Obrabiarki konwencjonalne
MEC.05. Użytkowanie obrabiarek skrawających - Operator obrabiarek skrawających 722307, Technik mechanik 311504
Przewodnik dla nauczyciela
Spis treści
Cele i efekty kształceniaCele i efekty kształcenia
Struktura e‑materiałuStruktura e‑materiału
Wskazówki do wykorzystania materiałów multimedialnych w pracy dydaktycznejWskazówki do wykorzystania materiałów multimedialnych w pracy dydaktycznej
Wymagania techniczneWymagania techniczne
Cele i efekty kształcenia
E‑materiał uwzględnia treści, które pozwolą na osiągnięcie, zgodnie z podstawą programową, celów kształcenia w zawodach operator obrabiarek skrawających oraz technik mechanik. Tematyka e‑materiału służy przygotowaniu absolwenta do profesjonalnego wykonywania zadań zawodowych.
E‑materiał przeznaczony dla kwalifikacji MEC.05. Użytkowanie obrabiarek skrawających wyodrębnionej w zawodach operator obrabiarek skrawających, technik mechanik.
Cele kształcenia
Wspiera osiąganie celu/ów kształcenia określonych dla kwalifikacji MEC.05. Użytkowanie obrabiarek skrawających:
przygotowywania obrabiarek skrawających konwencjonalnych i sterowanych numerycznie do planowanej obróbki,
wykonywania obróbki na konwencjonalnych obrabiarkach skrawających zgodnie z dokumentacją technologiczną.
Efekty kształcenia
MEC.05.3. Przygotowywanie obrabiarek skrawających do obróbki
Uczeń:
1) rozróżnia rodzaje obróbki skrawaniem,
2) dobiera obrabiarki skrawające do wymagań obróbki, produkcji, postaci i wielkości obrabianych przedmiotów,
3) dobiera narzędzia skrawające do właściwości obrabianego materiału, rodzaju obróbki i obrabiarki,
4) dobiera wartości parametrów skrawania do zabiegów obróbki skrawaniem,
5) określa sposób ustalenia i zamocowania obrabianego przedmiotu oraz odczytuje dane z dokumentacji technologicznej,
6) charakteryzuje narzędzia i przyrządy pomiarowe, uwzględniając dokładność obróbki obrabianych przedmiotów.
MEC.05.4. Wykonywanie obróbki na konwencjonalnych obrabiarkach skrawających
Uczeń:
1) sprawdza działanie obrabiarek skrawających zgodnie z dokumentacją technologiczną,
2) dobiera i mocuje przedmioty do obróbki w uchwytach i przyrządach obróbkowych zgodnie z dokumentacją technologiczną,
3) mocuje narzędzia skrawające w uchwytach narzędziowych,
4) wykonuje operacje obróbki skrawaniem zgodnie z dokumentacją technologiczną,
5) dokonuje wymiany narzędzi skrawających,
6) prowadzi kontrolę procesu obróbki maszynowej,
7) stosuje zabezpieczenie antykorozyjne elementów konwencjonalnych obrabiarek skrawających,
8) wykonuje obsługę codzienną oraz konserwację konwencjonalnych obrabiarek skrawających.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Struktura e‑materiału
1. Wprowadzenie
Przedstawia podstawowe informacje o e‑materiale, które ułatwią użytkownikowi wstępne zapoznanie się z zawartością materiału: odniesienia do podstawy programowej, zakres tematyczny oraz opis budowy e‑materiału.
2. Materiały multimedialne
Zawierają różnego rodzaju multimedia, które ułatwiają uczącemu się przyswojenie wiedzy. E‑materiał „Obrabiarki konwencjonalne” składa się z czterech materiałów multimedialnych.
Film instruktażowy
Użytkowanie frezarki
Film instruktażowyUżytkowanie frezarki
Symulator
Tokarka uniwersalna
SymulatorTokarka uniwersalna
Symulator
Frezarka pionowa
SymulatorFrezarka pionowa
Film instruktażowy
Użytkowanie tokarki uniwersalnej
Film instruktażowyUżytkowanie tokarki uniwersalnej
3. Obudowa dydaktyczna
Interaktywne materiały sprawdzające
Interaktywne materiały sprawdzające
pozwalają zweryfikować poziom opanowania wiedzy i umiejętności zawartych w e‑materiale.Słownik pojęć dla e‑materiału
Słownik pojęć dla e‑materiału
zawiera objaśnienia specjalistycznego słownictwa występującego w całym e‑materiale.Przewodnik dla nauczyciela
Przewodnik dla nauczyciela
zawiera sugestie do wykorzystania e‑materiału w ramach pracy dydaktycznej.Przewodnik dla uczącego się
Przewodnik dla uczącego się
zawiera wskazówki i instrukcje dotyczące wykorzystania e‑materiału w ramach samodzielnej nauki.Netografia i bibliografia
Netografia i bibliografia
stanowi listę materiałów, na bazie których został opracowany e‑materiał.Instrukcja użytkowania
Instrukcja użytkowania
objaśnia działanie e‑materiału oraz jego poszczególnych elementów.
- Wprowadzenie
Użytkowanie frezarkiFilm instruktażowy - tutorial
Tokarka uniwersalnaSymulator
Frezarka pionowaSymulator
Użytkowanie tokarki uniwersalnejFilm instruktażowy - tutorial
Interaktywne materiały sprawdzające
Słownik pojęć dla e-materiału
Przewodnik dla uczącego się
Netografia i bibliografia
Instrukcja użytkowania
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Wskazówki do wykorzystania materiałów multimedialnych w pracy dydaktycznej
Praca uczniów podczas zajęć
E‑materiał stanowi nowoczesną pomoc dydaktyczną wspomagającą proces kształcenia zawodowego. Ułatwi on uczniom zapoznanie się oraz zapamiętanie pojęć związanych z narzędziami, maszynami i urządzeniami w pracy operatora obrabiarek skrawających oraz technika mechanika.
Praca na lekcji zakłada aktywną postawę zarówno nauczyciela, jak i uczniów. Ważnym założeniem jest praca nad jednym materiałem na różne sposoby i za pomocą różnych technik, mająca na celu jak najlepsze zapamiętanie informacji.
Poniżej znajdują się propozycje wykorzystania poszczególnych elementów materiału w ramach lekcji, w samodzielnej pracy ucznia, pracy w grupach i pracy całego zespołu klasowego.
Praca uczniów w grupach i w zespole klasowym
Film instruktażowy „Użytkowanie frezarki”
Nauczyciel pokazuje uczniom film instruktażowy - tutorial i prosi, aby zwrócili oni uwagę na poszczególne etapy użytkowania frezarki, gdyż z nimi będzie związane zadanie do wykonania.
Po obejrzeniu filmu nauczyciel dzieli klasę na dwuosobowe grupy i omawia zasady wykonania zadania związanego z obejrzanym materiałem.
Każda para otrzymuje od nauczyciela zbiór kart, na których zostały opisane czynności wykonywane przy obsłudze frezarki, ale nie są one kompletne, ponieważ nie zostały na nich uwzględnione wszystkie czynności frezera.
Przykładowy zestaw kart mógłby wyglądać następująco (karty dla uczniów nie powinny być ponumerowane):
Zapoznanie operatora frezarki z rysunkiem.
Dobór odpowiedniej tulejki zaciskowej ER 32 do sondy pomiarowej i montaż sondy pomiarowej w uchwycie zaciskowym frezarskim.
Dokręcenie uchwytu zaciskowego w przyrządzie do mocowania oprawek zaciskowych oraz montaż tulejki zaciskowej ER 32 w oprawce zaciskowej.
Umieszczenie freza w uchwycie i zaciśnięcie tulejki zaciskowej, a następnie zamocowanie sondy pomiarowej we wrzecionie frezarki.
Umieszczenie wałka w szczękach uchwytu trójszczękowego przymocowanego do podzielnicy i dokręcenie wałka kluczem do uchwytów.
Dojazd konikiem do wałka w celu podparcia detalu.
Dojazd sondy do detalu i ustawienie punktu zerowego, a następnie dojazd sondą do wałka.
Ustawienie osi wałka.
Wymiana sondy na frez i dojazd frezem do detalu przy użyciu posuwu mechanicznego.
Włączenie obrotów wrzeciona i ustawienie prędkości obrotowej wrzeciona potencjometrem.
Powolny dojazd frezem do kontaktu z materiałem i wyzerowanie układu.
Zagłębienie się narzędziem na głębokość.
Przejazd frezem w celu wykonania kanałku, uruchomienie posuwu mechanicznego.
Powolny ręczny dojazd frezem w celu uzyskania odpowiedniego wymiaru kanałku.
Powrót do początku i ponowne przybranie na grubości materiału, a następnie odjazd narzędziem od materiału.
Obrócenie detalu o kąt 180 stopni za pomocą podzielnicy.
Włączenie obrotów wrzeciona i ustawienie prędkości obrotowej wrzeciona potencjometrem.
Powolny dojazd frezem do kontaktu z materiałem i wyzerowanie układu, a następnie zagłębienie się narzędziem na głębokość.
Przejazd frezem w celu wykonania kanałku, uruchomienie posuwu mechanicznego.
Powolny dojazd frezem w celu uzyskania odpowiedniego wymiaru kanałku.
Powrót do początku i ponowne przybranie materiału, odjazd od detalu.
Prowadzący zajęcia nie daje uczniom wszystkich kart, może z nich usunąć dowolne elementy.
Zadaniem par jest ułożenie kart we właściwej kolejności.
Kolejnym krokiem, który muszą wykonać zespoły, jest stworzenie własnych kart z napisanymi na nich czynnościami operatora frezarki, których brakuje w otrzymanym od nauczyciela komplecie. Zespoły muszą także ułożyć je we właściwym miejscu.
Po zakończeniu ćwiczenia grupy przedstawiają efekty swojej pracy, a nauczyciel udziela komentarza na nieprawidłowe odpowiedzi uczniów.
Prowadzący może nagrodzić zwycięską grupę ocenami lub ustną pochwałą.
Symulator „Tokarka uniwersalna”
Uczniowie dzieleni są na dwuosobowe grupy i mają za zadanie przejść przez całą symulację, czyli uruchomić tokarkę na symulacji i wykonać kilka podstawowych operacji tokarskich, takich jak: planowanie czoła wałka, wykonanie nakiełka, toczenie wzdłużne z wykorzystaniem mechanicznego posuwu, toczenie rowka pod pierścień sprężynujący, pozwalających na wykonanie detalu przedstawionego na rysunku.
Nauczyciel mówi uczniom, że podczas przechodzenia przez symulację powinni oni notować ważne według nich informacje pokazujące się w symulacji, ponieważ po wykonanym ćwiczeniu otrzymają zagadki do rozwiązania dotyczące treści zawartych w symulacji.
Gdy praca z symulatorem jest zakończona, nauczyciel daje grupom zestawy pytań, na które uczniowie muszą udzielić pisemnych odpowiedzi. Mogą posługiwać się sporządzonymi notatkami. Para, która jako pierwsza poprawnie odpowie na pytania, może zostać nagrodzona ocenami. Wprowadzi to do pracy uczniów element zdrowej rywalizacji.
Każdy zestaw składa się z następujących pytań:
Jaka jest kolejność działań, które należy podjąć podczas użytkowania tokarki?
Jak nazywają się elementy tokarki?
Od czego zależy dobór noża?
Do czego służy nakiełek?
Jakie czynności składają się na wykonanie nakiełka?
Jakich czynności wymaga wykonanie przetoczenia wzdłużnego detalu?
Jak odbywa się toczenie rowka pod pierścień sprężynujący?
Dlaczego należy pamiętać o wyłączeniu maszyny po zakończeniu pracy?
Po wykonaniu zadania grupy prezentują efekty swojej pracy, a nauczyciel, w razie potrzeby, koryguje błędne rozwiązania uczniów.
Symulator „Frezarka pionowa”
Uczniowie dzieleni są na dwuosobowe grupy i mają za zadanie przejść przez całą symulację, to znaczy muszą wykonać następujące czynności tokarskie: zapoznanie z rysunkiem, montaż narzędzi i materiału w maszynie, ustawienie parametrów skrawania, domierzenie do detalu, wykonanie kanałku w pierwszej płaszczyźnie, obrót detalu o kąt, wykonanie kanałku w drugiej płaszczyźnie, odmocowanie wykonanego wałka, weryfikacja detalu.
Uczniowie kolejno przechodzą grę, wspólnie analizując zadania.
Podczas rozwiązywania zadań z symulacji pierwszy uczeń, analizując zadanie, uzasadnia każdy wybór. Opisuje uczniowi drugiemu, dlaczego dana odpowiedź jest poprawna lub niepoprawna.
Drugi uczeń sugeruje swoją odpowiedź, ale decyzję na podstawie swojej wiedzy i po wysłuchaniu propozycji ucznia drugiego, za każdym razem samodzielnie, podejmuje uczeń pierwszy.
Uczeń pierwszy zapisuje teksty zadań oraz liczy i wynotowuje swoje poprawne odpowiedzi.
Po pokonaniu wszystkich zadań z symulacji i jej zakończeniu symulacja uruchamiana jest ponownie.
Tym razem zadania rozwiązuje i tłumaczy swoje decyzje uczeń drugi, a pierwszy wyraża swoje zdanie przed zaznaczeniem odpowiedzi przez ucznia drugiego.
Uczeń drugi zapisuje teksty zadań, liczy i wynotowuje swoje poprawne odpowiedzi.
Nauczyciel po dwóch zakończonych rundach przechodzenia przez symulację, prosi uczniów o informacje zwrotne dotyczące ilości poprawnych odpowiedzi.
Dopytuje o przydatność wyrażenia własnego zdania przez ucznia z pary.
Teraz nauczyciel prosi o zaprezentowanie zanotowanych przez uczniów poprawnych odpowiedzi na zadania.
W razie potrzeby nauczyciel udziela komentarza do nieprawidłowych odpowiedzi.
Nauczyciel zaprasza uczniów do samodzielnej z tym e‑materiałem.
Film instruktażowy „Użytkowanie tokarki uniwersalnej”
Nauczyciel pokazuje uczniom na zajęciach film instruktażowy tutorial „Użytkowanie tokarki uniwersalnej”.
Nauczyciel w trakcie oglądania filmu pozwala uczniom zadawać pytania i udziela na nie odpowiedzi.
Nauczyciel uprzedza, że zaprezentowane w filmie informacje będą potrzebne do wykonania ćwiczenia.
Po zakończonej prezentacji nauczyciel dzieli uczniów na pięć grup, rozdaje im małe kartki i długopisy. Następnie każda z grup ma za zadanie przygotować sześć pytań, które posłużą do stworzenia gry edukacyjnej, a dotyczących etapów pracy przy użyciu tokarki uniwersalnej. Ważnym aspektem jest, aby pytania były proste i wymagały konkretnej odpowiedzi.
Gra polega na odpowiedzi na pytanie. Grupa odpowiadająca na to pytanie powinna jak najszybciej udzielić odpowiedzi.
Po zakończeniu pracy grupy oddają kartki z pytaniami nauczycielowi, a ten odkłada na bok kartki z powtarzającymi się pytaniami, a pozostałe wkłada do kapelusza.
Grupy mają możliwość zagrania w grę. Przedstawiciele każdej grupy losują pytania i zadaniem uczniów jest odpowiedzenie na nie w możliwie jak najkrótszym czasie. Nauczyciel koryguje ewentualne błędne odpowiedzi.
Interaktywne materiały sprawdzające
Interaktywne materiały sprawdzające zawarte w e‑materiale mogą być użyte co najmniej w czterech różnych formułach zależnych od sytuacji dydaktycznej:
jako materiały sprawdzające wiedzę. W przypadku niewystarczającej ilości pytań lub zadań w jednym zadaniu, mogą być one łączone w teście wykonanym przez nauczyciela na ich podstawie,
jako materiały wprowadzające (rozbudzające ciekawość uczniów związaną z materiałem, który za chwilę będą analizować),
jako materiały aktywizujące podczas realizacji działań związanych z e‑materiałem (przerywnik po dłuższej pracy w grupie lub dodatek informacyjny do pracy uczniów),
jako materiały utrwalające nabytą wiedzę (po „przerobionym” materiale lub jego części).
Właściwe wykorzystanie interaktywnych materiałów sprawdzających w odpowiednim momencie lekcji będzie zależało również od jej dynamiki i składu klasy oraz pomysłu na jej przeprowadzenie przez nauczyciela. Stąd adekwatnym jest zapoznanie się z zawartością tych materiałów, aby możliwe było ich skuteczne wykorzystanie.
Samodzielna praca uczniów podczas zajęć
Film instruktażowy „Użytkowanie frezarki”
Nauczyciel pokazuje uczniom film instruktażowy poświęcony obsłudze frezarki.
Nauczyciel informuje uczniów na lekcji, że ich zadaniem indywidualnym będzie przeanalizowanie materiału filmowego i zapisanie, w postaci mapy myślowej/wykresu, notatki prezentującej wszystkie etapy pracy operatora frezarki ukazane w filmie. Uczniowie mogą użyć do generowania mapy narzędzia do tworzenia mapy online https://creately.com, MS Word lub OneNote. Jest to działanie fakultatywne, mapę myśli/wykres uczniowie mogą wykonać na kartkach papieru.
Wybrani uczniowie prezentują swoje mapy, a nauczyciel koryguje wszelkie nieścisłości w pracach uczniów.
Nauczyciel zbiera pomysły i wraz z uczniami buduje wspólną mapę, rysując ją na tablicy.
Symulator „Tokarka uniwersalna”
Nauczyciel prosi uczniów, aby samodzielnie rozwiązali zadania z symulatora „Tokarka uniwersalna” na komputerach lub z użyciem telefonów komórkowych.
Następnie uczniowie poproszeni są o zajrzenie do słownika pojęć dla e‑materiału i odszukanie informacji na temat narzędzi, urządzeń lub części maszyn, które pojawiły się w symulatorze „Tokarka uniwersalna”.
Na ich podstawie uczniowie mają określić, które z nich i w jakim przypadku należy użyć.
Zapisują to w postaci notatki, w której przyporządkują działanie z symulatora do konkretnego narzędzia, urządzenia lub części maszyny.
Nauczyciel prosi o zaprezentowanie notatek przez wybranych uczniów. Reszta klasy uzupełnia swoje wpisy.
Nauczyciel może poszerzyć te trzy dokumenty o inne dotyczące budowy lub eksploatacji podtorza w zależności od potrzeb.
Symulator „Frezarka pionowa”
Nauczyciel udziela uczniom dostępu na komputerach do symulatora „Frezarka pionowa” i prosi o wykonanie zadań z symulatora. Zaznacza przy tym, że wiedza wyniesiona z symulatora posłuży uczniom jako punkt wyjścia do wykonania zadania.
Podczas przechodzenia uczniów przez zadania z symulatora prowadzący pozwala uczniom zadawać pytania i udziela na nie odpowiedzi.
Po przejrzeniu i omówieniu zagadnień z symulatora nauczyciel przedstawia zadanie do wykonania: każdy uczeń otrzyma 5 zdjęć lub obrazków umieszczonych w zagadnieniach w symulatorze i będzie musiał rozpoznać, o jaką część frezarki chodzi, opisać ją, zwracając uwagę na jej funkcję i zastosowanie.
Uczniowie mają 20 minut na wykonanie zadania.
Po zakończeniu pracy wybrani uczniowie prezentują wyniki swojej pracy na forum klasy, a nauczyciel uzupełnia ewentualne brakujące części ich wypowiedzi.
Nauczyciel komentuje nieprawidłowe odpowiedzi uczniów.
Nauczyciel może ocenić pracę uczniów poprzez ustne wyróżnienie, ocenę opisową dla każdej z osób lub ocenę za aktywność na lekcji.
Film instruktażowy „Użytkowanie tokarki uniwersalnej”
Nauczyciel wprowadza temat budowy i użytkowanie tokarki uniwersalnej.
Prezentuje zawartość filmu instruktażowego.
Uczniowie uważnie oglądają film i notują najważniejsze, według nich, informacje. Uczniowie samodzielnie przeglądają teraz materiał i sporządzają krótką notatkę na temat budowy tokarki uniwersalnej i etapów pracy z nią.
Notatka realizowana jest jednak przy użyciu aplikacji, która pozwala współdzielić przestrzeń do notowania (np.: Word w Office 365, OneNote, dokument w Google). Dzięki temu uczniowie wspólnie wykonują jedną notatkę w jednym miejscu. Współtworzą treść przeformatowaną z filmu instruktażowego.
Praca uczniów poza zajęciami
Praca indywidualna
Przed lekcją
Nauczyciel przed rozpoczęciem zajęć nakazuje uczniom zapoznanie się z e‑materiałami: filmem instruktażowym „Użytkowanie frezarki”, symulatorem „Tokarka uniwersalna”, symulatorem „Frezarka pionowa”, filmem instruktażowym „Użytkowanie tokarki uniwersalnej” i słownikiem pojęć dla e‑materiału.
Nauczyciel prosi uczniów o samodzielne przygotowanie plansz, które przedstawiają najważniejsze części składowe tokarki uniwersalnej i frezarki pionowej. Uczniowie mogą wydrukować zdjęcia z Internetu lub je narysować. Każdy element tokarki lub frezarki powinien być wydrukowany lub narysowany jednostronnie na kartce o wymiarach A4.
Nauczyciel prosi uczniów, aby po drugiej stronie kartek zapisali najważniejsze informacje o częściach tokarki i frezarki, np. dotyczące budowy, funkcji czy działania tych elementów.
Podczas lekcji
Nauczyciel na zajęciach lekcyjnych prosi uczniów o zaprezentowanie swoich plansz.
Nauczyciel omawia kolejno z uczniami plansze, prosząc o dopisanie na ich odwrocie informacji, które według nich są ważne, a które zapisali inni uczniowie.
Praca w grupach
Przed lekcją
Nauczyciel dzieli uczniów na czteroosobowe grupy i przydziela im zadanie do wykonania.
Zadaniem grup będzie przygotowanie w formacie A4 obrazka, który będzie zamieniony na puzzle. Obrazek ma zawierać wygląd tokarki uniwersalnej i frezarki pionowej wraz z ich opisami.
Przy tworzeniu obrazków uczniowie powinni posłużyć się informacjami z e‑materiałów.
Po wykonaniu obrazka bazowego uczniowie wykonują z niego puzzle, chowając je do koperty.
Podczas lekcji
Nauczyciel zbiera pocięte w puzzle obrazki od każdego z uczniów i na zajęciach lekcyjnych rozdaje losowe obrazki do ułożenia jako fragment lekcji.
W razie problemów z ułożeniem puzzli nauczyciel udziela uczniom wskazówek i podpowiedzi.
Członkowie grupy, która stworzyła najciekawsze puzzle, mogą zostać nagrodzeni przez nauczyciela ocenami.
Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się
Wykonanie zadań w oparciu o e‑materiały powinno opierać się na indywidualizacji. Podstawą opracowania działania będzie przede wszystkim rozpoznawanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów. Poznanie barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia pozwoli odpowiednio dopasować pracę z e‑materiałami. Analiza profilu dominacji sensorycznej pozwoli dobrać odpowiedni e‑materiał.
Interaktywne elementy składowe symulatora „Tokarka uniwersalna” i symulatora „Frezarka pionowa” to posegregowane mikrodawki wiedzy, które dla pewnych uczniów stanowią jedyne możliwe źródło informacji (w tym graficznie uporządkowanej).
Podczas pracy z e‑materiałem należy pamiętać o wzroku, ruchu, słuchu i emocjach, jakie możemy wyzwolić poprzez odpowiednie użycie e‑materiału. Innym aspektem, który należy wziąć pod uwagę to kwestie sposobu pracy ucznia. Wielu preferuje pracę indywidualną, inny wolą pracować w grupie. Stąd wybór techniki uczenia może zależeć w znacznym stopniu od zidentyfikowania preferencji lub realizacji tematu z e‑materiałami poprzez mix obu sposobów (np.: w treści zadania dla grupy właściwie określić pewien obszar dedykowany dla uczniów przydzielonych do grupy, którzy jednak wolą pracować nad czymś samodzielnie, a potem dzielić się efektem).
Ważne jest, aby świadomie wykorzystać potencjał e‑materiałów, który odpowiednio użyty będzie sprzyjał rozwojowi kompetencji ucznia, a nie tylko „podawał” wiedzę. Interaktywne materiały sprawdzające dają uczniowi możliwość sprawdzenia poziomu własnej wiedzy i uzyskania szybkiej i precyzyjnej informacji zwrotnej. To może zaciekawić, pobudzić element rywalizacji z samym sobą i znacząco podnieść motywację do nauki poprzez zastosowanie materiałów interaktywnych.
Wykorzystanie materiału multimedialnego do pracy z uczącymi się o specjalnych potrzebach edukacyjnych
Ważnym elementem przy pracy z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych przy użyciu e‑materiału jest rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia i dopasowanie treści oraz formy materiału do możliwości psychofizycznych uczniów. Oznacza to w praktyce „prowadzenie” ucznia przez materiał poprzez zadawanie dodatkowych pytań i udzielaniu szczegółowych odpowiedzi lub, w przypadku uczniów zdolnych - pozostawienie więcej swobody.
Ważnym aspektem pracy z materiałem będzie także przydzielanie zadań do pracy w małych grupach (parach), w których jedna osoba radzi sobie z opanowaniem materiału dobrze, ale dodatkową rolą tego ucznia będzie wsparcie osoby, która potrzebuje dodatkowych wyjaśnień. W szczególnych przypadkach może taka osoba potrzebować pomocy nauczyciela wspierającego, a jego zadania samodzielne mogą obejmować proste polecenia.
Nauczyciel może dostosować pracę z każdym zasobem do indywidualnych potrzeb uczniów:
uczniom z zaburzeniami przetwarzania słuchowego i/lub dysleksją należy dać więcej czasu na wykonanie zadań, zwłaszcza pisemnych; nauczyciel powinien formułować jasne, krótkie polecenia i często je powtarzać; może je również sformułować w formie pisemnej.
uczniowie z zaburzeniami ze spektrum autyzmu powinni mieć jasno określone zadania i przydzielone obowiązki, tak aby czuli się potrzebni i odpowiedzialni.
przy podziale klasy na grupy należy wziąć pod uwagę, aby zespoły były zróżnicowane pod względem możliwości uczniów i sposobów uczenia się; w takiej sytuacji uczniowie zdolni mogą służyć pomocą osobom z trudnościami w nauce (tutoring rówieśniczy);
uczniowie zdolni mogą poszerzyć wiadomości, wyszukując w dostępnych źródłach dodatkowe informacje i w ten sposób rozwijać swoje zainteresowania;
uczniowie nieśmiali i mający problemy z wypowiadaniem się na forum klasowym, nie powinni być proszeni o zabieranie głosu.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Wymagania techniczne
Wymagania sprzętowe niezbędne do korzystania z poradnika oraz innych zasobów platformy www.zpe.gov.pl.
System operacyjny:
Windows lub nowszy
OS X lub nowszy
GNU/Linux z jądrem w wersji lub nowszej RAM
Przeglądarka internetowa we wskazanej wersji lub nowszej:
Chrome w wersji
Firefox w wersji
Safari w wersji
Opera w wersji
Microsoft Edge w wersji
Internet Explorer w wersji
Urządzenia mobilne:
RAM iPhone/iPad z systemem iOS lub nowszym
Tablet/Smartphone z systemem Android (lub nowszym) z przeglądarką kompatybilną z Chromium (lub nowszym) np. Chrome , Samsung Browser , szerokość co najmniej
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści