Autorki: Milena Lange, Tamara Roszak

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Buona guarigione! - Szybkiego powrotu do zdrowia!

Grupa docelowa:

II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom A1

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie bardzo prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
11) zdrowie (np. samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie);
II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6) rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):
1) określa główną myśl tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
6) składa życzenia, odpowiada na życzenia;
VII. Uczeń reaguje w formie bardzo prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1) przedstawia siebie i inne osoby;
2) nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
6) składa życzenia, odpowiada na życzenia;
VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • zapamiętuje wybrane wyrażenia dotyczące różnych dolegliwości.

  • zapamiętuje sformułowania służące do składania życzeń.

  • stosuje konstrukcję stare z gerundio.

  • tworzy zdania, wykorzystując poznane elementy.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • rozwija wrażliwość międzykulturową oraz kształtuje postawę ciekawości, szacunku i otwartości wobec innych kultur.

  • aktywnie uczestniczy w procesie uczenia się.

  • rozwija kompetencje językowe i komunikacyjne oraz kulturowe.

  • wykorzystuje w naturalnych sytuacjach językowych poznane struktury i słownictwo.

  • rozwija wrażliwość międzykulturową oraz kształtuje postawę ciekawości i otwartości wobec innych kultur.

  • zdobywa wiedzę i umiejętności do realizacji własnych celów komunikacyjnych.

  • pozyskuje świadomość znaczenia języków obcych nowożytnych w różnych dziedzinach kultury cywilizacyjnej.-

Strategie uczenia się:

  • Strategie kognitywne.

  • Strategie zapamiętywania.

  • Strategie przetwarzanie materiału językowego.

  • Strategie pozyskiwania wiedzy kulturowo‑językowej.

  • Strategie zadaniowe.

Metody i techniki nauczania:

  • konstruktywizm

  • konstruktywizm

  • kognitywizm

  • konektywizm

  • podejście holistyczne

  • zintegrowane nauczanie językowo‑przedmiotowe

  • metoda kognitywna

  • nauczanie wielozmysłowe

  • nauczanie hybrydowe

  • teoria Inteligencji Wielorakich

Formy pracy:

  • praca pod kierunkiem nauczyciela.

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach;

Środki dydaktyczne:

  • komputer/laptop z dostępem do Internetu, głośniki słownik włosko‑polski, materiały piśmienne

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel wprowadza lekcję, która będzie dotyczyła różnych zdarzeń medycznych. Na początek uczniowie wysłuchują dialogu, który prowadzą dwaj nastolatkowie, z których jeden przebywa w szpitalu. Uczniowie zwracają uwagę na zwroty dotyczące wypadku, który skutkował złamaniem nogi. Przydatne są też wyrażenia, przy pomocy których życzymy komuś powrotu do zdrowia. Polecenie do tekstu źródłowego sprawdza zrozumienie treści dialogu. W dialogu pojawiają się konstrukcje czasownikowe zawierające czasownik stare i formę gerundio. Uczniowie analizują przykłady i próbują wykorzystać w podobny sposób inne znane sobie czasowniki.

Faza realizacyjna:

  • W tej fazie uczniowie mają do przeanalizowania multimedium, którym jest katalog interaktywny. Każdy z 10 skatalogowanych obiektów zawiera wybrane słownictwo, audio z danego obszaru, materiał do samooceny, przykładową odpowiedź do materiału do samooceny. Uczniowie mogą analizować katalog indywidualnie, w parach lub większych grupkach. W razie wątpliwości proszą o pomoc osobę prowadzącą lekcję. Polecenia do multimedium sprawdzają zrozumienie informacji w nim zawartych, leksykę związaną ze zdarzeniami medycznymi i umiejętność poprawnego konstruowania zdań w języku włoskim. Co więcej, w poleceniu 3, uczniowie mogą zadawać pytania do zdań twierdzących i odpowiedzieć na występujące w nim pytania.

Faza podsumowująca:

  • Pod koniec lekcji uczniowie mają szansę sprawdzić nabytą wiedzę i umiejętności, wykonując zestaw ośmiu ćwiczeń z sekcji “Sprawdź się”. W ćwiczeniu 3, które polega na przyporządkowaniu zdań do odpowiedniej kategorii, można poprosić uczniów o podanie jeszcze innych zwrotów, które pasowałyby do wskazanej sytuacji. W ćwiczeniu 4, które polega na znalezieniu intruza w grupie wyrazów, można dodatkowo poprosić uczniów o wyjaśnienie, dlaczego wskazanych wyraz nie pasuje do pozostałych, a także poprosić o podanie kilku wyrazów, które pasowałyby do danego intruza. W ćwiczeniu 5 można zaproponować trudniejszą wersję, w której uczniowie będą się starali domyślić rozwiązania na podstawie kontekstu, bez zaglądania do proponowanych odpowiedzi. Ćwiczenie 7 można wykonać na zasadzie konkursu: kto pierwszy w klasie wpadnie na pomysł, jak opisać zasłyszaną sytuację. Ćwiczenie 8 można przeprowadzić w formie dialogu z dyspozytorem pogotowia ratunkowego.Jeśli pojawiają się trudności z wykonaniem ćwiczeń, należy powtórzyć z uczniami materiał. Uczniowie mogą to też zrobić samodzielnie w domu. Jeżeli wszystkie ćwiczenia zostaną wykonane poprawnie, będzie to oznaczało, że cele zaproponowane w e‑materiale zostały osiągnięte.

Praca domowa:

  • Proponuje się wykonanie w domu ćwiczeń nr 1 i 2.

Materiały pomocnicze:

Pomocniczo można wykorzystać fragmenty innych materiałów znajdujących się na platformie:

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Dobrze jest zastosować multimedium bazowe w trakcie lekcji.

  • Dodatkowo multimedium może być wykorzystane przez uczniów w domu w celu utrwalenia poznanych zwrotów i leksyki.

  • Uczniowie mogą dodatkowo rozbudować katalog o inne zawody medyczne, leki, przypadłości.

  • Uczniowie mogą tworzyć między sobą dialogi na podstawie informacji zawartych w katalogu.