Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Rozpoczniemy od definicji znanej już z lekcji o interpretacjach geometrycznej i fizycznej pochodnej.

pochodna funkcji
Definicja: pochodna funkcji

Pochodną funkcji f:a,b w punkcie xa,b nazywamy granicę

f'x=limh0fx+h-fxh

o ile granica ta istnieje.

Dla przykładu policzymy teraz pochodną funkcji kwadratowej.

Przykład 1

Funkcja f:0,2 jest dana wzorem

fx=x2.

Obliczymy pochodną funkcji f w punkcie 1.

Rozwiązanie

Zgodnie ze wzorem mamy:

f'1=limh0f1+h-f1h=limh01+h2-12h=limh01+2h+h2-1h=limh02+h=2

Otrzymujemy zatem, że pochodna funkcji f w punkcie 1 istnieje oraz wynosi 2.

Podamy teraz przykład interpretacji pochodnej funkcji f.

Przykład 2

Drogę przejechaną przez rowerzystę w czasie opisuje funkcja st=t2. Oblicz prędkość w chwili 1.

Rozwiązanie

Prędkość w chwili 1 jest pochodną funkcji s w punkcie 1. s'1=limh0s1+h-s1h=limh01+h2-12h=limh01+2h+h2-1h=limh02+h=2. Oznacza to, że prędkość rowerzysty w chwili 1 wynosiła 2.

Przykład 3

Obliczymy pochodną funkcji f:-2,3 o wzorze fx=x3 w punkcie 0.

Rozwiązanie

f'0=limh0f0+h-f0h=limh0h3h=limh0h2=0.

Pochodną funkcji f w punkcie 0 jest zatem 0. Interpretacja geometryczna pochodnej zapewnia nam, że prosta przybliżająca funkcję f w punkcie 0 ma współczynnik kierunkowywspółczynnik kierunkowywspółczynnik kierunkowy równy 0.

RvlFh1q7emYc9

Możemy powiedzieć, że prosta g jest styczną do funkcji f w punkcie 0.

Przykład 4

Pokażemy, że funkcja f:-1,1 określona wzorem fx=x nie posiada pochodnej w punkcie 0.

Rozwiązanie

Policzmy

limh0f0+h-f0h=limh0hh.

Udowodnimy, że powyższa granica nie istnieje pokazując, że granice prawo– i lewostronna są od siebie różne.

limh0+hh=limh0+hh=1,

limh0-hh=limh0--hh=-1.

Zobaczmy, że można to łatwo zaobserwować na podstawie interpretacji graficznej. Nie istnieje bowiem styczna, która przybliżałaby funkcję f w otoczeniu punktu 0.

Ro2KR2WSeYMlS
Przykład 5

Zajmiemy się teraz przypadkiem funkcji f:0,2 danej wzorem,

fx=x  gdy x(0,112x2+12  gdy x1,2.

Policzymy pochodną f w punkcie 1.

Rozwiązanie

Zgodnie z interpretacją graficzną pochodnej spodziewamy się, że f'1=1, gdyż funkcja gx=x przybliża funkcję f w otoczeniu punktu 1.

R15WDcrxCrvI2

Sprawdzimy to za pomocą następujących rachunków.

limh0+f1+h-f1h=limh0+121+h2+12-1h=limh0+12+h+12h2-12h==limh0+h+12h2h=limh0+1+12h=1,

limh0-f1+h-f1h=limh0-1+h-1h=limh0-hh=1.

Ostatecznie f'1=1.

Przykład 6

Pokażemy teraz, że funkcja f:0,2,

fx=x  gdy x(0,1x2 gdy x1,2.

nie posiada pochodnej w punkcie 1.

Rozwiązanie

Policzmy

limh0+f1+h-f1h=limh0+1+h2-1h=limh0+1+2h+h2-1h=limh0+2+h=2,

limh0-f1+h-f1h=limh0-1+h-1h=limh0-hh=1.

Skoro granica prawostronna różni się od granicy lewostronnej, to wielkość

limh0f1+h-f1h

nie istnieje. O poprawności naszych obliczeń przekonuje nas dodatkowo wykres funkcji f wraz z narysowanymi funkcjami liniowymi.

R81kdYQipFHWI

Można powiedzieć, że narysowane funkcje liniowe są stycznymi jednostronnymi w punkcie 1.

Przykład 7

Samochody A i B poruszały się tą samą drogą zgodnie z wykresem przedstawionym poniżej, który przedstawia zależność pomiędzy ich położeniem i czasem.

Chcemy wyznaczyć, który z samochodów miał większą prędkość w piątej sekundzie.

R1IIWArafZhWO

Rozwiązanie

Ponieważ prędkość jest pochodną funkcji położenia, więc musimy ustalić która z funkcji znajdujących się na powyższym wykresie ma większą pochodną w chwili 5. Nie mamy jawnych wzorów na funkcję położenia. Musimy zatem skorzystać z geometrycznej interpretacji pochodnej. Przypomnijmy więc, że pochodna w punkcie x jest współczynnikiem kierunkowym prostej stycznej do wykresu w punkcie x, fx.

Rl88xufb9140g

Łatwo zauważyć, że współczynnik kierunkowy funkcji gA jest większy niż współczynnik kierunkowy funkcji gB, gdyż funkcja gA rośnie szybciej niż gB. Ostatecznie, prędkość samochodu A w chwili 5 była większa niż prędkość samochodu B w tej samej chwili.

Słownik

współczynnik kierunkowy
współczynnik kierunkowy

dla funkcji liniowej gx=a x+b – liczba a