Przeczytaj
Parcie korzeniowe
U roślin lądowych woda i sole mineralne pobierane są z roztworu glebowego za pomocą korzeni. Kiedy otaczające roślinę powietrze jest suche, a temperatura wysoka, zgromadzona w nadziemnych częściach roślin woda paruje przez aparaty szparkowe, skórkę i przetchlinki. Proces ten nazywany jest transpiracją. Podobnie jak pocenie się u ludzi, transpiracja powoduje obniżenie temperatury organów: liści i łodyg. W ten sposób roślina traci ok. 99% wody pobieranej z gleby.
Kiedy w otoczeniu rośliny jest chłodno i wilgotno, transpiracja jest ograniczona. Jednak w korzeniach rośliny cały czas gromadzi się woda – wnikająca do elementów przewodzących na skutek różnicy potencjałów wody między nimi a żywymi komórkami walca osiowego. Ta różnica potencjałów wody jest spowodowana aktywnym transportem jonów. Napływ wody do komórek przewodzących drewna prowadzi do wytworzenia dodatniego ciśnienia hydrostatycznegociśnienia hydrostatycznego, pchającego wodę w górę. Proces ten nazywany jest parciem korzeniowym.
e‑materiały pt. Mechanizm kohezyjno‑transpiracyjny transportu wody w roślinieMechanizm kohezyjno‑transpiracyjny transportu wody w roślinie oraz Parcie korzeniowe i gutacjaParcie korzeniowe i gutacja.
Płacz roślin
Parcie korzeniowe jest przyczyną eksudacji – tzw. płaczu roślin, polegającego na wypływaniu soku roślinnegosoku roślinnego w wyniku uszkodzenia łodygi lub korzenia, np. po ich nacięciu. Zjawisko to jest właściwością nielicznych gatunków. U drzew klimatu umiarkowanego (np. klonów, brzóz, grabów) występuje ono wiosną przed rozwojem liści. Z kolei w klimacie tropikalnym, np. u palm, płacz roślin pojawia się tuż przed zakwitaniem.
Sok roślinny
Sok roślinny, który po odcięciu części nadziemnej wypływa z uszkodzonej powierzchni pędu (pnia) lub korzenia, charakteryzuje się wysokimi walorami odżywczymi. Aż 95% masy pozyskanego w ten sposób płynu stanowi woda, natomiast pozostałą część – cukry oraz składniki mineralne, m.in. miedź, cynk, wapń, magnez i fosfor. W soku mogą się również znajdować śladowe ilości niekorzystnych dla zdrowia związków: azotanów(V) czy siarczanów(VI) sodu.
„Płacz roślin” a gutacja
Parcie korzeniowe w warunkach wysokiej wilgotności powietrza, ograniczającej proces transpiracji, oraz jednoczesnego dostępu do dużych ilości wody zawartej w glebie objawia się gutacjągutacją. W przeciwieństwie do „płaczu roślin” polega ona na wydzielaniu kropli wody na brzegach liści, a nie z uszkodzonych organów. Woda wydostaje się przez struktury zwane hydatodamihydatodami. Zjawisko to występuje najczęściej u młodych roślin, np. u zbóż, nasturcji, pokrzywy, kapusty.
Wykorzystywanie zjawiska „płaczu roślin” przez człowieka
Zjawisko „płaczu roślin” wykorzystywane jest do pozyskiwania soku z drzew, głównie z brzozy brodawkowatej (Betula pendula) i klonu zwyczajnego (Acer platanoides).
Sok z brzozy, zwany w Polsce oskołą, oprócz wody zawiera głównie fruktozę, a ponadto składniki mineralne. Spożywany jest zarówno w formie świeżej, jak i sfermentowanej, w postaci napoju niskoalkoholowego. Oskoła stosowana jest też w kosmetyce, jako środek oczyszczający i poprawiający kondycję skóry. Z kolei cukrem zawartym w soku klonowym jest głównie sacharoza. Uzyskany napój wykorzystywany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego i nieprawidłowego trawienia. W wyniku odparowania wody z soku powstaje syrop klonowy, którego produkcja kojarzy się przede wszystkim z Kanadą.
Słownik
ciśnienie wywoływane przez ciecz, definiowane jako siła przypadająca na jednostkę pola powierzchni cieczy skierowana prostopadle do tej powierzchni; wywoływane jest przez siły grawitacji, zależy tylko od wysokości słupa cieczy; cechuje płyny ustrojowe organizmów żywych
(łac. gutta – kropla) wydzielanie wody w postaci kropli przez rośliny lądowe i niektóre grzyby; woda jest wydzielana przez hydatody, znajdujące się na brzegach lub na końcu liścia w miejscach zakończenia wiązek przewodzących; gutacja jest wynikiem działania parcia korzeniowego; występuje np. u nasturcji, zbóż, roślin obrazkowatych
wypotniki; nieduże struktury występujące u roślin na liściach, przez które wypływa nadmiar wody wskutek parcia korzeniowego; wyróżnia się hydatody epidermalne – specjalne komórki skórki zwykle z nierównomiernie zgrubiałą ścianą komórkową oraz hydatody epitemalne – utwory ze specjalną tkanką miękiszową (zw. epitemem), do której dochodzi zakończenie wiązki przewodzącej
płynne zawartości różnego typu komórek roślinnych; w żywych komórkach miękiszowych jest to głównie zawartość wakuoli; w żywych elementach sitowych, w których tonoplast ulega rozpadowi w czasie różnicowania, jest to rozrzedzona cytoplazma; w martwych komórkach drewna występuje sok ksylemowy – roztwór wodny wypełniający elementy trachearne; do soków roślinnych należy również lateks, znajdujący się w mlecznikach – pozyskiwany w celu uzyskania surowca do produkcji naturalnego kauczuku