Rośliny stosowane w leczeniu depresji i mieszanych zespołów lękowo‑depresyjnych
W lecznictwie stosowane jest ziele dziurawca (Hyperici herba). O właściwościach przeciwdepresyjnych surowca decydują związki z grupy naftodiantronów i floroglucynoli. W fitoterapii wykorzystuje się ekstrakty wodno‑alkoholowe w postaci gotowych preparatów, które polecane są w lekkich stanach depresyjnych. Działanie lecznicze zależy od czasu trwania kuracji i dawki dobowej. Optymalny efekt stosowania ziela dziurawca występuje po 4–8 tygodniach (początek następuje po 8–14 dniach). Ziela dziurawca nie wolno podawać po przeszczepach organów. Surowiec ten może także obniżać stężenie niektórych stosowanych jednocześnie leków, jak np. doustnych środków antykoncepcyjnych czy substancji znieczulających ogólnie i miejscowo. Dlatego też leczenie preparatami dziurawca należy przerwać na 10 dni przed planowanym zabiegiem. U osób nadwrażliwych na światło wysokie dawki surowca mogą powodować reakcje fotouczulające.
W lecznictwie stosowany jest kwiat lawendy (Lavandulae flos), bogaty w olejek eteryczny. Surowiec wykazuje działanie przeciwlękowe i przeciwdepresyjne. Polecany jest do leczenia zespołów lękowo‑depresyjnych. U dorosłych i dzieci powyżej 12 lat kwiaty lawendy stosowane są w formie naparów w dawce 1–2 łyżeczki kwiatów (ok. 0,8–1,6 g) 3 razy dziennie.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści