa społeczna żyjąca w biedzie i na marginesie społecznym, trwale bezrobotna, nieposiadająca zawodu
(łac. mutuus – pożyczony, wzajemny, obustronny, wspólny i gr. ismos – wiedza) koncepcja, która zakłada, że podstawą społeczeństwa powinna być dobrowolna, wzajemna pomoc; idea przeciwstawiana koncepcji konkurencji