Obuwie i jego części składowe
MOD.05. Wytwarzanie obuwia – obuwnik 753602, technik obuwnik 311916
Przewodnik dla nauczyciela
Spis treści
Cele i efekty kształceniaCele i efekty kształcenia
Struktura e‑materiałuStruktura e‑materiału
Wskazówki do wykorzystania e‑materiału w pracy dydaktycznej dla zawodu technik kuśnierz/technik technologii wyrobów skórzanychWskazówki do wykorzystania e‑materiału w pracy dydaktycznej dla zawodu technik kuśnierz/technik technologii wyrobów skórzanych
Wymagania techniczneWymagania techniczne
1. Cele i efekty kształcenia
Obuwie i jego części składowe
E‑materiał uwzględnia treści, które pozwolą na osiągnięcie, zgodnie z podstawą programową, celów kształcenia w zawodach: obuwnik 753602 i technik obuwnik 311916. Tematyka e‑materiału służy przygotowaniu absolwenta do profesjonalnego wykonywania zadań zawodowych.
E‑materiał przeznaczony dla kwalifikacji
MOD.05. Wytwarzanie obuwia wyodrębnionej w zawodach obuwnik 753602 i technik obuwnik 311916.
Cele kształcenia:
E‑materiał wspiera osiąganie celów kształcenia określonych dla kwalifikacji MOD.05.Wytwarzanie obuwia:
przygotowywanie i rozkroju materiałów na elementy wierzchów i spodów obuwia,
wykonywanie operacji związanych z obróbką i montażem elementów spodowych obuwia,
dokładna znajomość wszystkich elementów składowych obuwia.
Efekty kształcenia
Materiał spiera osiąganie wybranych efektów kształcenia z jednostek efektów kształcenia MOD.05.2. Podstawy obuwnictwa. Uczeń:
sporządza szkice i rysunki techniczne.
Materiał spiera osiąganie wybranych efektów kształcenia z jednostek efektów kształcenia MOD.05.3. Przygotowanie i rozkrój materiałów na elementy składowe wierzchów i spodów obuwia. Uczeń:
charakteryzuje elementy składowe obuwia,
charakteryzuje materiały do wytwarzania wierzchów i spodów obuwia.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
2. Struktura e‑materiału
Niniejszy e‑materiał składa się z trzech części: wprowadzenia, materiałów multimedialnych oraz obudowy dydaktycznej. Każda z nich zawiera powiązane tematycznie elementy składowe.
Wprowadzenie
E‑materiał pozwala nabywać kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,
kompetencje w zakresie wielojęzyczności,
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii,
kompetencje cyfrowe,
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
E‑materiał wspiera osiąganie wybranych efektów kształcenia z jednostek efektów kształcenia:
MOD.05.2. Podstawy obuwnictwa. Po zapoznaniu się z treścią e‑materiału i wykonaniu ćwiczeń uczeń:
sporządza szkice i rysunki techniczne.
Po zapoznaniu się z treścią e‑materiału MOD.05.3. Przygotowanie i rozkrój materiałów na elementy składowe wierzchów i spodów obuwia i wykonaniu ćwiczeń, uczeń:
charakteryzuje elementy składowe obuwia,
charakteryzuje materiały do wytwarzania wierzchów i spodów obuwia.
E‑materiał jest zgodny z koncepcją e‑materiałów do kształcenia zawodowego, w szczególności w obszarze przydatności w realizacji nowoczesnego kształcenia zawodowego.
E‑materiał zawiera materiał do wykorzystania w pracy dydaktycznej zarównodla nauczyciela, jak i dla ucznia/słuchacza/użytkownika w celu samokształcenia.
E‑materiał stanowi nowoczesną pomoc dydaktyczną wspomagającą proces nauki. Ułatwi uczniom zapamiętywanie poznanie elementów składowych obuwia, a także jego typów i rodzajów.
Materiały multimedialne
Zawiera materiały multimedialne i obudowę dydaktyczną zdefiniowane w koncepcji e‑materiałów do kształcenia zawodowego i standardzie funkcjonalnym. Materiał „Obuwie i jego części składowe” składa się z dwóch materiałów multimedialnych:
Galeria zdjęć „Elementy składowe obuwia”Galeria zdjęć „Elementy składowe obuwia”
Interaktywny schemat „Typy i rodzaje obuwia”Interaktywny schemat „Typy i rodzaje obuwia”
Obudowa dydaktyczna
Interaktywne materiały sprawdzająceInteraktywne materiały sprawdzające pozwalają zweryfikować poziom opanowania wiedzy i umiejętności z zakresu maszyn stosowanych do rozkroju i opracowania elementów spodu, przygotowując uczniów do egzaminu zawodowego.
Słownik pojęćSłownik pojęć do e‑materiału zawiera objaśnienia specjalistycznego słownictwa występującego w całym materiale.
Przewodnik dla nauczycielaPrzewodnik dla nauczyciela zawiera sugestie do wykorzystania e‑materiału w ramach pracy dydaktycznej.
Przewodnik dla uczącego sięPrzewodnik dla uczącego się zawiera wskazówki i instrukcje dotyczące wykorzystania e‑materiału w ramach samodzielnej nauki.
Netografia i bibliografiaNetografia i bibliografia stanowi listę materiałów, na bazie których został opracowany e‑materiał.
Instrukcja użytkowaniaInstrukcja użytkowania objaśnia działanie e‑materiału oraz poszczególnych jego elementów.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
3. Wskazówki do wykorzystania e‑materiału w pracy dydaktycznej dla zawodu obuwnik i technik obuwnik
Realizując jednostki tematyczne z zakresu efektów kształcenia wspieranych przez e‑materiał Obuwie i jego części składowe można wykorzystać metody praktyczne, za pomocą których kształtuje się i rozwija umiejętności, nawyki i sprawności o charakterze praktycznym. Wiedza i umiejętności zdobyte podczas działania są znacznie trwalsze od wiedzy i umiejętności przyswojonych innymi metodami.
3.1. Praca uczniów podczas zajęć
Propozycje zastosowania metod kształcenia:
Pokaz z objaśnieniem polega na demonstracji elementów cholewki (wierzchu i podszewki) oraz elementów spodu obuwia. Towarzyszący pokazowi komentarz słowny ma charakter objaśnienia (wyjaśnienia), które może dotyczyć funkcji, jaką pełnią poszczególne elementy w obuwiu oraz rodzaju materiału, z którego są wykonane. Dlatego metoda pokazu z objaśnieniem może być stosowana w początkowej fazie zajęć o charakterze praktycznym. Uczniowie po pokazie powinni zapoznać się z materiałem multimedialnym – galerią zdjęć Elementy składowe obuwia. Po pokazie nauczyciel może zaproponować uczniom prostą grę, na tablicy lub rzutniku wyświetlać będzie dany element obuwia, a uczniowie będą musieli samodzielnie zapisać nazwy. Osoby, które udzielą największej liczby poprawnych odpowiedzi można nagrodzić np. zwolnieniem z testu czy oceną. Poza tym, uczestnicy zajęć mogą spróbować znaleźć określone elementy w swoich własnych butach, zwłaszcza elementy składowe wierzchu, czyli przyszwa, obłożyna, nosek, tylnik, cholewa mogą zostać przez nich wskazane i opisane.
Ćwiczenia przedmiotowe umożliwiają kształtowanie umiejętności zastosowania przyswojonej wiedzy w praktyce i jej twórczego wykorzystania (np. w celu doboru elementów składowych obuwia do jego poszczególnych typów i rodzajów).
Metoda projektów (np. dobór elementów składowych cholewki i spodu obuwia do poszczególnych jego typów i rodzajów).
wyjaśnienie uczącym się istoty metody,
wybór odpowiedniej wielkości partii materiału, która powinna być zrealizowana głównie metodą projektów,
wprowadzenie do tematu z sugestią problemów (zadań) do rozwiązania,
sformułowanie tematów poszczególnych projektów i ustalenie zakresu ich realizacji,
realizacja projektów,
konsultacje, w wyniku których dokonuje się weryfikacji sposobów wykonania oraz treści projektów,
prezentacja projektów,
ocena projektów dokonana przez prowadzącego zajęcia.
3.2. Praca uczniów poza zajęciami
Propozycje pracy z uczniami poza zajęciami dotyczą wykorzystania e‑materiału w pracy indywidualnej lub w grupach.
Lekcja odwrócona
Metoda ta polega na zmianie koncepcji lekcji: uczniowie najpierw w swoich domach zapoznają się z nowymi treściami zamieszczonymi w materiałach multimedialnych e‑materiału (indywidualnie lub w przydzielonych grupach), a w szkole pogłębiają i utrwalają swoją wiedzę, ćwiczą umiejętności, rozwiązują problemy z wykorzystaniem wiedzy nauczyciela i pod jego kontrolą. Uczniowie samodzielnie zapoznają się z materiałem nt. elementów składowych obuwia i na jego podstawie w domu tworzą notatkę w formie mapy myśli. Mapa powinna zawierać trzy rozgałęzienia: 1. pojedyncze elementy składowe wierzchu (przyszwa, obłożyna, nosek, tylnik, cholewa itp.), 2. podszewka (przyszwa, obłożyna, podkrążek wewnętrzny, ramka górna, obrzeże, zapiętek itp.), 3. spód obuwia (podpodeszwa, wzmocnienie podpodeszwy, usztywniacz, wypełnienie, podeszwa, obcas, wierzchnik). Elementy znajdujące się w nawiasach powinny zostać scharakteryzowane w postaci 2‑3 zdań, w których zaznaczone zostaną słowa kluczowe. Uczniowie powinni przy wykonaniu zadania korzystać nie tylko z galerii zdjęć, ale także z dołączonego do materiału słownika, jak i z pozycji wyróżnionych w bibliografii. Nauczyciel może na lekcji poprosić wybrane osoby o zaprezentowanie swoich map, może też zaproponować uczniom pracę w parach – porównanie zapisanych informacji na temat danych elementów oraz ew. uzupełnienie notatek.
Burza mózgów
Metoda ta pomaga angażować wszystkich uczniów, każdemu dając możliwość swobodnej wypowiedzi i generowania nawet rozwiązań problemu. Należy poprosić uczniów, aby zapoznali się z e‑materiałem (nauczyciel może też zaprezentować materiał na lekcji) Typy i rodzaje obuwia. Następnie nauczyciel proponuje nietypowe rozwiązanie, prosi wszystkich uczniów o powstanie i ustawienie się w kole. Każda osoba powinna wziąć ze sobą kartkę i długopis. Następnie każdy uczeń odwraca się w swoją prawą stronę i sprawdza, jakie buty ma jego sąsiad. Na kartce zapisuje imię sąsiada i typ obuwia. Nauczyciel prosi potem uczniów o zmianę układu koła, np. co druga osoba ma przejść trzy miejsca dalej, następują 3‑4 takie zmiany, podczas których uczniowie zapisują imiona i typy obuwia. Na koniec wszyscy stają w pierwotnym układzie koła, a nauczyciel, przy wsparciu uczniów i wyświetlając przykłady ze schematu interaktywnego, mówi, jaki kto ma rodzaj obuwia. Wszyscy sprawdzają swoje odpowiedzi, osoby, które udzieliły największej liczby poprawnych zostają przez nauczyciela nagrodzone. Następnie uczniowie wracają na miejsca siedzące i zapisują przy typach obuwia, które wypisali, jakie w tych butach można wyodrębnić elementy składowe wierzchu i spodu obuwia.
3.3. Indywidualizacja pracy
Materiał multimedialny zawarty w e‑materiale może być wykorzystywany do indywidualizacji pracy z uczniem poprzez przydzielanie zadań dodatkowych dla uczniów zdolnych lub też uczniów mających problemy w nauce. Uczeń zdolny może samodzielnie opracować zagadnienie, natomiast uczeń mający problemy w nauce powinien otrzymać konkretne wskazówki do samodzielnej pracy. Uczniowie zdolni mogą wykonać samodzielnie notatki szkieletowe dla pozostałych uczniów, powinni w nich wpisać różne elementy składowe obuwia i zostawić wolne miejsca na wpisanie informacji na ich temat. Uczniowie pracujący wolniej wypełnią takie notatki w domu w ramach powtórki. Sprawdzi się także dodatkowe rozwiązanie, uczniowie pracujący szybciej i zdolni mogą stworzyć dwie wersje, notatkę szkieletową i pełną, pełną rozdać wszystkim uczniom dopiero po wykonaniu przez nich zadania, wtedy wszyscy porównają swoje propozycje poprawnych odpowiedzi.
3.4. Praca z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych (SPE)
Uczniowie o specjalnych potrzebach edukacyjnych powinni pracować w grupach o zróżnicowanych uzdolnieniach i zasobie wiedzy. Pozwala to na zwiększenie aktywności i motywacji do pracy uczniów oraz ich większe zaangażowanie w wykonywaną pracę.
W przypadku pracy indywidualnej, uczeń o specjalnych potrzebach edukacyjnych powinien pracować w swoim własnym rytmie i na odpowiednim dla siebie poziomie. Można stosować karty pracy, które umożliwiają każdemu uczniowi zapoznawanie się z kolejnymi partiami materiału w swoim własnym tempie.
Dla uczniów ze SPE warto organizować pracę w grupach, ponieważ tutoring rówieśniczy jest bardziej efektywny niż działania samego nauczyciela. Uczniowie ze SPE powinni wzajemnie tłumaczyć sobie wybrane kwestie, nauczyciel może przygotować zestaw fiszek‑haseł, a uczniowie w parach lub w małych grupach będą wzajemnie tutorami, którzy będą własnymi słowami tłumaczyć pojęcie. Uczniowie powinni mieć w czasie wykonywania ćwiczenia możliwość korzystania z własnych telefonów z dostępem do internetu lub z komputerów szkolnych, na których zaprezentują dany element. Nauczyciel może na fiszkach zapisać hasła: pojedyncze elementy składowe wierzchu (przyszwa, obłożyna, nosek, tylnik, cholewa itp.), podszewka (przyszwa, obłożyna, podkrążek wewnętrzny, ramka górna, obrzeże, zapiętek itp.), spód obuwia (podpodeszwa, wzmocnienie podpodeszwy, usztywniacz, wypełnienie, podeszwa, obcas, wierzchnik). Uczniowie, w miarę możliwości, na fiszkach mogą też zapisywać najważniejsze informacje, a nie tylko dokonywać ustnych objaśnień.
Ważne, żeby pamiętać, że ocenianie uczniów w ramach dostosowań powinno obejmować sposoby sprawdzania ich wiedzy i umiejętności, np. dla słabowidzących sposoby oceniania powinny głównie uwzględniać wielkość czcionki w druku, odpowiednie naświetlenie miejsca, w którym pracuje uczący się, dostęp do narzędzi powiększających obraz lub druk, czas, który nauczyciel przeznacza na wykonanie pracy przez ucznia czy pomoc w odczytaniu instrukcji. Dla uczniów słabowidzących najlepszymi formami sprawdzania wiedzy i umiejętności są te, które nie wymagają wielkiego natężenia w pracy w ramach percepcji wzrokowej.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
4. Wymagania techniczne
Wymagania sprzętowe niezbędne do korzystania z poradnika oraz innych materiałów platformy zpe.gov.pl.
System operacyjny:
Windows 7 lub nowszy
OS X 10.11.6 lub nowszy
GNU/Linux z jądrem w wersji 4.0 lub nowszej 3GB RAM
Przeglądarka internetowa we wskazanej wersji lub nowszej:
Chrome w wersji 69.0.3497.100
Firefox w wersji 62.0.2
Safari w wersji 11.1
Opera w wersji 55.0.2994.44
Microsoft Edge w wersji 42.17134.1.0
Internet Explorer w wersji 11.0.9600.18124
Urządzenia mobilne:
2GB RAM iPhone/iPad z systemem iOS 11 lub nowszym
Tablet/Smartphone z systemem Android 4.1 (lub nowszym) z przeglądarką kompatybilną z Chromium 69 (lub nowszym) np. Chrome 69, Samsung Browser 10.1, szerokość co najmniej 420 px
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści