Przeczytaj
Maria Kuncewiczowa (1895‑1989) – pisarka. Przyszła na świat w Samarze (Rosja) jako córka Józefa (nauczyciela matematyki) oraz Adeliny (skrzypaczki). Studiowała literaturę francuską na uniwersytecie w Nancy (Francja) oraz filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Z woli matki kształciła się również muzycznie w klasie śpiewu operowego w Konserwatorium Warszawskim. Jako pisarka debiutowała na łamach skamandryckiego czasopisma „Pro Arte et Studio” opowiadaniem Bursztyny. Popularność i uznanie krytyków przyniosły jej powieści i opowiadania psychologiczne, m.in. Przymierze z dzieckiem (1927), Dwa księżyce (1933) i Cudzoziemka (1936). Po wybuchu drugiej wojny światowej pisarka udała się na emigracjęemigrację do Francji, Anglii, a następnie do Stanów Zjednoczonych. Do Polski wróciła w 1969 roku. Zamieszkała w Kazimierzu Dolnym. W jej dawnym domu, nazywanym Kuncewiczówką
, znajduje się obecnie muzeum pisarki.
Słownik
w utworze epickim odcinek czasu obejmujący wydarzenia relacjonowane bezpośrednio przez narratora będącego ich świadkiem bądź uczestnikiem
w utworze epickim odcinek czasu obejmujący wszystkie wydarzenia wspominane przez narratora i bohaterów; zawiera w sobie czas narracji oraz czas wydarzeń ją poprzedzających
(łac. emigratio) wyjazd z ojczystego kraju do innego państwa w celu osiedlenia się tam
(łac. evocare – wyjaśniać) wywołanie wspomnień, skojarzeń lub wizji czegoś
narracja prowadzona przez narratora, który nie należy do świata przedstawionego i zachowuje wobec niego dystans, a jednocześnie dysponuje pełną wiedzą na jego temat; ta wiedza pozwala mu interpretować i oceniać wydarzenia oraz informować odbiorcę o okolicznościach nienależących do akcji
narracja prowadzona przez narratora należącego do świata przedstawionego (np. będącego zarazem jednym z bohaterów) lub przyjmującego punkt widzenia bohaterów; wiedza narratora nie wykracza poza zakres wiedzy bohaterów