Przeczytaj
Wykresem równania pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymi i
gdzie i .
nazywamy zbiór wszystkich punktów, których współrzędne spełniają to równanie.
Wykresem równania pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymiWykresem równania pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymi jest prosta.
Mówimy, że prosta jest ilustracją graficzną równania pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymiilustracją graficzną równania pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymi.
Zapiszmy symbolicznie podane zależności.
Suma dwóch liczb i jest większa od .
Różnica podwojonej liczby oraz trzykrotności liczby jest nie mniejsza od liczby .
Suma liczby oraz liczby jest nie większa od różnicy liczb i .
Różnica liczb oraz jest mniejsza od połowy sumy tych liczb.
.
Wyrażenia, które zapisaliśmy powyżej, to przykłady nierówności pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymi.
Nierównością pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymi nazywamy każdą nierówność, którą możemy przedstawić w postaci:
gdzie i ( i nie mogą być jednocześnie zerami).
Sprawdzimy, współrzędne których punktów , , oraz spełniają nierówność
.
Po lewej stronie nierówności znajduje się wyrażenie , po prawej .
Sprawdzimy, czy po podstawieniu współrzędnych punktów odpowiednio , , oraz otrzymamy nierówności prawdziwe.
Nierówność jest prawdziwa, więc współrzedne punktu spełniają nierówność.
.
Nierówność nie jest prawdziwa, więc współrzedne punktu nie spełniają nierówności
.
Nierówność nie jest prawdziwa, więc współrzedne punktu nie spełniają nierówności
.
Nierówność jest prawdziwa, więc współrzedne punktu spełniają nierówność
.
Podobnie jak równanie liniowe, nierówność pierwszego stopnia z dwiema niewiadomyminierówność pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymi, posiada nieskończenie wiele rozwiązań. Najprościej zilustrować je w prostokątnym układzie współrzędnych.
W prostokątnym układzie współrzędnych zaznaczmy wszystkie zbiory punktów, których współrzędne spełniają podane niżej nierówności.
:
Przekształcamy nierówność równoważnie do postaci .
Nierówność jest równoważna alternatywie warunków:
lub
Narysujmy najpierw wykres równania .
Prosta o równaniu podzieliła płaszczyznę na dwie półpłaszczyzny.
Na płaszczyźnie ponad prostą znajdują się wszystkie punkty, których współrzędne spełnią warunek , a na drugiej – poniżej prostej – punkty, których współrzędne spełnią warunek .
Aby upewnić się, czy wybieramy dobrą półpłaszczyznę, możemy wybrać dowolny punkt do niej należący i sprawdzić, czy jego współrzędne spełnią odpowiednią nierówność.
Wybieramy np. punkt i sprawdzamy:
Otrzymaliśmy zdanie prawdziwe , a zatem wybrany przez nas punkt należy do właściwej półpłaszczyzny.
Zaznaczamy zatem półpłaszczyznę, do której należy punkt oraz prostą, oznaczoną linią ciągłą. Zaznaczony obszar jest zbiorem wszystkich punktów, których współrzędne spełniają nierówność .
:
Przekształcamy nierówność równoważnie do postaci .
Nierówność jest równoważna alternatywie warunków:
lub
Narysujmy najpierw wykres równania .
Aby wybrać właściwą półpłaszczyznę, wybieramy dowolny punkt leżący poza prostą i sprawdzamy, czy jego współrzędne spełnią odpowiednią nierówność.
Wybieramy np. punkt i sprawdzamy:
Otrzymaliśmy zdanie prawdziwe , a zatem wybrany przez nas punkt należy do półpłaszczyzny zawierającej punkty spełniające nierówność.
Zaznaczamy zatem półpłaszczyznę, do której należy punkt oraz oznaczamy linią ciągłą prostą. Zaznaczony obszar jest zbiorem wszystkich punktów, których współrzędne spełniają nierówność .
:
Przekształcamy nierówność równoważnie.
Narysujmy najpierw wykres równania .
W tym przypadku punkty leżące na prostej nie należą do wykresu nierówności, ponieważ jest to nierówność ostra.
Aby wybrać właściwą półpłaszczyznę, wybieramy dowolny punkt leżący poza prostą i sprawdzamy, czy jego współrzędne spełnią odpowiednią nierówność.
Wybieramy np. punkt i sprawdzamy:
Otrzymaliśmy zdanie prawdziwe , a zatem wybrany przez nas punkt należy do właściwej półpłaszczyzny.
Zaznaczamy zatem półpłaszczyznę, do której należy punkt oraz prostą oznaczoną linią przerywaną. Zaznaczony obszar jest zbiorem wszystkich punktów, których współrzędne spełniają nierówność .
:
Przekształcamy nierówność równoważnie.
Narysujmy najpierw wykres równania .
Aby wybrać właściwą półpłaszczyznę, wybieramy dowolny punkt leżący poza prostą i sprawdzamy, czy jego współrzędne spełnią odpowiednią nierówność.
Wybieramy np. punkt i sprawdzamy:
Nierówność jest fałszywa, a zatem wybrany przez nas punkt nie należy do właściwej półpłaszczyzny.
Musimy więc zaznaczyć tę półpłaszczyznę, do której nie należy punkt .
Ponieważ nierówność jest ostra, więc krawędź półpłaszczyzny oznaczymy linią przerywaną.
Zaznaczony obszar jest zbiorem wszystkich punktów, których współrzędne spełniają nierówność .
W prostokątnym układzie współrzędnych zaznaczmy zbiór wszystkich punktów, których współrzędne spełniają podane niżej nierówności.
Przekształcamy nierówność równoważnie do postaci .
Szkicujemy prostą o równaniu linią przerywaną.
Rozwiązaniem nierówności są punkty , których współrzędne spełniają warunki:
i
A więc np. punkt należy do zbioru rozwiązań tej nierówności. Zaznaczamy półpłaszczyznę, do której należy punkt .
Zaznaczony obszar jest interpretacją geometryczną nierówności .
Przekształcamy nierówność równoważnie do postaci .
Szkicujemy prostą o równaniu linią ciągłą.
Rozwiązaniem nierówności są punkty , których współrzędne spełniają warunki:
i .
A więc np. punkt należy do zbioru rozwiązań tej nierówności. Zaznaczamy półpłaszczyznę, do której należy punkt .
Zaznaczony obszar jest interpretcją geometryczną nierówności .
Uogólnijmy teraz pojęcie ilustracji geometrycznej nierówności pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymi.
Rozpatrzmy prostą l będącą wykresem równania , gdzie i .
Prosta ta dzieli płaszczyznę na dwie półpłaszczyzny.
Obierzmy punkty , oraz , tak aby odcięte tych punktów były sobie równe oraz aby punkt leżał na prostej , punkt nad prostą, a punkt poniżej prostej .
Przyjmijmy, że
.
Zauważmy, że:
i
Więc:
I stąd
Analogicznie:
i
Więc
I stąd
.
Wobec dowolności wyboru punktów , i możemy zapisać, że współrzędne punktów leżących powyżej prostej spełniają nierówność
,
a współrzędne punktów leżących poniżej prostej l spełniają nierówność
.
Analogiczne rozumowanie należy przeprowadzić, gdy i .
Prosta przyjmuje wtedy postać
Rozpatrzmy przypadek, gdy i .
Wtedy prosta przyjmuje postać
Zaznaczmy w układzie współrzędnych punkt leżący na tej prostej oraz punkty i leżące poza prostą, po przeciwnych jej stronach.
Możemy zauważyć, że odcięta punktu spełnia warunek
.
Więc
Stąd
.
W ten sam sposób możemy oszacować odciętą punktu .
.
Więc
Stąd
.
A zatem wobec dowolności wyboru punktów , i otrzymujemy:
współrzędne punktów leżących na lewo od prostej spełnią warunki
, ,współrzędne punktów leżących na prawo od prostej spełnią warunki
, .
Wykazaliśmy zatem, że prawdziwe jest twierdzenie:
W prostokątnym ukladzie współrzędnych wykresem nierówności pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymi jest jedna z półpłaszczyzn (z krawędzią, jeśli nierówność jest nieostra lub bez krawędzi, jeśli nierówność jest ostra), wyznaczona przez prostą .
Słownik
zbiór wszystkich punktów, których współrzędne spełniają to równanie
prosta, będąca wykresem tego równania
nierówność postaci: