Scenariusz dla nauczyciela

Autorzy: Justyna Groblińska, Agnieszka Woch, Katarzyna Kowalik

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Giovanni, Jan, Chiara e Klara - Giovanni, Jan, Chiara i Klara

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, klasa IV, poziom A2+

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
14) życie społeczne (np. wydarzenia i zjawiska społeczne).
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) układa informacje w określonym porządku;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

  • Uczeń stosuje w wypowiedziach słownictwo związane z podstawowymi informacjami o charakterze demograficznym.

  • Uczeń rozpoznaje imiona włoskie i polskie.

  • Uczeń rozpoznaje podstawowe włosko‑polskie ekwiwalenty imion.

  • Uczeń poznaje herby włoskich regionów.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • aktywnie uczestniczy w procesie uczenia się,

  • rozwija kompetencje językowe i komunikacyjne,

  • wykorzystuje w naturalnych sytuacjach językowych poznane struktury, słownictwo i nazewnictwo,

  • rozumie przydatność języka nowożytnego do realizacji celów komunikacyjnych,

  • dokonuje samooceny umiejętności językowych.

Strategie uczenia się:

  • Strategie kognitywne.

  • Strategie zapamiętywania.  

  • Strategie przetwarzanie materiału językowego.

  • Strategie pozyskiwania wiedzy kulturowo‑językowej.

  • Strategie zadaniowe.

Metody i techniki nauczania:

  • Metoda kognitywna. 

  • Zintegrowane nauczanie językowo‑przedmiotowe.

  • Nauczanie polisensoryczne.

Formy pracy:

  • Praca indywidualna.

  • Praca w parach lub w grupach.

  • Praca pod kierunkiem nauczyciela.

Środki dydaktyczne:

  • Komputer z dostępem do internetu.

  • Rzutnik lub tablica multimedialna (lub odtwarzacz plików audio).

  • Materiały piśmiennicze.

  • Dodatkowo np.: kalendarz z imionami, księgi imion itp. (wersje włoskie i polskie).

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel pyta uczniów, czy znane im są włoskie odpowiedniki ich imion. Pyta, czy znają jakieś inne włoskie imiona i nazwiska, czy wiedzą, jakie imiona są popularne we Włoszech, a jakie w Polsce. Zapowiada, że w tym e‑materiale poznają odpowiedzi na powyższe pytania, ale także zdobędą wiedzę dotyczącą podstaw włoskiej demografii oraz nauczą się rozpoznawać herby włoskich regionów.

Faza realizacyjna:

  1. Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie tekstu o włoskich nazwiskach, a następnie pyta uczniów, co zmieniło się w prawie włoskim i jakie nazwiska nadawane były noworodkom do niedawna we Włoszech, a jakie są nadawane obecnie. Nauczyciel zadaje pytanie dotyczące prawa obowiązującego w tym zakresie w Polsce. Następnie nauczyciel prosi o wykonanie ćwiczenia na rozumienie treści tekstu.

  2. Nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z rankingiem najczęściej nadawanych imion we Włoszech i w Polsce. Może obudować tabele wieloma pytaniami o jakościowe i ilościowe podobieństwa i różnice między włoskim i polskim zestawieniem, o imiona, których według uczniów brakuje w zestawieniu, o pomysły na tego typu zestawienia w przeszłości i/lub przeszłości itp.

  3. Nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się z treścią mapy interaktywnej zawierającej ciekawostki demograficzne dotyczące Włoch oraz o wykonanie trzech poleceń sprawdzających zrozumienie treści. W międzyczasie nauczyciel może podać przygotowane wcześniej ciekawostki demograficzne dotyczące polskich realiów lub zadać ich przygotowanie uczniom jako pracę domową.

Faza podsumowująca:

  • Na koniec nauczyciel prosi uczniów o wykonanie w parach lub grupach ćw. 4 z sekcji Sprawdź się. To ćwiczenie wymaga od uczniów większej świadomości językowej i/lub kreatywnego podejścia. Pomoc nauczyciela może się w tym ćwiczeniu okazać szczególnie przydatna.

Praca domowa:

  • Nauczyciel prosi o wykonanie w domu pozostałych ćwiczeń z sekcji Sprawdź się (ćw. 1‑3 i 5‑8).

Materiały pomocnicze:

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Mapa interaktywna to kilkuelementowe multimedium, której część o herbach regionów może stanowić np. element osobnej lekcji o kulturze lokalnej, regionalnej.

Słownik i bibliografia