Przeczytaj
Cukry złożone ulegają hydrolizie pod wpływem konkretnych enzymów lub w środowisku kwasowym. W celu badania hydrolizyhydrolizy cukrów złożonych i wykrywania produktów reakcji, można wykonać kilka doświadczeń chemicznych.
Badanie hydrolizy sacharozy oraz wykrywanie produktów reakcji – próba Trommera
Schemat doświadczenia:
Równania reakcji chemicznych:
Badanie hydrolizy sacharozy oraz wykrywanie produktów reakcji – próba Tollensa
Schemat doświadczenia:
Równania reakcji chemicznych:
Pozytywny wynik w próbie Trommera i TollensaTollensa dają także cukry złożone, które wykazują właściwości redukujące. Należą do nich celobioza, laktoza, maltoza.
Badanie hydrolizy sacharozy oraz wykrywanie produktów reakcji – metoda polarymetryczna
Hydrolizę cukrów złożonych można badać za pomocą metody polarymetrycznej. Polega ona na pomiarze skręcalności właściwejskręcalności właściwej w danego związku podczas jego hydrolizy. Do pomiaru stosuje się specjalne urządzenie – polarymetr.
Skręcalność właściwa sacharozy wynosi . Produktami hydrolizy sacharozy są glukoza i fruktoza. Taka mieszanina cukrów nazywana jest cukrem inwertowanym. Skręcalność właściwa takiej mieszaniny wynosi , co świadczy o tym, że w wyniku hydrolizy sacharozy doszło do zmiany skręcalności.
Słownik
wielkość skręcania płaszczyzny światła spolaryzowanego przechodzącego przez warstwę roztworu zawierającego związku optycznie czynnego rozpuszczonego w ; wyrażana w stopniach
(gr. hýdōr „woda”, lýsis „rozłożenie”) rozkład substancji pod wpływem wody; polega na podwójnej wymianie pomiędzy substancją rozpuszczaną a wodą
węglowodan zbudowany z –glukozy i –fruktozy należący do disacharydów
reakcja chemiczna, dzięki której możliwe jest wykrycie aldehydów; pozytywna próba Tollensa prowadzi do wytworzenia srebra metalicznego, które osadza się na ścianach naczynia, gdzie zachodzi reakcja, tworząc lustrzaną powłokę
reakcja chemiczna służąca do wykrywania aldehydów; zachodzi przy zastosowaniu wodorotlenku miedzi()
Bibliografia
Klimaszewska M., Chemia Repetytorium od A do Z matura. Egzaminy na wyższe studia, Warszawa 1996.
Litwin M., Styska–zło S., Szymońska J., To jest chemia 2. Chemia organiczna. Podręcznik dla liceum ogólnokształcącego i technikum. Zakres rozszerzony, Warszawa 2018.