Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Czym jest prędkość? Intuicyjnie czujemy, że prędkość ma związek z długością pokonanego dystansu w określonym czasie. Na przykład samolot poruszający się z dużą prędkością w krótkim czasie pokona dużą odległość, a żółw, który porusza się z małą prędkością, pokona niewielką odległość w długim czasie. W przypadku żółwia moglibyśmy powiedzieć, że to nie mała prędkość lecz „duża wolność”... Ale w fizyce nie używamy słowa „wolność”. Jest tylko prędkość lub szybkość.

W niniejszym materiale będziemy się zajmować średnią prędkościąprędkość średniaśrednią prędkością w ruchu jednostajnym prostoliniowym, a więc będziemy zakładać, że prędkość to stosunek długości  przebytej drogi do czasu, w którym dany obiekt przebył tę drogę.

Przy oznaczeniach:

  • s – długość drogi (w km),

  • t – czas (w h),

  • v – prędkość  (w kmh),

zachodzą zależności:

v=st
s=v·t

Według Międzynarodowego Układu Jednostek Miar (SI), jednostką prędkości jest metr na sekundę, czyli ms, ale częściej będziemy używać kilometrów na godzinę, a więc kmh.

Warto przypomnieć, że 1 km=1000 m, a 1 h=60 min=3600 s.

Poniżej rozwiążemy klasyczne zadania związane z problematyką ruchu ciał, których rozwiązanie prowadzi do układu równań liniowych.

Przykład 1

Biuro Pani Moniki znajduje się w odległości 18 km od jej domu. Aby dostać się do biura, Pani Monika najpierw idzie z prędkością 5 kmh na przystanek metra, a potem jedzie metrem z prędkością 66 kmh. Cała droga zajmuje jej 33 minuty. Obliczymy, ile minut Pani Monika jedzie metrem.

Rozwiązanie

Oznaczymy przez t czas (w h) jazdy metrem. Wówczas czas potrzebny do przebycia drogi na przystanek zajmuje Pani Monice 3360-t=1120-t godzin.

Przez s oznaczymy długość (w km) drogi, którą Pani Monka pokonuje metrem. Wtedy 18-s to długość drogi  (w km), którą Pani Monika pokonuje pieszo.

Zapiszemy układ równań, korzystając ze wzoru s=v·t.

18-s=51120-ts=66·t

18-66t=114-5t |+66ts=66t

18=114+61t |-114s=66t

614=61t |:61s=66t

t=14 hs=16,5 km

Pani Monika jedzie metrem 15 minut.

Przykład 2

Maciek i Kuba mieszkają w domach oddalonych od siebie o 1100 m. Postanowili razem pójść na boisko. Wyszli jednocześnie ze swoich domów i poruszali się naprzeciw siebie. Obliczymy po ilu minutach się spotkali, jeśli Maciek szedł z prędkością 5 kmh, a Kuba z prędkością 6 kmh. Obliczymy, ile metrów przeszedł każdy z chłopców.

Rozwiązanie

Domy były oddalone od siebie o 1100 m, czyli o 1,1 km.

Niech t oznacza czas (w h), po jakim chłopcy się spotkają, a s niech oznacza długość drogi  (w km), jaką przejdzie Maciek do momentu spotkania z Kubą. Droga Kuby wówczas będzie miała długość 1,1-s.

Zapiszemy układ równań:

5·t=s6·t=1,1-s

5t=s6t=1,1-5t |+5t

5t=s11t=1,1 |:11

{ s = 0 , 5   t = 0 , 1  

Koledzy spotkali się po 6 minutach. Maciek przeszedł 0,5 km czyli 500 metrów, a Kuba przeszedł 600 metrów.

Przykład 3

Z miast AB oddalonych od siebie o 70 km wyruszają jednocześnie  naprzeciw siebie dwa pociągi i spotykają się po 20 minutach. Gdyby pociąg, który wyjechał z miasta A, jechał z prędkością o 50% większą, a pociąg, który wyruszył z miasta B, jechał z prędkością o 45 kmh mniejszą, to pociągi również spotkałyby się po 20 minutach. Obliczymy, z jakimi prędkościami średnimiprędkość średniaprędkościami średnimi poruszały się pociągi.

Rozwiązanie

Oznaczmy przez v1v2 prędkości pociągów (w kmh), które wyruszyły odpowiednio z miasta A i z miasta B. Niech s oznacza długość drogi (w kilometrach), którą pokonał pociąg wyruszający z miasta A do momentu spotkania z pociągiem wyruszającym z miasta B. Długość drogi  pociągu jadącego z B wynosi zatem 70-s km. Czas, po którym spotkały się pociągi, to 20 minut, czyli 13 godziny. Zapiszmy dane w tabeli:

Pociąg

Droga w km

Czas w h

Prędkość w kmh

Pociąg jadący z A

s

13

v1

Pociąg jadący z B

70-s

13

v2

Wykorzystamy zależność między drogą, prędkością i czasem:

s=13v1

i

70-s=13v2

Jeśli dodamy do siebie powyższe równania, to otrzymamy:

13v1+13v2=70 |·3

v1+v2=210

Zapiszmy tabelę dla drugiej sytuacji opisanej w treści zadania, oznaczając przez s' drogę, którą pokonałby pociąg jadący z miasta A do momentu spotkania z pociągiem jadącym z miasta B. Czas pozostaje taki sam, natomiast zmieniają się prędkości z v1 na 150%v1=32v1 i z v2 na v2-45.

Pociąg

Droga w km

Czas w h

Prędkość w kmh

Pociąg jadący z A

s'

13

32v1

Pociąg jadący z B

70-s'

13

v2-45

Zapisując zależności podane w tabeli w formie równań, otrzymujemy:

s'=13·32v1

i

70-s'=13v2-45,

a stąd

s'=12v1

i

70-s'=13v2-15.

Jeśli dodamy do siebie powyższe równania, to otrzymamy:

12v1+13v2-15=70 |·6

3v1+2v2-90=420 |+90

3v1+2v2=510

Teraz zapiszmy równania opisujące zależności pomiędzy v1v2 w formie układu równań:

v1+v2=210 |·-23v1+2v2=510

-2v1-2v2=-4203v1+2v2=510

Gdy dodamy do siebie równania stronami, otrzymamy:

v1=90, a v2=210-v1=210-90=120.

Odpowiedź:

Pociąg, który wyruszył z miasta A jechał z prędkością 90 kmh, a pociąg, który wyruszył z miasta B – z prędkością 120 kmh.

Zdarza się, że samolot latający ze stałą prędkością pokonuje tę samą trasę w różnym czasie. Przyczyną tego może być wiatr. Otóż – jeśli samolot leci pod wiatr, to jego prędkość względem ziemi zmniejsza się, pomimo, że jego prędkość względemprędkość względnaprędkość względem powietrza się nie zmienia. Analogicznie – samolot lecący z wiatrem zwiększa swoją prędkość względem ziemi. Wówczas, jeśli przez vs oznaczymy prędkość samolotu względem powietrza, a przez vw – prędkość wiatru, to prędkość samolotu względem ziemi wynosi

v=vs+vw

gdy samolot leci z wiatrem i

v=vs-vw

gdy samolot leci pod wiatr. Dalej, przez prędkość samolotu będziemy rozumieć jego prędkość względem powietrza (inaczej prędkość własną).

Przykład 4

Samolot, lecąc ze stałą prędkością pod wiatr, pokonał trasę długości 3600 km w czasie 10 godzin. Drogę powrotną, podczas której wiatr wiał z tą samą prędkością, ale w kierunku lotu, samolot (lecąc z tą samą prędkością własną) pokonał w czasie o godzinę krótszym. Obliczymy, jaka była prędkość samolotu, a jaka prędkość wiatru.

Rozwiązanie

Oznaczmy przez vs prędkość własną samolotu (w kmh), a przez vw prędkość wiatru (w kmh) i zapiszmy podane w zadaniu informacje w formie układu równań:

vs-vw=360010vs+vw=36009

vs-vw=360vs+vw=400

Gdy dodamy do siebie równania, to otrzymamy 2vs=760, więc vs=380 kmh, a vw=20 kmh.

Samolot leciał z prędkością własną 380 kmh, a wiatr wiał z prędkością 20 kmh.

W analogiczny sposób możemy rozwiązywać zadania o statkach pływających po rzece. Prędkość statku względem ziemi jest sumą prędkości statku i prądu rzeki, gdy statek płynie z prądem oraz ich różnicą, gdy statek płynie pod prąd.

Przykład 5

Pewien turysta przepłynął kajakiem trasę  długości 14 km w czasie 20 minut, gdy płynął z prądem rzeki. W drodze powrotnej płynął pod prąd z tą samą prędkością własną, przy tej samej prędkości nurtu rzeki. Droga powrotna trwała o 10 minut dłużej. Obliczymy prędkość własną  kajaka i prędkość nurtu rzeki.

Rozwiązanie

Oznaczmy przez vk prędkość własną kajaka, a przez vn prędkość nurtu rzeki. Zauważmy, że 20 minut, to 13 godziny, a 30 minut, to 12 godziny i zapiszmy podane w zadaniu informacje w formie układu równań:

12vk-vn=14 |·213vk+vn=14 |·3

vk-vn=28vk+vn=42

Gdy dodamy do siebie równania, to otrzymamy 2vk=70, więc vk=35 kmh, a vn=7 kmh.

Prędkość własna  kajaka wynosiła 35 kmh, a prędkość nurtu rzeki  7 kmh.

Przykład 6

Trasa samolotu ma długość  225 km. Samolot lecąc pod wiatr, pokonał pierwszą część trasy.  Drugą część trasy pokonał przy bezwietrznej pogodzie z prędkością o 25% większą w czasie o 9 minut dłuższym. Gdyby podczas całej podróży pogoda była bezwietrzna, to podróż trwałaby o 3 minuty krócej. Obliczymy, z jaką prędkością (w kmh) i w jakim czasie (w minutach) samolot pokonał pierwszą część trasy, z jaką prędkością (w kmh) i w jakim czasie (w minutach) pokonał drugą część i ile minut trwała cała podróż.

Rozwiązanie:

Niech v oznacza prędkość (w kmh), z jaką samolot pokonał pierwszą część trasy, t niech oznacza czas (w h), w ciągu którego  przebył pierwszą część, a s niech oznacza długość pierwszego etapu podróży (w km). Oczywiście s=v·t.

Podczas drugiego etapu podróży samolot leciał z prędkością o 25% większą, czyli z prędkością równą 1,25v. Ponieważ cała trasa ma długość 225 km, więc drugi etap ma długość 225-s, stąd 225-v·t. Druga część podróży trwała o 9 minut dłużej, a to oznacza, że samolot pokonał drugą część trasy w czasie t+0,15 h.

Wiadomo również, że gdyby całą drogę pokonał z prędkością 1,25v, to zajęłoby mu to t+t+0,15-0,05, czyli 2t+0,1 godziny.

Wielkość

I część lotu

II część lotu

Cała trasa

Droga

v·t

225-v·t

225

Prędkość

v

1,25v

1,25v

Czas

t

t+0,15

2t+0,1

Wykorzystując zależność:

s=v·t,

dla drugiej części lotu oraz dla całej trasy pokonanej z prędkością 1,25v, otrzymujemy układ równań:

225-vt=1,25vt+0,15225=1,25v2t+0,1

225-vt=1,25vt+0,1875v |+vt225=2,5vt+0,125v

225=2,25vt+0,1875v |·10225=2,5vt+0,125v |·-9

2250=22,5vt+1,875v-2025=-22,5vt-1,125v

Po dodaniu do siebie równań stronami otrzymujemy, że 0,75v=225 |:0,75, więc v=300 kmh.

Teraz wstawiając v=300 do równania

225=2,5vt+0,125v,

otrzymamy

225=750t+37,5 |-37,5,

750t=187,5 |:750,

t=0,25.

0,25 godziny, to 15 minut. Prędkość o 25% większa od 300 kmh, to 375 kmh.

Samolot pokonał pierwszą część trasy z prędkością 300 kmh w czasie 15 minut, a drugą część trasy z prędkością 375 kmh w czasie 24 minut. Cała podróż trwała 39 minut.

W zadaniach na prędkość wykorzystujemy również umiejętność rozwiązywania układów równań drugiego stopnia:

Przykład 7

Biegacz na treningu przebiegł 78 metrów. Gdyby biegł z prędkością o 2 ms większą przez 2 sekundy dłużej, to przebiegłby 120 metrów. Obliczymy prędkość, z jaką poruszał się  biegacz (w ms) i czas pokonania trasy treningu (w sekundach).

Rozwiązanie

Niech v oznacza prędkość poruszania się biegacza w ms, a t – czas w sekundach pokonania trasy treningu. Zapiszmy układ równań:

vt=78v+2t+2=120

vt=78vt+2t+2v+4=120

vt=7878+2t+2v+4=120 |-82

vt=782t+2v=38 |:2

vt=78t+v=19

t19-t=78v=19-t

-t2+19t-78=0 |·-1v=19-t

t2-19t+78=0v=19-t

Obliczamy wyróżnik:

=-192-4·1·78=361-312=49

=7

Równanie ma dwa rozwiązania:

t1=19-72=6,

t2=19+72=13.

Przyjmując, że t=6, prędkość wynosi v=19-6=13. Natomiast, jeśli t=13, to v=19-13=6.

Odpowiedź:

Biegacz albo biegł przez 6 sekund z prędkością 13 ms, albo biegł przez 13 sekund z prędkością v=6 ms.

Słownik

prędkość średnia
prędkość średnia

to stosunek długości przebytej drogi do czasu, w którym dany obiekt przebył tę drogę; przy oznaczeniach:
v – prędkość,
s – droga,
t – czas,
zachodzą zależności:

v=st
s=v·t
t=sv
prędkość względna
prędkość względna

to prędkość ciała względem określonego układu odniesienia, który tworzy inne ciało