Przeczytaj
Rozwój zarodkowy przebiega w określonych etapach: zapłodnieniezapłodnienie, bruzdkowanie, gastrulacjagastrulacja (w wyniku której powstają listki zarodkowelistki zarodkowe, u większości zwierząt trzy), tworzenie się narządów pierwotnych i organogenezaorganogeneza.
Bruzdkowanie
Rozwój zarodkowy człowieka, podobnie jak większości ssaków, przebiega w organizmie matki. Zapłodnienie zachodzi w górnej części jajowodu. Następnie zapłodniona komórka jajowa przechodzi szereg podziałów mitotycznych. Etap ten określany jest jako bruzdkowanie i zaczyna się 30‑36 godzin po zapłodnieniu – zarodek składa się wtedy kolejno z 2, 4, 8, 16 itd. blastomerówblastomerów. Przyjmuje formę grudki komórek (morula), która przekształca się w blastocystę. Stadium to ma postać pęcherzyka z zagęszczeniem komórek na jednym biegunie tworzącym tzw. węzeł zarodkowy. Komórki te różnicują się we właściwy zarodek oraz uczestniczą w wytwarzaniu błon płodowych. Komórka jajowa człowieka zawiera małą ilość żółtka (jajo oligolecytalne), które jest rozmieszczone prawie równomiernie (jajo izolecytalne). Bruzdkowanie jest całkowite i równomierne. Powstające blastomery są podobnej wielkości.
Morula
Jest to zaawansowane stadium bruzdkowania całkowitego (od 12 do 16 blastomerów), przypominające wyglądem owoc morwy. W stadium moruli może następować fragmentacja zarodka, co prowadzi do poliembrioniipoliembrionii. Morula poprzedza wytworzenie jamy blastocysty. W wyniku kolejnych podziałów komórki moruli zaczynają się przemieszczać względem siebie i zagęszczać. Powstają wolne przestrzenie, w których gromadzi się płyn i dochodzi do formowania wypełnionej płynem blastocysty.
Blastocysta
Blastocysta jest zbudowana z trofoblastu ograniczającego pierwotną jamę blastocysty i węzła zarodkowego. Pierwotna jama ciała (blastocel) to szczelinowata przestrzeń w zarodku, ograniczona blastodermą i wypełniona płynem wydzielanym przez blastomery. W stadium blastocysty następuje u ssaków łożyskowych implantacja zarodka do ściany macicy.
Trofoblast to zewnętrzna warstwa komórek zarodka (wyodrębniająca się warstwa płaskich komórek, która tworzy ścianę blastocysty). Staje się pierwszą wyspecjalizowaną tkanką. Odgrywa rolę w zagnieżdżeniu zarodka w macicy, tworzeniu łożyska oraz transporcie substancji przez łożysko.
Węzeł zarodkowy (embrioblast) powstaje z blastomerów wewnętrznych. Jest to część blastocysty, z której powstaje właściwy zarodek. Wyodrębnia się z trofoblastu. Na etapie gastrulacji węzeł zarodkowy różnicuje się na epiblast (warstwa komórek położonych peryferycznie) i hipoblast (komórki usytuowane pod epiblastem), które razem tworzą tarczę (tarczkę) zarodkową.
Implantacja zarodka
Kiedy zarodek osiąga stadium blastocysty, jest zdolny do zagnieżdżenia się w błonie śluzowej macicy (ok. 6 dnia rozwoju zarodkowego). Wówczas w otoczce przejrzystej pojawia się szczelina, przez którą blastocysta może się z niej wydostać. Komórki zarodka wysyłają sygnały białkowe do komórek , co zapoczątkowuje proces implantacji. W trakcie tego procesu trofoblasty wytwarzają kosmki, które wnikają w ścianę macicy, aż dotrą do jej zrębu i utworzą połączenie z matczynymi naczyniami krwionośnymi, zapewniając zarodkowi dopływ substancji odżywczych i tlenu.
W tym czasie węzeł zarodkowy przekształca się w tarczę zarodkową – w niej przebiega gastrulacja i wytwarzają się trzy listki zarodkowe (między 11, a 19 dniem rozwoju zarodkowego). Jednocześnie z implantacją i tworzeniem się narządów pierwotnych, m.in. cewki nerwowej i jelita pierwotnego, powstają błony płodowebłony płodowe.
Słownik
komórki zarodka powstałe w wyniku bruzdkowania, od stadium pierwszego podziału poprzez stadium czterech blastomerów, ośmiu blastomerów itd. i stadium moruli do stadium blastuli; jednocześnie komórki budujące blastocystę
błona śluzowa macicy ssaków
proces przejścia w rozwoju zarodkowym zwierząt i człowieka od stadium jednowarstwowego (blastocysty) do stadium dwu- lub trzywarstwowego (gastruli) – wytworzenia listków zarodkowych
tworzenie się i rozwój narządów w trakcie rozwoju zarodkowego; w wyniku stopniowego różnicowania i przemieszczania się komórek pochodzących ze wszystkich trzech listków zarodkowych powstają ostateczne narządy dojrzałego osobnika
błony otaczające zarodek: owodnia, omocznia, kosmówka (współtworząca łożysko) oraz pęcherzyk żółtkowy; z zarodkiem są połączone pępowiną; powstają z pozazarodkowych części listków zarodkowych; zapewniają zarodkowi swobodne, wodne środowisko rozwoju, chroniące przed wysychaniem i urazami oraz pośredniczą w pobieraniu substancji odżywczych z organizmu matki
wielozarodkowość; rozwój więcej niż jednego zarodka z pojedynczej zygoty; u ludzi prowadzi do narodzin bliźniąt jednojajowych
fertylizacja; w przebiegu rozmnażania płciowego połączenie gamety żeńskiej (komórki jajowej) i męskiej (plemnika) w jedną komórkę, zwaną zygotą, która daje początek nowemu organizmowi
warstwy komórek pojawiające się we wczesnym rozwoju zarodkowym na etapie gastrulacji i przekształcające się w dalszym rozwoju w tkanki i narządy