Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Religie na świecie można podzielić ze względu na sposób powstania, liczbę obiektów kultu oraz zasięg. Poniższa tabela prezentuje poszczególne typy religii.

Podział religii

Sposób powstania

Liczba obiektów kultu

Zasięg

naturalne – istniejące „od zawsze”, od początku istnienia danej grupy etnicznej, np. judaizm, hinduizm, szintoizm

objawione – powstałe w wyniku działalności jakiejś osoby, np. chrześcijaństwo, islam, buddyzm, konfucjanizm, taoizm

monoteistyczne – jeden Bóg (obiekt kultu), np. chrześcijaństwo, islam, judaizm

politeistyczne – wielu bogów (wiele obiektów kultu), np. hinduizm

uniwersalistyczne – rozpowszechnione na całej kuli ziemskiej i w swoim założeniu odnoszące się do wszystkich ludzi, np. chrześcijaństwo, islam, buddyzm

narodowe – ograniczone do jednej grupy etnicznej, powstałe w jej obrębie i ściśle związane z jej tradycją i kulturą, np. judaizm, hinduizm, szintoizm

plemienne – animistyczne religie rdzennych mieszkańców Afryki, Azji, obu Ameryk, Australii i Oceanii

Każda z religii przejawia się w doktrynie, czyli w teorii religii, kulcie, czyli sposobie czczenia, organizacji religijnej i przeżyciu.

Doktryna religijna to zbiór wierzeń, norm moralnych oraz zasad funkcjonowania i postępowania w zakresie danej religii. Doktryny zawierane są w pismach, księgach, traktatach czy mitach i legendach.

Skoro wiesz już, jakie rodzaje religiireligiareligii występują na świecie, zastanówmy się teraz, jakie konkretnie religie występują w danych regionach oraz czym charakteryzują się poszczególne religie. Poniższa mapa wskazuje dominujący odsetek wierzących wśród liczby ludności społeczeństwa danego państwa.

RpldDn3ncyuR31
Dominujące wyznania religijne
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RjbqsPmNjlM56
Struktura wyznaniowa świata
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., oprac. na podstawie danych cia.gov, licencja: CC BY-SA 3.0.

Religia kształtuje system wartości i postawy. Tworzy on nakazy, zasady i normy dotyczące postępowania. Każde wyznanie wpływa globalnie na gospodarkę. Więcej informacji o wpływie religii na gospodarkę i społeczeństwo znajdziesz w e‑materiale ,,Wpływ religii na postawy społeczne i gospodarkę”.

bg‑cyan

Chrześcijaństwo

Chrześcijaństwo jest religią monoteistyczną, za której twórcę uznaje się Jezusa Chrystusa. Religia ta wywodzi się z judaizmu. Chrześcijaństwo obejmuje katolicyzm (rzymski i grecki), prawosławie oraz protestantyzm. Podział na katolicyzm i prawosławie miał miejsce w 1054 roku (schizma wschodnia). Protestantyzm swoje początki ma w XVI‑wiecznych ruchach reformacyjnych wewnątrz Kościoła rzymskokatolickiego, rozpoczętych wystąpieniem Marcina Lutra, a także innych ruchach w ramach wyznań protestanckich w kolejnych stuleciach.

Kościół rzymskokatolicki

R1GT1u4qZvNwT1
Papież Franciszek
Źródło: Jeon Han, dostępny w internecie: commons.wikimedia.org, licencja: CC BY-SA 2.0.

Jest to najliczniejsze wyznanie chrześcijańskie. Nad Kościołem rzymskokatolickim pieczę sprawuje papież, którym obecnie jest Franciszek.

Kościół rzymskokatolicki wyznaje trójosobowość jedynego Boga, bóstwo Chrystusa, przekonanie o upadku człowieka przez grzech pierworodny oraz zbawienie człowieka przez śmierć Chrystusa, wiarę w nieśmiertelność duszy oraz łaskę boską, której dowodem są sakramenty. Główne prawdy wiary są zawarte w Apostolskim Symbolu Wiary, czyli w tzw. Składzie apostolskim oraz w Katechizmie Kościoła Katolickiego (KKK).

Duchowni katoliccy obowiązani są celibatem i hierarchią, na czele której stoi papież.  Kościół katolicki dzieli się na archidiecezje, diecezje, dekanaty i parafie. Diecezjami zarządzają biskupi, a parafiami proboszczowie. Występują zakony męskie i żeńskie. Odgrywają one ważną rolę w życiu religijnym wielu katolików.

Katolicy oddają cześć Niepokalanej Maryi jako Matce Bożej oraz świętym. Najważniejsze święta to: Triduum Paschalne (obejmujące Wielki Czwartek, Wielki Piątek, Wielką Sobotę oraz Wielkanoc), uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego, Boże Narodzenie, Wniebowstąpienie Pańskie, Boże Ciało, Objawienie Pańskie (Trzech Króli) oraz Wszystkich Świętych.

Główne sakramenty: to chrzest, bierzmowanie, Eucharystia oraz sakramenty pokuty, chorych, małżeństwa lub święceń kapłańskich.

Najwięcej katolików występuje w Ameryce Łacińskiej, Afryce Środkowej, w Europie (we Francji, Hiszpanii, Włoszech, Polsce, Portugalii i in.) i na Filipinach.

Kościół prawosławny

Rzzjq18ys9n471
Ksiądz prawosławny w stroju liturgicznym
Źródło: Broederhugo, dostępny w internecie: commons.wikimedia.org, licencja: CC BY-SA 3.0.

Powstał na skutek tzw. wielkiej schizmy wschodniej w XI wieku. W porównaniu do katolicyzmu nie uznaje pochodzenia Ducha Świętego, pierwszeństwa apostoła Piotra (instytucja papieża) względem innych apostołów. Określenie „prawosławie” jest kalką językową z greckich słów omicronrhothetaomicrondeltaomicronxiίalfa, ὀrhothetaόdeltaomicronxiomicronς (orthodoxos, orthodoxía) oznaczających prawdziwie, prawidłowo sławiących lub prawidłowe wyznanie.

RbZVxMbh9XFmL1
Cerkiew Wasyla Błogosławionego w Moskwie
Źródło: A. Savin, dostępny w internecie: commons.wikimedia.org, licencja: CC BY-SA 3.0.

Doktryna oparta jest na tradycji Kościoła Wschodniego, na Piśmie Świętym i przekazach Ojców Kościoła. Są to dekrety siedmiu pierwszych soborów powszechnych.

Miejscem modlitwy jest cerkiew. Kościoły prawosławne, oprócz nieuznawania zwierzchnictwa papieża, są autokefaliczne, czyli kościół w każdym państwie jest niezależny od zagranicznych władz duchownych.

Kościoły dzielą się na diecezje i parafie, którymi zarządzają popi. Sakramentami prawosławnymi są: chrzest, bierzmowanie, Eucharystia, sakrament pokuty, chorych, małżeństwa i święceń.

Najwięcej osób wyznania prawosławnego jest: w Rosji, Grecji, Białorusi, na Ukrainie, w Serbii, Macedonii, Bułgarii i w Rumunii.

Kościoły protestanckie

Powstały w wyniku wielkiego rozłamu Kościoła katolickiego w czasie reformacji w XVI wieku. Protestanci uznają za jedyne źródło wiary Biblię, nie uznają papieża, kultu Matki Bożej i świętych, relikwii i obrazów, odpustu oraz przemiany chleba w ciało oraz wina w krew Jezusa Chrystusa.

  • Luteranizm – zapoczątkowany przez Marcina Lutra. Luteranie uznają rzeczywistą obecność ciała i krwi Chrystusa w Eucharystii. Przyjmują dwa sakramenty: komunię i chrzest. Kapłan luterański z zasady nie sprawuje obrzędu, ale jest przewodniczącym liturgii. Najwięcej luteranów mieszka w Niemczech.

  • Kalwinizm – zapoczątkowany przez Jana Kalwina. Kalwiniści odrzucają dogmaty o rzeczywistej obecności ciała i krwi Chrystusa w Eucharystii. Kalwiniści cechują się surowością i prostotą. Najwięcej mieszka ich na Węgrzech oraz w Szwajcarii.

  • Anglikanizm – zapoczątkowany przez monarchię brytyjską. Głową kościoła jest król lub królowa. Władzę ustawodawczą w kościele stanowi zgromadzenie kościelne, w skład którego wchodzą biskupi, duchowni i świeccy. Anglikanie nie uznają idei czyśćca i kultu świętych. Najwięcej ich mieszka w Wielkiej Brytanii, Australii i Kandzie.

  • Metodyzm – zapoczątkowany przez Johna Wesley’a. Uznaje cztery stopnie zbawienia: usprawiedliwienie osiągane przez wiarę, odrodzenie dokonywane przez chrzest, przeświadczenie Ducha i uświęcenie. Metodyści publicznie wyznają wiarę oraz uważają, że bogata oprawa kultu wzbudza uczucia religijne. Najwięcej metodystów mieszka w Stanach Zjednoczonych i w Wielkiej Brytanii.

  • Kościół Zielonoświątkowy – zapoczątkowany w 1901 roku w Stanach Zjednoczonych. Podstawą wiary i kościoła jest Biblia. Zielonoświątkowcy nie uznają papieża oraz kultu Maryi i świętych. Zielonoświątkowcy znani są ze specyficznego zachowania, często krzyczą, tańczą lub klaszczą podczas modlitwy.

  • Adwentyści Dnia Siódmego – wyznanie pochodzące od milleryzmu zapoczątkowanego w latach 40. XIX wieku. Adwentyści postrzegają sobotę jako dzień święty, uważają, że ponowne przyjście Jezusa Chrystusa jest bliskie, chętnie dzielą się nauką o niebiańskiej świątyni i sądzie śledczym. Najwięcej adwentystów mieszka w Stanach Zjednoczonych.

  • Kościół Chrystusowy – zapoczątkowany przez pastora Thomasa Campbella w Stanach Zjednoczonych. Kościół silnie autonomiczny. Opiera się na Deklaracji i wezwaniu Campbella. Kościół Chrystusowy traktuje wieczerzę eucharystyczną jako wspomnienie męki i śmierci Chrystusa obchodzoną w każdą niedzielę. Uznaje chrzest i spowiedź za główną drogę do zbawienia oraz wyższość Ewangelii nad księgami Starego Testamentu.

  • Baptyści – wyznanie zapoczątkowane w 1609 roku w Amsterdamie pod przywództwem Johna Smytha. Najważniejszą księgą baptystów jest Biblia. Zdecydowanie rozdzielają od siebie państwo i kościół, istotna jest dla nich zasada tolerancji i przeciwstawiania się dyskryminacji. Baptyści chrztu udzielają dorosłym oraz uważają, że zbawienie osiąga się dzięki łasce Bożej.

  • Prezbiterianizm – zapoczątkowany przez Johna Knoxa, Szkota. Oparty jest na władzy prezbiterów, czyli starszych zborów duchownych i świeckich. Prezbiterianie silnie podkreślają suwerenność Boga, autorytet Pisma Świętego oraz konieczność łaski przez wiarę w Chrystusa.

bg‑cyan

Islam

RYki3GqZ6J8Vk1
Muzułmanie podczas modlitwy w meczecie
Źródło: Darwinek, dostępny w internecie: commons.wikimedia.org, licencja: CC BY-SA 3.0.

Twórcą islamu był Mahomet, a religia powstała w VII wieku n.e. Symbolem tej religii jest półksiężyc. Świątynie nazywane są meczetami, a podstawą nauczania tej religii jest Koran. Duchownych nazywa się imamami i muezinami. Islam oznacza wiarę w Allaha, który jest jedynym Bogiem, a Mahomet był jego prorokiem. Wiara oparta jest na pięciu filarach, są to: publiczne wyznanie wiary, modlitwa (pięć razy na dobę twarzą zwróconą w kierunku Mekki), post (w miesiącu ramadan), jałmużna oraz pielgrzymka do Mekki.

Islam posiada swoje odłamy, największe z nich to: Sunnizm, Szyizm oraz Ibadytyzm. Odłamy różni prawo i zasady. Muzułmanie dążą do kalifatu, czyli idealnego państwa, w którym władze sprawuje kalif. Kalif to następca Mahometa, czyli przywódca muzułmańskiej społeczności. Sunnici są wierni ortodoksyjnej tradycji Sunny uznającej kalifów do 1258 roku. Szyci dodatkowo oprócz Sunny uznają opowieści powiązane z następcami Mahometa.

Najważniejsze święta Islamu to: Hidżra, Noc Poczęcia Proroka, Urodziny Proroka, Noc Wniebowstąpienia, Urodziny Ali ibn Abi Taliba, Noc Niewinności, Ramadan, Noc Mocy, Święto Przerwania Postu i Święto Ofiar.

Szacuje się, że islam ma blisko 1,5 mld wyznawców. Religia ta dominuje w krajach Bliskiego Wschodu (Arabia Saudyjska, Irak, Iran, Turcja, Syria), Azji Centralnej (Pakistan, Afganistan, Kazachstan, Uzbekistan), Afryki Północnej (Egipt, Algieria, Maroko, Tunezja), Azji Południowo‑Wschodniej (Indonezja, Malezja, Bangladesz) oraz Europy (Albania oraz w Bośnia i Hercegowina). Do ważnych dla wyznawców islamu miejsc zalicza się Mekkę, Medynę i Jerozolimę.

bg‑cyan

Hinduizm

RtDuwxpY9qTJ81
Pomnik Śiwy jako medytującego jogina i ascety
Źródło: Deepak Gupta, dostępny w internecie: commons.wikimedia.org, licencja: CC BY-SA 2.0.

Hinduizm obejmuje cztery odłamy – wisznuizm, śiwaizm, śiaktyzm oraz smartyzm. Historia wierzeń hinduistycznych sięga przełomu trzeciego i drugiegi tysiąclecia p.n.e. Symbolem religii jest sylaba „om”. Wyznawcy hinduizmu spotykają się w świątyniach i mandirach. Święte księgi hinduizmu to Wedy. Są to najstarsze religijne teksty sanskryckie, stanowiące całość wiedzy człowieka o świecie ludzi i bogów. Hinduizm to wiara w wielu bogów, wśród których najważniejszymi są: Brahma, Śiwa i Wisznu (w licznych wcieleniach Rama, Kryszna). Wyznawcy hinduizmu wierzą w reinkarnację (ponowne narodzenie na wyższym lub niższym poziomie egzystencji – zależnie od uczynków w poprzednim wcieleniu) oraz karmę, czyli przeznaczenie (rozumiane jako przyczyna i skutek).

Najważniejsze święta hinduskie to m.in.: Mahaśiwaratri – święto Śiwy, Nawaratri, Holi, Ugadi, Onam, Kryszna Dźanmasztami czy Widźajadaśami.

Szacuje się, że hinduizm ma ponad 900 mln wyznawców. Religia ta dominuje w Indiach i Nepalu. Do ważnych dla hinduizmu miejsc zalicza się: rzekę Ganges, Waranasi, Gangotri, Sagarę i Prajagradź (Allahabad).

RFUar7yEFhkWG
Thaipusama, czyli święto hinduistyczne w Singapurze
Źródło: W. Cho, dostępny w internecie: commons.wikimedia.org, licencja: CC BY-SA 2.0.
bg‑cyan

Judaizm

RYzDUYMlJzISN1
Chasydzi w Izraelu. Chasydzi to ruch jednościowy w judaizmie mający na celu odnowę religijności.
Źródło: Daniel575, dostępny w internecie: commons.wikimedia.org, licencja: CC BY-SA 2.5.

To religia, której początki sięgają przekazów ustnych z XII wieku p.n.e. Symbolem zaś jest gwiazda Dawida. Miejsca modlitwy w judaizmie nazywane są synagogami. Judaistycznym kapłanem jest rabin. Sprawuje on funkcję administracyjną nad gminą wyznaniową, odprawia nabożeństwa, prowadzi szkołę tzw. cheder, opiekuje się domem modlitwy, dla wyznawców pełni funkcję ojca, sędziego, doradcy i interpretatora prawa religijnego w swojej gminie. Podstawowe księgi judaizmu to Tora (5 pierwszych ksiąg Biblii) i Talmud. Według judaizmu Jahwe jest jedynym Bogiem, ma on zesłać Mesjasza. Jednocześnie Żydzi nazywani są narodem wybranym. Do najważniejszych świąt judaizmu należą: szabat, święta pielgrzymie i tradycje świąteczne, m.in. Pascha i Święto Przaśników, Jom Kipur, Sukkot i inne.

Szacuje się, że wyznawców judaizmu jest ok. 15 mln. Judaizm to religia panująca w Izraelu oraz w diasporze, czyli wśród ludności żydowskiej rozproszonej na całym świecie, której największe skupiska znajdują się w USA, Rosji i na Ukrainie. Miejscami istotnymi dla tej religii są Jerozolima, góra Synaj i rzeka Jordan.

bg‑cyan

Buddyzm

RlNPe2JfJS3kM1
Mnich buddyjski
Źródło: K. Smith, Pixabay License, dostępny w internecie: pixabay.com.

Buddyzm to systemem filozoficzny. Powstał w VI–V wieku p.n.e., a jego twórcą był Budda Siakjamuni. Symbolem buddyzmu jest koło Dharmy. Świątynie buddyjskie nazywane są pagodami, gompami czy zendo. Duchownym buddyjskim jest mnich i lama. Buddyzm korzysta z sutr, czyli ksiąg zawierających nauki Buddy Siakjamuniego. Podstawowe zasady buddyzmu zawarte są w Czterech Szlachetnych Prawdach oraz Prawach Współzależnego Powstawania, których istota sprowadza się do tego, że istnieje cierpienie, którego przyczyną jest pragnienie, a ustać ono może, jeżeli będzie się przestrzegać ośmiu reguł (Szlachetna Ośmioraka Ścieżka). Celem każdego wyznawcy buddyzmu powinno być osiągnięcie oświecenia (nirwany) – jeśli nie uda się jej osiągnąć, to po śmierci nastąpi ponowne narodzenie na wyższym lub niższym poziomie egzystencji. Nie występuje tu wiara w rządzącego światem boga czy bogów. Buddyści również posiadają swoje święta, m.in. Wesak, czyli obchody rocznicy oświecenia Buddy, Dzień Dharmy, Dzień Sanghi oraz Dzień Parinirwany.

Szacuje się, że na świecie żyje ponad 380 mln wyznawców buddyzmu. Buddyzm to system filozoficzny typowy dla państw Azji Wschodniej i Południowo‑Wschodniej (Chiny, Korea, Japonia, Tajlandia, Kambodża, Mjanma, Mongolia). Miejsca istotne dla buddystów to: Lumbini, Bodh Gaja, Kusinigar, Sarnath oraz Lhasa.

bg‑cyan

Konfucjanizm

R11IGYcSOK1cl1
Pomnik Konfucjusza
Źródło: dostępny w internecie: commons.wikimedia.org, domena publiczna.

System filozoficzno‑religijny zapoczątkowany przez Konfucjusza w Chinach w V wieku p.n.e. Religia ta oparta jest na możliwości budowy idealnego społeczeństwa i osiągnięcia pokoju na świecie pod warunkiem przestrzegania obowiązków wynikających z hierarchii społecznej oraz zachowania tradycji, czystości, ładu i porządku. W konfucjanizmie ważni są przodkowie. Wierzy się, że osoby, które godnie przeżyły swoje życie, czyli założyły duże rodziny i dbały o ich utrzymanie, po śmierci przeistaczają się w ducha łączącego się ze swoimi przodkami i tworzą grupowego ducha, który opiekuje się i kieruje losem następnych pokoleń. Ten abstrakcyjny twór określa się jako Tian. W konfucjanizmie Bóg ma dla świata plan idealny i przedstawia go poprzez życzliwe propozycje. Plan ten, określany jako Niebiański Spokój, ma na celu stworzenie między wszystkimi istotami idealnych, harmonijnych relacji. Wyznawcy konfucjanizmu nie mają konkretnych rytuałów, lecz ich zadaniem jest umiejętne rozpoznanie planu Nieba, czyli nauczenie się tego, co zgodne z niebiańskim porządkiem. Nauka tego, co dobre, obejmuje szczególnie tradycję i sposoby zachowania. Przypomina zasady etykiety, często łączone ze sposobem ubioru, mimiką czy gestami. Im bardziej precyzyjna i dokładna etykieta cechuje ludzkie zachowanie, tym bliżej jest do stanu Niebiańskiego Spokoju.

Słownik

religia
religia

system zasad i wierzeń odnoszący się do relacji człowieka z bogiem, bogami lub bóstwami