Przeczytaj
Hydroksosole
Hydroksosole można opisać jako sole, które zawierają oprócz kationukationu metalumetalu i anionuanionu reszty kwasowej również grupę wodorotlenową . Najczęściej wykazują odczyn zasadowy i reagują z kwasami tworząc sole. Są to ciała stałe słabo rozpuszczalne w wodzie. W stanie stopionym wykazują słabe właściwości przewodnictwa elektrycznego.
Wzór ogólny hydroksosoli to:
Gdzie:
, , oznaczają współczynniki stechiometryczne.
Nazewnictwo hydroksosoli
Jedną z metod tworzenia nazw systematycznych hydroksosoli jest podawanie nazwy kationu i anionu, wchodzącego w skład soli. Pomiędzy nazwą kationu i anionu dodaje się słowo „wodorotlenek”, ewentualnie poprzedzone w określonym przypadku przedrostkiem np. „di-”.
Przykłady:
– bromek diwodorotlenek glinu;
– siarczan(VI) wodorotlenek magnezu;
– azotan(V) diwodorotlenek żelaza(III).
Otrzymywanie
Hydroksosole można otrzymać kilkoma metodami. Jedną z nich jest reakcja zaobojętnieniareakcja zaobojętnienia kwasów z zasadami zawierającymi w swojej budowie więcej niż jedną grupę wodorotlenową, czyli wodorotlenkami polihydroksylowymi.
Drugą metodą otrzymywania są reakcje soli z zasadą.
Ostatnią drogą otrzymywania hydroksosoli są reakcje wodorotlenków z tlenkami kwasowymi.
Występowanie i zastosowania hydroksosoli
Hydroksosól o nazwie heksaortofosforan diwodorotlenek dekawapnia
() to inaczej minerał o potocznej nazwie „hydroksyapatyt”. Jest on składnikiem budulcowym zębów i kości. Występuje w stanie wolnym w przyrodzie.
Malachit to występujący w przyrodzie minerał z gromady węglanów. Jest to węglan wodorotlenek miedzi(II) o wzorze z domieszkami tlenków wapnia, cynku i krzemu. Związek ten jest również jednym z głównych składników patyny (produkt korozji chemicznej miedzi i jej stopów). Nadaje jej zielonkawy odcień.
Magnezja biała to tetrawęglan diwodorotlenek pentamagnezu o wzorze
. Jest to trudno rozpuszczalny w wodzie biały proszek. Występuje w przyrodzie jako minerał. Znalazł zastosowanie jako wypełniacz do farb i składnik pudrów. W sporcie wykorzystywany jest przez atletów i wspinaczy. Zapobiega ślizganiu się spoconych dłoni.
Słownik
(gr. katin „idący w dół”) jon o dodatnim ładunku elektrycznym
(gr. ánodos „w górę”) jon o ujemnym ładunku elektrycznym
(łac. metallum, gr. métallon „kopalnia”, „kruszec”) substancje odznaczające się dobrym przewodnictwem elektrycznym i cieplnym, charakterystycznym połyskiem, dużą wytrzymałością mechaniczną oraz plastycznością
reakcja chemiczna między kwasem a zasadą, której produktami są woda i sól — prowadzi do zmiany pH środowiska reakcji w kierunku odczynu obojętnego
Bibliografia
M. Krzeczkowska, J. Loch, A. Mizera, Repetytorium chemia: Liceum - poziom podstawowy i rozszerzony, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa - Bielsko‑Biała 2010.