Autorzy: Artur Gałkowski, Adriana Grzelak‑Krzymianowska, Milena Lange, Tamara Roszak, Marta Sterna

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: In ambulatorio - W przychodni

Grupa docelowa:

II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom A1

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie bardzo prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
11) zdrowie (np. samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie);
II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6) rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):
1) określa główną myśl tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);
5) rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
VII. Uczeń reaguje w formie bardzo prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
12) wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek);
VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • zdobywa wiedzę językowo‑kulturową z zakresu tematu związanego ze zdrowiem i systemem ochrony zdrowia;

  • poznaje sformułowania komunikacyjne, które pozwalają poruszać się po przychodni medycznej;

  • poznaje i zapamiętuje słownictwo związane z wybranym kręgiem lekarzy specjalistów i ich medyczną działalnością;

  • potrafi mówić o problemach związanych ze zdrowiem (przykładowo, ze wzrokiem).

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • aktywnie uczestniczy w procesie uczenia się;

  • rozwija kompetencje językowe i komunikacyjne oraz kulturowe;

  • wykorzystuje w naturalnych sytuacjach językowych poznane struktury i słownictwo;

  • rozwija wrażliwość międzykulturową oraz kształtuje postawę ciekawości i otwartości wobec innych kultur;

  • zdobywa wiedzę i umiejętności do realizacji własnych celów komunikacyjnych;

  • pozyskuje świadomość znaczenia języków obcych nowożytnych w różnych dziedzinach kultury cywilizacyjnej.

Strategie uczenia się:

  • strategie kognitywne;

  • strategie metakognitywne;

  • strategie zapamiętywania;

  • strategie przetwarzanie materiału językowego;

  • strategie pozyskiwania wiedzy kulturowo‑językowej;

  • strategie socjalne.

Metody i techniki nauczania:

  • konstruktywizm;

  • kognitywizm;

  • konektywizm;

  • podejście holistyczne;

  • zintegrowane nauczanie językowo‑przedmiotowe;

  • nauczanie wielozmysłowe;

  • nauczanie hybrydowe;

  • teoria Inteligencji Wielorakich.

Formy pracy:

  • praca pod kierunkiem nauczyciela;

  • praca indywidualna;

  • praca w grupach (w zależności od liczebności klasy i strategii lekcyjnej).

Środki dydaktyczne:

  • komputer/laptop z dostępem do Internetu, głośniki;

  • słownik włosko‑polski;

  • materiały piśmienne.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  • Uczniowie zapoznają się z tekstem wprowadzającym. Na początek nauczyciel pyta, czy uczniowie pamiętają swoją ostatnią wizytę u lekarza. Nauczyciel zwraca jednak uwagę na to, że są to informacje osobiste, a wręcz tzw. dane wrażliwe i należy je przekazać w sposób bardzo ogólny lub zachować dla siebie. Podkreśla przy tym, że wiedza językowo‑kulturowa w tym zakresie jest bardzo ważna i potrzebna, ponieważ w sytuacjach szczególnych (np. podczas pobytu we Włoszech) może wesprzeć nasze starania o zachowanie zdrowia, wyleczenie, a niekiedy nawet uratowanie życia. Nauczyciel ustala z uczniami, z jakimi przykładowymi chorobami można się spotkać, żyjąc we współczesnym społeczeństwie. Uczniowie mogą wskazać np. przeziębienie i grypę, ale także inną chorobę zakaźną, z którą boryka się cały świat, tj. Covid‑19. Nauczyciel pyta uczniów, jakie organy mogą być dotknięte przez powszechnie panujące choroby i jakie symptomy im towarzyszą, np. il mal di gola, la febbre, il mal dei muscoli, i problemi di stomaco; naprowadza na problemy związane ze wzrokiem (i problemi agli occhi e la vista), co pozwala przejść do wysłuchania i przeczytania tekstu źródłowego. Uczniowie zwracają uwagę na zdania z zaimkiem cui i wykonują polecenie wprowadzające, po czym rozwiązują zadanie w poleceniu pod tekstem (rozumienie prawda/fałsz). Nauczyciel objaśnia słownictwo występujące w tekście. Poleca uczniom odnajdywanie znaczeń w słowniku towarzyszącym materiałowi lub innym, który uczeń ma do dyspozycji. Uczniowie pozyskują różne informacje związane ze wzrokiem, wizytą u okulisty i optyka.

Faza realizacyjna:

  1. Uczniowie szukają w tłumaczonych zdaniach tekstu źródłowego znaczenia zaimka cui. Ustalają jego funkcję. Zapoznają się z treścią tekstu właściwego, gdzie przedstawione są informacje konfrontujące użycie zaimków prostych checui. Nauczyciel przeprowadza z uczniami analizę zdań z „cui” z tekstu źródłowego. W celu sprawdzenia pozyskanej wiedzy gramatycznej uczniowie wykonują ćw. nr 3 i 6 w sekcji Sprawdź się.

  2. Uczniowie przechodzą do zapoznania się z medium bazowym – wirtualnym spacerem po przychodni. Zwracają uwagę na gabinety specjalistyczne i lekarzy, do których można się udać z określonym problemem zdrowotnym. Po szczegółowym zapoznaniu się z topografią przychodni nauczyciel objaśnia kolejne odsłony podczas spaceru, poczynając od punktu zgłoszeniowego i rejestracyjnego oraz poczekalni. Objaśnianie jest nieznane słownictwo. Nauczyciel zwraca uwagę na nazwy specjalistów, dolegliwości, ich symptomy oraz czynności wykonywane/zlecane w przychodni.

  3. Uczniowie wykonują trzy polecenia towarzyszące multimedium (zadania leksykalno‑komunikacyjne z lukami, dobieranie ilustracji do treści). W uzupełnieniu wysłuchują nagrań i przyporządkowują odpowiedzi w ćw. 2 z sekcji Sprawdź się.

Faza podsumowująca:

  1. W celu sprawdzenia i utrwalenia wiedzy związanej z wizytą u okulisty uczniowie wykonują ćw. nr 1 w sekcji Sprawdź się. Zwracają uwagę na błędne odpowiedzi i odnajdują ich znaczenia rozwijające wiedzę o lekarzach i ich specjalizacjach.

  2. Utrwalenie wiedzy językowo‑kulturowej następuje po zrealizowaniu ćw. otwartego nr 7. Ze względu na jego trudność (wymagane użycie cui z odpowiednim przyimkiem), tekst dialogu może być opracowany w parach/grupach z pomocą nauczyciela. Przygotowane dialogi uczniowie mogą prezentować z podziałem na role.

Praca domowa:

  • Jako pracę domową uczniowie wykonują ćw. nr 4/Sprawdź się – krzyżówka leksykalna. Nauczyciel może także zlecić wykonanie ćw. nr 5 oraz nr 8. Ćw. nr 8 wymaga wprowadzenia (można przedstawić także przykład informacyjny z ulotki medycznej w innym miejscu).

Materiały pomocnicze:

Pomocniczo można wykorzystać fragmenty innych materiałów znajdujących się na platformie:

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Multimedium można wykorzystać przy tworzeniu scenek rodzajowych, w których uczniowie wcielają się w role lekarzy i pacjentów, z zachowaniem wszelkiej ostrożności w zakresie odpowiednich zachowań społecznych związanych ze służbą i ochroną zdrowia.

  • Uczniowie wynotowują dane, które ich zdaniem można zamieścić na ulotce informacyjnej o przychodni.