Przeczytaj
Dowód, to ścisłe uzasadnienie danego stwierdzenia, przebiegające zgodnie z ustalonymi regułami. Zdanie opisujące własności danych obiektów matematycznych może zostać uznane za twierdzenie, dopiero po przedstawieniu poprawnego dowodu.
W matematyce istnieje wiele rodzajów dowodów. My będziemy posługiwali się dowodem wprost. Prawdziwość tezy będziemy dowodzić bezpośrednio przez dedukcję, korzystając z przyjętych założeń. Kolejne formuły w dowodzie będą wynikały logicznie z poprzednich, albo będą zdaniami, które przyjmuje się za oczywiste (wynikające z przyjętych aksjomatów).
Na początek przypomnienie najważniejszych wzorów dotyczących ciągu geometrycznego, z których będziemy korzystać.
Będziemy przy tym zakładać, że dany ciąg, np. ciąg , jest określony dla i .
Ciągiem geometrycznym nazywamy ciąg liczbowy co najmniej trzywyrazowy, w którym każdy wyraz, począwszy od drugiego, powstaje przez pomnożenie wyrazu poprzedniego przez liczbę , zwaną ilorazem ciągu.
Ciąg geometryczny | ||
---|---|---|
Wyraz ogólny ciągu | Zależność między trzema kolejnymi wyrazami ciągu | Suma początkowych wyrazów ciągu |
W pierwszym z dowodów wykorzystamy wzór na wyraz ogólny ciągu geometrycznego, ale również odwołamy się do własności działań na potęgach.
Iloraz ciągu geometrycznego jest równy . Pierwszy wyraz ciągu jest różny od . Wykażemy, że każdy wyraz tego ciągu, począwszy od drugiego wyrazu, jest równy różnicy dwóch sąsiadujących z nim wyrazów.
Założenie:
– ciąg geometryczny
,
Teza:
Dowód:
Korzystamy ze wzoru ogólnego ciągu geometrycznego.
Zapisujemy różnicę za pomocą uzyskanych wyrażeń.
Z prawej strony zapisanej równości wyłączamy wspólne czynniki przed nawias.
Wykonujemy potęgowanie w drugim nawiasie i zapisujemy uzyskane wyrażenie w najprostszej postaci.
Mnożymy potęgi o tych samych podstawach – dodajemy wykładniki.
Ponieważ , zatem:
c.n.d
Problemy, w których występują parametry, często są przedstawiane jako zadania „na dowodzenie”. Do ich rozwiązania potrzebne są z reguły wiadomości z różnych działów matematyki. W poniższym przykładzie wykorzystamy znajomość sposobów rozwiązywania układów równań.
Dany jest układ równań z niewiadomymi , , .
Wykażemy, że istnieją dwie wartości parametru , dla których rozwiązania , , (w tej kolejności) tego układu równań tworzą ciąg geometrycznyciąg geometryczny.
Sformułowanie założenia i tezy pozostawiamy Ci do samodzielnej pracy, my zaczniemy od dowodu.
Chcemy najpierw znaleźć rozwiązania danego układu równań, nawet gdy rozwiązania będą opisane za pomocą wyrażeń zawierających parametr .
W tym celu dodajemy stronami pierwsze i drugie równanie układu równań oraz pierwsze i trzecie, aby „wyeliminować” zmienną .
Mnożymy pierwsze równanie otrzymanego układu przez dwa i dodajemy stronami równania ukladu.
Uzyskaliśmy równanie z jedną niewiadomą – wyznaczamy .
Wyznaczone wyrażenie podstawiamy w miejsce do równania .
Powracamy do układu równań z trzema niewiadomymi – dołączając trzecie równie początkowego układu.
Obliczamy .
Rozwiązaniem początkowego układu równań są liczby:
, , .
O liczbach tych wiemy, że tworzą ciąg geometryczny. Na podstawie zależności między trzema kolejnymi wyrazami ciągu geometrycznego, zapisujemy:
Mamy teraz do rozwiązania równanie kwadratowe z niewiadomą .
lub
Dla otrzymujemy: , , . Liczby te są kolejnymi wyrazami ciągu stałego, a taki ciąg jest ciągiem geometrycznym o ilorazie .
Dla otrzymujemy , , . Liczby te są kolejnymi wyrazami ciągu geometrycznego, w którym pierwszy wyraz jest równy , a iloraz jest równy .
Zatem istnieją dwie wartości liczby ( i ), spełniające warunki zadania, co należało udowodnić.
Trzeci typ zadań „na dowodzenie” związany z ciągiem geometrycznym, to zadania polegające na udowodnieniu własności sumy kolejnych początkowych wyrazów ciągu.
Dany jest skończony ciąg geometryczny taki, że i dla .
Udowodnimy, że suma odwrotności wszystkich wyrazów tego ciągu jest równa sumie jego wszystkich wyrazów podzielonej przez iloczyn pierwszego i ostatniego wyrazu.
Założenie:
– ciąg geometryczny
i dla
Teza:
Dowód:
Przekształcamy lewą stronę dowodzonej równości, zapisując każdy wyraz ciągu za pomocą pierwszego wyrazu i ilorazu ciągu.
Wyłączamy wspólny czynnik, czyli przed nawias.
Sprowadzamy ułamki w nawiasie do wspólnego mianownika.
Rozszerzamy ułamek zapisany w nawiasie przez – możemy tak postąpić, bo z założenia wynika, że .
W liczniku ułamka znajduje się suma kolejnych wyrazów ciągu geometrycznego, a w mianowniku wyraz .
Ostatnia równość dowodzi, że , co należało wykazać.
Teraz odwołamy się do wiadomości dotyczących nie tylko ciągu geometrycznego, ale też arytmetycznego.
Liczby , , są kolejnymi wyrazami ciągu geometrycznego. Udowodnimy, że liczby , , są kolejnymi wyrazami ciągu arytmetycznego.
Założenie:
– ciąg geometrycznyciąg geometryczny
Teza:
– ciąg arytmetyczny
Dowód:
Z własności ciągu geometrycznego wynika, że
Przekształcamy otrzymane wyrażenie.
Wyznaczamy .
Otrzymana równość oznacza, że liczba jest średnią arytmetyczną liczb i .
Dowodzi to, że ciąg jest arytmetyczny.
Ostatni przykład pokazuje związek ciągu geometrycznego z geometrią.
Boki , , trójkąta i wysokość opuszczona na bok , tak jak na rysunku, tworzą ciąg geometryczny. Udowodnimy, że trójkąt jest prostokątny.
Założenie:
– ciąg geometryczny
, , ,
Teza:
Trójkąt jest prostokątny.
Dowód:
Z zależności między wyrazami ciągu geometrycznego wynika równość:
Czyli:
Mnożymy obie strony równości przez .
Lewa strona zapisanej równości opisuje pole trójkąta .
Pole tego trójkąta można też obliczyć w nieco inny sposób – znając długości jego dwóch boków i miarę kata między tymi bokami.
Oznaczmy przez miarę kąta . Wtedy
Porównujemy otrzymane wyrażenia.
Ponieważ
zatem .
Stąd wynika, że , czyli .
Trójkąt jest więc trójkątem prostokątnym, co należało wykazać.
Słownik
ciągiem geometrycznym nazywamy ciąg liczbowy co najmniej trzywyrazowy, w którym każdy wyraz, począwszy od drugiego, powstaje przez pomnożenie wyrazu poprzedniego przez liczbę , zwaną ilorazem ciągu