Przeczytaj
Źródła danych demograficznych
Wyróżnia się trzy podstawowe typy źródeł danych demograficznych:
Źródła te różnią się kompletnością danych, systematycznością ich gromadzenia i zakresem wiedzy o mechanizmie prowadzącym do wystąpienia zaistniałej sytuacji, a przede wszystkim zakresem przekształcania zachowań demograficznych w zdarzenia.
Bieżąca ewidencja ludności
W przypadku bieżącej ewidencji ludności podstawą informacji są zdarzenia indywidualne zgłaszane i rejestrowane w urzędach stanu cywilnego – USC (urodzenia, zgony, zawarcie małżeństwa, rozwody, separacje) lub biurach ewidencji ludności (wymeldowania z dotychczasowego miejsca pobytu i zameldowania w nowych miejscach). W tym przypadku z uwagi na ustawowo zdefiniowane wymagania szczegółowe (np. niemożność dokonania pochówku w przypadku niezgłoszenia zgonu do USC) mamy do czynienia z pełną i systematyczną informacją o zmianach zachodzących w życiu jednostek.
Niekompletność danych ma miejsce jedynie wtedy, gdy jednostki nie dopełnią ustawowego obowiązku wskutek zaniedbania (często dotyczy to wymeldowania i zameldowania) lub jawnego nieprzestrzegania prawa (np. przestępstwa, wynajmowanie mieszkania „na czarno”).
Spis powszechny
Z kolei spis powszechny jest źródłem danych kompletnych, lecz dokonywany jest jako swoiste „zdjęcie migawkowe” wykonywane co jakiś czas – zgodnie z zaleceniami ONZ co 10 lat w okolicach roku kończącego się na 0. W przypadku spisu zakres zbieranych informacji jest zdecydowanie szerszy w porównaniu z bieżącą ewidencją ludności, a wszelkie informacje pozyskiwane są od ludności.
Cechami spisów są bowiem:

Spis dostarcza przede wszystkim informacji o cechach, których nosicielami jest ludność, ale również umożliwia odtworzenie zaistniałych w danej społeczności zachowań, tj. przekształcenie ich w zdarzenia demograficznedemograficzne. Ta forma gromadzenia danych pozwala też na zebranie informacji o szczególnych mikrozbiorowościach – gospodarstwach domowych (osoby wspólnie zamieszkujące i łączące źródła utrzymania) i rodzinach (rodzice i dzieci mieszkający we wspólnym gospodarstwie domowym), w przypadku których jest to w zasadzie jedyne źródło wiedzy.
Badania monograficzne
Oba opisane wyżej źródła danych są przykładami badań pełnych, ostatni typ źródeł demograficznych – badania monograficznebadania monograficzne – to dane pochodzące z badania niepełnego. Są to badania ukierunkowane na dogłębną analizę wąskiego wycinka rzeczywistości, koncentrujące się przede wszystkim na określeniu determinant wystąpienia określonych zdarzeń demograficznych, w tym zdarzeń, które do tej pory nie wystąpiły (np. plany prokreacyjne). Należy podkreślić, że w tym przypadku pod pojęciem zdarzenia demograficznego rozumie się również takie zachowania, które w innych okolicznościach nie mogłyby być zaobserwowane (np. narzeczeństwo, dbałość o zdrowie). Podstawową zaletą badań monograficznych jest możliwość uzyskania pełnej informacji o mechanizmie przyczynowo‑skutkowym danej sfery życia, główną wadą natomiast jest bazowanie na metodzie reprezentatywnej (nie zawsze możliwe jest zapewnienie losowości próby) i na deklaracjach badanych.
Słownik
badania ukierunkowane na dogłębną analizę wąskiego wycinka rzeczywistości, koncentrujące się przede wszystkim na określeniu determinant wystąpienia określonych zdarzeń demograficznych, w tym zdarzeń, które do tej pory nie wystąpiły (np. plany prokreacyjne)
dyscyplina naukowa, która zajmuje się badaniem zjawisk ludnościowych, zmierzających do wykrycia prawidłowości, którym te zjawiska podlegają
miara, która przyporządkowuje populację do powierzchni; w przypadku zaludnienia poszczególnych regionów świata najczęściej stosuje się liczbę osób w przeliczeniu na km²
liczba osób zamieszkujących określony obszar, np. jednostkę osadniczą, jednostkę administracyjną, państwo, kontynent itp. w danym momencie